…

มันต้องธุดงค์ไปเรื่อย ธุดงค์ไปกระทู้ต่างๆ..

พระดีไม่มีวัดอยู่ประจำ พระดีเที่ยวจาริกไปเรื่อย เป็น "ผู้ไม่มีเรือน"

 

เขาเหล่านั้นรู้ตัวเองดี..

เขาเหล่านั้นรู้ว่าเราเป็นใคร จิตวิญญาณในภายในของเรา เขาเหล่านั้นรู้จักดี..

 

ก็บอกแล้วเรื่องบางเรื่องก็ยากอธิบาย แม้อธิบายก็ยากที่จะเชื่อและทำใจยอมรับได้..

ถ้าอธิบาย เดี๋ยวก็ว่า อวดอ้างตนเอง อวดเบ่ง อวดดี..


"เงียบ" ดีที่สุด..

 

นาน ๆ จะเห็นคุณต้นธารหงุดหงิดซักที
ตอนนี้คงอารมณ์ดีแล้วนะครับ

 

สีแดงอันที่สอง สิ แปลก กว่า พวก เพราะ ไม่มีกรอบ(สีขาว) เหมือนอันอื่น..

(อิสระแห่งจิต)

 

เห็นปุ๊บเราตอบปั๊บ แต่ เราไม่ใช่อัจฉริยะ หรอก..

เรา เพี้ยน เรา หลอน..

ตอบตามที่เห็น เหตุผลก็มีตามที่ปรากฏ..

 

คำตอบมันมีอยู่แล้วในจิตใจของแต่ละคน มันลอกกันไม่ได้ มันอยู่ที่ปัญญาของแต่ละบุคคลจะเห็นเป็นอย่างไร..

สำหรับเรา เมื่อผัสสะกระทบปั๊บ ก็มีคำตอบผุดขึ้นมาจากจิตทันที ไม่จำเป็นต้องพิจารณามาก นี่แหละธรรม นี้แลปฏิสัมภิทาญาณ..

 

การพูดแบบนี้ไม่ใช่เพื่อโอ้อวดอะไรนะ มันต้องผ่านการฝึกฝนอย่างหนัก กว่าจะมีได้เป็นได้ ทุกคนสามารถฝึกฝนให้มีให้เป็นได้เช่นเดียวกัน นั้นแหละ..

"จิตตภาวนา" นั้นแลทางปฏิบัติ..

 

ก็บอกแล้ว มันอยู่ที่ปัญญาของแต่ละบุคคล คำตอบไม่เหมือนกันหรอก..

แล้วคำถามใครเป็นคนตั้ง ใครเป็นคนเฉลย ถ้าเป็นคนคนเดียวกัน เขาก็เอาความคิดเขามาตัดสินเองว่า นี่ต้องถูก อย่างอื่นผิดหมด..

ถ้าคิดแบบนั้นก็เอาความคิดความเห็นตนเองเป็นใหญ่น่ะสิ ใครค้านใครเห็นต่างผิดหมด อย่างนั้นไม่ถูกต้องตามธรรม..

 

ในพระพุทธศาสนา สอน 84,000 พระธรรมขันธ์ หมายถึง 84,000 จริต..

ทุกจริตมีทางของตนเอง มีปัญญาของตนเอง เดินได้ด้วยตนเอง ไม่มีซ้ำกัน..

 

นี่แหละ ที่เขาเรียกว่า เอาความคิดตนเองเป็นใหญ่ ไม่เอาธรรมเป็นใหญ่..

โลกของความคิด ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีที่ว่าง ไม่มีที่หยุด..

แต่โลกของธรรม มีที่สุด มีที่ว่าง มีที่หยุด..

"หยุดจิต" นั้นแลทำให้ใจเป็นสุข..

"หยุดความคิด" นั้นแลทำให้ใจเป็นสุข..

 

นี่ก็มาจากปัญญาตนเอง ไม่ได้เอาคำครูมา หรอกนะจ๊ะ..

พอเห็นธรรมตามจริง ก็เห็นสิ่งเดียวกันกับที่ครูเห็น ก็แจกแจงได้อย่างที่ครูแจกแจง..

เห็นอันเดียวกัน ย่อม อธิบายได้เหมือนๆกัน..

 

"ต้นธาร11" ก็อยู่ในโลกของความฝัน โลกของจินตนาการ..

แล้วเมื่อไหร่จะถึง "แม่น้ำ" สักที มัวทำอะไรอยู่ที่ต้นธารเล่า..

ออกจากโลกของจินตนาการ เสียทีสิ ต้นธาร11 จะได้กลายเป็น "แม่น้ำ11" เป็นแม่น้ำอันชุ่มเย็นให้สัตว์อื่น ชีวิตอื่นได้พึ่งพิง อาศัย..

"แม่โพธิสัตว์น้อย" ต้นธาร11 เอ๋ย..

 

ยังไม่ตื่นก็ไม่เป็นไร รอให้โต
กว่านี้หน่อยก็ได้ หรือไม่ก็อาจจะมีวิบากกรรมมาปลุกให้ตื่นจากความฝัน..

ก็ระวังไว้บ้างนะ ถ้าเผื่อจะมีความสูญเสียอะไร หรือ ความพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ต้องอยู่อย่างเข้มแข็งให้จงได้นะ..

(โลกนี้มีความพลัดพรากเป็นธรรมดา)

"ต้นธาร11" เพื่อการก้าวไปเป็น "แม่น้ำ11" ให้สัตว์อื่นได้พึ่งพิงอาศัย..

 

เราเพิ่งอธิษฐานขอฝนไปเมื่อวาน วันนี้ฟ้ามืด ฟ้าร้องมาเลยเชียว เมฆก้อนใหญ่ใกล้มาถึงละ..

 

นี่กำลังดำเนินไปตามธรรม ไม่ได้ทำนายทายทักอะไร..

แฝงด้วย "คติธรรม" ล้วนๆ ไม่ให้ประมาทในชีวิต..

 

ตอนนี้ต้นธาร11 ยังไม่โตพอที่จะเข้าใจ หรือไม่ก็ ยังพิจารณาไม่เห็นความจริงที่ซ่อนอยู่ใน "มายา"

 

ก็ระวังไว้บ้างนะ ถ้าเผื่อจะมีความสูญเสียอะไร หรือ ความพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ต้องอยู่อย่างเข้มแข็งให้จงได้นะ..

ทำซ้ำ..

 

ไปล่ะ..

เดี๋ยวโอกาสต่อไปจะแวะเข้ามาใหม่..

 

ได้น้ำเต็มไปหลายโอ่ง..

นอนบนเขา ในป่า ฟังเสียง กบ เขียดร้อง สบายๆ..