... แล้วเราจะเล่าให้ฟัง ...

^ ^ อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ ^ ^
เพิ่งจะลงมาจากห้องพระ ขึ้นไปสวดมนต์ตั้งแต่ 20.45 น. เสร็จ 01.35 น.
อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ ^ ^

 

สวัสดีปีใหม่ครับ แฟนคลับเหนียวแน่น แต่พี่อ้อมีแฟนขับให้ตลอดอยู่แล้วเนอะ ^_^;aa45

 

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนามิ _/\_

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาบุญทั้งหมดทั้งมวลค่า
ดาไปร่วมสวดเจริญพระพุทธมนต์บริเวณรอบพระบรมสารีริกธาตุ วัดเสมียนนารี ค่า ขอเชิญอนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ _/|\_

 

สาธุ ด้วยจ๊ะน้องดา ...
งานมุทิตาจิต พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ ปีนี้ พี่ว่าจะไป ... แล้วเจอกันนะน้องดา ... ^ ^

 

สวัสดีวันที่ 2 มกราคม 2556 ...

วันก่อนได้มีโอกาสคุยกับพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง ... ซึ่งตอนแรก เราไม่รู้จักกันเลย ... แต่หลายๆ ครั้งที่เจอกัน ... พี่แสดงความมีน้ำใจ ความเมตตากับเรา แบบไม่สร้างภาพ ... ทำแบบเงียบๆ อยู่หลายครั้ง ... และรู้สึกมีบางอย่างบอกว่า คนนี้จะทำให้เราได้คำตอบบางอย่าง ที่ถูกถามแบบค้างคาใจมาหลายปี ... เลยนัดที่จะคุยกันเป็นการส่วนตัว ... รู้แต่เพียงว่า พี่สาวคนนี้ เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อฤาษีลิงดำมาตั้งแต่ ยังเป็น เด็กหญิง ... เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อมาตั้งแต่คุณแม่ของพี่สาว และ ตัวพี่สาวเอง ...

พอได้คุย ... ฉันก็เปิดฉากก่อนเลย ... “พี่ อย่าเพิ่งต่อว่าอะไรหนูนะ พี่ฟังหนูก่อน ... หนูอยากเล่าให้พี่ฟัง ... สิ่งที่จะเล่าต่อไปนี้ ไม่ใช่การอวดตัว หรือ อะไรทั้งนั้น ... เพียงแต่หนูสงสัย และสงสัยมานานแล้ว ... ครั้นจะถาม ก็ไม่รู้จะไปถามใคร ... เมื่อ 4 ปีที่แล้ว หนูทำงานที่บ้าน และมักจะงีบตอนกลางวัน ... วันนั้น หนูฝันว่า ตัวเองหลุดเข้าไปในโบสถ์ไม้ ซึ่งในชีวิตจริง หนูไม่เคยเห็นโบสถ์ไม้แบบนี้เลย ... ความที่ตกใจ ว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หนูก็พยายามวิ่งหาปฏิทินในบริเวณแถวนั้น ว่า เป็นปี พ.ศ. อะไร ... ปรากฏว่า ในปฏิทิน เป็นปี พ.ศ. 2475 หนูก็ตกใจ และพยายามหาคน ว่ามีใครอยู่ในโบสถ์เหมือนหนูบ้างไหม ... พอเดินมาได้สักพัก ก็เห็นคนจับกลุ่มกันเป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อย มีคนอยู่ประมาณ 10 กว่าคน ... หนูก็เข้าไปหาพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง ... แกนั่งอยู่คนเดียว นั่งพนมมืออยู่ ... หนูบอกแกว่า พี่รู้ไหม ปีนี้ พ.ศ. อะไร แกบอกว่า ทำไมหรือ หนูก็บอกแกต่อว่า ปีนี้ พ.ศ. 2475 นะพี่ ... แกมองหน้าหนูแล้วแกก็ยิ้ม แกบอกว่า ใช่ ปีนี้ พ.ศ. 2475 แล้วทำไมต้องตกใจขนาดนั้น ... หนูบอกแกว่า หนูไม่ใช่คนในปี พ.ศ. นี้ หนูเป็นคนที่อยู่ในปี พ.ศ. 2550 ... แกก็มองหน้าหนู เหมือนหนูเพี้ยนนะพี่ ... และแกก็บอกให้หนู ... ฟังพระสวดมนต์ เพราะเขากำลังฟังพระสวดมนต์ให้พรกันอยู่ ... หนูก็เลยเก็บอาการตกใจไว้ แล้วหันหน้าไปทิศเดียวกับแก ยกมือขึ้นพนม ... ข้างหน้าหนูตอนนั้น ... เป็นภาพที่หนูก็ไม่เคยเห็นเช่นกัน ... มีพระอยู่ 5 รูป ... ลักษณะการนั่ง เหมือนที่เขากำลังทำพิธีบวชพระกันในโบสถ์ ... คือมีพระประธานท่านนั่งอยู่สูงขึ้นไป พระประธาน คือ หลวงปู่โตพรหมรังสี ถัดลงมาเป็นพระที่นั่งหันหน้าเข้าหากัน 4 รูป ... เท่าที่ความรู้สึกของหนูจะพอเดาได้นะพี่ ... พระทั้ง 4 รูปเป็นพระอริยสงฆ์ที่ท่านมรณภาพไปแล้ว .. ซึ่งบางรูปหนูไม่รู้จัก ... 2 รูปด้านใน หนูไม่ทราบว่าเป็นพระอริยสงฆ์ท่านใด ... แต่ 2 รูปด้านหน้าที่อยู่ตรงหน้าหนูตอนนั้น ... ซ้ายมือของหนู คือ หลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ขวามือของหนู คือ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง ... หนูรู้แค่นั้น ... เมื่อพระท่านเทศน์เสร็จ ... หลวงปู่โตท่านเดินผ่าตรงกลางหมู่สงฆ์ลงมา ... ท่านเดินผ่านหน้าหนู สายตาท่านชะม้ายมาทางหนู และยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย แล้วเดินผ่านหนูไป ... พระอริยสงฆ์ 2 รูปด้านใน ท่านก็เดินออก ทั้งสองข้าง ... คงเหลือแต่ หลวงพ่อสด และ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ... ท่านทั้งสอง หันหน้าออกมา ทางคนที่นั่งพนมมือกันอยู่ ... คนที่นั่งกันเป็นกลุ่มตอนแรก ... ก็พากันมานั่งเข้าแถวเรียงราย เหมือนจะทำอะไรกันสักอย่าง ... หัวแถวอยู่ที่ตรงหน้าหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ... หนูด้วยความที่ไม่รู้ว่าเขาทำอะไรกัน ก็ไม่กล้าไปเข้าแถวกับเขา ... แต่ไปนั่งอยู่ด้านหลังของหัวแถว ... เพราะอยากรู้ว่าเขาทำอะไรกัน ... จากนั้น หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านก็หยิบกระปุกอะไรก็ไม่รู้ออกจากย่ามของท่านทางด้านซ้ายมือ ... ท่านเปิดกระปุกเล็กๆ นั่น ... และใช้นิ้ววนๆ ในกระปุกนั้น ... แล้วท่านก็มองรอดแว่นมาทางคนที่อยู่หัวแถว ... กวักมือเรียกในเข้าไปหาท่าน ... คนที่อยู่หัวแถวก็กำลังจะคลานเข้าไป ... ซึ่งตอนนั้น หนูอยู่หลังเขา ... ท่านก็บอกเลยว่า ... ไม่ใช่ ... โน่น คนนั้นนะ ... เขารีบไป ... ให้เข้ามาก่อน ... คนหัวแถวกับคนที่สอง หันมามองหนู ... และทำหน้าเหมือนขัดใจ ... และบอกหนูว่า “เอ้า!! เข้าไปหาหลวงพ่อสิ หลวงพ่อเรียกแล้ว รีบๆ เข้าไป” ... หนูก็ชี้มาที่ตัวหนู และมองไปทางหลวงพ่อ ... ประมาณจะถามว่า “หนูเหรอ ให้หนูเข้าไปเหรอ” ... หลวงพ่อพยักหน้า ... หนูก็เลยคลานเข้าไป ... แอบชำเลืองมองว่าในกระปุกท่านมีอะไร ... หนูเห็นขี้ผึ้งมีเศษทองคำเปลวปนอยู่ ... แล้วหนูก็แลบลิ้น เหมือนจะรู้ว่าจะต้องทำอะไร ... ท่านก็นำขี้ผึ้งนั้นมาวนๆ ที่ลิ้นหนู ... โดยที่นิ้วท่านไม่แตะโดนหนูเลย มีเพียงขี้ผึ้งเท่านั้น ... ตอนที่ท่านวนๆ ขี้ผึ้ง ท่านก็บริกรรมไปด้วย หนูไม่รู้ว่าท่านบริกรรมอะไร ... เมื่อเสร็จ ท่านก็บอกหนูว่า ... เอ้าไป ให้รีบไป ... แล้วหนูก็กราบลาท่าน รีบเดินมาที่ประตู หาเท่าไหรก็ไม่มีทางออก จนหนูเหนื่อย ... แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น หนูตกใจตื่นมารับโทรศัพท์ สามีหนูโทรเข้ามา ... หนูเลยบอกเขาว่า ขอบคุณที่โทรมาตอนนี้ เพราะไม่อย่างนั้น หนูไม่ได้กลับบ้านแน่ๆ เลย ... นั่นแหละพี่ ... ขี้ผึ้งอะไรที่ว่านั่น มีจริงหรือเปล่า เพราะหนูไม่เคยรู้เรื่องหรืออ่านประวัติหลวงพ่อฤาษีลิงดำเลย ...”

พี่สาวพูดสวนขึ้นมาทันที ... มีจริงๆ แบบที่บอกนั่นแหละ ... ให้อ้อไปวัดท่าซุงนะ ไปกราบหลวงพ่อ แล้วทำจิตให้เป็นสมาธิ ถามหลวงพ่อเลย ... แล้วพี่สาวก็ยิ้ม จากนั้น ก็บอกอะไรๆ อีกหลายอย่างเกี่ยวกับที่จะต้องมาทำหน้าที่แบบนี้ ... ประมาณว่า เลิกหนีได้แล้ว หนีไม่ได้แล้วนะ สุดทางหนีแล้ว ...

 

วันรุ่งขึ้น ... ฉันก็ชวนสามีไปวัดท่าซุง ... เราไปกันแบบไม่รู้อะไรอีกเช่นเดียวกันกับ วันที่ไปวัดอัมพวัน สิงห์บุรี ... ฉันเคยไปวิหารร้อยเมตร เมื่อ 20 ปีที่แล้ว ... พี่สะใภ้ที่เป็นญาติกันเขาพาไปเที่ยว เพราะเราไปเที่ยวบ้านเขาที่อุทัยธานี ... ฉันจำได้แค่นั้น ... แต่วันนี้ ฉันไปกันสองคนสามีภรรยา ... ขับรถไปเรื่อยๆ ... จนถึงวัด ทีนี้ก็งงสิ จะไปทางไหนก่อน ซ้ายหรือขวา ... เห็นขวามือเขียนว่า วัดจันทาราม ก็พุ่งรถเข้าไปเลย ไปจอดหน้าอาคารรับแขก ... แต่เอ สงสัยจัง ทำไมวัดท่านก็ออกจะดัง ไม่เห็นมีคนเลย ... ผิดปกติหรือเปล่า ... ฉันลงจากรถและหันไปถามคุณลุงที่กวาดลานวัดอยู่ ว่าจะกราบ องค์ปฐม และ หลวงพ่อได้ที่ไหน ... คุณลุงชี้มาที่ฝั่งตรงกันข้าม บอกว่า ให้ไปเข้าอีกประตูหนึ่ง เชื่อมต่อถึงกันได้ ... เราสองคนก็ข้ามฝากมา แต่แปลก เราหลงทางกัน ถามใคร ก็บอกให้ตรงไป เราก็ขับรถไปเรื่อย ... เหมือนอยากให้เห็นอาณาบริเวณทั้งหมดของวัด ... จนกระทั่งมาจอดที่ วิหารทองคำ ... หยุดพักกัน แล้วถามเจ้าหน้าที่ที่อยู่ในวิหารนั้น ว่าจะกราบหลวงพ่อได้ที่ไหน ... เขาบอกว่า เวลาบ่ายโมง ถึงจะเข้ากราบองค์ปฐมได้ และเวลาบ่ายสองโมง ถึงจะเข้าวิหารร้อยเมตรได้ ... เอาแล้วสิ นี่เพิ่งจะเที่ยงเอง ... ทำไงดี เราก็ขับรถต่อกันมาเรื่อยๆ ... จนกระทั่ง ถึง หลวงพ่อเงินไหลมา ... ฉันดีใจมากมาย เพราะเคยอ่านในหนังสือของแม่ชีใหญ่ แม่ชีทศพร เกี่ยวกับเรื่องการสวดคาถาเงินล้าน จำไม่ได้ว่าต้องสวดกี่จบ ... แต่จำภาพนี้ได้ติดตา ... ฉันจึงบูชาดอกไม้ธูปเทียน พากันมาด้านหน้าแล้วกราบพระ ... สวดคาถาเงินล้านเท่าที่ฉันจำได้ และบอกกับสามีว่า ให้สวด 9 จบ ... พอสวดเสร็จ ก็ไปกราบพระศรีอริยเมตตรัยกัน ... รอจนกระทั่งบ่ายโมง ก็ไปกราบ สมเด็จองค์ปฐมกัน ... เมื่อกราบเสร็จก็กลับมาเอารถที่จอดไว้บริเวณหน้า หลวงพ่อเงินไหลมา ... ฉันจึงบูชารูปท่านกลับบ้าน ... พอยกขึ้นอ่าน ใต้รูปเขียนว่า ให้บูชาคาถาท่าน 9 จบแล้วขอพร ... ฉันให้สามีดู และมองหน้า ประมาณว่า ... ตอนที่จะสวด ฉันลังเลว่าสวดกี่จบ ... เพราะฉันไม่รู้ ... แต่เสียงในใจบอกว่า ให้สวด 9 จบแล้วขอพรนะ ... จากนั้น เราก็พยายามใช้เวลาให้หมดในวิหารองค์ปฐมเพื่อรอเวลาบ่ายสองโมง ... เรามาจอดรถที่วิหารร้อยเมตร เวลา 13.55 น. ... แล้วเราก็เดินไปเรื่อยๆ เพื่อหาทางเข้า ... ประตูทางเข้าอยู่ตรงกลาง มีปีกซ้ายขวา ... ฉันเดินเข้าไป ก็เกิดอาการตกใจเล็กน้อย ... เพราะมองไม่เห็นอะไรเลย ... นึกในใจว่า เอาแล้วไง แล้วฉันจะไปทางไหนก่อนดีล่ะนี่ จะไปซ้ายก่อน หรือ ขวาก่อน เพราะไม่รู้อะไรอยู่ตรงไหน ... แล้วก็มีเสียงมาที่หูซ้าย ... บอกว่า ... “ให้ไปทางขวามือก่อนลูก” ... ฉันจึงเดินไปสะกิดสามีที่เดินนำหน้าอยู่ ... จังหวะเดียวกับที่เขาหันมาพอดี บอกฉันว่า ... ให้ไปไหว้พระที่ขวามือก่อน ... ฉันเดินตามเขา แล้วหันมามองทางซ้ายมือ ว่าคืออะไร ฉันมองไม่เห็นว่าคืออะไร เพราะไกลมาก ... พอกราบพระเสร็จเราจึงค่อยๆ เดินมาที่ซ้ายมือ ... ปรากฏว่า ซ้ายมือ เป็นสังขารของหลวงพ่อ ที่อยู่ในครอบแก้ว ... พอกราบท่านขอขมากรรมท่านเสร็จ ... ฉันก็มานั่งอยู่ต่อหน้ารูปท่านทางด้านขวามือ ... ทำจิตให้เป็นสมาธิ .. บอกท่านว่า ฉันมาแล้ว วันนี้ฉันมาแล้ว มาถึงแล้ว มากราบท่านแล้ว ... จากนั้น ฉันก็นั่งร้องไห้เป็นเผาเต่า ไม่อายใครเลย ... สามีฉันนั่งอยู่ข้างๆ เขาก็เป็นกำลังใจให้ ... แล้วเราก็พากันกลับ ... เสียงบอกว่า ให้นำรูปท่านกลับบ้านด้วย ... ฉันก็ถามเขาว่า จะบูชารูปท่านได้ที่ไหน ... ปรากฏว่า เขาบอกว่า รูปท่านและวัตถุมงคลนั้น อยู่ที่ อาคารรับแขก ... ที่ตอนแรกเราไปจอดรถนั่นแหละ ... เราจึงขับรถข้ามฝากกลับไปที่อาคารนั้นอีกครั้ง ... พอเดินขึ้นอาคารไป ถึงประตู ... ก็มีเสียงเหมือนลมปะทะหน้าฉัน บอกฉันว่า ... “พ่อเคยอยู่ที่นี่ก่อนที่จะละสังขาร” บอกแบบนี้ถึง 2 ครั้ง ฉันก็บอกสามีตามเสียงที่ได้ยิน ... สามีบอกว่า นั่นไง มีโลงแก้วเก่าของท่านอยู่ เขาอาจจะเคยนำท่านตั้งไว้ที่นี่ก็ได้ ... ฉันก็ปฏิเสธบอกว่า ... ท่านบอกว่า ท่านเคยอยู่ที่นี่ก่อนจะมรณภาพ ... งั้นเราไปถามพระกัน ... เพราะมีพระประจำอยู่ในที่บูชาวัตถุมงคล ... ถามท่าน ท่านบอกว่า ... หลวงพ่อเคยรับลูกศิษย์ที่นี่ตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ... ฉันหันมามองหน้าสามี ... เหมือนประมาณว่า “เห็นไม่ล่ะ ฉันบอกแล้ว” ... จากนั้นเราก็บูชารูปท่านมา ... ตอนแรก ฉันเห็นรูปขนาด A3 ก็อยากจะนำภาพนั้นกลับ แต่ด้วยความที่บ้านเราไม่มีที่จะแขวนภาพใหญ่ๆ แล้ว ... ก็เลยตัดสินใจที่จะนำภาพขนาด A4 กลับ ... พอบอกพระท่านว่าจะบูชาภาพ เบอร์นี้ ปรากฏว่า บอกกี่ทีๆ ท่านหยิบภาพขนาด A3 มาให้ ... ฉันก็เลยบอกว่า ... นำภาพนี้กลับแหละ ... ท่านคงอยากให้นำภาพขนาดนี้กลับ ... ก่อนจะกลับ ฉันก็เอะใจเรื่องขี้ผึ้ง เลยเดินเข้าไปถามท่านว่า ... มีขี้ผึ้งของหลวงพ่อหรือเปล่าคะ ... เจ้าหน้าที่ทำหน้า งง นิดนึง แล้วเหมือนจะนึกขึ้นไป ... บอกว่า “มี” ... ฉันก็ตื่นเต้นทันที ขอดูหน่อย ... พอเปิดออกดูเท่านั้นแหละ ... ฉันนึกในใจ “มีแบบที่ฉันฝันจริงๆด้วย” ... แล้วก็มีเสียงบอกอีกว่า ... นำกลับบ้านด้วยลูก ... ฉันก็เลยบูชากลับมาบ้านด้วย ....

.... ประหลาดใจ ... เพราะฝันอะไร ทำไมตรงกับความเป็นจริงได้อย่างนี้ ....

สาธุธรมค่ะ
^ ^

 

วัดท่าซุง อุทัยธานี

 

ข้างใน วัดท่าซุง สวยงามมากเลยน่ะครับพี่อ้อ

ขอบคุณน่ะครับพี่อ้อที่นำข้อความดีๆ มาให้อ่าน

ถ้ามีบุญ วาสนา ผมคงจะได้ไปที่วัดท่าซุง บ้าง

ขอบคุณ ครับ

 

สวัสดีเช้าวันศุกร์ค่ะ

.... ^ ^ ... กราบขอบพระคุณ “คุณพ่อในทางธรรม” ที่ถูกส่งมาเพื่อ “สอน สอน และก็สอน” ถึงแม้ตอนแรกที่ฟังจะดูเหมือนเป็นการ “ด่า” แต่เป็นคำด่า ที่สุภาพ และยอมรับด้วยความจริงใจ ... 555 ประมาณว่า ยอมให้ “พ่อ” ด่า เพราะคำเหล่านี้มาจากครูบาอาจารย์ และท่านเป็นพระสงฆ์ ... ครั้นจะ “ด่า” ตรงๆ ด้วยตัวท่านเอง ก็คงจะไม่ได้ ... เลยผ่าน “พ่อ” มาด่า และ “สอน” ในสิ่งที่ ... ในชีวิตนี้ “ไม่เคยรู้เลย” และไม่เคยขวนขวายที่จะรู้ ... แต่พ่อก็มาสอน ... ด้วยความอดทน ... กับการ “ไม่ฟัง” “ถามถี่ยิบแบบ เจ้าหนูจำไม” ... แต่พ่อก็อดทนที่จะ “สอน” ....

... ตอนแรกก็สงสัยเหมือนกัน ... เอ๊ะ ทำไมช่วงนี้มีแต่คนด่าเราบ่อยจัง ... บางคนด่า เพราะเราก็ น่าด่า จริงๆ 5555 พาลูกไปหาหมอ ... หมอก็ด่า ทำไมเพิ่งพาลูกมา (หมอสนิทกันนะคะ ถ้าไม่สนิทแกคงไม่กล้าด่า) สุดท้าย โดนด่า ให้ฉีดยาด้วย เพราะติดไข้ลูกไปแบบไม่รู้ตัว ... 55555 จนสุดท้ายพ่อมาเฉลย พร้อมกับ “ด่า” ไปในตัว 5555 เลยเข้าใจ ....

ยกมือสองมือขึ้นพนม .... “ขอบคุณค่ะ ... พ่อ ... หนูจะตั้งใจเรียน เหมือนดั่งที่พ่อตั้งใจสอนหนู” ...

^ ^

 

จากคนสิ้นหวัง

ดิฉันเป็นคนที่สิ้นหวังที่สุด แต่มีโอกาศได้พูดคุยและดูดวงชะตากับคุณอ้อ
ซึ่งคุณอ้อมีคำตอบที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินจากใคร
บอกความเป็นมาของเราจากอดีตโดยไม่ต้องเล่าเรื่อง
ทราบว่าเราปฏิบัติตัวอย่างไรมาราวกับมาอยู่ด้วยกันมาตลอดเวลาที่ผ่านมา
ต้องขอบคุณมากค่ะสำหรับคำแนะนำต่างๆที่ให้ปฏิบัติจะมุ่งมั่นทำมันค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณอ้อ

 

สวัสดีวันจันทร์ค่ะ

... มีข่าวบุญมาบอกค่ะ ตอนนี้ได้สาส์นจาก วัดทุ่งลานควาย จ.กำแพงเพชร ว่าตกลงจะเราจะสร้างเมรุกันก่อนค่ะ เพราะเป็นสิ่งที่จำเป็นก่อนค่ะ ... คุณนายแม่อิฉันเลยหมายใจว่า ประมาณสิ้นเดือนมีนาคมนี้ เราจะมีผ้าป่าไป วัดทุ่งลานควายกันค่ะ ... เมื่อได้ตราวัดและข้อมูลเรียบร้อยแล้ว จะมาลงให้ทราบกันอีกทีนะคะ ... ^ ^

อนุโมทนา สาธุ ล่วงหน้ากับทุกๆ ท่าน ที่รอจะร่วมบุญกันนะคะ

สาธุค่ะ
^ ^

 

... ^ ^ ...

ปุกาด ปุกาด ตอนนี้ อิฉันได้สร้างเพจขึ้นใหม่ ใน facebook จะพยายาม update เรื่องเล่า ทั้งในเพจ และ กระทู้นี้นะคะ ....

บ้านหมอใจ โดย สายฝนฉ่ำเย็น | Facebook

^ ^ สาธุธรรมค่ะ

 

สวัสดีเช้าวันพุธ ที่อากาศแสนดีขนาดนี้ ... สุขสันต์ สดใส พร้อมจิตใจที่แข็งแรง กันถ้วนหน้าทุกท่านนะคะ ... ^ ^

... วันนี้ อาการดีขึ้นกว่าเดิมเยอะเลย ... มีทั้งพลังกาย และ พลังใจ ... อ้อเชื่ออย่างหนึ่งว่า ... ความหดหู่ ท้อถอย เรายังสามารถสร้างได้ด้วยตนเองเลย ... แล้ว ... ความอัศจรรย์ของความสดใจ พลังใจ และ พลังกาย ที่มุ่งมั่น เติมให้กับชีวิตตลอดเวลา ... เราก็สามารถสร้างได้เช่นกัน ... พลังเหล่านั้น ... มาจากคนรอบข้างที่ปรารถนาดีกับเราส่วนหนึ่ง ... แต่อีกส่วนหนึ่ง เราก็ต้อง ... “สร้าง” ... เพื่อตัวเอง ... เช่นเดียวกัน ...

..... ชีวิต คิด บวก .... เชื่อเถอะ .... ต้องมีแต่สิ่งดีๆ แน่นอน ....

สาธุธรรมค่ะ
^ ^

 

... สวัสดีเช้าวันศุกร์ค่ะ ...

...... ^ ^ ตามฉันไปนะ แล้วฉันจะเล่าให้ฟัง ^ ^ .....

 

สวัสดีครับพี่อ้อ

รอฟังอยู่นะครับ

ตอนนี้รู้สึกไม่สบายใจเลย เหนื่อยล่าจังเลยครับพี่

ทำยังไงดีครับ

 

สวัสดีค่ะ ... ทำใจให้สบายนะคะ พอจิตว่าง ก็ภาวนาไป จะภาวนา พุท-โธ , นะมะพะทะ หรือ อะไรก็ได้ที่บริกรรมแล้วใจเบาสบาย จะทำให้ใจสบายขึ้นนะคะ ... เพราะการภาวนา คือ วิจารณ์ องค์ 1 ใน ฌาณ ... เมื่อจิตว่องแวก แส่ส่าย คิดมาก ยกคำภาวนาขึ้นตั้งไว้เลยค่ะ พอจิตมีแต่คำภาวนา ทุกข์ก็ไม่เกาะกินชั่วขณะ ยิ่งทำมาก จิตก็จะยิ่งแข็งแรงขึ้นมาก ... แล้วเดี๋ยวปัญหาที่เกิดขึ้น ... ก็จะมีทางออก ... อธิบายเป็นคำพูดมากๆ ก็ไม่ได้ ... ต้องลองทำดูนะคะ ... เพราะสิ่งเกิดขึ้น หรือ การแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น จะเกิดกับผู้ภาวนา หรือ ผู้มีสติ เท่านั้นค่ะ ... ที่เขาพูดกันนั่นแหละค่ะ ... สติมา ปัญญาเกิด ... ลองดูนะ

พี่เป็นกำลังใจให้นะคะ ^ ^

 

ขอบคุณน่ะมากครับพี่อ้อ

 

.... สวัสดีวันพุธค่ะ .....

.... ช่วงเวลานี้ คงมีใครหลายๆ คน ... แอบลุ้นอะไรอยู่หรือเปล่า ^ ^ ... ค่ะ ... มีข่าวสารถึงผู้ที่ฝาก ที่กรวดน้ำทองเหลืองไว้กับอ้อนะคะ ... 31 มีนาคม 2556 อ้อจะนำที่กรวดน้ำทองเหลืองที่ฝากไว้ถวายที่วัดทุ่งลานควายนะคะ จำนวนเท่าไหร่นั้น จะนำมาลงให้ได้ทราบนะคะ ...

สาธุธรรมค่ะ
^ ^

 

สวัสดี ... วันพฤหัสบดีที่ 17 มกราคม 2556 ...

.... วันนี้บางท่านอาจมีรอยยิ้มที่สดใส ... มีพลังกายและพลังใจที่เต็มเปี่ยม ... และ / หรือ .... อาจจะยิ้มตั้งแต่เมื่อวาน หรือเปล่า .... ^ ^ ก็อาจเป็นไปได้ ... แต่สำหรับบางท่าน ... ที่วันนี้ อาจจะหดหู่ ห่อเหี่ยว หัวใจ ... ลองสูดหายใจ นำอากาศสบายๆ เข้าปอด ... พร้อมทั้ง ลองนิ่งดูสักพัก ... แล้วมองดูผู้คนที่ผ่านตาเรา ... มองดูเขาเหล่านั้น ... แล้วหันมามองตนเอง ... เชื่อว่า ... คนที่เราได้เหลียวมอง ... บางคน ... อาจทุกข์กว่าเราเป็นร้อยเท่าพันทวีก็เป็นได้ ... เรายังโชคดี ที่วันนี้ ยังมีงานทำ ... มีเงินเดือนสำหรับใช้จ่ายในแต่ละเดือน ... ยังมีที่นอน ... ยังสามารถที่จะเลือกอาหารกินได้ตามใจชอบ ... เพียงแต่ ... เราเป็นทุกข์ทางใจเท่านั้นเอง ... มองดูเขาเหล่านั้น ... เพื่อเป็นพลังใจที่ย้อนมาสร้างให้กับตัวเอง ... คนเหล่านั้น ทำไม บางคนดูเขาไม่ทุกข์ ... ทั้งๆ ที่บางคน ... เราเห็นแล้ว ... เรายังทุกข์แทนเลย ... เพราะเขามี ... “ความหวัง” ... “ศรัทธา” ... ในชีิวิตของเขา ... นั่นแหละ ... ตราบใดที่ยังมีความหวัง ... มีศรัทธา ... ชีวิตนี้ย่อมมีความหมายเสมอ ...

... ค่ะ วันนี้ ได้นำข่าว ... บุญผ้าป่า “ซื้อดินถมที่” ... และ ... “สร้างเมรุเผาศพ” ... วัดทุ่งลานควาย ... มาบอกค่ะ .. เบอร์โทรศัพท์ที่แนบกับใบปลิว ... เป็นเบอร์ของผู้ใหญ่บ้านค่ะ ... ส่วนใครที่ต้องการร่วมบุญกับอ้อ ... สามารถร่วมบุญได้ตามเลขที่บัญชีที่อยู่ข้างล่างนี้เช่นเดียวกันค่ะ ... สามารถโทรติดต่ออ้อได้ตามเบอร์โทร ... 084 654 4689 ... แจ้งความประสงค์เกี่ยวกับผ้าป่าได้เลยค่ะ ....

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ
^ ^

ชื่อบัญชี นายไพรัช เรอุไร
ธนาคารกรุงไทย
สาขา การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
บัญชี ออมทรัพย์
เลขที่ 387-0-03900-0

*** ตอนนี้ซองผ้าป่า อยู่ในระหว่างจัดทำ เมื่อจัดทำเสร็จแล้ว จะนำมาลงให้ได้ดูกันนะคะ ***