โลกของตันตระ พุทธวัชรยาน ปรีชาญาณบ้า และ อุบา่ยวิธีแปรเปลี่ยนความทุกข์

ตันตระ เป็นเรื่อง ของ อุบายวิธี ด้วยเหตุนี้
ตันตระจึ่งไม่ใช่ข้อเสนอแนะนำใดๆทางด้านสติปัญญา
ไม่มีหลักคิด ทฤษฏี ไม่คำสอน ตันตระมีเพียงสิ่งเดียวคือ
ทำอย่างไร? มนุษย์จึ่งจะเข้าปฏิสัมพันธ์ กับ สถาณการณ์ที่เกิดขึ้นจริงๆในชีวิต
ตามคำสอนแห่งตันตระแล้ว สรรพสิ่งที่ถูกแบ่งแยกโดยหลักธรรมนั้น
หาใช่สรรพสิ่งอย่างที่เป็นตามจริงไม่
ในวิถีชีวิตประจำวัน ความเกลียดชัง ความโกรธแค้น ชิงชัง ความขื่นขม
ความรัก ความสุขทุกรุปแบบ ความปีติ ความตาย และ การมีชีวิต
เหล่านี้คือสิ่งจริงแท้ที่ปรากฏ
หากเราสามารถเข้าใจมันได้โดย ผ่านทางประสบการณ์
มิใช่ความคิด หรือทฤษฏี ที่เสแสร้ง ดัดจริต ตอแหล เพื่อหลอกลวงตัวเอง และ ปกปิดความขาดเขลาของตน
เพื่อความชอบธรรม หรือ กระทั้งเพื่อสร้างความมั่นคงให้กับจิต
นั้นแลคือหัวใจของการปฏิบัติตันตระ ในวัชรยาน
ตันตระ จะตบหน้าคุณ จะเหยียบคุณไว้ บดขยี้คุณ กลืนกินคุณลงไปและ
ขี้เอาคุณที่แหลกเหลวออกมาทางทวาร
นำเอาพรมออกจากเท้าที่คุณยืนเหยียบไว้
เพื่อ ที่ว่าคุณจะได้ดำรงอยู่อย่างหมดจด
เป็นองค์รวม และ ไม่แบ่งแยกสิ่งต่างๆ หลีกเร้น ยึดถือ เพียงส่วนเสี้ยว
มันอยากนะที่จะอธิบายถึงสิ่งนี้
แต่ถ้าคุณเรียนรู้ที่จะมองแล้วล่ะก็คุณจะเห็นได้อย่างชัดเจนทีเดียวว่า
คุรมีชีวิตอยู่แต่เพียงภายใต้ถ้อยคำ
และภาพมายาของบความคิดของตนมากแค่ไหน?
ไฟต้องร้อน ท้องฟ้าต้องเป็นสีฟ้า นั้นคือความจำได้หมายรู้ของคุณ
พระพุทธเจ้าคือครูผู้ประเสริฐ นี่ก็เป็นความจำได้หมายรู้ของคุณ
แม้กระทั้งความคิดที่ว่าคุณเป็นใครมีสถานภาพบทบาทอย่างไรในสังคม นั้นก็เป็นรูปแบบหกนึ่งของความจำได้หมายรู้ของคุณ
คุณเคยชินกับสิ่งเหล่านี้แล้วยึดเอาภาพลักษณ์ของสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งตายตัว แต่ทว่าถ้าวันหนึ่งเกิดสรรพสิ่งจะไม่ได้เป็นไปตามภาพลักษณ์ที่คุณวาดไว้เล่า
คุณจะยอมรับมันได้หรือ
หากไฟนั้นไม่ได้ร้อนคุณจะยอมรับได้ไหมว่าสิ่งนี้คือไฟ หากพระพุทธองค์มิได้เป็นไปอย่างภาพลักษณ์ที่คุณวาดภาพไว้ คุณจะปฏิเสธพระองค์ไหม?