10-20 เม.ย 2555 แผ่นดินไหว 11 ริกเตอร์ กรุงเทพต้องจมสู่บาดาลจริงๆ (ฤๅษีลิงกัง วัชระธรรมปราณี)

ห่วงทรัพย์ ห่วงหรู ห่วงความสบาย ความวิลัยจอมปลอม อย่าไปกลัวคำทำนาย ใครทำนายอะไรก็ด่ามันอย่าให้เราอยู่กับสิ่งจอมปลอมเหล่านี้โดยรำคาญ ใครเตือนอะไรมา ดูอย่างเดียว ระวังไว้ก็แค่นั้นไม่ได้ให้ใครกลัว ถ้ากลัวมันก็กลัวแค่มันจะเสียสิ่งที่เรียกว่าปลอมที่ใช้อยู่ในชีวิตนี้แค่นั้นแหละ

 

ถ้าสมมุติเรารู้ว่าจะมีชีวิตได้อีก 4 เดือนกว่าๆ ก่อนหน้านั้นจะทำอะไรดีครับ

 

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/Ktkz63ZYydI?rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>




.

 

ถึงตัวจะอยู่ห่าง...แต่ใจก้อจะตามน้องเมย์ไปเด้อ....รักนะ จุ๊บ จุ๊บ...เอื๊อก...

 

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/xQvtKC4pBoY?rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

ฝึกตนในการมีสติในชีวิตประจำวันให้ได้มากที่สุดเท่าที่กำลังสติและปัญญาจะพึงมี เพราะไม่มีใครรู้หรอกว่าชีวิตนี้มันอยุ่ได้นานเท่าไร บางทีอาจจะตายก่อนภัยมาก็ได้ คิดเป็นมรณสติบ่อยๆ ตายตอนไหนจะได้ไม่เสียดายที่เกิดมาในศาสนาพุทธจ้า ^^

 

ทำความดีจนกว่าจะถึงวันสุดท้ายของชีวิต เพื่อไม่ให้เสียชาติเกิด

และถ้าทำอะไรไม่ได้เลย ก็จะนึกว่า "สัตว์โลกทั้งหลาย ขอจงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย"

พอนึกจบ ก็จะได้ตายตาเหลือก คริคริ ......

 

อ้อ แล้วก็อีกอย่างหนึ่งนะจ๊ะ อยากจะบอกว่า

มนุษย์ ..... ยังพอมีบุญอยู่บ้าง

เหตุการณ์หลายเหตุการณ์ที่มันไม่เกิด ที่มันคลาดเคลื่อนก็เพราะมี "พลัง" ไปต้าน ไปผ่อน

พลังที่ว่านี้ก็คือ พลังบุญ.... ซึ่งก็จะเกิดจากการสร้างบุญสร้างกุศลทั้งที่เปิดเผยและไม่เปิดเผย

ที่เปิดเผยก็เช่น การสร้างพระ บวชถวายเป็นพระราชกุศล (ขออภัย ถ้าใช้คำราชาศัพท์ผิด) และที่กำลังจะเกิดก็คือสวดมนต์ข้ามปี (แข่งกับการดื่มเหล้าดื่มเบียร์ข้ามปี เหมือนคนบุญกับคนบาปแข่งกันทำดีและทำไม่ดี ยังไงยังงั้นเลย ให้ตายเหอะโรบินสน์)

ส่วนที่ไม่เปิดเผย ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนที่เค้าถูกคัดเลือกมา ให้เค้าเหล่านั้นทำยิ่งกว่าปิดทองหลังพระ นั่นก็คือ .....ปิดทองใต้ฐานพระ !


ว่าแต่ว่าหมวดกระทู้ภัยพิบัติเนี่ย น่าจะมีกระทู้ประเภทชวนสร้างบญสร้างกุศลโดยคนหมู่มากให้มากกว่านี้นะ แข่งกับกระทู้ข่าวภัยพิบัติและคำทำนาย ยังไงก็ดีกว่ารับแต่ข่าวภัยพิบัติ ภัยพิบัติ แล้วก็ภัยพิบัติ เฮ้อ !

 

log in ออกไปแล้ว นึกอะไรขึ้นได้อีกอย่าง ต้องเข้ามาต่อ อ้อ ไม่ใช่พรายกระซิบ หรือลางสังเห่าอะไรทั้งนั้นแหละ

แค่นึกขึ้นได้แค่นั้นเองว่า

ในเมื่อภัยพิบัตินั้นจะเกิดกับคนหมู่มาก นั่นเป็นเพราะกรรมของคนหมู่มาก มนุษย์ทั้งหลายก็ต้องรวมพลังกันสร้างกรรมดีขึ้น เป็นกรรมดีของคนหมู่มากนั่นเอง

เพราะฉะนั้น ถ้าจะว่าไป ภัยพิบัตินี่แหละ ทำให้คนที่ไม่ประมาทและฉลาด เร่งสร้างบุญสร้างกุศล สร้างบุญสร้างกุศลสำหรับตัวเองก็ถือว่าดีอยู่ แต่จะดียิ่งขึ้น ถ้าชวนกัน รวมกันมาสร้างบุญสร้างกุศลเป็นหมู่ๆ เป็นคณะ เผื่อฟ้าจะเมตตามั่ง อิอิ

หมายเหตุ ที่อุตส่าห์มาตอบเป็นเรื่องเป็นราวอย่างเนี้ย เพราะเห็นแก่น้องเมย์คนสวนนะจ๊ะ จุ๊บๆ

ถ้าคนไหนหน้าโหด แถมมาตั้งกระทู้ภัยพิบัติเนี้ย เค้าไม่เข้ามาตอบนะจ๊ะ...ตัวเอง

 

55555555555+ .............. ​

 

มาให้กำลังใจน้องเมย์....ยังมีหลายคนที่ต้องการข้อมูล...มีอะไรใหม่ก็บอกกันมานะ
เกิดไม่เกิดไม่ซีเรียส...แต่น้ำท่วมที่ผ่านมา พี่ก็โดน แต่ไม่แบมือ ขอข้าว ขอน้ำ ขอเรือฯ
คนใต้สอนลูกสอนหลานให้พึ่งตนเองก่อน และฟังครูบาอาจารย์ท่านเตือน เลยสบายหน่อย
บุญรักษา...

 

วางใจเถอะครับ/ ความตายเป็นเรื่องธรรมดา /หนีกรรมไม่พ้น/
แล้วคุณๆเชื่อกันแบบนั้น ผมว่าคงไม่มารออ่านกระมัง
ผมรู้แล้วทำไมครูบาอาจารย์ท่านไม่เตือนแบบเปิดเผย มันเป็นเช่นนี้เอง

 

น้องเมย์เขาแค่มาเตือน เชื่อหรือไม่เชื่อ ก้ต้องคิดเอาเอง คนที่เชื่ออาจจะไม่รอดก้ได้ แต่คนที่ไม่เชื่อพอถึงเวลาก้รอดได้ถ้าดวงดี

 

อรุณสวัสดิ์ครับทุกท่าน

เรื่องการเตือนภัยพิบัตินั้น

ส่วนตัวคิดว่า
คนที่นำเรื่องราวต่างๆ ทำหน้าที่เพียง...ผู้มาเตือน-ผู้มาแจ้งข่าวสาร... ก็พอแล้ว
ส่วนใครเชื่อหรือไม่นั้น น่าจะอยู่ที่กระบวนการค้นหาข้อเท็จจริงของแต่ละคน

แต่อย่างน้อย
ผมแนะนำว่า ควรลงท้ายบทความเตือนภัยว่า "โปรดใช้วิจารณญาณ"
หรือแทรกคำว่า "เป็นความเชื่อส่วนบุคคล" ในกรณีความเห็นของตนเองเพิ่มเติมลงไป

หลายคนบางทีก็หลายเจตนา ไม่อยากให้ตีความว่า ทุกคนที่ทำหน้าที่เผยแพร่ อยากเด่นอยากดัง ไปซะทั้งหมด

การนำเสนอข้อมูลแบบนี้ มีทั้งบวกและลบ
ด้านบวกก็คือ เสนอข้อมูลมาให้สังคมส่วนรวมร่วมกันตรวจสอบ ใช้เหตุใช้ผลมากขึ้น
ด้านลบ คือ ทำให้คนรู้สึกวิตกกังวล หนักเข้าก็กลายเป็นโรคเครียด

ไม่มีใครหรอกครับ อยากให้เกิดภัยพิบัติกับที่อยู่อาศัย-ภูมิลำเนา ของตนเอง
ไม่ว่า สึนามิ ที่ภาคใต้ คนที่อาศัยอยู่ภาคใต้ ก็บอกว่า ไม่น่าจะเกิด
หรือ เขื่อนแตก คนพื้นที่เสี่ยง ก็คิดว่า ไม่น่าเป็นไปได้
น้ำท่วมกรุงเทพ จมบาดาล คนเมืองกรุง ก็บอกว่า ไร้สาระ
แต่ไม่มีใครรู้ว่า ลึกๆ แล้ว บทความหรือข่าวสารนั้นได้สร้างแรงกระเพื่อมในใจ อาจจะเกิดวิตกจริตแล้วก็เป็นไปได้ เมื่อใจไม่อยากให้เกิด จึงบอกว่า ไร้สาระไม่มีทางเป็นไปได้ เพื่อเรียกความมั่นใจให้เกิดขึ้น ซึ่งทำเช่นนี้ก็ไม่ผิดอันใด แต่ถ้าสิ่งนี้ยิ่งเพิ่มพูนมากขึ้นอาจจะกลายเป็นคนที่ปฏิเสธข่าวสารเตือนภัยไปทุกๆเรื่อง

กระทู้หลายกระทู้ไม่จำเป็นต้องมีบทสรุป คล้ายกับตอนจบของภาพยนตร์หลายเรื่องที่ปล่อยให้คนดูเก็บไปคิดเอาเอง

 

รู้สึกว่า ชอบคำนี้มากครับ

 

ต้องขอกราบกรานในความหวังดีที่มาเตือนชาวกรุงเต๊บ ด้วยบุญญาธิการอีกบารมีอันมากล้น ของ พระนางหน่อเจ้าหลวงน้องเมย์ ผู้เป็นฑูตอันศักดิ์สิทธิ์ ใครล่วงเกินไม่เชื่อขอลงจมบาดาลไป

ผู้ใดไม่เชื่อโปรดลงจมบาดาลไปกับมหานครตามที่ เทวฑูตจาสวรรค์ชั้นสูงท่านทรงเมตตามาเตือนไว้ หากไม่เกิดเหล่าเทวฑูตได้ทำการเลื่อนภัยพิบัติออกไปให้ท่าน เพราะมีจิตเมตตาสงสารสัพสัตว์ และอยากให้ทำบุญมากๆ แต่เชื่อเลยมันต้องเกิดภาพใน20-60ปีนี่แน่นอน คอนเฟริ์ทม เพราะมีญาณทิพย์หยั่งรู้ฟ้าดิน และบุญบารมีสูงสุด ในอดีตชาตเกิดเป็นพระนางหน่อเจ้าหลวงหอคำ ณ เวียงเชียงฟ้า และพระนางศรีดิเรกชาติเห่งนครบ้านเชียงมาแล้ว สมควรเชื่อในบุญของท่าน เสมือนคำสั่งสอนของท่านมหาเทพปลาบู่




ฝ่ายประชาสัมพันธ์ดาวอัลโดเมดาที่ 39 แห่งกาแลคซี่คาเลอุส (ไกลจากโลก 63 ล้านล้านปีแสง)


ปล.วันเกิดภัยพิบัติพวกข้ามารับท่านแน่ๆๆ นะจุ๊บๆๆ


ใครไม่เชื่อจมน้ำไป

 

น้องเมย์สู้ๆ ทำหน้าที่ต่อไปครับ การเดินทางก็ต้องมีผ่านกรวดผ่านทรายบ้างเป็นธรรมดา

 

ถ้าเอารูปแย่ๆห้าปรุๆมาลงจะมีคนตามเชียร์ใหมหนอคนเราช่างหน้ามืดตามัวเสียจริงให้ตายสิ

 

เห็นจดหมายในหน้ากระทู้แล้ว ก็ฟันธงให้ว่า ภัยพิบัติแบบต้องย้ายเมืองหลวงยังไม่ถึงเวลา

แต่ที่แน่ๆ

ลองไปหาอ่านกันดูในหัวข้อกระทู้ ลัทธิการทำสมาธิ แล้วเอานิมิตในสมาธิมาพยากรณ์ (ใช้นิมิตเป็นตัวนำ)

ขอถาม จขกท.ว่า ถ้าไม่เกิดเหตุ จะรับผิดชอบข้อความใน จดหมายหรือไม่.

 

เห็นจดหมายในหน้ากระทู้แล้ว ก็ฟันธงให้ว่า ภัยพิบัติแบบต้องย้ายเมืองหลวงยังไม่ถึงเวลา

แต่ที่แน่ๆ

ลองไปหาอ่านกันดูในหัวข้อกระทู้ ลัทธิการทำสมาธิ แล้วเอานิมิตในสมาธิมาพยากรณ์ (ใช้นิมิตเป็นตัวนำ)

ขอถาม จขกท.ว่า ถ้าไม่เกิดเหตุ จะรับผิดชอบข้อความใน จดหมายหรือไม่.