♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

อันหญิงสวย กล้วยหวี ยังดีกว่า
ยังมีค่า ชวนลิ้ม ให้อิ่มหนำ
อันความสวย กินไม่ได้ เลยสักคำ
ไม่อิ่มหนำ เหมือนกินกล้วย ช่วยแข็งแรง

ไม่ได้แต่งเองหรอก จำของคนอื่นเค้ามา เห็นว่ามันน่ารักดี เอาไว้ปลอบใจตัวเอง

 

ทำไม ยามเศร้า เรามักอิ่ม
น้ำตาปริ่ม จนไม่ อยากอาหาร
แม้กล้วย ร้อยหวี ไม่ต้องการ
อยากได้ นงคราญ มาปลอบใจ

 

กล้วยหนึ่งหวี มีไว้ชิม อิ่มเท่านั้น
แต่ความสวย ประชันกัน ใครยอมได้
อิสตรี ร้อยเกือบร้อย ไม่ยอมใคร
ต้องแต่งสวย เข้าไว้ ให้ดูงาม

บุราณกาล งานธรรมเนียม เทียมเทียบไว้
กิริยา งามอย่างไทย ในสยาม
ทั้งวาจา ต้องเสนาะ เหมาะคำงาม
เจรจา พาความ ให้ชื่นใจ....

 

*ความสวย ..สวยนอก.. สวยใน
สวยใด.......สวยแท้.... สวยทน
สวยนอก.....สวยแค่.....สวยยล
สวยคง...... สวยใน.....สวยแท้

*งามนอก งามแต่ง งามซื้อ
งามชื่อ งามกาย งามหมอ
งามใน งามใจ งามหนอ
งามสอน งามธรรม ง้ามงาม

*งามใดตรึงใจเท่าหญิง....บ่มี
เจรจาพาที................อ่อนหวาน
กิริยางามดี................งามยิ่ง คุณค่า
งามจิตธรรมประสาน......งามแท้ เจ้าเอย

*งามนอกอาจยั้งแต่ง.....สร้างซื้อ
งามในทรัพย์ในฤา.........ซื้อได้
งามนอกสิ้นกาลยื้อ........หมดค่า
งามกายวจีจิตให้...........ยอดงาม
****************************************
...บางความสวย...ค่ามากกว่า...กล้วยหนึ่งหวี
****************************************

 

เพราะสตรี นั้นงาม ตามท่านว่า...
ถ้อยคำ เจรจา ช่างอ่อนหวาน
ยิ่งกว่าน้ำผึ้ง ซึ้งกว่าน้ำตาล
ใยจะกลัว เบาหวาน เอาไปกิน

เนื้อนวล นิ่มๆ น่าชิมนัก...
ก็นึกรัก ตั้งแต่ แรกได้กลิ่น
ดุจบุพผา..มีภมร โบยบิน
เหมือนแมงเม่า ยอมดับดิ้น ในกองไฟ

ปล.ไม่ได้ตั้งใจ จะมาถึง คำว่า "แรกได้กลิ่น"เลย..
แต่บทนั้นลงท้ายว่า "กิน"
ก็อย่างว่า...กลอนมันพาไป 555

 

เพียงรูปกาย..ภายนอก..บอกงามนัก
หากประจักษ์..แน่นัก..จักรู้ว่า
หากกายนี้..ผ่านวัน..และเวลา
งามที่ว่า..มิอยู่ยง..คงดังเดิม

 

คนจะงาม งามน้ำใจ ใช่ใบหน้า
คนจะสวย สวยจรรยา ใช่ตาหวาน
คนจะแก่ แก่ความรู้ ใช่อยู่นาน
คนจะรวย รวยศีลทาน ใช่บ้านโต

อิอิ อันนี้ก็จำเขามาอีกแล้ว แบบว่าเอาใว้สอนใจตัวเอง

 

คือที่พัก ยามเหงา เราแวะพัก
เพื่อทายทัก พูดคุยกัน ในวันเหงา
แอบกระซิบ คอยสานฝัน เพื่อบรรเทา
เผื่อคลายเศร้า ประโลมใจ มิให้ท้อ

 

วาสนา..บุปผา..กลิ่นหอมหวล
ทั้งตาม-ทวน..สายลม..ผสมผสาน
ยามผลิดอก..แตกช่อ..สวยสะคราญ
สมรูป-นาม..มาลี..เป็นมงคล

วาสนา..บารมี..หาที่ไหน
ใครต่อใคร..ต้องการ..เป็นล้นพ้น
ไม่ต้องหา..อยู่ที่นี่..มีในตน
อยู่ที่คน..ทำดี..มีมากมาย

 

นามสร้อยฟ้า..มาลี..ดอกสีม่วง
แสนโชติช่วง..งามไสว..จับใจนัก
ส่งกลิ่นหอม..เชิญชวน..ให้นึกรัก
แจ้งประจักษ์..สลักไว้..มัดใจเรา

นามสร้อยฟ้า..มาลา..คือชื่อมิตร
ตราตรึงจิต..ประทับใจ..ใครใครเขา
รูปแสนงาม..นามไพ-เราะไม่เบา
ใครเทียมเท่า..มากมาย..หลายฝีมือ

 

เจ้าสู้แดด..ทนลม..ทั้งฝนฟ้า
ยืนสง่า..ฝ่าฟัน..มิหวั่นไหว
ส่งกลิ่นหอม..อ่อนหวาน..ซ่านฤทัย
งามเหนือใคร..ใดเท่า..เจ้าลีลาฯ

แดดจะแรง..แค่ไหน..ก็ไม่ย่อ
ทุกข์มิท้อ..หยัดยืน..ฝืนฟันฝ่า
เมื่อคราว..แทงช่อดอก..ออกงามตา
ส่งกลิ่นหอม..ทั่วหล้า..ลีลาวดี

 

ช่างแสนหอม..ประทิน..กลิ่นบุปผา
โฉมงามตา..มาลี..มีมากหลาย
ทรงคุณค่า..น่าชม..ภิรมย์ใจ
ที่ใครใคร..ชมชื่น..มิโรยรา

สามไม้ดอก..แสนงาม..นามของมิตร
ตราตรึงจิต..พิศดู..จะรู้ว่า
ความสัมพันธ์..แห่งรัก..ประทับตรา
วาสนา..สร้อยฟ้าฯ..ลีลาวดี

 

ศยามล นามนี้ เป็นที่รัก
เพื่อนรู้จัก เพราะเก่งงาน มากเหลือหลาย
ทั้งเย็บปัก ถักหมวก ร้อยมาลัย
อีกยังใฝ่ ทางธรรม นำชีวิต


ได้รู้จัก ในเวลา ไม่มากนัก
สนิทรัก ชิดใกล้ หาใดเหมือน
เป็นน้องสาว เปรียบเหมือนเพื่อน ไม่แชเชือน
ยากลืมเลือน สวยและเก่ง เจง...ศยามล

 

พี่สาวหนู เป็นครู จะบอกให้
รู้จักไว้ ว่าพี่แอ๊ด นะคนนี้
วาสนา นามเพราะ เหมาะสมดี
เคยเจอที่ พารากอน ตอนปีกลาย
เมื่อกลางปี ไปเที่ยว ยังอุบล
พี่พาซน ไหว้พระ ยังจำได้
สนุกสนาน ฮาเฮ กันมากมาย
ยังคิดถึง ไม่หาย เวลานั้น


และพี่เจง ศยามล คนน่ารัก
ชอบทายทัก คุยเล่น กับตัวฉัน
เล่าสุขทุกข์ ให้ทราบ กันและกัน
บางวันโม้ เมามัน กันสองคน
อีกอย่างหนึ่ง ชอบแข่ง ความน่ารัก
ชอบให้ทัก ไม่ยอมกัน เลยสักหน
ไม่ยอมให้ จิ๊ดส์นึง นะสักคน
น่ารักจน ไม่มี ใครยอมใคร...
อิ อิ

พี่สาวเค้า พี่แอ๊ดกับพี่เจง น่ารักทั้งคู่เลย...
​

 

น้องสร้อยฟ้า มาลา ช่างน่ารัก
ทั้งพร้อมพรัก สามารถ หลายหลายอย่าง
ถ่ายภาพเก่ง ข้อมูลครบ จบทุกทาง
เรื่องเวียงวัง ครั้งหลัง ฝังใจจริง

กริยา มารยาท ก็อ่อนหวาน
รู้การงาน ประเพณี พร้อมทุกสิ่ง
มีเรื่องเดียว พี่รักน้อง อยากท้วงติง
ขออย่าซิ่ง รถเร็วนัก นะน้องรัก

 

สองเพื่อนซี้..เขียนแซว..แนวถนัด
ต้องป้องปัด..คำกล่าว..ที่เล่าขาน
มาบอกว่า..เค้าน่ารัก..เหลือประมาณ
กลัวงานบาน..แข่งกันเข้า..จนเค้ามึน

จริงจริงแล้ว..ไม่น่ารัก..อย่างที่ว่า
พี่แอ๊ดจ๋า..เชียร์น้อง..ให้สุดซึ้ง
ส่วนคุณสร้อยฯ..ตามสมทบ..อีกคนนึง
เค้าเลยอึ้ง..เขียนไม่ออก..บอกตรงตรง

 

รักเร่..เจ้าเล่ห์นัก
เที่ยวเร่รักแจกใครใคร
หากรู้..เล่ห์รักร้าย
ไม่รักให้ใจชอกช้ำ

รักเร่..เที่ยวเร่แจก
ความรักแทรกเชื่อน้ำคำ
ติดบ่วง..ใจถลำ
เชื่อน้ำคำจนช้ำใจ<!-- google_ad_section_end -->

 

​

รักเร่ เล่ห์ร้ายนัก
คงมีรัก เหลือแจกจ่าย
เล่ห์ลม บ่นน้ำลาย
ลวงหลอกง่าย หน่ายน้ำคำ​

รักเร่ เล่ห์ลมลวง
ดักวางบ่วง หน่วงเหนี่ยวนำ
ล่อหลอก กลอกกลับคำ
ถือน้ำคำ จำไม่จริง
<O
รักเร่ เล่ห์ลมปาก
ช่างเชื่อยาก ไร้หลักอิง
ใจข้อง ต้องประวิง
คำไม่จริง ควรกริ่งเกรง
<O
รักเร่ เล่ห์หลอกล่อ
เว้าพะนอ ป้อยอเก่ง
หาคำ นำแต่งเอง
มาอวดเบ่ง เก่งเชิงชาย
<O
รักเร่ เล่ห์ลมลิ้น
มาบอกสิ้น รักง่ายง่าย
ย้อนว่า หน้าไม่อาย
คำมักง่าย ไร้ราคา
<O
รักเร่ เล่ห์ลวงรัก
คำชายมัก มากหนักหนา
หมดเชื่อ เบื่อระอา
ไร้คุณค่า น่าชิงชัง​

.........................<O</O​

 

บานชื่น..รื่นเริงใจ
ทุกข์มลายหายลับลา
สดชื่น..รื่นอุรา
เปรมปรีดาไม่จาบัลย์

บานชื่น..รื่นเริงนัก
สุขด้วยรักที่คงมั่น
ดวงใจร่วมผูกพัน
เธอกับฉันนิรันดร

บานชื่น..ชุ่มชื่นจิต
พบมิ่งมิตรเอื้ออาทร
สายใยมิขาดรอน
ยากจะถอนด้วยสิ่งใด

บานชื่น..มิขมขื่น
สุขสดชื่นตลอดไป
ดูแลรักษาใจ
ให้ปลอดภัยไม่ตรอมตรม​

 

ความสวย
ปะคำ ชมความสวย
ผลัดกันอวย ว่าสวยใคร
สวยกาย หรือสวยใจ
จะว่าไป สวยทุกคน

ทั้งสวย เก่งการงาน
เย็บถักสาน กลอนคำคม
สตรี ในอุดม
คติสม น้อยคนมี

รักเร่
ด้อมด้อม มาเมียงมอง ( ^_^ )
กวีสอง ปะคารมณ์
ย้อนหยอก ว่าคำคน
ลมเล่ห์ขม รักมลาย

บานชื่น
ยังดี มีบานชื่น
ช่วยกลับฟื้น จากลมชาย
นอนเถิด เดี๋ยวตื่นสาย
คำร้ายกลาย เจ้านายเธอ...*_*
*************************
ขอบคุณนะครับ....บานชื่นนนนนนนนนน....^_^
*************************
ขออภัย
อภัยในความเขลา
ชิอาจเดาอินทรฉันท์
ริแต่งผิดผกผัน
คำขัดขันขออภัย