แจกฟรี หนังสือวิธีทำสมาธิ โดยหลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย ปฏิบัติแนวโลกุตระ

ขอรับหนังสือ 1 ชุดครับ

ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วครับ
ขอบคุณครับ

 

ได้รับแล้ว
ขอบคุณมากๆครับผม

 

ขอรับด้วยครับ..สาธุ พระจุฬา สุวฑฺฒโน ที่พักสงฆ์พิมสาร 44หมู่8 ต.ป่าแขมเหนือ อ.เชียงม่วน พะเยา56160

 

ขอรับหนังสือด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ

โศรยา ภูจีระ (ขอรับ 2 เล่มค่ะ)
สำนักจัดการทรัพยากรป่าไม้ ที่ 1 (เชียงใหม่)
164 ถ.เจริญประเทศ ต.ช้างคลาน
อ.เมือง จ.เชียงใหม่
50100

พัฒนา วงค์วิเศษ
กลุ่มงานข้อมูลสารสนเทศและการสื่อสาร
ศาลากลางจังหวัดน่าน ถ.สุริยพงษ์
อ.เมือง จ. น่าน
55000

ธนกร วงค์วิเศษ
333/11 หมู่ที่ 2 บ้านธนาวัลย์
ถ.เชียงใหม่ - แม่โจ้ ต.หนองจ๊อม
อ.สันทราย จ.เชียงใหม่
50210

 

ขอรับหนังสือด้วยค่ะ 1 เล่ม

จัดส่ง
อารยา เจริญผล
96/32 หมู่บ้านฟลอราวิลล์ปาร์คซิตี้
ถ.สุวินทวงศ์ แขวงลำผักชี เขตหนองจอก
กทม 10530

ขอขอบคุณ และอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

 

ขอรับ หนังสือวิธีทำสมาธิ โดยหลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย ปฏิบัติแนวโลกุตระ
และขออนุโมทนาบุญในครั้งนี้ด้วยนะครับ

โชคชัย นาแรมงาม(ห้อง2)
300 ซอยวงศ์สว่าง8 ถนนวงศ์สว่าง
แขวงบางซื่อ เขตบางซื่อ กรุงเทพฯ 10800

 

ธรากร เถียรสูงเนิน
57/4ก ม.2 ต.สำโรงกลาง อ.พระประแดง จ.สมุทรปราการ 10130

 

ขอรับด้วยนะครับ และขออนุโมทนาในบุญกุศลกับท่านด้วย สาธุ

PiagK3 29/1135 หมู่บ้านวรารักษ์คลองสาม ถ.เลียบคลองสาม ต.คลองสาม อ.คลองหลวง จ. ปทุมธานี

 

ขอรับหนังสือด้วยครับ ขอบคุณครับ

สรวง ไชยมงคล
31/3 ถ.พัทลุง ซอย 2 สรรพากร
ต.ทับเที่ยง อ.เมือง จ.ตรัง 92000

หัทยา แสนสุดใจ
487 โรงเรียนวัดลาดปลาเค้า ถนนลาดปลาเค้า
แขวงจรเข้บัว เขตลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร 10230

ปริศนา พึ่งพา
385/75 หมู่บ้านเอื้องหลวง ถ.เชียงใหม่ - ฮอด
ต.แม่เหี๊ยะ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ 50100

 

ขอรับหนังสือ

ขอรับหนังสือด้วยนะคะ
อารยา โชติกเสถียร 432 ม.5 ถ.รังสิต-นครนายก ต.ประชาธิปัตย์
อ.ธัญบุรี จ.ปทุมธานี 12130 ขอบพระคุณมากค่ะ

 

ขออนุโมทนาค่ะ ขอรับหนังสือ 2 เล่มค่ะ
คุณรัชนีวรรณ สวัสดิ์นาวิน
351 ถนนคลองตะเค็ดฝั่งตะวันตก
ต.ปากน้ำ อ.เมือง จ.สมุทรปราการ 10270
ขอบพระคุณมากค่ะ

 

ขออนุโมทนา ครับ
ขอรับ 2 เล่ม ครับ
ร.อ.พจน์ เกิดมงคล 59 หมู่ 1 ต.งิ้ว อ.ปักธงชัย จ.นครราชสีมา 30150

ขอรับ 2 เล่ม ครับ
ร.ต.ประยงค์ โยสาแก้ว 56 หมู่ 5 ต.แก่งเกิงจาน อ.เมือง จ.มหาสารคาม 44000

ขอรับ 2 เล่ม ครับ
คุณเรวัติ ณ น่าน 61/538 หมู่บ้านพฤกษา 8 อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม 73120

ขอรับ 2 เล่ม ครับ
ร.ต.ผิน เกิดจันทึก 7/12 หมู่ 1 ต.สุรนารี อ.เมือง จ.นครราชสีมา 30000

ขอรับ 2 เล่ม ครับ
ร.ต.กอบชัย พิพัฒน์ 132/112 หมู่ 9 ต.เมืองปัก อ.ปักธงชัย จ.นครราชสีมา 30150

ขอรับ 2 เล่ม ครับ
ร.อ.เชวง เสนาสังข์ 1540 หมู่บ้านการเคหะมิตรภาพ 12 ถ.มิตรภาพ อ.เมือง
จ.นครราชสีมา 30000

ขอรับ 2 เล่ม ครับ
พ.ท.เจริญพงษ์ วรรณจิจตติ 397 หมู่ 7 ต.โพธิ์กลาง อ.เมือง จ.นครราชสีมา 30000

ได้รับหมดทุกคนแล้ว ครับ (ขออนุโมทนา ครับ)

 

ดีครับ
ขออนุโมทนานะครับ
ขอรับด้วยนะครับ
ผมชื่อ วงศกร พรหมเสนะ (น้องต้น)
81/1 ซอย16 วชิรา ถนนทะเลหลวง
ตำบลบ่อยาง อำเภอเมือง
จังหวัดสงขลา 90000
ขอบคุณนะครับ

 

ขอรับหนังสือ 1 เล่มครับ

นายสมปอง แก่นสา
โรงแยกก๊าซธรรมชาติระยอง(ปท.3 อาคารชำมะนาด)
555 ถ.สุขุมวิท ต.มาบตาพุด อ.เมือง จ.ระยอง 21150

ขออนุโมทนาสาธุครับ

 

ขออนุโมทนาบุญขอรับซีดี 1 ชุด
สุวัฒน์ กาน้อย
519/6 ถ.มหาดไทยบำรุง
ต.ระแหง อ.เมือง จ.ตาก 63000
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยคะ

คุณชนิสรา เผือกวัฒนะ
38/2 หมู่ 8 ถนนเฉลิมพระเกียรติ ร. 9 ซอย 72
แขวงประเวศ เขตประเวศ กรุงเทพฯ 10250

ขอบคุณมากคะ

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ

ขอรับ 5 ชุดค่ะ

สุนันทา ใจดี
64 ซอยเฉลิมพระเกียรติ์ 22 แยก 6
หนองบอน
ประเวศ
กรุงเทพฯ 10250

 

ขอรับหนังสือแนวปฏิบัติ

ขออนุเคราะห์รับ 1 ชุดหรือมากว่าและเผื่อแผ่ผู้ใฝ่ธรรมหากมีวาสนาคงได้รับจากท่านผู้จัดทำ
ขอมีไว้เพื่อปฎิบัติบูชาอนุสรณ์พ่อแม่ครูจารย์
ส่ง นาราวินท์ โสภาพล
6/8 ถนนบายพาสทุ่งมน
ต.กาฬสินธุ์
อ.เมือง
จ.กาฬสินธุ์ 46000
ขออนุโมทนา

 

ขอรับหนังสือ 1 เล่มค่ะ

สุวภัทร นาคบัว
44/1 หมู่ 1 ต.ทุ่งยั้ง อ.ลับแล จ.อุตรดิตถ์ 53210

ขออนุโมทนาสาธุค่ะ<!-- google_ad_section_end -->

 

" เอาจริง หรือ " บทความบันทึกจากใจของศิษย์บรรพชิต
ถึงองค์พ่อแม่ครูบาอาจารย์ หลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย​

“เอาจริง หรือ” คำสั้น ๆ แต่เพียบพร้อมไปด้วยอุบายธรรมอันลึกซึ้งมีความสมบูรณ์อยู่ในตัวเอง ที่หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ได้ปรารภกับหลวงปู่ เมื่อ ๖๗ ปี ที่ผ่านมา ซึ่งภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้น แม้ผู้เขียนจะกล่าวถ้อยคำสั้น ๆ แต่คิดว่าศิษยานุศิษย์ของหลวงปู่ยังคงจดจำเรื่องราวได้ดี


“เอาจริงหรือ” คำนี้เอง เป็นจุดเริ่มต้นที่หลวงปู่มั่นท่านได้เทศนาในระหว่างที่หลวงปู่สมชายซึ่งในขณะนั้นยังเป็นพระใหม่อยู่ โดยพูดสวนความคิดของหลวงปู่ที่มีเจตนาอันแน่วแน่ยอมสละชีวิตในการประพฤติปฏิบัติ เพื่อแลกมากับคุณธรรมอันวิเศษในพุทธศาสนา ท่านจึงพูดย้ำขึ้นมาด้วยคำสั้น ๆ ว่า “เอาจริงหรือ” ทำให้หลวงปู่ถึงกับสะดุ้ง และยอมรับโดยดุษดีว่าหลวงปู่มั่นมีเจโตปริยญาณคือสามารถรู้ความคิดของจิตใจคนได้จริง ๆ และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาท่านได้ พากเพียร บำเพ็ญภาวนาตามคำสอนของหลวงปู่มั่น ด้วยปณิธานที่แนวแน่


“ไม่ดีให้ตาย ไม่ตายให้ดี” ซึ่งใช้เวลา ถึง ๑๐ ปีเต็ม จึงได้ประจักษ์กับตัวท่านเอง ผู้เขียนจึงขอยกคำเทศน์ของหลวงปู่ที่พรรณนาถึงผลอานิสงส์ของการบำเพ็ญนั้นว่า “มีความสุขที่สุด ไม่มีความสุขใดในโลกจะเทียบได้ และจะขอรักษาคุณธรรมน้อย ๆ ที่ได้มานี้อย่างสุดชีวิต สิ่งใดที่จะเป็นมลทินโทษต่อคุณธรรมนี้จะหนีให้ห่างที่สุด ส่วนสิ่งใดที่ก่อให้คุณธรรมนี้เจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปจะวิ่งเข้าหา และพยายามนำพาให้พวกเรา ศิษยานุศิษย์ได้สร้างบารมีร่วมกัน และสำหรับผู้ที่มีบารมีน้อยอาตมาก็จะสอนให้รู้จักการประกอบบุญกุศล รักษาศีล ผู้ที่มีบารมีขึ้นมาหน่อยให้รู้จักการประพฤติปฏิบัติบำเพ็ญภาวนา ส่วนผู้ที่มีบารมีมากอยากให้ตั้งใจบำเพ็ญภาวนาให้สามารถเอาจิตใจของตัวเองหลุดพ้นได้ในชาตินี้ เจตนาที่มีอยู่เป็นอย่างนั้น”


ศิษยานุศิษย์ที่ได้ใกล้ชิดหลวงปู่ ต่างสัมผัสได้ในคุณธรรมของจิตอันบริสุทธิ์ของหลวงปู่ที่แผ่ไปทั่วสารทิศ ถึงแม้แค่เพียงได้เข้าไปนั่งใกล้ ๆ ท่านเท่านั้น ก็จะเกิดความเย็นสบายใจและเกิดความสงบอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกเหล่านี้เอง เมื่อหลวงปู่ไปที่ใดแล้ว ศิษยานุศิษย์มักหลั่งไหลตามไปเป็นขบวนใหญ่ ไม่ว่าจะไปบำเพ็ญสาธารณประโยชน์ หรือพาไปบำเพ็ญนอกสถานที่ใด ๆ ก็แล้วแต่ แม้กระทั่งในบั้นปลายชีวิตที่ท่านนอนป่วยอยู่ ความรู้สึกสงบและเย็นใจเมื่อได้ไปใกล้ท่านนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง และถ้ายิ่งได้ฟังธรรมที่ท่านเทศน์อบรมแล้ว จิตใจจะเกิดความสงบและเกิดกำลังใจประพฤติปฏิบัติเป็นอย่างมาก


แต่ก็มีอยู่เหมือนกันสำหรับลูกศิษย์บางรายที่หัวดื้อสอนยากสอนเย็น สอนเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักฟัง เพราะเคยทำผิดศีล ๕ มาเป็นนิจ จิตใจจึงหยาบกระด้าง ท่านจึงจำเป็นต้องแสดงฤทธิ์หรืออภิญญาหก เพื่อปราบปรามลูกศิษย์เหล่านั้น โดยจุดประสงค์ก็เพื่อให้ตั้งตนอยู่ในศีลธรรมคำสอนของพุทธองค์ ซึ่งเรื่องเหล่านี้บุคคลทั่วไปจะไม่ค่อยทราบ ต้องอาศัยไปไต่ถามบุคคลที่โดนท่านปราบด้วยฤทธิ์ ซึ่งมีอยู่หลายคนเหมือนกัน ส่วนมากก็คนแถวหน้าวัดเขาสุกิมนี่แหละ เพราะสมัยก่อนที่ท่านมาใหม่ ๆ นั้น ยังไม่มีใครรู้จัก ไม่ค่อยมีคนศรัทธา และแถวนี้เต็มไปด้วยนักเลง แต่ละบ้านมีปืนกันทุกบ้าน ไม่มีใครกลัวใคร และไม่กลัวพระด้วย จิตใจหยาบมาก ต้องอาศัยการใช้ฤทธิ์นี้ปราบ เมื่อเขายอมแล้ว ก็สอนไปตามธรรมดา หลวงปู่ท่านปรารภเหตุผลให้ฟังอย่างนั้น


เรื่องเกี่ยวกับคุณธรรมอันวิเศษที่เกิดขึ้นจากผลของการบำเพ็ญอย่างอุกฤษฎ์ตลอดมาอย่างไม่ลดละนั้น ผู้เขียน(ซึ่งสมัยนั้นมีอายุได้ ๑๗ ปี พึ่งบวชเณร) ได้มีความสงสัยในข้อวัตรปฏิบัติที่หลวงปู่ท่านได้นำพามานั้น มีบางจุดไม่ตรงกับตำราที่ผู้เขียนได้ศึกษามา แต่ไม่กล้าถาม และยังสงสัยในคุณธรรมอันวิเศษที่ท่านได้ คือเป็นความสงสัยในด้านขององค์ความรู้ทางประสาทสมองเท่านั้น แต่ส่วนความรู้สึกภายในจิตใจนั้นยอมรับในองค์หลวงปู่ตั้งแต่แรกเห็นแล้ว ซึ่งจุดนี้เอง อาจเป็นเหตุให้หลวงปู่ท่านปรารภขึ้นมาว่า “ผมนี่จะว่าเป็นพระอรหันต์ก็ว่าได้... กามราคะ หมดราบคาบแล้วทั้งกายและใจ เมื่ออายุ ๕๕ ปี แต่มันติดอยู่นิดเดียว” นี้เป็นคำที่ผู้เขียนได้ยิน พร้อมทั้งพยานคือพระภิกษุสามเณร ปี ๒๕๔๐ ส่วนจะมีความหมายลึกซึ้งมากมายแค่ไหนนั้นนั้นผู้เขียนไม่สามารถจะอธิบายได้ เพราะสติปัญญาและวาสนายังน้อยเกินที่จะวิจารณ์ครูบาอาจารย์ได้


“ติดอยู่นิดเดียว” หมายความว่าอย่างไร ผู้เขียนขอนำคำที่หลวงปู่เคยปรารภกับพระภิกษุสามเณรซึ่งรู้กันเฉพาะเป็นส่วนภายในคือ “หลวงปู่มั่นยังปรารภต่อไปอีกว่า ผมมองดูแล้ว บารมีของท่านกับผมนี่ไม่ได้ต่างกันเลย ถ้าท่านปรารถนาอรหันต์ก็จักได้ในชาตินี้ ถ้าปรารถนาพุทธภูมิก็เหลืออีกชาตินึง” อันนี้เป็นเรื่องที่ลูกศิษย์ที่ใกล้ชิดหลวงปู่เท่านั้นที่จะทราบได้


เรื่องรู้วาระจิตของหลวงปู่นั้น ศิษยานุศิษย์เก่า ๆ ทุกคนโดยเฉพาะพระเณรและแม่ชีผู้ปฏิบัติธรรมที่อยู่ในวัดเขาสุกิมนั้น ต่างทราบดี เพราะโดนกันเต็ม ๆ ทุกคน จะขอยกตัวอย่าง เรื่องนายจอมซึ่งคิดจะขุดบ่อเลี้ยงเป็น ซึ่งคิดอยู่ที่จันทบุรีแต่หลวงปู่อยู่ถึงสกลนครก็ยังสามารถรับรู้ และยังนำมาคุยให้ฟังได้ บางวันท่านไปเจอความคิดของพระเณรที่แปลก ๆ พิสดาร ท่านก็นำมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเจ้าตัวนั้นต่างก็ยอมรับ และเลิกคิดเรื่องทำนองนั้น


หลวงปู่ท่านพยายามดำเนินตามข้อวัตรปฏิปทา ที่ได้จำลองมาจากสำนักของหลวงปู่มั่นภูริทัตโต ผู้เป็นอาจารย์ใหญ่สายวิปัสสนากรรมฐานตั้งแต่สมัยโน้น ท่านได้พยายามบำเพ็ญ จนกล้าพูดได้เต็มปากว่า “ได้คุณธรรมอันวิเศษ ขึ้นมา แต่ไม่มาก นิดเดียว แค่นี้ภูมิใจแล้ว” และยังได้อบรมให้พระเณรและญาติโยมประพฤติปฏิบัติตามข้อวัตรปฏิบัติอันดีนี้ ท่านจะเน้นหนักสำหรับพระภิกษุ-สามเณร และแม่ชี ให้พยายามรักษาศีลให้บริสุทธิ์ มีความเรียบร้อย ทั้งกาย วาจา ใจ ต่อหน้าและลับหลัง พยายามให้มีสติคุมจิตอยู่ตลอดเวลา อย่าให้ไปต่ออารมณ์ภายนอก อย่าเผอเรอ เผลอตัว อย่าปล่อยให้จิตใจคิดฟุ้งซ่าน เตลิดเปิดเปิงไปทั่ว เมื่อกระทำการใด ๆ ก็แล้วแต่ ให้ระลึกถึงความเหมาะสมต่อ เพศ วัย ฐานะ อยู่เสมอ


ถ้าเป็นฆราวาสญาติโยมนั้น ท่านสอนให้ตั้งอยู่ในไตรสรณคมณ์ ถือศีล ภาวนา พร้อมทั้งประกอบบุญกุศลเป็นส่วนภายนอกควบคู่กันไปตามแต่โอกาสจะอำนวย
และส่วนด้านวัตถุนั้นท่านได้ก่อสร้างวัดเขาสุกิมให้เป็นที่ปฏิบัติธรรมที่เพียบพร้อมในทุก ๆ ด้าน รวมทั้งสนับสนุนวัดสาขาให้มีความเจริญรุ่งเรืองสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ และท่านยังบำเพ็ญสาธารณประโยชน์อีกมากมายไม่ว่าจะเป็น โรงเรียน โรงพยาบาล ทหาร ตำรวจ วัดวาอาราม ท่านให้การสนับสนุนอยู่แสมอ ซึ่งนับว่ากิจในศาสนาที่พระพุทธองค์ท่านสรรเสริญ คือ อัตตประโยชน์คือประโยชน์ส่วนตัว และสาธารณะประโยชน์ คือประโยชน์ต่อผู้อื่น ท่านได้ดำเนินพร้อมเสร็จสรรพไม่มีขาดตกบกพร่องอันใดทั้งสิ้น


ญาติโยมที่เคยอุปัฏฐากช่วยเหลือดูแลท่านนั้น ท่านจะจำได้อย่างแม่นยำไม่ว่าจะมาจากภาคอีสาน เหนือ กลางใต้ ไม่ว่าจะยากจนข้นแค้น หรือรวย แค่ไหน ท่านจะเรียกชื่อได้อย่างแม่นยำและสนิทสนมเป็นกันเอง ไม่เลือกชนชั้น และส่วนมากที่มาหาหลวงปู่แรก ๆ จะเป็นผู้ที่ยังไม่มีฐานะมาก ต่อมาเมื่อได้มาขอบารมีหลวงปู่ หลวงปู่ก็ให้พรขอให้เจริญ ขอให้ร่ำรวย และบางคนที่หลวงปู่เห็นวาสนาบารมีที่จะสร้างฐานะขึ้นมาได้แล้ว ท่านก็จะแนะนำบางอย่างให้เป็นการเฉพาะ เมื่อหากว่าหลวงปู่แนะนำอะไรแล้ว มักตามนั้นเสมอ ยกตัวอย่างเสี่ยวฮุย บ้านโดนไฟไหม้ มีเพียงเสื้อผ้าชุดเดียวเหลือเป็นสมบัติ ร้องไห้มากราบหลวงปู่ หลวงปู่ได้ให้พร และยังได้แนะนำให้ตั้งใจประกอบอาชีพค้าขายโดยให้ไปเซ้งต่อร้านในจันทบุรีโดยหลวงปู่ได้บอกที่อยู่ร้านให้เสร็จสรรพ เสี่ยฮุยก็งงเพราะไม่รู้จักแต่ก็ไปตามคำหลวงปู่ ซึ่งก็ปรากฏว่ามีร้านนั้นอยู่จริง ๆ และกำลังประกาศเซ้งจริง ๆ และราคาแพงด้วยคิดว่าถ้าหลวงปู่ไม่บอกยังไงก็ไม่เซ้งเด็ดขาด แต่ด้วยอาศัยศรัทธา เชื่อมั่นในคำของท่านและได้ดำเนินกิจการขายยาจีนตั้งแต่บัดนั้นมา ปัจจุบันนี้ก็สามารถมีรถยนต์ขับเป็นของตัวเอง นี้เป็นตัวอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ในหลาย ๆ ตัวอย่างที่หลวงปู่ได้ช่วยเหลือศิษยานุศิษย์ที่กำลังตกทุกได้ยาก ให้มีกำลังใจพร้อมทั้งประกอบสัมมาชีพ ตั้งตนอยู่ในศีลธรรม ในมื่อมีส่วนเหลือก็นำส่วนนั้นมาทำบุญเพื่อทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา และเป็นการเสริมสร้างบารมีของผู้ที่เป็นเจ้าของนั้นเอง ที่เขียนมายืดยาวนี้เพื่อแสดงให้เห็นว่า หลวงปู่กุสโลบายของหลวงปู่นั้นลึกซึ้ง เต็มเปี่ยมไปด้วยคุณธรรมจริง ๆ


และหลวงปู่ ท่านไม่เคยเบียดเบียนผู้ใดทั้งสิ้น สิ่งก่อสร้างทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวัดเขาสุกิม เกิดจากความศรัทธา เกิดจากจิตใจของผู้ให้เป็นบุญเป็นกุศลจริง ๆ เพราะเห็นว่าสิ่งที่หลวงปู่ได้นำพาประพฤติประปฏิบัติและนำพาก่อสร้างนั้นเป็นไปเพื่อประโยชน์ต่อประเทศชาติ ประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนา และสถาบันพระมหากษัตริย์ รวมทั้งประโยชน์ต่อตัวเอง และลูกหลาน จึงได้สละปัจจัยมาร่วมทำบุญกับหลวงปู่ ด้วยความศรัทธาอันบริสุทธิ์อย่างแท้จริง หลวงปู่ไม่ต้องการให้ใครเดือดร้อน ดังที่หลวงปู่ท่านสอนอยู่เสมอว่า “อัตตประโยชน์ต้องก่อน คือประโยชน์ส่วนตนให้ได้เสียก่อน พยายามสร้างฐานะของตัวเองให้ดีเสียก่อน ในเมื่อมีส่วนเหลือจึงค่อยไปช่วยผู้อื่น และการทำบุญนั้น จิตใจต้องน้อมลงเป็นบุญกุศล จริง ๆ อย่าทำให้ตัวเองเดือดร้อน และอย่าสักแต่ว่าทำ”


และสุดท้ายบั้นปลายของชีวิตท่านนั้น ก็ได้จากไปอย่างที่เหล่าศิษยานุศิษย์สุดจะอาลัย แต่ยังมีสิ่งสุดท้ายที่มีค่ามหาศาลที่มีค่าเกินกว่าอัญมณีใดในพื้นพิภพนี้จะเสมอเหมือน นั่นคือส่วนหนึ่งของสรีระท่านไม่ว่าจะเป็น เกสา โลหิต เล็บ หนัง ที่เหล่าศิษยานุศิษย์ต่างคนได้เก็บไว้บูชาทั่วประเทศไทย ได้เริ่มทยอยแปรสภาพเป็นพระธาตุอันบริสุทธิ์ ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันถึงจิตอันบริสุทธิ์อย่างแท้จริง ดังคำเทศนาของหลวงพ่อพุธ ฐานิโย ที่ได้ตอบคำถามแก่ศิษย์ว่า “บุคคลที่ได้คุณธรรมตั้งแต่พระโสดาบันขึ้นไปเท่านั้น อัฏฐิ หรือชิ้นส่วนใดของร่างกายจึงจะสามารถแปรสภาพเป็นพระธาตุได้”


ท่านได้บรรลุคุณธรรมอันวิเศษจริงให้พวกเราตั้งใจประพฤติปฏิบัติดำเนินตามปฏิบัติตามข้อวัตรปฏิบัติของท่านดำเนินตามคำสอนของท่าน ถึงแม้ว่าจะยากเย็นเพียงใด หรือดูถูกข้นแค้นจากบุคคลที่ไม่เชื่อเท่าใด ก็ขอให้จิตใจของเหล่าศิษยานุศิษย์ยังหนักแน่นเกาะกลุ่มผสานกันสร้างบารมีร่วมกันต่อไปสมดังพรที่หลวงปู่ให้ไว้ เสมอ ซึ่งขอนำมาให้แก่ศิษยานุศิษย์ทุกคนว่า “ขอให้เหมือนดอกไม้นะ ไปที่ไหนไม่มีใครรังเกียจ ไปที่ไหนให้มีแต่คนรัก มีให้มีความสุข มีความ เจริญรุ่งเรือง ได้สร้างบารมีกันเต็มอิ่ม ทุกภพทุกชาติ เมื่อหมดจากชาตินี้ไปแล้ว ให้ไปอยู่บนสวรรค์โลกทิพย์ร่วมกัน เมื่อพระพุทธเจ้าลงมาอุบัติแล้ว ให้ลงมาสร้างบารมีแบบนี้กันอีก ทุกภพทุกชาติ”



สิ่งสุดท้ายที่หลวงปู่ได้ฝากไว้ คือเจดีย์บูรพาฐิตวิริยาประชาสามัคคี เพื่อเป็นศูนย์กลางความเจริญของพระพุทธศาสนา สมดังที่หลวงปู่มั่นได้พยากรณ์ไว้ว่า “ที่ที่ท่านจะไปอยู่นี้จะเป็นบ้านเก่าของท่าน และท่านจะสร้างความเจริญให้แก่ที่นั้นได้ ต่อไปจะเป็นศูนย์อบรมกรรมฐานของโลก”


เจดีย์คือหลักชัยให้ศิษยานุศิษย์ได้สร้างบารมีร่วมกับหลวงปู่ ไม่สามารถที่จะมีผู้ใดหรือสิ่งหนึ่งสิ่งใดมาตัดสายสัมพันธ์บารมีอันนี้ได้ ถ้าหากว่ามีเหตุให้จิตใจต้องออกจากร่างนี้ไปแล้ว บุญบารมีความดีที่พวกเราได้กระทำร่วมกันนี้แหละจะนำให้เราได้ไปพบเจอหลวงปู่อีก ไม่ว่าท่านจะอยู่ที่ไหน แสนไกลเพียงใด สมดังกับพรที่หลวงปู่ให้เสมอ ๆ ในช่วงบั้นปลายชีวิตของท่านว่า “ขอให้เหมือนดอกไม้นะ ไปที่ไหนขอให้มีแต่คนรัก อย่าให้มีคนรังเกียจเลย ขอให้มีแต่ความสุข ความเจริญ ได้สร้างบารมีกันเต็มอิ่ม ทุกภพทุกชาติ เมื่อหมดศาสนาพุทธแล้ว ให้ไปรออยู่ข้างบนด้วยกัน หากในเมื่อพระพุทธเจ้าลงมาอุบัติแล้ว ให้ลงมาสร้างบารมีกันแบบนี้อีก ทุกภพทุกชาติ”

ศิษย์บรรพชิต
ผู้เขียนและเรียบเรียง​

​

--------------------------------------------------------------
หมายเหตุ บทความบันทึกจากใจดังกล่าว ทีมงาน wmt ได้รับความเมตตาจากพระอาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งเป็นศิษย์โดยตรงของ
หลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย


Project Control: การก่อสร้างฐานรากอาคารบนไหล่เขา : กรณีศึกษาการก่อสร้างเจดีย์วัดเขา�
ประมวลภาพองค์มหาเจดีย์ฯ

เจดีย์บูรพาฐิตวิริยาประชาสามัคคี กำลังดำเนินการก่อสร้างถึงชั้นที่ ๓