.oO เรื่องสั้น ปั้นแต่ง Oo.

ออกจากพิพิธภัณฑ์บ้านเชียงได้ พวกเราก็มุ่งหน้ากลับที่พัก คืนนี้มีการแสดงโดยเหล่าไกด์ประจำรถ ทีแรกกะว่าจะไม่นำภาพมาลงเพราะกลัวโดนใบแดง ขอนำภาพมาลงนิดหน่อยพอให้นึกมโนภาพออก ก็ไม่ใช่เป็นการแสดงประเจิดประเจ้อเกินควรนะ อย่าคิดมาก....หุ หุ

ภาพนี้ crop แล้ว ชุดเริดมาก




นั่งไปนั่งมา เจอกระป๋องเบียร์ใครก็ไม่รู้ ไม่ใช่ของเค้านะเพราะกินไม่เป็น




ตัวเอง มาเที่ยวกับใครอ่ะ ท่าทางหล่อเหมือนกันนะเนี่ยะ...เจ้าของเดินไปตักอาหารเลยจับมาเป็นนายแบบเสียเลย ​

พอทานอาหารเสร็จก็ชมการแสดงอีกนิดหน่อย แล้วก็ขึ้นห้องพักเลยไม่ได้อยู่ตลอดงาน.......
ขึ้นนอนดีกว่า ไม่มีเสียงพูดแล้วตอนนี้เวลาพูดแต่ละครั้งต้องใช้พลังมาก ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเวลาเจ็บคอแล้วเสียงหาย พูดแต่ละทีต้องใช้พลังจนเหนื่อยขนาดนี้....

ใครออกมาจ๊ะเอ๋เจอภาพนี้คนเดียวตอนดึกๆ คงจะหลอนเหมือนกัน



​

 

เช้านี้จะต้องตื่นเร็วเพราะต้องทำเวลากลับกรุงเทพมหานคร รถบัสของพวกเรายังซ่อมไม่เสร็จเห็นช่างต้องถอดเกียร์ออกแล้วสั่งเกียร์จากกรุงเทพฯ ขึ้นมาส่งที่อุดรธานี แต่เกียร์ยังมาไม่ถึง ทางไกด์จึงจัดหารถบัสคันใหม่ให้ ค่อยโล่งอกนึกว่าต้องถูกเกลี่ยไปนั่งคันอื่นอีกทรมานกับแอร์ไม่เย็น..... เช้านี้ออกจากโรงแรมเวลาเจ็ดโมงเช้า แต่ก่อนหน้านั้นก็ทานอาหารที่ห้องอาหารของโรงแรม ได้พบกับคณะอีกคณะนึงไปๆ มาๆ ก็ดันเป็นคนที่รู้จักกันอีก จากการถามข่าวคราวว่าจะไปไหนกัน ได้ความว่ากำลังจะไปหนองคาย แล้วก็เข้าลาวด้วย ก็เลยถามถึงเรื่องที่เขาห้ามไม่ให้ข้าราชการในสังกัดข้ามไป เขาก็ไม่สน ก็ไม่ได้ข้ามไปในฐานะข้าราชการนี่ เข้าไปเป็นนักท่องเที่ยว โห ดีจังได้ไปเวียงจันทน์ งานนี้พวกเราเลยเกิดอาการเซ็ง....

ยามเช้า เมืองอุดรธานี​

แต่ก่อนที่จะออกจากตัวเมืองอุดรธานี ทางคณะได้ให้พวกเราไปละลายทรัพย์เล็กน้อยซื้อของฝาก แหนมเนือง อันเลื่องชื่อของอุดรธานี แต่สร้อยฟ้าฯ ไม่ได้ซื้อ ขี้เกียจหิ้ว ถ้าจะซื้อก็โทรศัพท์จากกรุงเทพฯ สั่งซื้อแล้วส่งมาทางรถไฟก็ได้ เมื่อก่อนทำอยู่บ่อยๆ เดินเข้าเซเว่นหาขนมกับน้ำเย็นๆ กินดีกว่า....

 

เมื่อต่างคนต่างซื้อของเสร็จแล้ว พวกเราก็เดินทางออกจากตัวเมืองมุ่งสู่วัดป่าบ้านตาด ไปสักการะครูบาอาจารย์ หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ก็ขอยกข้อมูลของวัดมาจากเว็ปไซด์หลวงตา มาหมดเลย....

​

วัดป่าบ้านตาดเริ่มก่อตั้งเมื่อปีเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๙๘ ต่อมากระทรวงศึกษาธิการประกาศตั้งขึ้นเป็นวัดในพระพุทธศาสนา เมื่อวันที่ ๑๗ กันยายน พ.ศ. ๒๕๑๓ ให้ชื่อว่าวัดเกษรศีลคุณซึ่งเป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปในนามวัดป่าบ้านตาด
ตั้งอยู่ ณ หมู่บ้านบ้านตาด ตำบลบ้านตาด อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานีห่างจากตัวเมืองอุดรธานีไปทางทิศใต้ ประมาณ ๑๖กิโลเมตรโดยมีศรัทธาญาติโยมชาวบ้านตาดถวาย พื้นที่ในกำแพงล้อมรอบประมาณ ๑๖๓ ไร่และบริเวณรอบกำแพงที่มีผู้ซื้อที่ถวายอีกหลายแปลง ตลอดทั้งทางวัดซื้อที่เพิ่มอีกประมาณ ๑๔๐ ไร่ รวมประมาณ ๓๐๐ ไร่ เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม อันสงบเรียบง่ายร่มครึ้มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่นานาพันธุ์ เป็นสถานที่พึ่งพิงของสัตว์น้อยใหญ่ในเขตอภัยทานหลากชนิด อาทิ ไก่ป่า กระรอก กระแต กระต่าย เต่า แย้ นก ฯลฯ

เมื่อก้าวย่างเข้าสู่บริเวณวัด จะพบศาลาการเปรียญซึ่งเป็นศาลาไม้หลังใหญ่เดิมทีเป็นศาลาชั้นเดียวยกพื้นเตี้ย แต่ภายหลังถูกยกให้สูงขึ้น ๒ ชั้นเพื่อจะใช้ประโยชน์ได้มากขึ้น ด้านบนศาลานั้น ให้เป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่เป็นพระประธานของวัดใช้เป็นที่แสดงธรรมอบรมแก่พระภิกษุสามเณรในวัดตลอดจนเป็นที่ประชุมทำสังฆกรรมร่วมกัน เช่น สวดพระปาฏิโมกข์ อธิษฐานเข้าพรรษาสวดปวารณา และกรานกฐินเป็นต้น ตู้ด้านขวาขององค์พระประธาน นั้นเป็นที่ประดิษฐานอัฐิธาตุของ ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระซึ่งเป็นพระอาจารย์ของหลวงตามหาบัว รวมทั้งอัฐิธาตุของครูบาอาจารย์องค์อื่นๆส่วนด้านล่างศาลานั้นใช้เป็นที่สำหรับฉันภัตตาหารเช้าสถานที่ที่หลวงตามหาบัวใช้ในการแสดงธรรมเทศนาและปฏิสันถารกับศรัทธาฆราวาสญาติโยมที่มาจากทุกสารทิศอย่างไม่ขาดสายไม่เว้นแต่ละวัน

​

สำหรับศาลาใหญ่ด้านนอกกำแพงนั้น สร้างเสร็จเมื่อปลายปี ๒๕๔๔มีศรัทธาญาติโยมขอสร้างถวาย หลวงตาท่านพิจารณาดูแล้วเพราะเกี่ยวกับงานช่วยชาติที่จัดหลายๆ ครั้ง เช่น กฐินช่วยชาติเป็นต้นญาติโยมจากทุกสารทิศไม่มีที่พักอาศัย และที่ร่มบังในเวลามีงานแต่ละวาระจึงเมตตาให้สร้างเพื่ออาศัยประโยชน์จากจุดนี้


กุฏิของพระภิกษุสามเณรแต่ละรูป เป็นกุฏิเรียบง่าย พอแก่การบังแดด ลม ฝนจะสูงจากพื้นดิน ประมาณ ๑ เมตร เพื่อกันการรบกวนจากสัตว์เลื้อยคลานความชื้นจากพื้นดิน ฯลฯ มีขนาดเพียงพอ สำหรับอยู่เพียงองค์เดียวฝาผนังส่วนใหญ่ใช้จีวรเก่าขึงแทน เพื่อกันลม กันฝน ใช้มุ้งกลดกันยุงภายในกุฏิจะมีเพียงกลด เสื่อปูนอน ผ้าห่ม เครื่องอัฏฐบริขาร ตะเกียงหรือเทียนไขและของใช้ ที่จำเป็นอื่นๆ ด้านหัวนอนจะมีพระพุทธรูปหรือรูปครูบาอาจารย์ติดไว้เพื่อกราบไหว้บูชาเป็น กำลังใจในการบำเพ็ญภาวนา ทุกกุฏิจะมีทางเดินจงกรมอย่างน้อย ๑เส้น ยาวประมาณ ๒๕ ก้าว อยู่ใต้ร่มไม้ดูร่มเย็น ในยามค่ำคืนการเดินจงกรมจะใช้โคมเทียนจุดสว่างพอให้เห็นทาง กุฏิแต่ละหลัง จะมองไม่เห็นกันประหนึ่งว่าอยู่ท่ามกลางป่าเพียง องค์เดียว เพื่อให้สัปปายะสะดวกในการบำเพ็ญ สมณธรรม


กุฏิที่สร้างถาวรมีอยู่รวมประมาณ ๑๐ กว่าหลัง เป็นกุฏิของหลวงตาภิกษุสูงอายุ กุฏิของญาติโยม ตามปกติญาติโยมทั้งหญิงและชายมักมาขออยู่พักปฏิบัติธรรมภาวนา เป็นช่วงเวลาสั้นๆ โดยเฉลี่ยอยู่ในระหว่าง ประมาณ ๕๐-๑๐๐ คนจัดแยก เขตกันระหว่างพระภิกษุสามเณร ญาติโยมชายและหญิงอย่างเป็นระเบียบ

​

สำหรับวัดป่าบ้านตาดนี้ หลวงตาท่านเน้นย้ำถึงเรื่องมหาภัย ๕ประเภทที่ไม่ให้พระเกี่ยวข้องเด็ดขาด คือ หนังสือพิมพ์ วิทยุ โทรทัศน์ วิดิโอโทรศัพท์ เพราะเป็นอุปสรรคต่อการบำเพ็ญสมณธรรมโดยตรง อีกทั้งไฟฟ้าก็ไม่ให้ต่อเข้ามาในวัด มีเพียงเครื่องปั่นไฟ เพื่อใช้ในบางกาลที่ประชาชนมาทำบุญมาก เป็นกรณีพิเศษในวันสำคัญทางศาสนาเท่านั้น


กิจวัตรประจำวันหลักของพระเณรก็คือ การนั่งสมาธิภาวนา เดินจงกรมเพื่อฝึกสติปัญญา และชำระกิเลสตัวร้อนรุ่มกระวนกระวายภายในจิตใจให้เหือดแห้งไปพระในวัดนี้จะไม่รับกิจนิมนต์ ไปฉันในที่ต่างๆเพื่อมีเวลาสำหรับบำเพ็ญเพียรภาวนาเพียงอย่างเดียว


ที่วัดป่าบ้านตาดปัจจุบัน (ปี ๔๔) ในพรรษามีพระเณรจำพรรษา ๔๙ รูปสามเณร ๑ รูป นอกพรรษาจะมีพระภิกษุสามเณรอาคันตุกะ เข้ามาพักศึกษาข้อวัตรปฏิบัติเพิ่มขึ้นรวมเป็น ๕๐-๖๐ รูปเป็นประจำ สำหรับในยามเช้าก่อนออกบิณฑบาตทั้งพระและเณรต่างช่วยกันขัดถูปัดกวาดศาลาและบริเวณรอบๆเสร็จแล้วเข้าไปบิณฑบาตในหมู่บ้าน ระยะทางไปกลับประมาณ ๓ กิโลเมตรขากลับแวะรับบาตรที่หน้าวัดอีกครั้งหนึ่ง และในช่วงประมาณ บ่าย ๓ โมงเย็นท่านก็จะออกมาทำข้อวัตรปัดกวาด เสนาสนะ ขัดถู กุฏิ ศาลา บริเวณวัด ทำความสะอาดห้องน้ำห้องส้วม อย่างพร้อมเพรียงกัน

​

หลวงตาได้พยายามสอนพระเณรอยู่เสมอ ในเรื่อง ความเรียบง่าย มักน้อยสันโดษ การใช้สอยปัจจัยสี่ที่ศรัทธาญาติโยมถวายมานั้น ให้เป็นไปด้วยความประหยัดใช้สอยในสิ่งที่จำเป็นเท่านั้นหลายท่านที่ตั้งใจจะมากราบหลวงตาที่วัดอาจจะแปลกใจหากไม่พบป้ายชื่อวัด แต่นั่นก็อาจจะทำให้หลายคนได้นึกคิดจากปริศนาธรรมนี้ว่า หลวงตาท่านทำมีความหมายอย่างไร หลายคนอาจจะตีความหมายไปต่างๆนานามีบางท่านตีความหมายนี้ ซึ่งดูเหมือนจะเข้าทีที่สุดว่า การเดินทางถ้าเดินตามแผนที่ที่บอกเป็นระยะ ว่าเส้นทางจะผ่านจุดที่สำคัญจุดไหนบ้าง เป็นลำดับจนกระทั่งการเดินทางตามเส้นทางไปถึงจุดหมาย ถึงแม้จุดหมายจะไม่มีชื่อบอกก็ตามทุกคนที่เดินทางไปก็จะทราบเองว่า ถึงจุดหมายหรือยัง ชื่อก็ไม่จำเป็นอีกต่อไปหรือเส้นทางไปสู่วิมุตตินิพพานก็เช่นกัน ปฏิบัติไปตามหลักธรรมที่พระพุทธเจ้าวางไว้เมื่อไปถึงแล้วก็ไม่จำเป็นจะต้องถามใครว่าถึงจุดมุ่งหมายหรือไม่ ปริศนาธรรมนี้อาจทำให้ผู้มีปัญญาทั้งหลายพอจะทราบว่า หลวงตาท่านสอนอะไรตั้งแต่เริ่มก้าวเข้ามาในวัดนี้....



นโยบายของวัด
๑. ด้านจิตภาวนา
พระภิกษุสามเณร
วัดป่าบ้านตาด ตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๔๙๘ เป็นสถานที่ที่สงบสงัดอุดมด้วยต้นไม้ร่มเย็น เหมาะแก่การบำเพ็ญจิตตภาวนาหลวงตาท่านจึงเข้มงวดกวดขันต่อพระภิกษุสามเณร ที่เข้ามาพักปฏิบัติธรรมเป็นอย่างยิ่งพระภิกษุสามเณรจะต้องรักษาธรรมวินัย และข้อวัตรปฏิบัติอย่างเคร่งครัด จริงจังระยะแรกมีพระที่จำพรรษาไม่มาก ประมาณ ๑๐-๑๕ รูป ต่อๆ มาก็รับเพิ่มขึ้นกระทั่งปัจจุบันอยู่ในเกณฑ์ ๕๐ รูป


ฆราวาส
ในระยะแรกหลวงตาท่านไม่รับฆราวาสที่มุ่งมาปฏิบัติธรรมแต่เมื่อมีผู้สนใจมากขึ้นๆ ท่านจึงอนุโลมผ่อนผัน มีฆราวาสทั้งชายและหญิง ทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศที่มุ่งมาพักปฏิบัติธรรมจำนวนมากในปัจจุบันทางวัดจัดให้มีเขตชาย-หญิงชัดเจน ไม่คลุกเคล้าปะปนกันผู้มุ่งมาปฏิบัติธรรมล้วนแต่อยู่ในความสงบสำรวมตามกฎระเบียบของวัดที่มุ่งเน้นด้านจิตตภาวนา ระยะเวลาที่ให้พักทางวัดไม่ให้อยู่ถาวร แต่อนุญาตให้อยู่พักได้ไม่เกิน ๗-๑๐ วัน

สำหรับผู้มุ่งมาทำบุญตักบาตร ฟังเทศน์หลวงตาท่านจะแสดงธรรมเป็นประจำวันทุกวัน การบิณฑบาตจะเริ่มประมาณ ๖.๐๐ น.เริ่มฉันประมาณ ๗.๐๐ น.พระภิกษุสามเณรที่วัดป่าบ้านตาดนี้ฉันเพียงวันละมื้อเดียวเท่านั้นเพื่อมิให้เป็นความกังวลและเสียเวลา หลวงตาจะเริ่มเทศนาประมาณ ๗.๓๐ น.หากมีคณะผู้แสวงบุญจากทั่วทุกสารทิศมุ่งมาฟังเทศน์ของหลวงตาในยามบ่ายหลังจากท่านกลับจากการเดินทางเพื่อมุ่งสงเคราะห์โรงพยาบาล ฯลฯท่านมักจะเมตตาเทศนาแก่คณะดังกล่าวอีกครั้งหนึ่ง

๒. ด้านสงเคราะห์โลก
โรงพยาบาล โรงเรียน หน่วยราชการสถานสงเคราะห์ ฯ
หน่วยงานต่างๆเมื่อมีความจำเป็นต้องใช้จ่ายทำสาธารณประโยชน์ต่างๆ แต่ขาดแคลนงบประมาณต่างมุ่งหน้าเข้ามาขอการสงเคราะห์จากหลวงตาท่านจะพิจารณาถึงความจำเป็นเร่งด่วนมากน้อยเพียงไร หากพิจารณาแล้วเป็นที่ลงใจและท่านมีปัจจัยเพียงพอที่จะให้การอนุเคราะห์ ท่านจะช่วยเหลือทันทีเพราะจตุปัจจัยไทยทานที่บริจาคเข้ามาที่วัดป่าบ้านตาดหลวงตาท่านไม่เคยเก็บสั่งสมไว้ ท่านมุ่งสงเคราะห์ช่วยเหลือกระจายไปทั่วประเทศไทย

การบริจาคช่วยชาติ
มีประชาชนเข้ามาวัดเพื่อบริจาคช่วยชาติประจำวันจำนวนไม่น้อยเพื่อนำเงินดอลลาร์-ทองคำเข้าสู่คลังหลวง ซึ่งเป็นหัวใจของชาติเพราะเป็นเงินทุนสำรองของประเทศ เป็นการรักษาเสถียรภาพค่าเงินบาทของชาติเป็นเครดิตในการติดต่อซื้อขายระหว่างประเทศ ประชาชนที่เห็นถึงความสำคัญของคลังหลวงต่างมุ่งหน้ามาบริจาคกับหลวงตาทั้งที่วัด และทางบัญชีธนาคาร

และมีไม่น้อยที่เป็นหน่วยงานต่างๆที่ทำหนังสือนิมนต์หลวงตาเพื่อขอความเมตตาให้ท่านเดินทางไปเทศนาและรับผ้าป่าช่วยชาติในสถานที่ต่างๆทั่วประเทศไทย

 

​

ประวัติหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
กำเนิดในครอบครัวชาวนาผู้มีอันจะกิน ณ บ้านตาด อุดรธานี
วันเกิด๑๒ สิงหาคม พ.ศ.๒๔๕๖
นามบัว โลหิตดี
พี่น้องทั้งหมด๑๖ คน

สมัยเด็กเคารพเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา โดยได้ร่วมทำบุญตักบาตรกับผู้ใหญ่อยู่เสมอ

วัยหนุ่มเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงของครอบครัว ขยันขันแข็งทำงานอะไรทำจริงๆ จังๆ เป็นที่ไว้วางใจของพ่อแม่ในการงานทั้งปวง

คู่ครองเดิมไม่เคยคิดจะบวช เพราะอยากมีครอบครัวแต่มักมีอุปสรรคให้แคล้วคลาดทุกทีไป

เหตุที่บวชเมื่ออายุครบ ๒๐ ปี พ่อแม่ขอร้องให้บวชตามประเพณีอยู่หลายครั้ง ท่านก็ทำเฉย ๆตลอดมา ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธแต่อย่างใด ในครั้งสุดท้ายนี้ด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้า หวังพึ่งใบบุญจากการบวชของลูกให้ได้ถึงกับทำให้พ่อแม่น้ำตาร่วง ครั้งนี้ท่านรู้สึกสะเทือนใจและเห็นใจพ่อแม่มากจึงตัดสินใจ และยอมบวชตามประเพณี เพื่อตอบแทนพระคุณพ่อแม่โดยตั้งใจไว้ในตอนต้นนี้ว่า จะบวชเพียงระยะสั้น ๆ เท่านั้น

วันบวช๑๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๗๗ ณ วัดโยธานิมิตร อุดรธานี

พระอุปัชฌาย์ชื่อ ท่านเจ้าคุณพระธรรมเจดีย์(จูม พันธุโล) วัดโพธิสมภรณ์

​

เคารพพระวินัยด้วยเดิมมีนิสัยจริงจัง จึงบวชเพื่อเอาบุญกุศลจริง ๆและตั้งใจรักษาสิกขาบทวินัยน้อยใหญ่อย่างเคร่งครัดในพรรษาแรกท่านได้ตั้งสัจอธิษฐานว่า ในการทำวัตรเช้า-เย็นรวมและการบิณฑบาตจะไม่ให้มีวันใดขาดเลย และท่านก็ทำได้ตามที่ตั้งคำสัตย์ไว้

เรียนปริยัติเมื่อได้เรียนหนังสือทางธรรม ตั้งแต่นวโกวาท พุทธประวัติประวัติพระสาวกอรหันต์ ที่ท่านมาจากสกุลต่าง ๆ ตั้งแต่พระราชา เศรษฐี พ่อค้าจนถึงประชาชน หลังจากฟังพระพุทธโอวาทแล้วต่างก็เข้าบำเพ็ญเพียรในป่าเขาอย่างจริงจังเดี๋ยวองค์นั้นสำเร็จเป็นพระอรหันต์ในป่า เดี๋ยวองค์นี้สำเร็จในเขา ในเงื้อมผาในที่สงบสงัด ท่านก็เกิดความเชื่อเลื่อมใสขึ้นมา อยากจะเป็นพระอรหันต์พ้นจากทุกข์ทั้งปวงในชาตินี้อย่างพระสาวกท่านบ้าง

สงสัยช่วงเรียนปริยัติอยู่นี้ มีความลังเลสงสัยในใจว่าหากท่านดำเนินและปฏิบัติตามพระสาวกเหล่านั้นจะบรรลุถึงจุดที่พระสาวกท่านบรรลุหรือไม่ และบัดนี้จะยังมีมรรคผลนิพพานอยู่เหมือนในครั้งพุทธกาลหรือไม่

ตั้งสัจจะด้วยความมุ่งมั่นอยากเป็นพระอรหันต์บ้าง ท่านจึงตั้งสัจจะไว้ว่าจะขอเรียนบาลีให้จบแค่เปรียญ ๓ ประโยคเท่านั้นส่วนนักธรรมแม้จะไม่จบชั้นก็ไม่เป็นไร จากนั้นจะออกปฏิบัติกรรมฐานโดยถ่ายเดียวจะไม่ยอมศึกษาและสอบประโยคต่อไปเป็นอันขาด

เรียนจบท่านสอบได้ทั้งนักธรรมเอก และเปรียญ ๓ ประโยคในปีที่ท่านบวชได้ ๗ พรรษา ณวัดเจดีย์หลวง จังหวัดเชียงใหม่ และสถานที่แห่งนี้เองเป็นที่แรกที่ท่านได้มีโอกาสพบเห็นท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นพระอาจารย์องค์สำคัญที่สุดในชีวิตของท่าน

ออกปฏิบัติเมื่อเรียนจบมหาเปรียญแล้ว แม้จะมีพระมหาเถระในกรุงเทพฯสนับสนุนให้ท่านเรียนต่อในชั้นสูง ๆ ขึ้นไปก็ตามแต่ด้วยท่านเป็นคนรักคำสัตย์ยิ่งกว่าชีวิต ดังนั้นเมื่อมีโอกาสท่านจึงเข้ากราบลาพระผู้ใหญ่ และออกปฏิบัติกรรมฐานอย่างจริงจังโดยมุ่งหน้าไปทางป่าเขาแถบจังหวัดนครราชสีมา แล้วเข้าจำพรรษาที่อำเภอจักราชนับเป็นพรรษาที่ ๘ ของการบวช

​

พากเพียรท่านเร่งความเพียรตลอดทั้งพรรษา ไม่ทำการงานอื่นใดทั้งนั้นมีแต่ทำสมาธิภาวนา-เดินจงกรมอย่างเดียวทั้งวันทั้งคืนจนจิตได้รับความสงบจากสมาธิธรรม

มุ่งมั่นแม้พระเถระผู้ใหญ่ท่านอุตส่าห์เมตตาตามมาสั่งให้กลับเข้าเรียนบาลีต่อที่กรุงเทพฯอีกแต่ด้วยความมุ่งมั่นและตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว ที่จะพ้นทุกข์ให้ได้ภายในชาตินี้ท่านจึงหาโอกาสปลีกตัวออกปฏิบัติได้อีกวาระหนึ่ง

จิตเสื่อมจากนั้นท่านกลับไปบ้านเกิดของท่านเพื่อทำกลดไว้ใช้ในการออกวิเวกตามป่าเขา จิตที่เคยสงบร่มเย็น จึงกลับเริ่มเสื่อมลงๆ เพราะเหตุที่ทำกลดคันนี้นี่เอง

เสาะหา..อาจารย์เดือนพฤษภาคม ๒๔๘๕ เดินทางไปขออยู่ศึกษากับท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโตเหตุการณ์บังเอิญกุฏิที่พักเพิ่งจะว่างลงพอดี ท่านพระอาจารย์มั่นจึงเมตตารับไว้และเทศน์สอนตรงกับปัญหาที่เก็บความสงสัยฝังใจมานานให้คลี่คลายไปได้ว่าดินฟ้าอากาศแร่ธาตุต่างๆ เขาเป็นของเขาเอง เขาไม่ได้เป็นมรรคผลนิพพานเขาไม่ได้เป็นกิเลส กิเลสจริง ๆ มรรคผลนิพพานจริง ๆ อยู่ที่ใจหากกำหนดจิตจ่อด้วยสติที่ใจแล้ว จะเห็นความเคลื่อนไหวของทั้งธรรม ทั้งกิเลสในใจขณะเดียวกันจะเห็นมรรคผลนิพพานไปโดยลำดับ

ปริยัติ..ไม่เพียงพอจากนั้นท่านพระอาจารย์มั่นเมตตาแนะต่อว่าธรรมที่เรียนมาถึงขั้นมหาเปรียญมากน้อยเพียงใด ยังไม่สามารถอำนวยประโยชน์ให้ได้แต่กลับจะเป็นอุปสรรคต่อการภาวนา เพราะอดจะเป็นกังวลและนำธรรมที่เรียนมานั้นมาเทียบเคียงไม่ได้ในขณะที่ทำใจให้สงบ และยังจะกลายเป็นสัญญาอารมณ์คาดคะเนไปที่อื่นจนกลายเป็นคนไม่มีหลักได้

​

ดังนั้นเพื่อให้สะดวกในเวลาทำความสงบหรือจะใช้ปัญญาคิดค้นให้ยกธรรมที่เรียนมานั้นขึ้นบูชาไว้ก่อน ต่อเมื่อถึงกาลอันสมควรธรรมที่เรียนมาทั้งหมด จะวิ่งเข้ามาประสานกันกับด้านปฏิบัติและกลมกลืนกันได้อย่างสนิท

โหมความเพียรจากการได้ศึกษากับผู้รู้จริง ได้รับอุบายต่าง ๆ มากมาย และหักโหมความเพียรเต็มกำลังชนิดนั่งสมาธิภาวนาตลอดรุ่งถึง ๙ คืน ๑๐ คืนโดยเว้น ๒ คืนบ้าง ๓ คืนบ้างทำให้ก้นของท่านระบมจนถึงกับแตกพอง เลอะเปื้อนสบงเลยทีเดียวแต่จิตใจที่เคยเสื่อมนั้น กลับเจริญขึ้น ๆ จนสามารถตั้งหลักได้

จริงจังท่านถูกจริตกับการอดอาหาร เพราะทำให้ท่านตัวเบา การภาวนาง่ายสะดวกและจิตใจเจริญขึ้นได้ดี จึงมักงดฉันอาหารติดต่อกันเป็นเวลานานคราวหนึ่งท่านออกวิเวกแถบป่าใกล้หมู่บ้านแห่งหนึ่งชาวบ้านไม่เห็นท่านออกบิณฑบาตนานจนผิดสังเกตถึงขนาดหัวหน้าหมู่บ้านต้องตีเกราะเรียกประชุมกัน ด้วยลือกันว่าไม่ใช่ท่านตายแล้วหรือก็เคยมี

นักรบธรรมท่านไม่เห็นแก่การกินการนอนมากไปกว่าผลแห่งการปฏิบัติธรรม ดังนั้นในช่วงบำเพ็ญเพียรสภาพร่างกายของท่าน จึงเป็นที่น่าตกอกตกใจแก่ผู้พบเห็นอย่างมากแม้ท่านพระอาจารย์มั่นเอง เห็นท่านซูบผอมจนผิดสังเกต ชนิดหนังห่อกระดูกทั้งผิวก็ซีดเหลืองเหมือนเป็นดีซ่าน ท่านถึงกับทักว่า "โฮ้ ทำไมเป็นอย่างนี้ล่ะ"แต่ด้วยเกรงว่าลูกศิษย์จะตกใจและเสียกำลังใจท่านพระอาจารย์มั่นก็กลับพูดให้กำลังใจในทันทีนั้นว่า "มันต้องอย่างนี้ซิจึงเรียกว่า นักรบ" ท่านเคยเล่าถึงความมุ่งมั่นในการต่อสู้กับกิเลสเพื่อจะเอาแพ้เอาชนะกันว่า "ถ้ากิเลสไม่ตาย เราก็ต้องตายจะให้อยู่เป็นสองระหว่างกิเลสกับเรานั้น ไม่ได้"

ปัญญาก้าวเดินด้วยความมุ่งมั่นจริงจังดังกล่าว ทำให้จิตใจของท่านได้หลักสมาธิแน่นหนามั่นคง ท่านทรงภาวะนี้นานถึง ๕ ปี ไม่ขยับก้าวหน้าต่อท่านพระอาจารย์มั่นจึงให้อุบายอย่างหนักเพื่อให้ออกพิจารณาทางด้านปัญญาทั้งทางอสุภะ(ซากศพ) กระทั่งถึง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทั้งส่วนหยาบ ส่วนกลางและส่วนละเอียด จนสามารถรู้เรื่องรู้ราว ฆ่ากิเลสตัวนั้นได้ตัดกิเลสตัวนี้ได้โดยลำดับ ๆในช่วงนี้ท่านมีความเพลิดเพลินในความเพียรเพื่อฆ่ากิเลส ชนิดเดินจงกรมไม่รู้จักหยุดตั้งแต่เช้าหลังจังหันจนกระทั่งปัดกวาดในตอนบ่าย ไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย

​

สิ้น..อาจารย์ท่านพระอาจารย์มั่นได้มรณภาพลง เมื่อ ๑๐พฤศจิกายน ๒๔๙๒ ณ วัดป่าสุทธาวาส จังหวัดสกลนครยังความเศร้าสลดสังเวชใจแก่ท่านอย่างเต็มที่ ด้วยรู้สึกว่าหมดที่พึ่งทางใจแล้วจากนั้นท่านพยายามปลีกตัวจากหมู่เพื่อน อยู่ป่าเขาตามลำพังแต่มุ่งอยู่กับความเพียรตลอด สติแนบแน่นกับจิตเป็นอัตโนมัติด้วยภาวนามยปัญญา

ป่วย..แต่กายคราวหนึ่งที่ท่านออกวิเวกชาวบ้านป่วยเป็นโรคขัดหัวอก ล้มตายวันหนึ่ง ๆ จำนวนตั้งแต่ ๓-๘ คนเพราะหากใครเป็นโรคนี้แล้ว จะต้องตายภายใน ๒-๓ วันอย่างแน่นอน ท่านก็เมตตาสวด กุสลามาติกา ให้คนตายที่ป่าช้า ชนิดไม่มีเวลาลุกไปไหน เพราะเดี๋ยวหามคนตายมาใหม่อีกแล้วสักครู่ใหญ่ ก็หามมาใหม่อีกแล้ว กระทั่ง จู่ ๆ ท่านก็มาเป็นโรคเดียวกันนี้เข้าบ้างท่านจึงบอกชาวบ้านเพื่อขอหลบนั่งสมาธิภาวนา ต่อสู้กับทุกขเวทนาใหญ่นี้ด้วยธรรมโอสถด้วยการพิจารณาอริยสัจ ผลปรากฏว่าพิจารณาตก โรคหายเป็นปลิดทิ้งในเที่ยงคืนนั้นเอง

คืนแห่ง..ความสำเร็จจากนั้นไม่นานท่านก็มุ่งสู่วัดดอยธรรมเจดีย์ (ปัจจุบันอยู่อ.โคกศรีสุพรรณ จังหวัดสกลนคร) เป็นช่วงพรรษาที่ ๑๖ ของท่านบนเขาลูกนี้นี่เองของคืนเดือนดับแรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๖ (จันทร์ ๑๕ พฤษภาคม ๒๔๙๓) เวลา๕ ทุ่มตรง ท่านได้บรรลุธรรมด้วยความอดทนพากเพียร พยายามอย่างสืบเนื่องตลอดมานับแต่วันออกปฏิบัติกรรมฐานอย่างเต็มเหนี่ยวรวมเวลา ๙ ปี

คืนแห่งความสำเร็จระหว่างกิเลสกับธรรมภายในใจของท่านจึงตัดสินกันลงได้ด้วยความประจักษ์ใจ หายสงสัยทุกสิ่งทุกอย่างเรื่องภพชาติ เรื่องเกิด แก่ เจ็บ ตายกิเลสตัณหา อาสวะทุกประเภทได้ขาดกระเด็นออกไปจากใจในคืนวันนั้นเอง

ยืนยัน...ชาตินี้ ชาติหน้า อดีตชาติ มีจริงสภาวะธรรมในใจของท่านขณะนั้นท่านเคยเล่าให้พระภิกษุในวัดป่าบ้านตาดฟังว่า "เกิดความสลดสังเวชภพชาติแห่งความเป็นมาของตน และเกิดความอัศจรรย์ในพระพุทธเจ้าพระสาวกอรหันต์ที่ท่านหลุดพ้นไปแล้ว ท่านก็เคยเป็นมาอย่างนี้ เราก็เป็นมาอย่างนี้แต่คราวนี้เป็นความอัศจรรย์ในวาระสุดท้าย ได้ทราบชัดเจนประจักษ์ใจเพราะตัวพยานก็มีอยู่ภายในจิตนั้นแล้วแต่ก่อนจิตเคยมีความเกี่ยวข้องพัวพันกับสิ่งใดบัดนี้ไม่มีสิ่งใดจะติดจะพัวพันอีกแล้ว..."

​

 

​

สงเคราะห์...พระเณรกิจสูงสุดในพระพุทธศาสนาท่านสมบูรณ์แล้วเหมือนพระในครั้งพุทธกาลที่ออกบวชมุ่งปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้นหลังจากนั้นท่านก็เมตตาสงเคราะห์โลก

เนื่องจากพระเณรหมู่เพื่อนเคยได้ยินท่านพระอาจารย์มั่นปรารภถึงท่านอยู่เนืองๆ ว่า "ท่านมหาฯฉลาดทั้งภายนอกภายใน ต่อไปจะเป็นที่พึ่งแก่หมู่คณะได้มาก" ดังนั้นหลังพิธีศพท่านพระอาจารย์มั่นเสร็จสิ้นลง พระเณรหมู่คณะหลายสิบรูปจึงต่างพากันติดตามท่าน เพื่อหวังพึ่งพิงและขอรับคำแนะนำข้ออรรถธรรมและข้อวัตรปฏิบัติจากท่าน ท่านก็ให้การเมตตาอนุเคราะห์แต่นั้นมา จนทุกวันนี้

การเทศนาพระเณร-ฆราวาสปรากฏออกมาเป็นเทป-หนังสือจำนวนมากโดยแจกเป็นธรรมทานตลอดมาไม่มีการซื้อขายแต่อย่างใด เฉพาะหนังสือธรรมะภาษาไทยมีจำนวนกว่า ๑๐๒ เล่มภาษาอังกฤษกว่า ๘ เล่ม เทปเฉพาะที่มีการบันทึกการเทศนามีหลายพันกัณฑ์

​

ตอบแทนพระคุณ..มารดาท่านแนะสอนธรรมะแก่โยมมารดา และให้บวชปฏิบัติธรรมด้วยหวังอยากให้รู้เห็นและพบความสุขจากธรรมนี้บ้างจึงจำเป็นต้องตั้งวัดป่าบ้านตาดขึ้นมาท่านคอยเอาใจใส่ดูแลโยมมารดาทั้งทางด้านร่างกาย พวกปัจจัย ๔ อาหาร หยูกยาปัจจัยใช้สอยทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งให้คำแนะนำทางด้านจิตใจด้วยจิตภาวนาอย่างจริงจังด้วยระลึกพระคุณ แม้โยมมารดาจะสิ้นไปแล้วก็ตามท่านก็ไม่เคยลืมทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้โดยทำบุญในวันคล้ายวันเสียชีวิตประจำทุกปีตลอดมา

ในวาระสุดท้ายก่อนหน้าโยมมารดาจะจากโลกไปท่ามกลางทุกขเวทนากล้าที่พร้อมจะให้สิ้นชีวิตได้ทุกเมื่อ ท่านได้เข้าเยี่ยมและถามอาการ โยมมารดาตอบว่า "ร่างกายเจ็บไข้ได้ป่วยก็จริงแต่ใจนั้นใสสว่างกระจ่างแจ้งอยู่ตลอดเวลา" จึงเป็นที่เชื่อแน่ได้ว่าโยมมารดาของท่านได้ทรงอริยธรรมขั้นใดขั้นหนึ่งอย่างแน่นอนนับว่าสมเจตนารมณ์ของท่านที่ได้ทดแทนพระคุณโยมมารดาอย่างเต็มที่

​

โปรด...ชาวอังกฤษฝรั่งชาวพุทธในอังกฤษมีความสนใจต่อการปฏิบัติธรรมเป็นจำนวนมากกราบขออาราธนานิมนต์ให้ท่านเมตตาเดินทางไปโปรด เพื่อบรรยายสอนธรรมท่านก็เมตตาไปในช่วง ๗-๒๒ มิถุนายน ๒๕๑๗ โดยมีพระชาวอังกฤษและแคนาดา ที่จำพรรษาอยู่ณ วัดป่าบ้านตาด ติดตามไปด้วย แม้ระยะต่อมาก็ประสงค์อยากกราบขอนิมนต์ท่านไปอีกแต่ด้วยปัญหาเรื่องสุขภาพและวัยชรา ท่านจึงงดเดินทางไปเทศนาตามสถานที่ต่าง ๆในต่างประเทศ

สงเคราะห์...โรงพยาบาลด้วยเหตุที่ท่านเคยเห็นสภาพคนไข้ ที่ต่างรอความหวังจากหมอว่าเป็นสภาพที่น่าสงสารมาก เหมือนคนจนตรอกจนมุม เมื่อวิ่งมาหาหมอหากไม่มีเครื่องมือที่ทันสมัยที่ดีพอ ก็ก้าวไม่ออกรักษาไม่ได้และสภาพคนชนบทก็เป็นคนยากจนส่วนมากการบำบัดรักษาถ้าพอเป็นไปได้ก็ควรให้การรักษาใกล้บ้านจะได้ไม่ต้องสิ้นเปลืองเงินทองมากในการเดินทางตลอดสถานที่พักอาศัยการกินอยู่หลับนอน


ด้วยเหตุนี้ท่านจึงให้ความเอาใจใส่ต่อสถานพยาบาลต่าง ๆ ตลอดมาแบบเงียบๆจนถึงขณะนี้ท่านได้สงเคราะห์ช่วยเหลือโรงพยาบาลในจังหวัดต่าง ๆ กว่า ๑๐๐ โรงโดยทั้งก่อสร้างตึกอาคารผู้ป่วย สงฆ์อาพาธ ห้องผู้ป่วย ห้องผ่าตัดตั้งกองทุนศูนย์พิทักษ์ดวงตา กองทุนสงเคราะห์คนพิการ ซื้อที่ดิน บริจาครถยนต์พยาบาลและเครื่องมือต่าง ๆ เช่น เครื่องเอกซเรย์ อุลตร้าซาวด์ เครื่องตรวจคลื่นหัวใจเครื่องช่วยชีวิตเด็ก ช่วยหายใจเด็กทารก เครื่องคลอด เตียงทำฟัน ฯลฯรวมแบ่งเป็นประเภท ๆ ของรายการการสงเคราะห์ รวมแล้วกว่า ๕๐๐ รายการ


สงเคราะห์...หน่วยราชการการช่วยเหลือหน่วยราชการท่านก็เมตตาให้ตามเหตุผลความจำเป็น ตัวอย่างหน่วยงานที่ท่านช่วยเหลือ เช่นกองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดน ๒๔ ค่ายเสณีรณยุทธ์, ตำรวจทางหลวงจังหวัด, สถานีตำรวจภูธรอำเภอเมือง, สำนักงานเร่งรัดพัฒนาชนบท, สถานีตำรวจภูธรกิ่งอำเภอภูพาน, สถานีตำรวจภูธรอำเภอน้ำหนาว, ตำรวจสันติบาลจังหวัด, เรือนจำจังหวัด, สถานีรถไฟจังหวัดอุดรธานี

​

สงเคราะห์...โรงเรียนท่านเมตตาช่วยด้านอาคารเรียน วัสดุอุปกรณ์ต่างสื่อการเรียนการสอน และอื่น ๆ ตัวอย่างโรงเรียน ได้แก่ ร.ร.สตรีราชินูทิศร.ร.บ้านตาด ร.ร.อุดรธรรมานุสรณ์ ร.ร.หนองแสงวิทยา ร.ร.บ้านดงเมือง ร.ร.บ้านหนองตุเป็นต้น


สงเคราะห์...ผู้ด้อยโอกาสตัวอย่างเช่นสถานสงเคราะห์เด็กพิการทางสมองและปัญญา ปากเกร็ดท่านอนุเคราะห์ให้ตั้งกองทุนโดยนำดอกเบี้ยออกมาใช้จ้างพี่เลี้ยงจำนวน ๑๒ คนจ่ายเป็นรายเดือนเริ่มแต่ปี ๒๕๓๓ สถานสงเคราะห์อื่น ๆ เช่นบุคคลปัญญาอ่อนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, เด็กหญิงภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ทัณฑสถานหญิง กรมราชทัณฑ์ บางเขน ท่านอนุเคราะห์ช่วยก่อสร้างเรือนนอน ๑หลังมูลค่า ๓ ล้านกว่าบาท ตั้งกองทุนยารักษาโรค ๑ ล้านบาทและเคยช่วยเหลือจ่ายค่าจ้างเลี้ยงดูเด็กรายเดือนอยู่หลายปี (ตั้งแต่ปี ๒๕๓๗ปัจจุบันไม่ได้ให้แล้ว)

​

สงเคราะห์...สัตว์ท่านอนุเคราะห์สัตว์ป่าในวัดอย่างทั่วถึงตลอดมาโดยเข้มงวดกับพระเณรให้ดูแลเรื่องอาหาร(กล้วย ข้าวสาร) น้ำไม่ให้ขาดตกบกพร่องแก่สัตว์ เช่น ไก่ป่า กระรอก กระจ้อน กระแต กระต่ายท่านว่าเรามีปากมีท้องมีหิว เขาก็เช่นกันกับเรา เราต้องเมตตาสงสารเขาเขาเกิดมาตามวิบากวาระแห่งกรรม เขาก็มีโอกาสเกิดเป็นมนุษย์เหมือนกับเราเราเองก็มีโอกาสกระทำผิดพลาดกลายเป็นสัตว์แบบเขาได้ จึงไม่ควรประมาทกันแต่ให้เห็นใจสงสารกัน ช่วยเหลือสงเคราะห์กันไป

บ้านสัตว์พิการซอยพระการุณย์ ปากเกร็ด เป็นสถานที่อาศัยของสัตว์พิการ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สุนัขมีจำนวนมากหลายร้อยตัว อื่น ๆ เช่น แมว ไก่ เต่า นก ฯลฯ ท่านช่วยเหลือโดยซื้อที่ดิน๒ งาน สร้างอาคาร ๓ ชั้นเป็นที่พัก และที่ทำการรักษาสัตว์ที่เจ็บป่วย เช่นสุนัขโดนรถชน เป็นต้น นอกจากนี้ท่านยังช่วยค่าอาหาร ค่าน้ำ ค่าไฟ และอื่น ๆโดยให้เป็นรายเดือน ๆ ละ ๑๐๐,๐๐๐ บาท ตั้งแต่ปี ๒๕๓๗ เป็นต้นมาและสถานที่อีกแห่งหนึ่งคือ บ้านสงเคราะห์สุนัข ถ.พุทธมณฑลสาย ๓มีสุนัขกว่าสองร้อยตัว ท่านช่วยเหลือขยายที่ดินเพิ่มให้ ๒ แปลงและช่วยเหลือค่าอาหาร ยา และอื่น ๆ เป็นรายเดือน ๆ ละ ๓๐,๐๐๐ บาท


ช่วยชาตินับแต่ท่านบำเพ็ญกิจของสมณเพศอันเป็นกิจสำคัญที่สุดในพระพุทธศาสนาเรียบร้อยลงแล้วท่านก็หันมาให้การสงเคราะห์ด้านธรรมะแก่พระเณร-ฆราวาสมาโดยตลอดควบคู่ไปกับการบริจาคช่วยเหลือด้านวัตถุสิ่งของ ทั้งจตุปัจจัยไทยทานแก่ประโยชน์ส่วนรวมตลอด ๔๐ กว่าปีนับแต่ตั้งวัดป่าบ้านตาดขึ้นในปี ๒๔๙๘ท่านเคยเล่าว่าหากจะนับเป็นมูลค่าน่าจะเป็นหมื่นล้านบาทขึ้นไปเพราะมีเท่าไรไม่เคยเก็บสั่งสมไว้หากจะนำมาใช้จ่ายในวัดก็เพียงเล็กน้อยตามจำเป็นจริง ๆเพราะไม่มีกิจการงานก่อสร้างอื่นใด มุ่งเน้นแต่งานด้านจิตภาวนามาโดยตลอดมีการเดินจงกรมนั่งสมาธิเป็นหัวใจสำคัญ สำหรับปัจจัยไทยทานส่วนใหญ่จึงมุ่งออกช่วยเหลือโลกตลอดมา


ในยามปกติ ท่านก็ให้ความเมตตาสงเคราะห์สังคมชาติบ้านเมืองอยู่อย่างเต็มที่จริงจัง ดังกล่าวข้างต้นโดยย่อเป็นปกติอยู่แล้ว เมื่อถึงยามนี้เกิดปัญหาหลายด้านหลายทาง ท่านจึงปรารภขึ้นอย่างจริงจังที่จะช่วยชาติไทยโดยช่วยเหลือด้านวัตถุเงินทองอุดหนุนชาติ ให้มีความแน่นหนามั่นคงท่านว่าแม้การเสียสละช่วยเหลือดังกล่าว จะเป็นการช่วยเหลือปลายเหตุก็ตามแต่ก็มีความจำเป็น เพราะขณะนี้สมบัติรวมของชาติยังขาดตกบกพร่องอยู่จึงต้องร่วมไม้ร่วมมือกัน ต่างเสียสละช่วยกันอุดหนุนครั้งแล้วครั้งเล่าจนกระทั่งอิ่มพอ เหมือนเรารับประทานอาหาร หากยังไม่อิ่มก็เติมเข้าเรื่อยช้อนเล็กบ้างใหญ่บ้าง ตักเติมเข้าปากจนอิ่ม การเสียสละมากบ้างน้อยบ้างก็เช่นกันต่างมีความจำเป็นต้องช่วยกันครั้งแล้วครั้งเล่า ความสามัคคีกันร่วมมือและเสียสละเช่นนี้ ยังเป็นคติตัวอย่างอันดีแก่เด็กและกุลบุตรสุดท้ายภายหลังให้ได้รับเครื่องฝังใจที่ดี ให้รู้จักมีแก่จิตแก่ใจเสียสละซึ่งกันและกันไม่เพิกเฉยท้อถอยง่าย ๆ ต่อปัญหาใด ๆ แต่กลับให้มีใจเป็นนักต่อสู้ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค เด็กเหล่านี้จะเห็นตัวอย่างนี้จากพ่อแม่พี่น้องปู่ย่าตายายในคราวเสียสละครั้งนี้เอง

​

ท่านกล่าวถึงพระเณรควรแสดงน้ำใจ ออกมาช่วยชาติด้วยเหตุว่าพ่อแม่ของพระสงฆ์อยู่ตามป่าตามเขาบ้าง ในเมืองบ้าง อยู่ทั่วประเทศไทยเวลานี้กำลังตกทุกข์ได้ยากลำบาก ลูกสงฆ์คือลูกมีพ่อมีแม่ ย่อมควรมีเมตตาสงสารพ่อแม่ด้วยการออกมาช่วยพ่อแม่ของสงฆ์ซึ่งอยู่ในชาติเมื่อพ่อแม่กำลังตกทุกข์ได้ยากลำบากเข็ญใจลูกสงฆ์ทำไมถึงจะใจดำน้ำขุ่นช่วยพ่อช่วยแม่ไม่ได้ การช่วยแม้ไม่มากก็น้อยควรรู้จักช่วยตามกำลังของตนถึงจะถูก ถึงจะสมกับเป็นลูกศิษย์พระตถาคตที่มีพระเมตตามหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่แก่โลก ดังคำว่า มหาการุณิโก นาโถ หิตายะสัพพะปาณินัง


ท่านกล่าวว่าการช่วยชาติที่แท้จริงให้ต่างหันมาแก้ไขที่ต้นเหตุ คือ การทรงมรดกธรรมของพระพุทธศาสนา เอาศีลเอาธรรมความประพฤติดีงาม ด้วยเหตุผลหลักเกณฑ์เข้ามาอุดหนุนจิตใจ จนมีหลักประกันภายในใจเรียกว่า มีหลักใจ โดยหันกลับมาปรับปรุงตัวเราแต่ละคน ๆ ให้มีความประหยัดไม่ลืมเนื้อลืมตัว ไม่ฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ด้วยการอยู่การกินการใช้การสอยการไปการมาโดยให้ดูแบบของพระผู้มีหลักเกณฑ์ภายในใจ เป็นแบบอย่างของความประหยัดของผู้มีหลักเกณฑ์เหตุผลให้มีธรรมคอยเหนี่ยวรั้งไว้ในใจไม่ให้ถูกลากจูงด้วยกิเลสตัณหาราคะด้วยความโลภโมโทสัน จนเลยเขตเลยแดน เหมือนรถที่มีแต่เหยียบคันเร่ง ไม่เหยียบเบรกย่อมเป็นภัยอันตรายร้ายแรงต่อชีวิตและทรัพย์สินได้ในที่สุดหากต่างมีการหันมาอุดหนุนทั้งทางด้านหลักทรัพย์ และหลักใจควบคู่กันไป ปัญหาต่าง ๆของชาติย่อมทุเลาเบาบางลงเป็นลำดับ ๆ ไป

​

วัดป่าบ้านตาด เป็นสถานที่สัปปายะ สงบ ร่มเย็น ทีแรกนึกว่าจะไม่ได้มา เพราะว่าวัดป่าบ้านตาดจะอยู่ในกำหนดการของเมื่อวาน แต่การเดินทางทำเวลาไม่ทัน ก็เลยถูกย้ายมาวันนี้แทน ทุกอย่างก็เลยค่อนข้างรีบเร่งนิดหน่อยด้วยระยะทางจากอุดรธานีสู่กรุงเทพมหานครยังอีกไกลโข....

 

เมื่อออกจากวัดป่าบ้านตาดแล้ว พวกเราก็มุ่งหน้าสู่จังหวัดขอนแก่น เพื่อไปทานอาหารกลางวันที่นั่น

​

 

ที่หน้าสวนอาหารมีดอกกล้วยไม้ประดับอยู่หน้าร้าน เมื่อทานอาหารเสร็จก็เลยถือกล้องออกไปถ่ายรูปสักหน่อย เห็นคนในคณะถ่ายรูปดอกไม้อยู่ สอง สาม คน ก็เลยถ่ายบ้าง ตอนนี้เที่ยงแดดร้อนเปรี้ยง ต้องหยีตาสู้แสงไม่ไหวก็ดอกไม้สวย ถ่ายไปได้สักพัก คนในคณะพูดออกมาว่า ดอกไม้ปลอมนี่หว่า อ้าว เหรอ นึกว่าดอกไม้จริง โดนหลอกเสียแล้ว แดดแรงอย่างนี้เลยไม่ทันได้ดูแล้วดูไม่ออกด้วย....

ภาพนี้ของจริง​

 

เมื่อทานอาหารเสร็จ พวกเราก็ไปไหว้พระกันที่วัดหนองแวง พระอารามหลวง หรือวัดพระธาตุหนองแวง หรือพระมหาธาตุแก่นนครไกด์บอกว่า พระธาตุหนองแวงมีทั้งหมด ๙ ชั้น แต่เนื่องจากต้องทำเวลาจึงขอให้ไหว้พระอยู่แต่ชั้นล่าง มีหรือสร้อยฟ้าฯ จะยอมไหว้พระอยู่แต่ชั้นล่าง จึงชวนพี่อีกคนขึ้นไปชั้นที่ ๙ ก่อนเลย ไปสักการะพระบรมสารีริกธาตุชั้นบน แล้วก็ย้อนลงมาทีละชั้น จนมาไหว้พระและไหว้พระบรมสารีริกธาตุชั้นล่าง แต่ในระหว่างที่อยู่ชั้นที่ ๙ ก็เจอเพื่อนๆ พี่ๆ ในคณะทยอยเดินขึ้นมาทีละคนสองคน......


พระมหาธาตุแก่นนคร (พระธาตุ ๙ ชั้น) วัดหนองแวง บึงแก่นนคร
พระมหาธาตุแก่นนครต้องอยู่ริม "บึงแก่นนคร" เดิมทีบึงแห่งนี้มีชื่อว่า "บึงบอนขอนแก่น" เป็นภาษาที่ชาวบ้านใช้เรียกตามสภาพที่เห็น คือมีต้นบอนขึ้นอยู่มาก และที่ต้องต่อท้ายด้วยขอนแก่น ก็เพราะว่าบึงแห่งนี้มีขอนไม้ล้มจมน้ำอยู่ในบึง ต่อมาเมื่อมีการย้ายเมืองขอนแก่นจากฝั่งตะวันตกของบึงบอนขอนแก่น มาอยู่ทางฝั่งตะวันออกชาวบ้านจึงเรียกบึงแห่งนี้ว่า บึงเมืองเก่า

​

วัดหนองแวง (พระมหาธาตุแก่นนคร) ตั้งอยู่ที่ถนนกลางเมือง ริมบึงแก่นนคร อำเภอเมือง ภายในวัดหนองแวงเมืองเก่าซึ่งเป็นพระอารามหลวง มีพระมหาธาตุแก่นนคร หรือ พระธาตุเก้าชั้นฐานสี่เหลี่ยมกว้างด้านละ ๕๐เมตร เรือนยอดทรงเจดีย์จำลองแบบจากพระธาตุขามแก่น จัดสร้างขึ้นเนื่องในวโรกาสที่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงครองสิริราชสมบัติครบ๕๐ ปี และมหามังคลานุสรณ์ ๒๐๐ ปี เมืองขอนแก่น ความสูงขององค์พระธาตุฯ ๘๐ เมตร มีพระจุลธาตุ ๔ องค์ ตั้งอยู่ ๔ มุมและมีกำแพงแก้วพญานาค ๗เศียรล้อมรอบ เป็นศิลปะสมัยทวาราวดี ผสมผสานศิลปะอินโดจีน ซึ่งเป็นลักษณะแบบชาวอีสานตากแห


ประวัติวัดหนองแวง พระอารามหลวง
วัดหนองแวง เดิมชื่อวัดเหนือ ตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๓๓๒ พร้อมกับวัดกลาง และวัดธาตุ โดยท้าวเพียเมืองแพน เจ้าเมืองคนแรก ณ บ้านบึงบอน (บึงแก่นนคร) พ.ศ.๒๓๕๔ ท้าวจามมุตร ท้ายเพียเมืองแพน เจ้าเมืองคนที่ ๒ได้ย้ายเมืองไปอยู่บ้านดอนพันชาติ เขตเมืองมหาสารคาม (บ้านโนนเมือง ตำบลแพง อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม) บ้านบึงบอนจึงกลายเป็นเมืองเก่าตั้งแต่นั้นมา


พระมหาธาตุแก่นนคร
ปัจจุบันตั้งอยู่ เลขที่ ๕๙๓ ถนนกลางเมือง ตำบลในเมือง อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๒ โดยพระยานครศรีบริรักษ์(อู๋) และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครั้งสุดท้าย เมื่อวันที่ ๒๗ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๒๗ เขตวิสุงคามสีมา กว้าง ๔๐ เมตร ยาว ๘๐ เมตร มีเนื้อที่ดินที่ตั้งวัด ๒๖ ไร่ ๖๕ ตารางวา โดยมีหนังสือแสดงกรรมสิทธิ์เป็นโฉนด ๗๑๓ เลขที่ ๒๘ หน้าสำรวจ ๗๙๔เล่มที่ ๘ หน้า ๑๓ลักษณะพื้นที่ตั้งวัดและบริเวณโดยรอบเป็นที่ราบเรียบ เป็นลักษณะ ๖เหลี่ยม มีหมู่บ้านล้อมรอบสามด้านและมีบึงแก่นนครอยู่ทางทิศตะวันออกของวัด เคยได้รับรางวัล เป็นวัดพัฒนาตัวอย่าง ปี พ.ศ.๒๕๒๔ เป็นวัดพัฒนาดีเด่น ปี พ.ศ. ๒๕๒๖ และทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ยกฐานะขึ้นเป็น พระอารามหลวง ปี พ.ศ. ๒๕๒๗

 

พระมหาธาตุแก่นนคร
ภายในองค์พระธาตุมีอยู่ ๙ ชั้น คือ

​

ชั้นที่ ๑ ภายในพระธาตุบริเวณชั้นแรก เป็นหอประชุมมีพระบรมสารีริกธาตุประดิษฐานอยู่บนบุษบกและพระประธาน ๓องค์อยู่ตรงกลางท่านจะพบกับที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า ส่วนอุรังคธาตุ (ส่วนอก)และพระธาตุของพระสาวกประมาณ ๑๐๐ องค์ ที่บรรจุอยู่ในโถแก้วจะอยู่ในตู้กระจกด้านซ้ายมือของที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุพระพุทธเจ้าถัดจากโถงตรงกลางมาด้านซ้ายมือประมาณสองเมตร จะเป็นโต๊ะที่เตรียมไว้สำหรับตักบาตรที่เรียกว่า “ ตักบาตร ๑๐๘” โดยใช้เหรียญในการตักบาตรนั้นทั้งนี้เชื่อว่าหากใครได้ตักบาตร ซึ่งสมมติว่าเป็นตัวแทนพระสาวกของพระพุทธเจ้า ทั้ง ๑๐๘องค์ และจะเกิดความเป็นศิริมงคลแก่ตนเองและครอบครัวเมื่อเดินตรงไปจะเห็นพระประจำวันเกิดมี่ทางวัดนำมาประดิษฐานไว้เพื่อให้พุทธศาสนิกชนและนักท่องเที่ยวได้สักการะพระพุทธรูปประจำวันเกิดของตนเองเพื่อความเป็น ศิริมงคลต่อตนเอง และเมื่อบูชาพระประจำวันเกิดเรียบร้อยแล้วหากใครต้องการจะทำนายโชคชะตาด้วยตนเอง ก็สามารคเสี่ยงเซียมซีหรือยกช้างทองเหลืองเพื่อเสี่ยงทายว่าจะสมดังปรารถนาหรือไม่

​

ชั้นที่ ๒ เป็นพิพิธภัณฑ์ของชาวอีสานโดยเก็บรวบรวมข้าวของเครื่องใช้ในอดีตที่ค่อนข้างหาดูได้ยากในปัจจุบันบานประตูหน้าต่างเขียนลวดลายเบญจรงค์และภาพแกะสลักนิทานเรื่องสังศิลป์ชัย ตามผนังด้านบนมีภาพเขียนเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับคะลำ หรือข้อห้ามต่าง ๆ ของชาวอีสานที่เรียกว่า “คะลำ” ซึ่งเป็นแนวประพฤติตนในการอยู่ร่วมกันของชาวอีสานโดยแต่ละภาพก็หมายถึงข้อห้ามแต่ละข้อ ซึ่งมีทั้งหมด ๓๕ข้อ

​

ชั้นที่ ๓ เป็นหอปริยัติ บานประตูหน้าต่างเขียนลวดลายเบญจรงค์และภาพแกะสลักนิทานเรื่องนางผมหอม เป็นนิทานที่ได้เล่าสืบต่อกันมาแต่โบราณของชาวอีสานและในชั้นที่สามนี้ได้รวบรวมตาลปัตร พัดยศและเครื่องอัฐบริขารของพระภิกษุสงฆ์ที่มีชื่อเสียงในจังหวัดขอนแก่น

​

ชั้นที่ ๔ เป็นหอปริยัติธรรม ภายในมีพิพิธภัณฑ์ของเก่าบานประตูหน้าต่างภาพพระประจำวันเกิด เทพประจำทิศและตัวพึ่ง-ตัวเสวย

​

ชั้นที่ ๕ เป็นหอพิพิธภัณฑ์ มีบริขารของหลวงปู่พระครูปลัดบุษบา สุมโน อดีตเจ้าอาวาสวัดรูปที่ ๖ บานประตูหน้าต่างแกะสลักภาพพุทธชาดก

​

ชั้นที่ ๖ เป็นหอพระอุปัชฌายาจารย์ บานประตูหน้าต่างแกะสลักนิทานชาดกเรื่องเวสสันดร

​

ชั้นที่ ๗ เป็นหอพระอรหันตสาวก บานประตูหน้าต่างแกะสลักนิทานเรื่องพระเตย์มีใบ้

​

ชั้นที่ ๘ เป็นหอพระธรรม เป็นที่รวบรวมพระธรรม คัมภีร์สำคัญทางพระพุทธศาสนามีพระไตรปิฏก ฯลฯ บานประตูแกะสลักรูปพรหม ๑๖ ชั้น

​

ชั้นที่ ๙ เป็นหอพระพุทธ ตรงกลางมีบุษบก เป็นที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า บานประตูแกะสลักภาพ ๓มิติ รูปพรหม ๑๖ ชั้น และสามารถชมทัศนียภาพของตัวเมืองขอนแก่นได้ทั้ง ๔ด้าน โดยเฉพาะทางด้านทิศตะวันออกสามารถมองเห็นบึงแก่นนครได้สวยงามมาก


คำนมัสการพระมหาธาตุแก่นนคร : นะโม ตัสสะ ภะคะวะโตอะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ ( ๓จบ) อะหัง วันทามิ อิธะ ปติฎฐิตา พุทธะธาตุโยตัสสานุภาเวนะ สัพพัตถะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เม
อานิสงส์ที่ได้รับ : ก้าวหน้ารุ่งเรือง สักการะพระธาตุ ๙ชั้นก้าวหน้ารุ่งเรืองเปรียงดังบูชาองค์สัมมาสัมพุทธเจ้าบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

 

​

วัดหนองแวง พระอารามหลวง นี้เป็นสถานที่สุดท้ายของการมาเยือนภาคอิสาน พวกเราเดินทางออกจากวัดหนองแวงเวลาก็เกือบบ่ายสองโมง รถแล่นมาถึงสระบุรีหกโมงเย็น มาแวะทานอาหารเย็นที่นี่ เสร็จแล้วก็มุ่งหน้าสู่กรุงเทพมหานคร ถึงกรุงเทพฯ ประมาณสามทุ่มกว่าๆ สร้อยฟ้าฯ ถึงบ้านเกือบสี่ทุ่ม ระหว่างทางกลับบ้านไม่เจอใครมาทักทายกลางถนนเหมือนอย่างเมื่อคราวก่อน ก็ลุ้นอยู่เหมือนกันว่าถ้าเจอคงจะจอดรถมองหน้ามองตากันนิดนึงให้รู้กันไปเลยว่าใช่คนหรือเปล่า........

 

........................................



สุดท้ายจากการที่ได้สักการะพระบรมสารีริกธาตุ พระบรมธาตุ พระธาตุ
และทำบุญในครั้งนี้ กุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำ
ข้าพเจ้าขออุทิศถวายแด่ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์
คุณบิดาคุณมารดา วงศาคณาญาติทั้งหลาย คุณครูบาอาจารย์
ถวายเป็นส่วนในพระราชกุศลพระมหากษัตริย์ทุกพระองค์
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระปิยมหาราช
สมเด้จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี
สมเด็จพระศรีสวรินทิรา บรมราชเทวี พระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า
สมเด็จพระศรีพัชรินทรา พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนี พระพันปีหลวง
พระวิมาดาเธอ กรมพระสุทธาสินีนาฏ ปิยมหาราชปดิวรัชดา
พระอรรคชายาเธอ พระองค์เจ้าเสาวภาคย์นารีรัตน์
พระอรรคชายาเธอ พระองค์เจ้าอุบลรัตน์นารีนาค กรมขุนอัครวรราชกัญญา
พระราชชายาเจ้าดารารัศมี
เจ้านายพระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์
เทพยดาทั้งหลาย พระอินทร์ พระพรหม พระยม พระกาฬ ท่านท้าวจตุโลกบาล
ท่านท้าวเวสสุวรรณ เจ้ากรุงพาลี ภูมิเจ้าที่ทั้งหลาย
คุณแม่พระธรณี พระคงคา พระพาย พระเพลิง พระโพสพ
พระพิรุณ พระยายมราช นายนิรบาล
พระสยามเทวาธิราช
หลักเมือง เสื้อเมือง ทรงเมือง
ตั้งแต่ชั้นจตุมหาราชิกาจนถึงเบื้อบนที่สุดพรหมมา
เบื้องล่างตั้งแต่อเวจีขึ้นมาจนถึงมนุษยโลก
โดยรอบสุดขอบจักรวาล อนันตจักรวาล
เทวดารักษาตัวของข้าพเจ้า
เจ้ากรรมนายเวร
บริวารของข้าพเจ้า
สัตว์โลก วิญญาณโลก และวิญญาณทุกดวงในสถานที่ที่ข้าพเจ้าได้ไปเยือน


ด้วยกุศลนี้คำว่าไม่มีจงไม่บังเกิดแก่ข้าพเจ้า
จงเป็นเหตุปัจจัยให้ข้าพเจ้าได้พบพระพุทธเจ้า
และศาสนาของพระองค์ในทุกๆ ชาติ
ได้สดับรับฟังคำสั่งสอนของพระองค์ทุกภพทุกชาติ
ให้ข้าพเจ้าได้ละอายและเกรงกลัวต่อบาป
หมดซึ่งกิเลสและตัณหา
จนถึงพระนิพพานเป็นที่สุด



........................................​

ที่มาของข้อมูล


วัดโพธิ์ชัย พระอารามหลวง จังหวัดหนองคาย
www.intaram.org/index.php?lay=show&ac=article&Id=538788983&Ntype=777​

th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B9%82%E0%B8%9E%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B9%8C%E0%B8%8A%E0%B8%B1%E0%B8%A2


หลวงพ่อพระใส วัดโพธิ์ชัย พระอารามหลวง จังหวัดหนองคาย
www.itti-patihan.com/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%B4-%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%83%E0%B8%AA-%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B9%82%E0%B8%9E%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B9%8C%E0%B8%8A%E0%B8%B1%E0%B8%A2.html
th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%83%E0%B8%AA


ศาลาแก้วกู่ จังหวัดหนองคาย
palungjit.org/threads/%E0%B8%9E%E0%B8%B2%E0%B9%84%E0%B8%9B%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%9A%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B9%8C%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%9E%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%81%E0%B8%B9%E0%B9%88-%E0%B8%88-%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%A2.244974/
www.pantip.com/cafe/gallery/topic/G11701991/G11701991.html
www.lib.ru.ac.th/journal/nongkhai/nongkhai_sarakaewkoo.html
sala-saeoku.blogspot.com/
www.muangboranjournal.com/modules.php?name=News&file=article&sid=1444

ท่าเสด็จ จังหวัดหนองคาย
www.holidaythai.com/9kimjor/blogs-2378.htm
tourism-in-nong-khai.blogspot.com/2009/11/blog-post_8475.html
www.thongteaw.com/Travel_tour_content_%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%A2%20%E0%B8%9A%E0%B8%B6%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%AC/%E0%B8%95%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B8%97%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%88.html

หมู่บ้านจอมแจ้ง จังหวัดหนองคาย
www.facebook.com/note.php?note_id=223899340970112
www.cbtthaidatabase.org/page/showpage.aspx?idindex=271
http://seekai-nk.com/M1.htm

วัดนาคาเทวี จังหวัดอุดรธานี
multimedia.udru.ac.th/otop51/Smile/watnaka.php

ชุมชนโนนอุทุมพร จังหวัดอุดรธานี
www.toyota-sgw.net/uploads/activity/a6/urban-3.pdf

พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติบ้านเชียง จังหวัดอุดรธานี
www.thaiwhic.go.th/heritage_culture3.aspx

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด จังหวัดอุดรธานี
www.luangta.com

วัดหนองแวง พระอารามหลวง พระมหาธาตุแก่นนคร จังหวัดร้อยเอ็ด
www.hotsia.com/khonkaen/pramahatatkaennakron/index.shtml
www.yellowpages.co.th/content/120403134325
www.oceansmile.com/E/Khonkan/PratadKannakorn.htm

ภาพโดย สร้อยฟ้ามาลา
เรียบเรียงเรื่องราวโดย สร้อยฟ้ามาลา​

.......................

..............​

 

แวะมาเชียร์!! สร้อยฟ้าขาโจ๋ . . จอมโม้ด้วยภาพงามๆ

 

การบ้านยังไม่เสร็จเลย หนีมาเที่ยวกระทู้นี้อีก...........

 

เก็บภาพมาฝาก
วัดโพธ์ชัย จังหวัดหนองคาย




หลวงพ่อพระใส​

 

เก็บภาพมาฝาก
วัดโพธ์ชัย จังหวัดหนองคาย





หลวงพ่อพระใส​

 

เก็บภาพมาฝาก
วัดโพธ์ชัย จังหวัดหนองคาย



​

 

เก็บภาพมาฝาก
วัดโพธ์ชัย จังหวัดหนองคาย



​

 

เก็บภาพมาฝาก
วัดโพธ์ชัย จังหวัดหนองคาย




หลวงพ่อพระสุก (องค์จำลอง)

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
อิมินา สักกาเร นะ สุกัง นามะ
พุทธะรูปัง อะภิปูชะยามิ ตะมะหัง
สุกะพุทธะรูปัง สิระสา นะมามิ
ตัสสานุภาเวนะ มหาลาโภ โหมิ
ยะโส กิตติ สุขิโต โหมิ อะโรโค โหมิ
สัพพะสัมปัตติสิทธิโย โหนตุ จะ มะ มะ สัพพะทา
​

 

เก็บภาพมาฝาก
วัดโพธ์ชัย จังหวัดหนองคาย






หลวงพ่อพระเสริม (องค์จำลอง)

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะ โม พุท ธา ยะ
นะ เสริมส่ง โม เสริมสุข
พุท เสริมโชค ธา เสริมลาภ
ยะ เสริมทรัพย์ อำนาจ วาสนา บารมี

อะหัง วันทามิ สัพพะโสตถี ภะวันตุ เม ฯ
อะหัง วันทามิ สัพพะโสตถี ภะวันตุ เม ฯ
อะหัง วันทามิ สัพพะโสตถี ภะวันตุ เม ฯ
อะหัง วันทามิ สัพพะโสตถี ภะวันตุ เม ฯ
อะหัง วันทามิ สัพพะโสตถี ภะวันตุ เม ฯ
​

 

เก็บภาพมาฝาก
วัดโพธ์ชัย จังหวัดหนองคาย





หลวงพ่อพระใส (องค์จำลอง)

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
อะระหัง พุทโธ โพธิชะโย
เสยยะคุโณ โพธิสัตโต
มะหาลาโภ ปิยัง มะมะ
ภะวันตุโน โหนตุ สัพพะทา ฯ
​