เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ขอบคุณมากครับผู้มีพระคุณ

ถ้าได้ผลอย่างไรจะแจ้งให้ทราบครับ

 

อยากตอบอันนี้ก่อนน่ะครับ เหมือนว่าคุณกับผมนี่รู้จักกันมาก่อน มาลักไก่กันหรือปล่าวครับ...แหะๆ

สำหรับผู้ที่ไม่เคยมีพระหลวงพ่อน่ะครับ ต้องถามใจท่านก่อน ว่าท่านเป็นประเภทไหนครับ ผมตอบเอาแบบกว้างๆ

๑) ท่านเป็นนักเล่นพระหรือไม่ ถ้าใช่ ของที่เก็บควรมีศักดิ์ศรีหน่อย แนะนำเหรียญบินครับ อันนี้ศักดิ์ศรี รุ่นหนึ่ง รุ่นแรก เก็บ หรือ ใช้ ทั้งสองพิมพ์ รูปเหมือนและ รูปพระพุทธ ถ้าสภาพเจ๋งๆ ควักมาโชว์ในวง ที่อ่างทองตอนนี้ ไม่มีทางอายใคร ต่อมาจากนั้น ก็เป็นรูปถ่ายอัดกระจกครับ ตอนนี้ของหายากขึ้นแต่ยังพอหาได้ แต่ต่อไปจะมีแต่รูปถ่ายให้ดู และนอกนั้นก็เป็นพระชุด ปี ๑๓ ทั้งชุด พระเนื้อน้ำมัน เก็บไว้มีอนาคตทั้งนั้นครับ จะออกตัวในวันข้างหน้า ไม่น่ายาก

๒) ถ้าท่านไม่ใช่เป็นนักเล่นพระ

๒.๑ ถ้าทุนน้อย หาประเภทวัดทำครับ พวกรูปถ่าย แจกที่ฟรีที่วัด เขามีมากกว่าหนึ่งอันอาจจะให้ฟรีๆ หรือ ขายถูกสตังค์หน่อย ล็อกเก็ตรูปหลวงพ่อ อันล่ะร้อยเดียว และพระพวกแจกฟรีๆ เนื้อผง เหรียญ ทั้งพิมพ์ที่วัด และ ที่มีผู้ใจบุญเอามาถวาย กลับไปอ่านน่ะครับ ผมเคยเดินตามสนาม เจอพระถังซำจั๋ง ของหลวงพ่อ ที่มีคนใจบุญเอามาถวายให้หลวงพ่อแจก ผมซื้อมาแค่ ยี่สิบบาทครับ แบบไม่ได้ต่อ ขี้เกียจต่อ ถ้าต่อ หรือ ซื้อพระอื่น อาจจะขอแถมมาได้ฟรีๆ

ราคากลางๆขึ้นมานิดหนึ่ง ก็รุ่นคุณพุ่มครับ ใช้ติดตัวได้ทุกอย่าง รูปหล่อปั้มท์ เหรียญ ใช้ติดตัวได้เลยครับ นอกนั้นก็เหรียญพุทซ้อน นารายณ์สิบกร ราคาแค่หลักร้อยต้นๆ แถมมีรอยจารอีก ต้องขยันเดินหาครับ

๒.๒ ถ้ามีทุนมากหน่อย หาพิมพ์เนื้อผง พิมพ์ที่วัด พิมพ์รูปเหมือน เนื้อแปลกๆ น่ะครับ ย้ำน่ะครับ ว่าต้องพิมพ์รูปเหมือน รับรองว่าเก็บไว้ มีอนาคตครับ เป็นของดีที่สุดของหลวงพ่ออย่างหนึ่งที่ยังพอหาได้ ราคากลางๆ ไม่ถูกไม่แพง แต่มีราคาหลายร้อยหน่อย เอาติดตัว ถ้านับถือจริง ต้องเจออะไรดีๆแน่อน

นอกนั้นถ้ามีเงิน เก็บพวกเนื้อแพงๆ เช่นเงิน เหรียญ หรือ รูปหล่อ ของศูนย์ ที่มี โค้ด ตัว ท ไม่มีหัวน่ะครับ หรือ ที่มีรอยจารหลวงพ่อ ของดีแน่นอน เช่นเหรียญเต่ารุ่นหนึ่ง เหรียญเศรษฐี ( หลวงพ่อชอบเหรียญนี้มาก ) กัณหาชาลี

และที่น่าเก็บถ้ามีเงิน จะได้ไม่มาเสียใจภายหลังคือ รูปหล่อ ๕ นิ้ว ของหลวงพ่อทุกรุ่น เน้นที่รุ่นของวัดหรือ โรงเรียน หลวงพ่อไปเททองหล่อเองทุกรุ่น หล่อเอง เทเอง เสกเอง คุณว่าน่าสนใจไหมครับ

๓ ถ้าชอบเครื่องราง อันนี้หายาก แพงหน่อยเล่นยาก แต่พอดูได้ แนะนำว่า ต้องเป็นตะกรุด เทพรัญจวน มหาจักร หรือ ตะกรุดอะไรก็ได้ ที่เป็นชุดวัด มีโค้ด ตัว ท ไม่มีหัว และ วศด ดีแน่นอน ยิ่งมีรอยจารหลวงพ่อ ยิ่งเจ๋ง

นอกนั้นก็เป็น เบี้ย ( ต้องดูที่มาที่ไปดีๆ ) ตะโพนเล็ก มีดหมอ ผ้ารอยมือ รอยเท้า ปลัด ใช้ติดตัว มีประสบการณ์ทุกอย่าง แต่ต้องบอก ต้องขอให้ท่านทราบ และไม่เกินกรรมของเรา แต่ หนักจะเบาลงแน่นอนครับ

ที่ผมเล่ามา เขียนบรรยายรูปลักษณะ โค้ด รอยจาร ลายมือ ไว้หมด กลับไปอ่านได้น่ะครับ ถ้าสงสัย โทรมาถามได้

รับแน่ะนำ ปรึกษาได้ครับ ผมอยากให้ท่านมีของดี แล้วจะทราบเจตนาผม แต่ไม่รับหาให้ ท่านต้องไปหาเองตามลายแทง อยากได้ต้องขวนขวายครับ คนไม่อยากได้ก็ไม่เหนื่อย คนอยากได้ต้องเหนื่อยครับ เพราะเป็นของดี

ส่วนราคาผมก็ไม่รับรู้ ท่านต้องไปว่ากันเอง มาถามผม ว่าแพงไหม ผมไม่ทราบครับ เพราะผมไม่ทราบราคาทุนเขา บอกได้ว่า ผมดูแล้ว น่าจะแท้หรือไม่ จากรูป ถ้ามีของจริงให้ดู ยิ่งดี

โทรหาได้ครับ 086 322 8619

 

มีครับ

เป็นพระสมเด็จเนื้อผงน้ำมัน หลายพิมพ์ ลองกลับไปอ่านและดูรูปน่ะครับ

ประวัติพระรุ่นนี้ หลวงพ่อมุ่ยท่านมานอนค้างที่วัดมอญ เขาเล่าพอจะตรงกันว่า สิบห้าวันบ้าง สองอาทิตย์บ้าง แต่นานพอสมควร ตอนนั้นหลวงพ่อทรงกำลังจะสร้างวัด เลยขอบารมีหลวงพ่อมุ่ยมานั่งหนัก จัดว่าหลวงพ่อทรง หาที่พึ่งได้แบบ สุดยอด เพราะหลวงพ่อมุ่ยนี่ ไม่ต้องโฆษณาน่ะครับ เรียกว่า อาจารย์รูปไหนที่เก่งๆ มาปลุกเสกของร่วมกับหลวงพ่อมุ่ย จะเจออภินิหาร จะกลับวัดยังขอพระหลวงพ่อมุ่ย กลับไปด้วย แบบอดใจไม่ไหว

พระชุดนี้ก่อนพุทธาภิเศก ไม่น่าแปลกใจว่า ถ้าหลวงพ่อมุ่ยจะเสกให้ก่อน เพราะมาค้างอยู่หลายวัน คนแถววัดยังมีของหลวงพ่อมุ่ยหลายอย่าง ผมยังได้พระคะแนน และ แหวนหลวงพ่อมาจากคนแถววัด เขาให้มาฟรีๆ...ชอบจัง

 

ทำตัวเด็กตลอด ...เฮ้อ

 

มีพี่พีครับ ผมขอถามประดับความรู้นิดหนึ่งครับ ว่าทำไมต้องเป็นหอยเบี้ย จะใช้หอยอย่างอื่นแทนไม่ได้หรือ.. .... .. ไม่ได้กวนน่ะครับ ผมพยายามนึกว่าทำไมต้องเป็นหอยเบี้ยเท่านั้น... หรือว่าโบราณใช้แทนเงิน ก็มีศักดิ์ศรีดีกว่าหอยชนิดอื่นครับ

ตรงนี้ผมเอาข้อมูลจากพี่ dick มาน่ะครับ

 

หอยแบบอื่นมีครับ

ผมคงมีความรู้ตอบได้เท่าที่เห็น เพราะไม่เคยเรียนวิชาเบี้ยมาจากอาจารย์อะไรครับ ได้แต่อ่านมาเหมือนๆพวกท่าน

ผมเคยเห็นหอยโข่งก็มีน่ะครับ เก่ามาก ลงรัก ส่วนหอยเบี้ยน่ะ มีทั้งเบี้ยจั่นด้วย หอยลายเสือก็มี

อันนี้ถ้าถามผมน่ะครับ ผมว่าประเด็นอยู่ที่ปรอทครับ ไม่ใช่หอย ของดีจะเป็นที่ปรอท เมื่อเสกแล้วจะขลัง ก็ขลังที่ปรอท หอยน่ะแค่เป็นเจ้าของบ้าน

ทีนี้ปรอทน่ะ มันพกยาก นอกจากเสกให้แข็งได้ ( ไม่เคยเห็น เคยแต่ได้ยิน เช่นแก้วราหู ของหลวงปู่ครูบาชุ่ม โพธิโก ซึ่งเพ่งมาจากปรอทแล้วแข็งใสเป็นแก้วดำๆ ) หรือ เอาไปกินตะกั่วให้ปรอทตาย แล้วเอาไปทำพระ หรือ ลูกอม

ครูบาอาจารย์เก่าๆ ท่านเลยเอามาใส่ในหอย เพราะปรอทไม่กัดหอย หาขวดแก้วเล็กคงยาก แล้วแตกได้อีก เอามาใส่หอยทนดี ที่นี้พอใส่แล้วก็ต้องหาอะไรมาอุด ดินเหนียว สีผึ้ง มาสู้ชันนะโรงไม่ได้ เป็นของดีในตัวอีก เลยใช้มาอุดกันปรอทไหล พอชันนะโรงแห้งแล้วก็ทนทานดี

เบี้ยที่อุดด้วยเทียนก็มีน่ะครับ ที่อุดด้วยดินเหนียว ( เจ็ดป่าช้า ) ก็มีน่ะครับ ผมมีทั้งสองแบบ ไม่บอกหลวงพ่อล่ะ เดี๋ยวหายาก ...แหะๆ

แต่ที่เป็นหอยทะเลน่ะ คงจะเหมือนสังข์ เพราะคติที่ว่าหอยมาจากทะเลจะสอาด กว่า หอยน้ำจืด เลยนิยมใช้หอยทะเลน่ะครับ

อันนี้เป็นความเห็น ผิดถูกอย่างไร ขออภัยท่านผู้รู้ด้วยน่ะครับ

 

ตอบแทนอีกได้ป่ะครับ

ก็ไม่เห็นมีข้อห้ามนะครับ เบี้ยจั่น ก็เห็นมีใช้กัน น่าจะเป็นเบี้ยอะไรก็ได้ ขอให้เก็บปรอทได้ ถ้าเป็นหอยมือเสือ เก็บปรอทไม่ได้
ลองนึกถึงสมัยก่อนครับ พลาสติกยังไม่มีใช้ ถ้าใช้ขวดเก็บปรอท ประเดี๋ยวก็แตก ใช้โลหะก็แพงเกิน
ส่วนเบี้ย นอกจากจะเหมาะแล้ว ยังจะเป็นเคล็ดได้ด้วย บางที่เชื่อว่า แค่พก ก็ป้องกันฟันผุได้ บางสำนักจะใช้เบี้ยที่มีฟันสามสิบสองซี่ เชื่อว่าให้มีอาการครบสามสิบสอง ถามจากพระอาจารย์พิจารย์ ท่านว่า เป็นอายุของหอย จะมีขนาดพอดีที่จะใส่ปรอทให้ได้หนักหนึ่งบาทพอดี ถ้าต่ำกว่าบาท อิทธิคุณจะไม่เต็ม ลองดูเบี้ยครูของหลวงพ่อทรงได้ ถ้าเอาเบี้ยครู ฟันจะเกินสามสิบสองซี่ แต่หลวงพ่อทรงท่านก็ไม่ถือ

ผมเคยเห็นวัตถุชิ้นหนึ่ง เป็นลูกกลมๆขนาดผลส้ม ที่วัดโพธิ์ผักไห่ ทางวัดรื้อเจอในโบสถ์ เวลาปรบมือในโบสถ์จะได้ยินเสียงเค้าร้องก้องกังวาลฟังเพราะมาก เอามาเขย่าก็เพราะ สอบถามได้ความว่า ภายในบรรจุปรอทกรอ(ไม่รู้อะไรเหมือนกัน) เก็บไว้ในโบสถ์หวังผลทางคุ้มครอง ไว้จะหารูปมาให้ดูครับ แต่ก็น่าจะเป็นข้อพิสูจน์ได้ว่า ปรอท เป็นของที่ให้ผล ส่วนเบี้ยเป็นบรรจุภัณท์ที่เป็นมงคล แล้วนำส่วนที่เป็นอาถรรพ์มาประกอบกันเป็นเบี้ยแก้ครับ

ไม่ขอรับผิดชอบความคิดเห็นเหมือนเดิมครับ
ปล.ใครจะทำตัวเด็กก็เรื่องของเค้า....ใครทำใจเรื่องอายุได้ ก็อย่ามายุ่ง
ใครอายุมาก ให้นอนแต่หัววัน ลูกหลานจะได้ไม่เป็นห่วง ห่วงนะเนี้ยะ

 

เรื่องเบี้ยความรู้ผมไม่ถึงไม่ขอวิจารณ์ เก็บข้อมูลอย่างเดียว เห็นผู้รู้บางคนบอกว่าการสร้างเบี้ยแก้เริ่มต้นมาจากหลวงปู่รอด วัดนายโรง แล้วแตกสายออกไปหลายสำนัก และเป็นเครื่องรางที่มีเฉพาะกรุงรัตนโกสินทร์ สมัยอยุธยามีแต่เบี้ยภควัมหรือภควจั่นไม่ใส่ปรอทแบบเบี้ยแก้ เท็จจริงเป็นอย่างไรไม่รู้

 

ขอบพระคุณท่านพี่ทั้งสองน่ะครับ

พอดีผมสงสัยเรื่องว่าทำไมต้อง "เบี้ยจั่น" ด้วยล่ะครับ ก็เลยสอบถามไปข้างต้นครับ

นี่สำหรับพี่หนุ่มทิพย์ครับ

 

ส่วนหอยที่ปรากฏหลักฐานอย่างชัดเจนว่าเป็นสัญลักษณ์ของเงินตรา ได้แก่ หอยเบี้ย ประเทศไทยที่ใช้หอยเบี้ยเป็นเงินตราแลกเปลี่ยน น่าจะมีมานานอาจตั้งแต่สมัยกรุงสุโขทัย แต่ปรากฏหลักฐานที่ชัดเจนในกรุงศรีอยุธยา ในปี พ.ศ.1078 มีบันทึกไว้ว่าหอยเบี้ย 200 ตัว มีค่า 1 เฟื้อง ต่อมาราว พ.ศ.1893-2310 ค่าเบี้ยอยู่ในอัตรา 800 ตัวต่อเฟื้อง และมีความผันผวนถึง 1,600 ตัวต่อเฟื้อง สาเหตุที่ราคาเบี้ยแกว่งเหมือนค่าเงินบาทยุคลอยตัว ก็เนื่องจากมีการนำเข้าหอยจากต่างประเทศจำนวนมากเป็นหาบๆ รวมทั้งมีการกักตุนเพื่อปั่นราคา กระทั่งในสมัยรัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกฯ ต้องทรงตราพระราชอาญาเอาโทษกับผู้ที่ขายเบี้ยในราคาเกินกว่า 400 ตัวต่อเฟื้อง ส่วนประเทศอื่นๆ ในแถบเอเชีย ต่างล้วนปรากฏหลักฐานในการใช้หอยเบี้ยเป็นเงินตราเช่นกัน อาจด้วยเหตุที่มีการเดินทางติดต่อซื้อขายแลกเปลี่ยนสินค้าระหว่างกันนั่นเอง

ครั้นถึงรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ผลิตเหรียญดีบุกผสม เรียกว่า กระแปะจีน และโสฬส ขึ้นใช้ เบี้ยหอยจึงหายไปจากระบบการเงินของประเทศไทย อย่างไรก็ตามปัจจุบันคำว่า "เบี้ย" ยังคงสืบความหมายในแง่ของเงินตราอยู่เช่นเดิม ดังเช่นคำว่า เบี้ยเลี้ยง, เบี้ยปรับ, เบี้ยหวัด, เบี้ยบำนาญ รวมทั้งการใช้สำนวนการเปรียบคนมีเงินไม่มากว่าเป็นคน เบี้ยน้อยหอยน้อย เป็นต้น

นอกจากบทบาทการเป็นเงินตราแล้ว หอยเบี้ยยังถูกนำมาใช้ในประเพณีความเชื่อต่างๆ เช่น เครื่องบูชาบวงสรวง หรือในตำราเลี้ยงช้าง เมื่อช้างไม่ลงน้ำให้เอาเบี้ยสามตัว หมากสามคำ ข้าวสุกสามกระทง ไปพลีต้นผักครอบ แล้วเอาผักมาเคี้ยวทามือ แล้วเอายีตาช้างเจ็ดที ช้างก็จะยอมลงน้ำ

หรือใช้เบี้ยจั่นแขวนคอเด็กๆ เพื่อป้องกันการเจ็บป่วยและป้องกันฟันผุ (แมงกินฟัน) เข้าใจว่าการใช้เบี้ยจั่นคล้องคอเด็กนี้น่าจะมีมาตั้งแต่กรุงศรีอยุธยาแล้ว

ประเทศอินเดียถือว่า เบี้ยจั่น มีศักดิ์เท่ากับองค์พระลักษมี เป็นเทพีแห่งโภคทรัพย์ ชาวอินเดียจะมีพิธีบูชาเบี้ยจั่นและพระลักษมีพร้อมๆ กัน บางทีก็ใช้เบี้ยจั่นบูชาพระลักษมีเพื่อให้เกิดสิริมงคลเจริญมั่งคั่ง ในหมู่เกาะนิวกีนี ผู้หญิงนิยมทำหอยเป็นสร้อยคอ ถือเป็นเครื่องรางเมตตามหานิยม

นำข้อความจากเวปsaveoursea.netมาให้พิจารณาครับ

 

เดี๋ยวเย็นๆ เจอกัน

ดูปรอกกรอ ของจริงดีกว่า ทั้งตัวผู้ และตัวเมีย

ตัวเมียหายากชมัด คนมีไม่ปล่อย ต้องเอาอาจารย์แบงค์ไปล่อ ...แหะๆ

 

เปิดประเด็นคุย ชอบมาก ตอนเย็นๆจะมาครับ ตอนนี้งานจุกก้น

มีเรื่องหลวงพ่อมาเล่าให้ใหม่ด้วย

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ
ตามดูและอ่านทุกท่านครับ เพราะผมยังน้อยประสบการณ์

 

ถ้าผมอายุเท่าลุง แล้วยังมีงานจุกก้น คงจะมีความสุขมาก
เป็นความสุขของคนทำงาน..


ภาพที่เห็น(ไม่รู้จะเห็นป่าว) เป็นปรอทกรอ ที่พูดถึง เบาแต่หน่วงๆมือ เสียงไพเราะมาก

ที่เห็นนี้ผมเอ่ยปากกับพระอาจารย์พิจารย์ก็คงได้ แต่ถ้าลุงชอบก็บอกละกัน จะไปขอทำบุญกับท่านให้

ขอความรู้ด้วยว่าที่เห็น เป็นตัวผู้หรือตัวเมีย แล้วแยกลักษณะอย่างไร ใช้ต่างกันอย่างไรด้วยครับ

 

สวัสดีครับ
พี่น้องชาวคณะผู้ศรัทธาในหลวงปู่ทรง

ผมมีเรื่องเล่าให้ฟัง
เมื่อเร็วๆนี้ผมมีโอกาส คุยเพื่อนรัก ผู้ปฏิบัติจิตฯท่านหนึ่ง
ระหว่างที่คุย ผมก็ส่งภาพ มีดหมอ หลวงปู่ทรงให้เพื่อนดู(ทางเอ็ม)
เพื่อนคนนี้อึ่งไปสักพัก

แล้วถามผมว่ามีดหมอของใคร ผมก็บอกว่า
ของหลวงปู่ทรง จ.อ่างทอง ตอนนี้ท่านล่ะสังขารแล้ว

เพื่อนบอกตกใจมาก แรงมาก แรงออกแนวๆฤทธิ์สุดๆ
เพื่อนเคยถามว่าหลวงปู่เรียนวิชาธรรมกายด้วยเหรอ
เพราะสังเกตดูพระหลวงปู่ มีการอัญเชิญบารมีพระพุทธเจ้ามาด้วย

เท่านั้นยังไม่พอ เพื่อนบอกว่า มีสิ่งหนึ่งที่ หลวงปู่ตั้งใจทำไว้ แต่ยังไม่เสร็จดีที่วัดท่านมาล่ะสังขารซ่ะก่อน

อีกเรื่องที่สนทนากันก็คือ
เพื่อนบอกว่า หลวงปู่มีบุคคลิกลักษณะแป็นคนจริง แมนมาก พูดน้อย

ท่านผาดโผน ผีกลัวท่าน
เรื่องความผาดโผน ถามว่าทำไม
เพื่อนก็บอกว่า หลวงปู่ท่านเคย ลอง เคยศึกษาไสยเวทย์
ทั้งปราบ ทั้งกด ไว้

อีกสิ่งหนึ่งที่เพื่อนบอกไว้ก็คือเค้าเห็น

หลวงปู่กายแก้วครับ


ปล.เพื่อนคนนี้ไม่รู้จักหลวงปู่ทรงมาเลยนะครับ พึ่งได้ยินชื่อจากที่ผมบอกนี่ล่ะ

------------------------

เรื่องนี้ขอให้อยู่ในวิจารณญาณของแต่ล่ะท่าน
ขออนุญาต คุณอาพีช่วยพิจารณาด้วย

ถ้าไม่เหมาะสมอย่างไร ผมจะรีบแก้ไขและลบทันที

ด้วยความเคราพครับ

 

อ่อ มีอีกเรื่องหนึ่ง

เพื่อนผมถามผมว่า ผมมีวัตถุมงคลอะไรของท่าน ที่มี 4 ชิ้น ไม่ซ้ำกัน
ผมก็บอกว่า ผมมีตะกรุดไง

เพื่อนผมบอกว่า หลวงปู่ท่านบอกว่า
มีอยู่ชิ้นหนึ่ง

ที่เป้นชิ้นเอก

ท่านตั้งใจทำมาก ขอให้เก็บรักษาไว้ให้ดี

ผมถามว่า ขอคำสอนหลวงปู่หน่อย

เพื่อนผมบอกว่าหลวงปู่บอกว่า

ทำดี ศีล สมาธิ ปัญญา ย่อๆ เ อา หลักๆ

เพื่อนให้ความเห้นอีกว่า หลวงปู่ท่านพูดน้อย แต่แมนมากๆ


ปล.ผมลืมบอกไป ตะกรุดที่ผมมีอยู่ 4 ชิ้นนั้น 2 ชิ้น ศูนย์สร้าง
อีกสองชิ้น วัดสร้าง

แต่ที่ผมเดา ชิ้นเอก คงอยู่ในสองชิ้นหลัง

น่าจะเป็น ตะกรุดมหาจักรพรรดิ์ ครับ

 

เมืองสมุทรสงคราม ยังมีพระผู้เสกวัตถุมงคลให้ ขยับได้อีกหลายรูปครับ ที่ผมทันก็มีหลวงพ่อปึก วัดสวนหลวง ศิษย์หลวงพ่อคงวัดบางกระพ้อม เสกเหรียญรุ่นแรกจนบินเหมือนกัน เป็นเหรียญบินของเมืองสมุทรสงครามครับ หลวงพ่อเก๋ วัดแม่น้ำท่านนี้เป็นศิษย์ของหลวงปู่ใจ วัดเสด็จด้วยนะครับ หลวงปู่หยอด วัดแก้วเจริญ เสกเหรียญรุ่นสามของท่านจะกระเด็นออกจากบาตร พื้นที่เรียกกันว่าเหรียญกระโดดบาตรครับ

ในรูปนี้เป็น พระปิดตาหลวงปู่เก๋ วัดแม่น้ำ สมุทรสงคราม จาร มะอะอุ โดยหลวงปู่ทรง วัดศาลาดิน อ่างทองครับ

จังหวัดของผมมีพระที่เสกเหรียญให้ขยับได้ บินได้หลายรูปครับ ซึ่งผมก็มีความเคารพนับถือท่านอย่างยิ่งทุกรูป แต่ถ้าว่ากันจริงๆ หัวจิตหัวใจของผมมันแนบแน่นศรัทธาหมดใจ ไปกับหลวงปู่ผู้เสกเหรียญให้บินได้ แห่งวัดมอญครับ

 

ขออนุญาตชมภาพตะกรุดทั้ง 4 ดอกได้ไหมครับ ... ขอบพระคุณมากครับ

 

ขอบคุณครับ เป็นดังที่คุณเมืองสมุทรกล่าวครับ หลวงพ่อเนื่องเป็นพระอุปฌาย์ให้ลุงผม ลุงก็บวชอยู่กับท่านเป็นพรรษา พอจะมีเรื่องมาเล่าให้ผมฟังอยู่บ้าง

ส่วนอา มาบวชตอนมีอายุสักหน่อย อาคนนี้เป็นนักเลงจริง เป็นศิยษ์หลานหลวงพ่อคง วัดบางกะพร้อม สมัยเป็นนักเลง ชอบโดดออกไปช่วยคนโน้นคนนี้ มือเปล่าสู้กับมีดกับดาบ คนทั้งตลาดเห็นชิน แต่ไม่เคยเห็นเลือด เคยแสดงอาคมให้ผมดูก่อนบวช พ่อผมต้องมาปราม สุดท้าย อาคมที่มีไม่ทำให้พ้นทุกข์ มีผ้ากาสาวะ นุ่งห่มจนมรณะภาพ สาธุ

หลวงปู่หยอด ผมไม่ทันไปกราบท่าน แต่เชื่อมั่นท่านมาก เพราะเห็นจากศีลจารวัตรของศิยษ์ท่านรูปหนึ่ง แล้วนับถือมาก เหมือนกับหลวงพ่อใจ วัดเสด็จ ผมเชื่อว่าท่านเป็นพระผู้มีอาคมรูปสุดท้าย ที่มีคนเห็นว่าท่านจุดเทียนระเบิดถ้ำ(เปิดช่องอากาศใต้น้ำ) ลงไปจารตะกรุดได้

สมัยนี้ผมอ่านข่าวหนังสือพิมพ์เจอ พระที่สัตตหีบ ก็ดำน้ำทะเลลงไปจารตะกรุดได้นานเป็นชั่วโมง มีทหารเรือเฝ้าสังเกตการณ์อยู่ด้วย ผมเห็นแล้วอึ้งเลยครับ

 

ได้ครับ เอาไว้กลับจากงานบุญต่างจังหวัด
มีโอกาสจะรีบถ่ายภาพนำมาให้ชม

ด้วยความยินดีครับ

บุญรักษาครับทุกท่าน