เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

พระศรีิิวิไล รอบ 2 ที่ได้นำุถวายตามวัดแถวอีสาน และภาคเหนือ แบบที่ 1

 

พระศรีิิวิไล รอบ 2 ที่ได้นำุถวายตามวัดแถวอีสาน และภาคเหนือ แบบที่ 2

 

พระศรีิิวิไล รอบ 2 ที่ได้นำุถวายตามวัดแถวอีสาน และภาคเหนือ แบบที่ 3

 

มีดหมอ

มีด เป็นอาวุธ มีลักษณะ แหลมคม ใช้ขู่ ไล่และ ทำร้ายได้ อันนี้จึงเป็นลักษณะของมีด สำหรับ มีดหมอ หลวงปู่ผมย้ำอย่างเดียวว่า ไล่ผี

การไล่ มีทั้ง ขู่ ไล่ และ ปราบ การไล่วิญญาณ เอาน้ำเย็นไปไล่ก็ยาก ถึงจะเป็นน้ำมนต์ก็ต้องเสกให้ร้อน เพื่อไล่วิญญาณ ไล่คุณไสย

มีดหมอ จึงเป็นของร้อน ไม่ใช่ของเย็น จะหนักไปทาง ไล่ ขู่ ปราบ และ ทำร้ายแบบเด็ดขาด มี ลักษณะแหลมคม เพื่อแทง ตัด อาคม และ วิญญาณของฝ่ายตรงข้าม

การที่มีดหมอ ทำมาแล้ว มาทำพิธี พุทธาภิเศก แบบพระเครื่อง ซ้ำยังโฆษณาว่า มีเมตตา มหานิยม แคล้วคลาด โภคทรัพย์ มีไว้เพื่อสิริมงคล ไว้ทำมาหากิน หาเงิน หาทอง ไม่ใช่แนวมีดหมอครับ คนล่ะเรื่องเลย ของร้อน ไม่ได้เอามาใช้งานเย็นๆครับ เป็นแนวพระเครื่อง คนล่ะงานครับ

มีดหมอ ต้องแนวทำที่คนทำเป็น คนขึ้นครูมีด การทำมีเลขยาม ฤกษ์ วันดี วันห้าม เป็นของมีครู

การปลุกเสก พระอาจารย์ อาจจะเป็นพระหรือ ฆราวาส จะต้องมาสายมีดหมอ มีการผสมโลหะ ขึ้นรูป ไหว้ครู และนำมาปลุกเสก ตามฤกษ์ยาม

พระที่ท่านผ่านด้านนี้มาแล้ว อาจจะอธิษฐานได้ใน อึดใจ ครบตามขบวนเพราะท่านสำเร็จมาแล้ว

และ เชิญครูบาอาจารย์มา ได้ครบถ้วน

และมีดหมอ จะเป็นของ สำหรับงานพิเศษน่ะครับ ไม่ใช่งานประจำ จะนำมาใช้ เพื่อ รุก เช่น ไล่ ขู่ ปราบ หรือ รับ คือการรักษา อาการ ของพวกที่ป่วย อาจจะจาก ไข้ ตามธรรมชาติ หรือ โดน คุณไสย โดนขอ โดน คาถาอาคมฝ่ายดำ

ระดับหลวงพ่อเดิม และ บางอาจารย์ท่านสำเร็จมาแล้ว ช่างที่ขึ้นครูมา ทำมาให้ ตามตำรา ท่านมาเสก จึ้กเดียว ใช้ได้ ดังไปทั่วปฐพี แบบที่ทราบในปัจจุบัน

เคยมีช่างพยุหะ เล่าให้ผมฟังว่า ช่างฉิม ( ท่านนี้มีชื่อเสียงมาก มีคนนับถือมาก เพราะมีสัจจะ นอกนั้นที่ดังๆยังมีช่างสอน และ ช่างไข่ ที่จริงยังมีอีก แต่ มีไม่มาก ไม่แพร่หลาย ) ท่านทำมีดทีล่ะเล่ม ตะไบทีล่ะใบ กว่าจะทำได้ สักยี่สิบเล่ม ต้องใช้เวลานาน เพราะช่างมีดจริงๆ ไม่ใช่เก่งแค่ตีมีด แต่ต้องแต่งมีดได้ ลงอักขระเลขยันต์ ทำด้าม ทำฝัก ถ้าด้ามและ ฝัก เป็นงา ต้องคำนวนได้ถูกว่า งาหนึ่งท่อนจะทำได้ กี่เล่ม กี่ขนาด ตัด เกลา งาอย่างสวยงาม ท่านทำเสร็จ เอาไปให้ช่างแหม ประกอบ แล้วจึงเอากลับมาเข้าด้ามตามวิธีการ มีคราวหนึ่งนำใส่ถาดไปให้ หลวงพ่อเดิม เสก

ช่างฉิม บ้านเดิมอยู่ท่าน้ำอ้อย เลยตัวเมืองพยุหะมาทางใต้ จะไปวัดหนองโพ ไกลมากพอสมควร และ ต้องเดินไปขึ้นรถไฟ ( ลืมถามว่า ที่ไหน แต่น่าจะเป็น สถานี หัวงิ้ว หรือ เหนือขึ้นไปไกลหน่อยที่ สถานีรถไฟ เนินมะกอก มาลงที่สถานี หนองโพ หนึ่งสถานี ไม่น่าจะมาทางน้ำ เพราะต้องเดินและขี่ม้าไปไกลมากกว่า ) ตอนที่เอาไปถึงหลวงพ่อเดิม ท่านกำลังพักผ่อน เข้าใจว่าคนไปกวนท่านมาก ทางวัดเลยต้องให้ท่านพักบ้าง แต่สำหรับช่างฉิม หลวงพ่อเดิม เอ็นดูมากเป็นพิเศษ เข้าไปพบได้เลย

ช่างฉิม เอามีดใส่ถาด เอาไปถวายให้หลวงพ่อเดิมเสก ตอนเข้าไปในห้อง หลวงพ่อเดิมท่านนอนเอนกายพักอยู่ หลวงพ่อท่านบอกให้ช่างฉิม เอาถาดวางใกล้ๆท่าน หลวงพ่อท่านนอนเอามือคนๆในถาด สักครู๋ก็บอกว่าเอาไปได้แล้ว

มีดนั่นเสร็จแล้วครับ มีอภินิหารเพียบ แต่คนที่ใช้ จะเป็นคนทำงานในป่า คนบู็ๆ พวกในเครื่องแบบ ทหาร ตำรวจ พวกโจร ( ขอโทษ มันเรื่องจริง ) พวกแนวๆ นักเลงน่ะครับ หรือ เป็นพระ ฆราวาสที่เล่น คาถาอาคม จะเอามีดไว้ ป้องกันตัว

ส่วนคนธรรมดา มีอัฐหน่อย ก็เอาเหรียญ รูปหล่อ ตะกรุด ตะกรุด ผ้ายันต์ งาแกะ ที่ไม่มีเงินก็เอาผ้ามาให้ท่านเหยียบ อื้ดเดียว ใช้ได้ หรือ ทำของมาให้ท่านเสก พวกงาแกะ เอาแผ่นโลหะมาให้ท่านลง ( ท่านลงตัวเดียวใช้ได้ )

คนธรรมดา เขาไม่ใช้มีดหมอครับ ราคาแพง และ ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร นอกจากเอาไปขายต่อกับคนที่อยากได้

แต่ยุคนี้ คนธรรมดาดันอินโฆษณา อยาก ใช้มีดหมอครับ เป็นหมอก็ไม่ใช่ เป็นหมออาคมก็ไม่ใช่ แต่อยากมีอยากใช้มีดหมอ จะไปไล่ผีให้เขา วิชาก็ไม่มีทางไล่ผี จะเหมือนเด็กทารกไปไล่ต่อย โมฮัมหมัด อาลี มีแต่มีด เจอผีอึดๆมันจะเล่นงานกลับได้ ดีไม่ได้ เล่นคนใกล้ตัวแทน เพราะดันเอามีดไปจะไล่มัน ไปขู่มัน

ถ้าไม่มีอาชีพทางนี้ เลือก เบี้ยแก้ วัวธนู หมากทุย ตะกรุด ผ้ายันต์ ดีกว่าครับ

หรือมาแนวคุณพระแท้ไปเลย มีพระ สบายใจครับ

 

มีดหมอ อินทวัณโณ

เอามาโชว์สักอัน มีดนี้ ด้ามงา ฝักงา สามกษัตริย์ ทำตอนปี ๒๕๔๓ บันทึกไว้ที่ใบมีด

ใบมีดทำด้วยโลหะ F6NM เป็นโลหะทำหัวบ่อที่ผมขอ เพื่อนสิงคโปร์ ตัดมาให้

ส่วนยันต์ อักขระ ลงตามที่ท่านสั่ง โชว์ด้วยภาพ ยังไม่บรรยาย ว่า ยันต์อะไร เอาไว้ตอนถึงเวลา

 

โชว์ด้วยรูปก่อนครับ รายละเอียดจะบรรยายตอนออกพรรษา เมื่อพร้อมเสร็จ

 

มีดเหล็กลาย ทั้งแบบ ทรงปลาหลด และ ครูครี ของชาวกูรข่าผู้ชนะอังกฤษ ฝีมือช่างไทย

 

สวัสดีครับ
หายหน้าไป หลายวัน ไข้หวัด เล่นงานอย่างหนัก 10 วัน
ขนาดไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ แต่ช่วงนี้ขาดการออกกำลังกาย ร่างกายเดินทางไปสู่ความเสื่อมจริงๆๆ สาธุ

 

ออกกำลังครับ คำตอบเดียว อากาศแบบนี้ แย่ทุกคน

 

เหรียญเนื้อนี้น่าจะยังมีเหลือ ที่สำนัก แม่ชีฯน่ะครับ

 

วันจันทร์นี่ แป็ปๆ ล่อเข้ามาครึ่งเดือนแล้วน่ะครับ

 

มากราบ หลวงตาเล็ก หลวงพ่อทรง หลวงปู่อั๊บ เอาฤกษ์ เอาชัย ก่อนไปทำงาน

 

เหล็กตำหนักแดง ของขรัวเงิน สมัยรัชกาลที่ ๑ และ ตะปู กุฏิ หลวงพ่อทับ วัดทอง เป็นตะปูตรงบริเวณ ห้องพระตรงที่ท่านสมาธิ เพ่งวัตถุมงคล คนนำมา เป็นช่างหลวง รู้ตำแหน่งของการก่อสร้างสมัยโบราณ เมื่อซ่อมสร้าง จะตัดของเก่าที่ชำรุดออก และ ใส่ของใหม่เข้าไป หรือ รื้อที่เพราะผุพัง ช่างคนนี้จะเลือกจุดหัวใจ และ เก็บไว้

ของเหล่านี้ หายากมาก และ มีความขลังในตัว เข้าตำราเหล็กยอดปราสาท ตะปู สังฆวานร นอกนั้น ผมมีเหล็ก ลายที่ปลุกเสกโดยหลวงตาเล็ก และ เหล็ก แทงศพ ปลุกเสกโดยหลวงปู่ ดวงดี วัดบ้านฟ่อน

เหล็กเหล่านี้เอามาผสม เหล็ก clad damuscus ด้วยอุณหภูมิร้อนสูง พับและตีให้เหล็กแน่นตัว หรือ forge พับไปมา และ เผา ตีซ้ำ ประมาณ ๑๒๔ ชั้น ต้องใจเย็น ดู สีของไฟ และ สีของเหล็ก ตามตำราญี่ปุ่น เผาเหล็ก สามวัน ไม่ได้กิน นอนเพราะต้องเฝ้า เหล็กครับ

 

กราบหลวงตาเล็ก หลวงปู่อั๊บ หลวงพ่อทรง และสวัสดี ทุก ๆ ท่านครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงตาเล็ก วัดใหม่ฯ ค่ะ​

 

วันนี้ ๑๕ จันทร์ วันพรุ่งนี้ ๑๖ ...รอรวมตัวเลขสวยๆกันน่ะค่ะ......

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ พี เสาวภาอ่านข้อความ#5705

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Chang_oncb



ผมจะยังไม่เน้น ลายมือหลวงตาน่ะครับ แต่ลายมือข้างบน เป็นลายมือ หลวงตาแท้ๆ เขียนให้จารย์ช้าง

ที่ผมมี อุบไว้ก่อน เอาไว้เมื่อถึงเวลา ผมมีเพียบ หลายพันตัว ลงให้ทั้งผ้ายันต์ ธง พระเครื่อง ท่านลงให้ดู ทั้งอักขระ และ ยันต์ แต่ยันต์ท่าน ท่านบอกนานๆ ลงทีมันลืม จะเป็นยันต์พื้นๆไม่กี่ยันต์ แบบลงตามบังคับครับ ส่วนตำราไม่เคยมีในกุฏิหลวงตาครับ ถ้ามีเป็น ตำราของอาจารย์ เทพ สาริกบุตร ผมซื้อไปถวายเอง ท่านบอกว่าใช้นี่ได้ เป็นตำราที่ให้ขึ้นครู และ ไหว้ทุกวันพฤหัสแรก ของเดือน ๙

ท่านสั่งว่า สงสัยตรงไหนให้มาถาม แต่ท่านพี่น้องพิจารณาด้วยสติ ว่าลายมือพระ หรือ ลายมือผีเนียนๆมา จะขายของตอนจบน่ะครับ

ตำราในกุฏิ จะ เป็นหนังสือ ๑๙๑ ,อาชญากรรม ที่มีรูปทรากศพ ที่หลวงตาเอาไว้ปลง อสุภกรรมฐาน หรือพวก มหัศจรรย์ นิตยสาร ที่ลูกศิษย์ ซื้อไปถวาย

มีเท่านี้ครับ


ลายมือหลวงตาแท้ๆ คุณพี เสาวภา เขียนไว้ที่ห้องประมูลทำบุญเพื่อการกุศล ขออนุญาตยกมาค่ะ

 

เรื่องนี้่ข้าพเจ้าเองก็รู้่สึกไม่สบายใจ อย่างหนึ่ง กล่าวคือ ในการพบกันคราวแรกนั้น ระหว่างสนทนา ท่านได้พูดขึ้่นมาว่า ที่วัดอยู่ระหว่างหาทุนติดตั้งเสาไฟฟ้า ในวัด เนื่องจากเวลามืดค่ำแล้ว ค่อนข้างเปลี่ยว แสงสว่างไม่เพียงพอ หลวงพ่อกำลังหาทุนสร้างอยู่ ต้นละ 30,000 บาท พูดแล้วท่านก็หันมามองหน้าข้าพเจ้า สักพักก็หันกลับ และมองออกไปนอกวัด สายตาของท่านมองออกไปอย่างไม่มีจุดหมาย ปลายทาง เราก็ไม่ได้คิดอะไร พอเกิดเรื่องขึ้นมา ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่นัก ที่ไม่สามารถตีปริศนาได้ และมาลองคิดดูอีกที หากสามารถตีปริศนาได้ จะบอกพรรคพวกในบ้านเหรียญบินได้อย่างไร ว่าพวกเราควรจะทำบุญสร้างเสาไฟฟ้าให้ท่านสักหนึ่งต้น ในราคา 30,000 บาท

 

quote=พี เสาวภา;5190975



เปิดดูไฟล์ 1702721 เปิดดูไฟล์ 1702722 เปิดดูไฟล์ 1702723

พระปรกใบมะขามเนื้อทองแดง

เนื้อนี้มีมากที่สุดครับ จำนวนที่สั่งทำเป็นหลังวัดใหม่ จำนวน ๑๐,๐๐๐ องค์ และ หลังวัด เซิงหวาย จำนวน ๑๐,๐๐๐ องค์ แต่พอเสร็จ ช่างทำหลังวัดใหม่น่ะ หมื่นกว่า เป็นหลัง วัดเซิงหวายน่ะ ๙,๐๐๐ กว่า คือจำนวนถุงหนึ่งน่าจะประมาณ ๓ - ๔๐๐ องค์ เกินมาด้านวัดใหม่

ส่วนที่เป็นของวัดเซิงหวายเนื่องจากใกล้บ้าน ผมเอาไปถวายเลยแล้วเอาเนื้อเงิน ไปฝากท่านเสกก่อนเป็นปฐมฤกษ์ ให้ด้วย แต่หลวงปู่ท่านให้จัดพิธี เสกให้เดี๋ยวนั้น เนื้อทองแดงผมถวายไปหมด นึกว่าต่อมาท่านจะแจก จะมาเอาทีหลัง แต่เปล่า สาเหตุ เพราะมีคนทำพระมาถวายเยอะ พระปรกใบมะขามเลยอยู่ในห้องท่าน ท่านก็เสกไปเรื่อยๆ ผมเลยไม่ได้รับแจกจากท่าน แต่มาได้หลังจากท่านเสีย ผมไปร่วมงาน วัดเอาออกมาจำหน่าย ทำบุญ ๑๐๐ บาทได้พระปรกใบมะขามองค์หนึ่ง ผมเห็นพระละยิ้มเลย ยังบอกพระที่นั่งจำหน่ายว่าผมทำมาถวายเอง เป็นพระหนุ่มๆ ท่าทางท่านยังทำท่าไม่เชื่อ คงนึกว่าผมอำเล่น...แหะๆ

ตกลงที่เป็นของวัดเซิงหวายผมก็ต้องไปบูชามาเหมือนกัน แต่ตอนหลวงปู่ ผลยังอยู่ ท่านถูกนิมนต์ไปที่ สภาผู้แทน ไปฉัน ท่านพกพระไปมากๆยาก เลยเอาปรกใบมะขามไป เข้าใจว่าใส่ย่ามไปง่าย ลูกศิษย์ที่ไปด้วย บอกว่า หลังพิธี คนมาขอพระ ท่านเลยแจกพระปรกใบมะขาม คนมาขอกันมาก แบบทั้งสภา ตั้งแต่ รมต ยัน ส.ส. เพราะท่านเป็นพระที่มีบารมีมาก คนนับถือเยอะ

ท่านเอาที่ดินของท่านเอง แถวคลองประปา น่าจะหลายร้อยล้าน ให้ไปสร้างโรงเรียน และ อุปถัมภ์ด้วย ทั้ง ส่งให้ชาวเขาเรียน อุปถัมภ์วัดหลายวัด เอา กฐินไปทอด เอาวัตถุมงคลไปออก เรียกว่าท่านมีบารมีสูง คำว่า เชิญยิ้ม ท่านก็เป็นคนตั้งให้ พอมีงาน พวก ตลกรุ่นครูจะมาแสดงฟรี ลิเก ของกินโต๊ะจีนเต็มลานวัด ยังมีอีกหลายเรื่อง แต่อยากจะบอกว่า คน ( พระ ) แบบนี้หายากครับ ที่ไม่ติดใน ลาภสรรเสริญ ที่ดินราคาแพงๆแบบ รวยแบบมหาเศรษฐี ก็ไม่สนใจ สละได้แบบถอดเสื้อออกทิ้งเลย เอาใจตัวเองมาเทียบกับท่านแล้ว หายากมากครับ คนแบบนี้ เจอที่ไหน ลงกราบตรงนั้นได้เลยครับ

เอาว่าพระชุดนี้ไปแจก พวกระดับ ในสภามาแล้ว แจกฟรี แจกให้คนระดับใหญ่แทบทั้งสิ้น และท่านคงไม่ได้แจกใครอีกจนละสังขาร ทางวัดไปเจอทีหลังเลยเอามาออกจำหน่ายในงานศพ

งานวันพระราชทานเพลิงศพของท่านก็วุ่นวาย เพราะมีลูกศิษย์ส่วนหนึ่งไม่ยอมให้เผา จะยกศพหนี เล่นเอาวุ่นวาย ตกลง เผาหลอก แล้วเอาร่างท่านใส่โลงแก้วไว้ เหมือนกับหลวงปู่บุญศรี เปี๊ยบที่นอนโลงแก้วเหมือนกัน...แหะๆ

ส่วนพระที่เกินนี่ หลังจากหลวงปู่บุญศรีเสกแล้วผมก็เก็บไว้ มีแค่ถุงเดียว

มาเล่าต่อน่ะครับ[/quote]

พระปรกใบมะขามเนื้อทองแดง หลวงตาเล็ก วัดใหม่ฯ ที่คุณพี เสาวภา ได้สร้างและเขียนไว้มีภาคต่อ....ขออนุญาตยกมาค่ะ

 

พระปรกใบมะขาม ( ต่อ )

ตกลง พระปรกนี้ทำครั้งเดียว ช่างเดียวแต่แยกสองสาย

๑) วัดใหม่ ถวายหลวงปู่อาจารย์แจกฟรี ได้บุญ ชุดนี้เกินหมื่นองค์มาหลักร้อย ( ไม่มาก สอง สามร้อย ) ผมเลยกั๊กไว้ ส่วนตัว

๒) วัดเซิงหวาย ถวายหลวงปู่ผล แจกฟรี ได้บุญ และ เอาพระฟรีท่านมาเยอะ เป็นลังใหญ่ หนึ่งลังเพราะไปทุกอาทิตย์มาหลายปี ตั้งแต่ลูกเล็ก จนท่านละสังขาร ได้ของฟรีทุกครั้ง ท่านแจกแล้วแจกอีก จนเกรงใจท่าน พระของผมไม่เคยแจกใคร ได้กับมือทุกชิ้น หวงครับ เอาไว้นี่แหละ และมีองค์สำคัญ ท่านแปะทองให้ ท่านบอกว่าเก็บไว้ องค์นี้จะรวย...เหอๆ อยู่หน้าโต๊ะพระของผม ไหว้ทุกวัน ...รวยๆๆ ครับ หลวงปู่ อย่าลืมผมน่ะครับ

พระปรกใบมะขามชุดนี้มี ๙,๐๐๐ กว่าองค์ ถวายหมด ผมมาได้คืนตอน งานศพท่านไม่กี่องค์

ของวัดเซิงหวายเล่าไปแล้ว ว่าเหตุการณ์เป็นอย่างไร ใครไปเจอจะได้รู้ที่มาที่ไปว่าไม่ได้ทำมาขาย แต่แจก และ หลวงปู่ผลท่านเอาไว้ในห้องของท่าน น่าจะเสกมายาวนาน ร่วม ๕ ปี จนท่านละสังขาร

ส่วนของหลวงปู่พระครูบุญศรี ผมถวายไปหมดเหมือนกัน เก็บแต่ส่วนเกิน เจตนาจะให้ท่านแจก คนล่ะ องค์ แต่กิเลสคนนี่มันฝังลึกสุดๆ และผมพลาดไปที่ถวายท่านไปทั้งถุงๆ รวมกัน น่าจะแยกใส่ถุงปลาสติกเล็กๆ แล้ว ถวายท่านเป็นคราวๆ

หลวงปู่ท่านชอบใจเพราะเล็กดี จะสังเกตุว่าท่านชอบของเล็กๆ เพราะท่านชื่อเล็ก ท่านเอามาใส่ ในตลับสีผึ้งแจก ทำด้วยตัวเอง ผมก็เคยนั่งช่วยท่าน ส่วนพระที่เหลือก็ใส่ถุงไว้ วางไว้ตามเดิม ที่ท่านนั่งรับแขก

นานๆไป น่าจะเข้าปี ๒๕๔๓ พระหายไปหมด ผมถามท่าน ท่านบอก เขาเอาไปหมดแล้ว ผมก็งงๆ ว่า เขานี่ใคร ผู้ที่เอาไปคงยกถุง ถ้าเอาไปแจก งานกฐิน ผ้าป่า ผมโมทนา เพราะเป็นของผม ถวายหลวงปู่ ให้แจกคน ผมต้องได้บุญด้วย

แต่ถ้าท่าน ( เป็นใครที่เข้ามาอ่าน ) หยิบไปเป็นถุงๆ หลายพันองค์เอาไปเก็บไว้เป็นของส่วนตัว แล้วมาอ่านเจอ กรุณาเอาไปถวายคืนที่สำนักแม่ชี เพราะถ้ายึดเอาไปเป็นของส่วนตัว อันนี้เกี่ยวข้องกับเจตนาบุญของผม ผมไม่ยินดีกับ กิเลสของท่าน เพราะผมไม่ได้บุญเต็มๆ และคิดไปในทางลบกับตัวท่านอย่างช่วยไม่ได้

ที่ต้องเล่า เพราะพอมาเจอ เสี่ย ท ใน พ.ศ. ๒๕๕๔ นี้ เสี่ย ท ดันมาไถผมซะอีก ว่าเอามาแบ่งกันมั่ง ผมก็ถามว่า มึงเอาไปหรือปล่าว กูจะเอามาแจกคน มันบอกเปล่า แต่ต้องมีคนยกถุงไปแน่ๆ ( อืมๆ.. ดูมันทำกัน ) ผมเจอ สารวัตร ถามถึงพระ ว่ายกให้สำนักไปหรือปล่าว เพราะสารวัตรมีสิทธิ์จากหลวงปู่ ยกเป็นลังขึ้นรถให้สำนักได้ หลวงปู่จะยิ้มๆ สารวัตรบอกว่า ปล่าว

ป้าอี๊ดยังมาทวงผม ผมถามป้าอี๊ดว่ามีหรือ เปล่า หลวงปู่อาจจะให้มา แล้วป้าอี๊ดลืม ป้าอี๊ดยืนยันหนักแน่น ว่าไม่มี มีแต่คนโทรมาจะเอา...แหะๆ จากใต้ยันเหนือ

ตกลงพระร่วมหมื่นองค์แจกคนไม่กี่ร้อย ซึ่งน่าจะแจกได้ ร่วม สอง สามปี แจกไม่กี่เดือนหายไปหมด คนเอาไปต้องคนใกล้ๆกันนี่แหละ มิฉนั้นไม่กล้าต่อหน้าหลวงปู่ ท่านก็ไม่บอกชื่อซ่ะด้วย แต่ผมพอเดาได้ว่าใคร ...แหะๆ

สรุป ตกลงที่จะพอหาได้ก็ที่ผมนี่แหละ และที่ใส่ตลับสีผึ้ง ไปก่อนหน้า น่าจะแค่หลักร้อย อีก เก้าพันกว่าองค์ ปาฏิหาริย์ หายไป บัดนี้ยังไม่กลับมาสู่ ยุทธจักร

ผมจะเอามาประมูล ช่วยคนน้ำท่วมครับ และ ที่เขาเอาไป ก็แค่เนื้อทองแดง อีกสามเนื้อ นอกจากแจกไปบ้างคนล่ะองค์ อยู่ที่ผมคนเดียวครับ...แหะๆ[/quote]

พระปรกใบมะขาม จากคุณพี เสาวภา ขออนุญาตยกมาจากหน้า ๑๔๘๓ ค่ะ