แม่ชีสามารถรับการถวายผ้าป่า กฐิน และสังฆทานได้หรือไม่ค่ะ

วันเด็กปีนี้ ทางโรงเรียนบ้านวังผาตาดไม่มีการจัดงานแสดงของเด็กๆ ภาคค่ำ แต่การไฟฟ้าฯ จะเอาอาหารมาเลี้ยง และมีการจัดผ้าป่าเพื่อน้องที่ขาดแคลน


ในความหมายผ้าป่าเพื่อน้องนี้ ยายผีป่าเข้าใจว่า หมายถึงการเอาของมาบริจาค แทนที่จะนำไปถวายวัด ให้กับเหล่าสมณะ ชี พรามณ์ ก็เอามาให้กับเเด็กๆ เป็นการทำบุญอีกแบบ

แต่เรียกว่า ผ้าป่า เหมือนกัน คือไม่เจาะจงว่า จะให้เด็กคนใดคนหนึ่ง

ถ้าน้องโตตามทฤษฏีเป๊ะๆ แปลตามบาลีแล้วก็จริง

แต่ที่ยายผีป่าเคยเห็นนะคะ ไม่รู้ว่าเขาทำกันมานั้นถูกหลักไหม

ตอนยายบวชชี มีคนจัดผ้าป่ามา เขาก็เรียกเหล่าชีมานั่งรอรับของที่นำมาด้วย แต่จะเรียกผ้าป่าไหม สังฆทานไหม ไม่รู้ ตอนนั้นยายบวชชี หนีช้ำ เลยไม่สนใจเรื่องกฏกติกาอะไรนัก ใครให้ก็รับ ใครไม่ให้ เราจะไปร้องขอก็ไม่ควร

ตกลงที่เขาเอาของมาให้แม่ชี(ผีป่า) ตอนนั้น ถ้าเขาตั้งจิตว่า นี่คือผ้าป่า นี่คือสังฆทาน ยายผีป่าตกนรกไหมหว่า(อย่างยายผีป่าน่มีปัญญาตะกายขึ้นสวรรค์กะเค้าเร๊อะ ดียังขมอยู่เลย)

 

อยากให้คุณไปถามคำถามนี้กับหลวงพี่เล็กหลือแม่นิภาก็ได้ที่คุณนับถือ คำถามนี้คุณก็ทราบดีอยู่แก่ใจ คำว่า"สังฆทาน-ผ้าป่า" ก็แปลตรงความหมายอยู่แล้ว หลือถ้าคุณอยากจะเข้าใจอะไรมากกว่านี้ก็ไปหาหนังสือของท่านเจ้าคุณพระราชพรหมยานมาอ่านสิ ก่อนที่เจ้าภาพเค้าจะถวายทานในครั้งนั้นเค้าได้กล่าวคำถวายโดยกล่าวว่า"ข้าพระเจ้าขอน้อมถวายสังฆทานแก่พระภิกษุสงฆ์" หลือปล่าว ? หลือกล่าวคำถวายอย่างไร?อันนี้ผมไม่ได้อยู่ในเหตุกานคนที่ทราบดีคือตัวคุณ.....การให้ทานกับชี(อุบาสิกา) กับการถวายทานกับพระสงฆ์มันต่างกัน ข้อนี้คุณก็ทราบดีอยู่จริงไหม? อีกอย่างคุณก็เป็นผู้นับถือท่านเจ้าคุณพระราชพรหมยานเมือนกับผมไม่ใช่หลือ?

 

ตกลงที่เขาเอาของมาให้แม่ชี(ผีป่า) ตอนนั้น ถ้าเขาตั้งจิตว่า นี่คือผ้าป่า นี่คือสังฆทาน ยายผีป่าตกนรกไหมหว่า(อย่างยายผีป่าน่มีปัญญาตะกายขึ้นสวรรค์กะเค้าเร๊อะ ดียังขมอยู่เลย)

โตว่าคุณพี่ไปชำระหนี้สงฆ์หน่อยก็ดีนะ"กันนรก"ชำละหนี้สงฆ์มันก็ไม่ยากหนิ ....วัดไหนก็ชำละได้

 

ต่างคน ก็ต่างความคิด มันไม่น่าผิดอะไรหรอก มันจะเสียก็ตรงที่เอาอารมณ์มานำเหตุผล(ที่ประกอบไปด้วยความรู้ในเรื่องนั้นจริงๆ) อารมณ์มันแซงเหตุผลไปนิดเดียว (0.0006 วินาที) เลยฟังแล้ว เกิดเห็นทุกข์ขึ้นมาทันที ....สาธุ ...
*** ธรรมมะ คือ ทุกขสัจย์นี่เอง อิอิอิ

 

หิหิหิหิ...กำลังbuiltอารม

 

พิจารณาเรื่องนี้แล้วเห็นว่าดังนี้นะครับ
1. พิจารณาด้านผู้ให้ เป็นปฐมเหตุแห่งเรื่องก่อน (ต้องดูว่าเรื่องมันเริ่มมาอย่างไร) เขาจะให้ใคร ตรงนี้เป็นจุดเริ่มของความสับสน..ฟังมานาน. แต่พอไปเรียกว่าผ้าป่าเข้า มันก็เป็นเรื่องเป็นราวขึ้น ตรงนั้นเรียกแบบพระป่าท่านก็ คือสมมุติกันเอาเอง อย่าไปฟังเอาเป็นเอาตายว่าผ้าป่า หรือ ให้ชี เลย ฟังว่าให้ก็พอ นะ
2. วัตถุที่ให้ เป็นอย่างไร บริสุทธิ์หรือไม่ ได้มาโดยชอบ ก็ให้ได้ มันเรื่องของเขา ๆจะให้ใคร
3. ผู้รับ เป็นใคร จิตบริสุทธิ์หรือไม่เพียงใด ..ฐานะใดนี่ อย่าไปยุ่งมากเลย ก็เขาจะให้แล้วนี่ เรื่องของเขาเงินของเขาอีก นั้นแหระ บุญได้อยู่
4. พิจารณาด้านการประสานความเข้าใจกัน ...ด้านฝ่ายค้าน..ก็ได้ให้ความรู้ที่น่าจะถูกต้องแล้ว แม่ชีก็รับได้ แต่จะอย่างไรก็ตาม แบ่งผมบ้าง ผมช่วยอธิบาย ล้อเล่นนะครับ ม่อยากลง นรกครับ อิอิอิอิ
*** ล่วงเกินผู้ใด ก็ กราบขออภัยด้วยนะครับ .... "สังฆะ" แปลว่าหมู่จริงๆ และก็รับได้เพราะเขาเจตนาจะให้ท่านก็ถูกต้องด้วยเหมือนกัน...สาธุ
ธรรมมะ คือ กติกา..สวัสดีปีใหม่

 

ขอนี้ก็แปลกใจอยู่เหมือนกันจริงๆนะ ก็ในเมื่อจะให้เค้ามาทำบุญอะไรก็บอกเค้าไปตรงๆสิ อย่างจะสร้างโรงเรียน ก็บอกไปว่าสมทบทุนสร้างโรงเรียนหลืออะไรก็แล้วแต่ ทำไมต้องเอาผ้าป่าอะไรมาอ้าง...กลัวคนเค้าไม่มาทำบุญหลือยังไงก็ไม่รู้ พอคนเค้าอ้างพระธรรมวินัย ก็เลยมี(ค.ว.ย)ออกมาปิวว้อนไปหมด....

 

ต่างคนต่างเจตนาดีต่อส่วนรวมกันทั้งนั้น แต่สร้างบารมีมาต่างกันนับชาติไม่ถ้วน รวมทั้งการวางกำลังใจในการให้ทาน จริตจริยาคุณอาจไม่ถูกใจแบบอย่างบางแบบ หรือคนบางคนเพราะ..อะไร
กรรมใดๆย่อมเกิดแต่เหตุทั้งนั้น ..หมายถึง ผลดีๆก็เกิดแต่เหตุดีๆ ความเดือดร้อนใจก็เกิดจากเหตุที่ไม่ดีเป็นแน่แท้...นี่ หลักธรรมแท้ๆ ขออนุญาตให้ความเห็นนะครับ
***หากจะให้เราไปได้กับกระแสโลกนี้ ก็ต้องระวังใจให้ได้ดีๆเพราะเป็นด่านแรก แล้วต่อไปอีกหลายๆชาติก็จะพบแต่เรื่องดีๆ ไม่ขัดใจเรา เพราะเราทำเหตุดีๆมาหลายๆชาติแล้ว(มั้ง) ....แต่เรื่องที่ไม่ถูกต้องมันก็มีของมันอยู่นั้นเองตลอดทุกยุคทุกสมัย แต่คุณเห็นแล้ววางได้ เพราะคุณไม่มีกรรมเก่ากับมัน มั้งครับ หุหุหุหุ
*** เพราะฉะนั้น หยุด อยู่ที่ใจเรานี่แหระ สุขก็อยู่ที่ใจเรา ..เวลาหยุดได้ยิ่งลึกลงไปในสังขารที่ละเอียดมากๆขึ้นตามลำดับ ก็ยิ่งสุขมากขึ้น ..แต่ทำได้ด้วยความเพียร..โดยการภาวนามากๆ จาหยุดได้เร็ว..ทันใจ..สาธุ
*** ไม่ว่าผู้หวังความหลุดพ้น หรือผู้หวังขนสัตว์โลกให้พ้นทุกข์ไปด้วยกัน ก็ย่อมต้องรักษาใจตนให้ได้เป็นด่านแรก หากนอนไม่สงบเรียกว่าขาดทุน นะเอ่อ ราตรีสวัสดิ์

 

มันก็ยากอยู่นะ...คุณ ถ้าบังเอิญเราไม่ทราบแล้วไม่พูดข้อนี้ก็ไม่แปลก แต่ถ้ารู้แล้วยังอุส่าให้คนมาย่ำยีแบบนี้ก็คงจะแปลกอยุ่หลอกคุณว่าไหม? แต่อย่างไรก็ต้องขอโมทนากับคุณขอมแปงกาย "God blest The Queen" .......

 

ยังไงก็ต้องกราบขอโทษแม่ชีณัฐทิพย์ด้วยนะ อันนี้จากใจจริงๆนะ ยังไงคุณก็เป็นพี่หลายปีอายุมากกว่า.....

 

สาธุขอรับ อึม!!!

 

อยู่ในที่ที่ควรอยู่นะขอรับ บอกคนแถวๆนี้ขอรับ ผมไม่อยากออกโรงเลยจริงๆ ถ้าดีแล้ว วิเศษแล้ว ชั่วแล้ว(อุ้ยขอโทษพิมผิด) ชัวร์แล้ว กรุณานะขอรับ

 

ไหนลองว่ามาสิ ? พี่ยายผี่ป่าของน้องโตมาฟังด้วยเร็วๆคนของพี่ออกโรงแล้ว

 

อ๋อเหรอ

 

กำลัง built อารมย์เหรอ หิหิหิหิ

 

อย่าแก้ไขข้อความบ่อยนักซิน้องโต พี่ตามอ่านไม่ทันเร้ย
หิหิหิหิ กำลัง built อารามย์อยู่ขอรับ

 

คิดถึงจังเร้ยยยยย พวกมือถือสากปากถือศีลเนี่ย คิดถึงเจงเจง

 

กราบนมัสการลาแม่ชี ที่เคารพขอรับ
# หนามหยอกต้องแก้ด้วยหนามบ่ง#

 

เจริญธรรม...

วันนี้มีโอกาสได้นั่งอ่านพระราชดำรัสของในหลวงในวโรกาสฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี อ่านแล้วนึกถึงผู้อ่านอีกหลายคน จึงขออัญเชิญพระราชดำรัสบางตอนมาเขียนให้อ่าน ซึ่งพระองค์ตรัสถึง คุณธรรมสี่ประการ ความว่า...

ประการแรก คือ การที่ทุกคน คิด พูด ทำ ด้วยความเมตตา มุ่งดี มุ่งเจริญต่อกัน

ประการที่สอง คือ การที่แต่ละคนต่างช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ประสานงานประสานประโยชน์กัน ให้งานสำเร็จผลทั้งแก่ตน แก่ผู้อื่น และแก่ประเทศชาติ

ประการที่สาม คือ การที่ทุกคนประพฤติ ปฏิบัติตนอยู่ในความสุจริต ในกฏกติกาและในระเบียบแบบแผนโดยเท่าเทียมเสมอกัน

ประการที่สี่ คือ การที่ต่างคนต่างพยายามทำความคิดความเห็นของตนให้ถูกต้องเที่ยงตรงและมั่นคงอยู่ในเหตุในผล

หากความคิด จิตใจและการประพฤติปฏิบัติลงรอยเดียวกันในทางที่ดีที่เจริญนี้ ยังมีพร้อมมูลอยู่ในกาย ในใจของคนไทย ก็มั่นใจว่า ประเทศชาติไทยจะดำรงมั่นคงอยู่ตลอดไปได้

นี่คือข้อความตอนหนึ่งที่อัญเชิญมาเขียนให้อ่าน เพื่อจะได้ตระหนักถึงพระมหากรุณาธิคุณที่พระองค์ทรงห่วงใยบ้านเมืองและคนในชาติ ที่ปัจจุบันแตกความสามัคคีกันมาก

แม่ชีรับมาใส่เกล้าและน้อมรับที่จะทำตามพระราชดำรัสนี้ จะดำเนินรอยตามแม้จะได้แค่เศษเสี้ยวธุลีของพระองค์ท่านเจ้าค่ะ

ธรรมะสวัสดี

 

ธรรมะ เปรียบดังเช่น มีดสองคม
จับ"ตรงกลาง" ย่อมพ้น ถูกคมได้
จับไม่ดี ถูกสองข้าง เจ็บปวดใจ
ธรรมะไซร้ คือ"ตรงกลาง" ใช่ข้างใด

(ขออนุญาตนำคำกลอนของ"เด็กน้อยในแดนธรรม" จากหนังสือ "ทางพ้นทุกข์"มาลงค่ะ)