เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ผมรีบนำคุณนงไปที่ท่อปากทางออก แต่ต้องจังงังเหมือนผีหลอกกลางแสงไฟฉาย
ท่อมีแท่งหินปิดสนิท กระแทก ดันอย่างไรก็ไม่เขยื้อน ผมหารู้ไม่ว่า สุดปลายทางอีก
ด้าน ก็เป็นเช่นเดียวกัน

ความร้อนใจโถมใส่ คุณนงเดินเกาะแขนผมแจ ต้องปลอบประโลมเธอให้คลายพรั่นใจ

"กลับไปดูห้องนอน ต้องมีทางออกหลังม่าน" ผมบอกเธอ...เราผลักประตูหิน คืนสู่ห้อง
หอ ที่นำกายและวิญญาณคู่หนึ่งหลอมรวมกัน ผมให้คุณนงรอแถวสระอโนดาต ตัวเอง
รีบเดินไปหลังม่าน ส่องไฟควานหาช่องมุมที่ควรเป็นประตูหรือเส้นทางลับ ลองเอามือ
ผลัก คลำไปทุกจุด เจอแต่ความแข็งกระด้างของผนังหินสะท้อนฝ่ามือกลับมา

ภูมิปัญญา วิชาการอารยะชนเผ่าโบราณ แต่ครั้งไหนกันหว่า? ทำสิ่งลึกลับได้เพียงนี้...
ผมด่าตัวเองที่สับเพร่า ก่อนปลดปล่อยเจ้าแม่จันทิมา น่าจะเอ่ยถามเธอสักคำ...

เป็นบทเรียนว่า "หนทางอยู่ที่ปาก" ยังใช้ได้เสมอ...ประโยคนี้ ต่อให้อยู่ในโลกวิญญาณ
หรือโลกมนุษย์ก็ต้องใช้!

"ทางนี้ค่ะ ทางนี้"... เสียงคุณนงร้องตื่นเต้นมาจากขอบสระ เป็นเธออีกแล้วที่พบ แต่
คราวนี้ เป็นช่องทางพิลึก

ผมวิ่งมาที่สระได้เห็นภาพน่าทึ่ง น้ำในสระบัวที่เคยงดงามอร่ามตาบัดนี้แห้งเหือดหาย
ปลายสระ ที่ผมไม่ได้ว่าย หรือเหยียบไปทางนั้น ปรากฏช่องลับ เป็นอุโมงค์สี่เหลี่ยม
ตรงผนัง ต่ำจากขอบสระ...น้ำถูกระบายหายวับทางนี้เอง

คุณนงเล่าว่า เดินวนรอบสระอย่างหมดปัญญา ไม่รู้จะทำไงดี พอถึงปลายท้ายด้านนี้
เท้าเหยียบแผ่นศิลา สีไม่เหมือนแผ่นอื่น มันยุบตัวลง แล้วมีเสียงน้ำไหลโกรก เมื่อ
คุกเข่าชะโงกดูก็เห็นช่องเปิด และน้ำไหลออกจากสระจนหมด

สุดยอดวิธีการสร้างทางระบายน้ำน่าทึ่ง แต่อย่าพึ่งนึกชมเชย ผมขอลงไปสำรวจก่อน
ด้วยแสงไฟฉาย เห็นทางเดินทอดยาวเป็นอุโมงค์ น้ำจากสระไหลไปไม่เหลือ ไม่ขังที่
พื้น ทางเดินดูดี ไม่น่ามีอันตราย ไม่วกวน ไม่ดูเป็นเส้นทางเขาวงกต

จำต้องเสี่ยงกันแล้ว เพราะไม่มีหนทางอื่นดีกว่านี้!

ผมตรวจปืน ตรวจกระสุน กระติกน้ำ ดูแลคุณนงว่าพร้อม ส่งมีดเดินป่าให้เธอพก ดีกว่า
ไม่มีอะไรให้อุ่นใจ เรามุดเข้าอุโมงค์ระบาย คุณนงเป็นกองหลัง ในความมืดมีแต่ลำแสง
ไฟฉายจากมือผมสาดเป็นทาง อุโมงค์เป็นเส้นตรงยาวไปข้างหน้า ทางใต้ดินธรรมชาติ
ผสมกับการขุดเพิ่มเติมโดยฝีมือมนุษย์ อาจสร้างกันมาหลายร้อยปีหรือพันปีแล้วก็ได้

อุโมงค์ทอดตัวลงต่ำก่อน จึงค่อยลาดขึ้นสูง ไม่มีอุปสรรคใดกีดขวาง เสียอย่างเดียว
ผนังทั้งสองด้าน หาร่องรอยหรือสัญญลักษณ์ใดทิ้งไว้ไม่มีเลย ไม่อาจคาดเดาได้ว่า
หนทางออกจากใต้ดิน หรือที่พัก น่าจะอยู่ช่วงไหน?

อากาศล่ะ...อากาศในอุโมงค์นี้มาจากไหน? ผมตั้งข้อสังเกตุกับคุณนง เป็นการชวนคุย
ไม่ให้เซ็งหรือหวาดหวั่น คลายความเครียดดีกว่าเดินกันเงียบเกิน...คุณนงตอบจากข้าง
หลังมาว่านึกไม่ออกเช่นกัน ผมแกล้งเย้าเธอเล่น... เห็นหานู่น หานี่ เจอก่อนผมทุกที
เรื่องนี้น่าจะหาเจอ คุณนงหัวเราะกิ๊กเบาๆ เสียงระฆังเงิน ฟังเมื่อไหร่ก็ไม่เบื่อของเธอ
ทำให้บรรยากาศอึดอัดใต้ดิน ดีขึ้นเป็นกอง

ผ่านอีกระยะ เราได้ยินเสียงน้ำไหลเบาๆ ส่องไฟซ้ายที-ขวาที เห็นด้านขวามีน้ำไหลซึม
จากผนัง ไหลลงเป็นทางน้ำด้านข้าง เราเดินตามอีกหน่อยเดียว ก็เห็นสระอยู่ด้านหน้า

ขนาดสระใหญ่กว่าอโนดาตที่เราอาบสุขกันในถ้ำเจ้าแม่สักเท่าตัว แต่ไร้บัวบังใบ
หรือดอกบัวพราวพร่าง มีแต่น้ำสีดำมืด ต่างกับสระที่เราสำราญกันมาลิบลับ...น้ำ
สระนี้ดูลึกล้ำ ยามสะท้อนแสงไฟ ให้ความอึดอัด น่ากลัว วังเวง เป็นสถานที่ไม่
เหมาะต่อการแวะพัก!

ผมคุกเข่าเอามือวักน้ำขึ้นมาดม กำลังจะแลบลิ้นแตะชิม...คุณนงรีบร้องห้าม

"ระวัง อย่าดื่มนะค่ะดูไม่น่าไว้ใจ"...จริงของเธอ เพราะกลิ่นน้ำเหม็นแปลกๆ ไม่เหมือน
น้ำครำ กลิ่นคล้ายสารพิษเจือปน ดื่มไม่ได้แน่

แต่น้ำใต้ภูเขาลึก กลางป่าบริสุทธิ์ จะมีพิษแบบใดกัน?

 

อ่านเพลินเกินบรรยาย สุดยอดครับ พระเอกของเราใช้คาถากระทู้เจ็ดแบกส่งวิญญาญเจ้าถ้ำหรือเปล่าครับ

 

(ต่อ)...เหล็กไหล ฯ
~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~

คำตอบมาอย่างไม่ต้องรอนาน...น้ำกลางสระกระเพื่อม แผ่เป็นวงกว้าง

ผมถอยหลัง ยกปืนเตรียม กันคุณนงถอยห่างออกไประยะปลอดภัย

ร่างประหลาดหัวมีเขาเล็กๆ หน้าพิลึกมีหูเป็นครีบผสมเกล็ดปลา ตัวเป็นเกล็ดเขียว
เหมือนสวมเกราะเหล็กชุบสี แต่ดูอีกที ก็คล้ายตะไคร่น้ำจับ ขนาดมันใหญ่เท่าหมี
ควายตัวโตเต็มวัย มันโผล่ขึ้นมากลางสระน้ำ ดวงตาดำกลมโตไม่สะท้อนแสงไฟ!

ผมไม่ตกใจ ชีวิตระทึกเต็มสูบ ผ่านระดับผีกองกอย...รากษส...ช้างปีศาจมาแล้ว
จะเจอกับ "พรายบาดาล"อีกสักตัว ก็ไม่ว่ากัน

แต่จริงๆแล้ว ผมก็แปลกใจว่า เอ็งเป็นตัวอะไรกันแน่หว่า?

ทว่า อีตอนมันแยกเขี้ยวคำรามี่สิ...ผมหยุดคิดมาก มันไม่มีทางเป็นตัวดี หรือมาดี
แน่นอน ในนาทีชีวิตหรือนาทีวิกฤติ ผมเลิกคิดมิให้เสียเวลาแม้เสี้ยววินาที

ผมกดลูกซองห้านัด เข้าเต็มหน้าอก...เล่นเป้าใหญ่นัดเดียว!

ภูติบาดาลพิศดารร่างยักษ์ ผงะถอยหลังไปหน่อย อำนาจประทะทะลุทะลวงมหาศาล
ของปืนยั้งมันไม่อยู่ ทำให้การเคลื่อนไหวรวดเร็ว รุนแรง มันร้องก้องถ้ำแข่งกับเสียง
คำรณของกระสุน แสบสนั่นแก้วหูแทบแตก

ร่างยักษ์ยกแขนชูในท่ากางออก แขนอวบใหญ่เป็นลำดังท่อนซุง ปลายแขนมีสี่นิ้ว
แต่ละนิ้ว งอกออกเป็นเขี้ยวเหมือนตะขอยักษ์ ถ้ามันเกี่ยวตะหวัดหรือฟันฉับเข้าตรง
ใด คงกระจุย

การแสยะร้องคำราม ทำให้ผมเห็นปากอ้ากว้าง ฟันหรือเขี้ยวแหลมเรียงราย...
ไอ้ตัวนี้น่ากลัว กองกอยเทียบมันไม่ติด ทั้งอาวุธและรูปร่าง

มันแหวกน้ำ ไม่ยี่หระอาการบาดเจ็บหน้าอก พรวดเดียวถึงขอบสระ!

ผมไม่รอมันกระโจนขึ้นมา เหนี่ยวไกอีก 2 นัด คราวนี้ซัดที่หัว ถ้าไม่อยู่ ก็ต้องกดให้หมด
ที่เหลืออีก2นัด แล้วค่อยคว้ามือคุณนง...เผ่นตั้งหลัก!!

 

สองท่อนยาวพอควร ได้สาระมากมาย
พักแล้วนะครับ ตอบโพสท์พรุ่งนี้ ฝันดี
ราตรีสวัสดิ์เช่นเคย อย่าเจ็บ อย่าจน
ทุกท่านเทอญ!

 

ขอบคุณครับ ขนาดกลับมาดึกๆยังยอมสละเวลาพักผ่อนมาสร้างความบันเทิงให้ FC รักษาสุขภาพด้วยครับ

 

เฮ้อ โล่งอก ยังไงพระเอกนางเอกต้องผ่านไปได้แน่ ระทึกแทบทุกตอน ราตรีสวัสดิ์เช่นกันครับคุณลุงและมิตรรักนักอ่านทุกท่าน

 

ติดตามอย่างใกล้ชิด ไม่ค่อยได้โพสท์เพราะเกรงจะเป็นการรบกวนสมาธิในการเขียน ขอขอบคุณในความบันเทิงที่แฝงไว้ด้วยความรู้และกลเม็ดเคล็ดลับในการใช้คาถาของคนโบราณ ขอบคุณอีกครั้งครับ

 

อิระชา คะตะระสา คาถาท่องมาแต่เด็ก เหมือนอิติปิโส วิเสเสอิ ดูเป็นคาถาพื้นๆ แต่ช่างมีฤทธิ์น่าอัศจรรย์สำหรับคนรู้เคล็ด ใช้เป็น ท่าน wanwi เล่าเรื่องได้เยี่ยมเป็นนักวรรณกรรมมือสมัครเล่นที่คุณภาพระดับมืออาชีพจริงๆแล้วครับ

 

คาถาทุกตัวขลังทั้งนั้นท่านชัยฯ ไม่มีคำว่าพื้นๆครับ
แต่อยู่ที่อุปเทห์การใช้ กับสถานะการณ์เหมาะสม
ดูคาถาอย่างรักษาตาแดง รักษาคางทูมโบราณซิ
เอาไปใช้ทำอย่างอื่นก็ไม่ได้ผล แถมตัวคาถาก็ว่าชนิดฟังแล้ว
เด็กรุ่นใหม่หัวร่องอหาย ตกใต้ถุน...แต่ใช้แล้วขลังจริง!

ขอบคุณกำลังใจ ที่ชมว่าคุณภาพระดับมือโปรฯ

 

ยินดีครับ ทักมาได้ทุกเมื่อไม่ต้องเกรงใจ หารบกวนใดไม่
เห็นชื่อท่านอยู่ในการกดไลค์ กับอนุโมทนาลำดับต้นๆทุกครั้งที่เข้าอ่าน
ขอบคุณมากครับ ท่านเป็นนักอ่านคุณภาพอีกคนของเว็ป

 

เอ่ยตอบราตรีสวัสดิ์น้องสอยดาว ก็ไม่ทัน
เอ่ยว่า อรุณสวัสดิ์ ก็ค่อนข้างสาย
สวัสดียามเช้าหม่นมัววันจันทร์ละกันนะ

ที่ว่าหม่นมัว เพราะคิดถึงปักษ์ใต้ที่ฝนกับน้ำถล่มไม่ลืมหู ลืมตา
ขอภัยพิบัติจงผ่านพ้นเร็วพลันเถิด อย่าซ้ำเติมคนไทยมากนักเลย
สาธุ สาธุ สาธุ องค์ปู่ฤาษีตาไฟ ช่วยด้วย

 

ไปออกกำลังเพื่อสร้างความแข็งแรงแหละครับ
ขอบคุณความห่วงใยจาก เอฟซี ทุกท่าน
รักษาสุขภาพเช่นเดียวกัน

 

ขอโทษน้องบีเอ็ม มิใช่สอยดาว
พิมพ์เพลิน ตาไม่ดูยูสเซอร์
อันนี้ต้องยกโทษให้ความสว.จริงๆ-ฮ่า

 

หามิไดครับ ท่านพลังพุทธะ เป็นคาถาบูชาองค์เทพศิวะ
กับคาถาแห่งเทพจันทรา ขอรับท่าน...ห่างไกลพุทธะมากเลย

 

แหม ท่านธงชาติโยนสุดยอดนักเขียนของประเทศ มาใส่หน้าตัก
ผมไม่ขอรับไว้เป็นอันขาด...ขอรับแต่คำชมว่า
อ่านแล้วสนุก มันส์สุดขั้ว พอนะครับท่าน
ขอบพระคุณนักอ่านที่เยี่ยมยอด!

 

ตอบช้าไปนิด แต่ก็ยินดีที่ทำให้ผู้อ่านมีความสุข
อย่างน้อยก็พอลืมทุกข์ที่สุมรุม
ในชีวิตประจำวันได้บ้าง...
ขอบคุณการติดตามจ้า

 

ม้าบินมีทุกที่ในโลกครับท่านสุฯ
แต่มีปีกที่ชัดๆก็"เพกาซัส"ของเทพปกรณัมกรีกแห่งเดียว
นอกนั้น ยูนิคอร์น มีเขาบินได้ เขียนมาจากอินเดีย
มาเป็นนิยายพื้นบ้านของชาวยุโรปเหนือ(ต่อกันมาได้ไง ไม่รู้?)
เมื่อกว่าสองพันปี ใกล้เคียงกับกำเนิดพระพุทธองค์แค่เสี้ยวปี
ส่วนไทยก็ม้านิลมังกร ฤทธิ์เดชเหลือร้าย
ยังมีม้าจีน ...มังกรครึ่งม้าเวียดนาม อีกเยอะแยะครับ

ผมใส่ปีกให้เทพอัศว เพื่อความละเมียดในการบรรยาย
ให้ผู้อ่านเห็นภาพสวยงามของม้าเทวะเองครับ

ท่านสุฯเขียนสั้น ผมตอบยาวเฟื้อย
เมื่อไหร่ท่านเขียนยาว ผมแทบไม่อยากตอบ
เพราะข้อมูลท่านแน่นปั๋งอยู่แล้ว-ฮ่า

 

ขอบคุณท่านพาวฯ เขียนอวยชัยมายาวเฟื้อย
ผมขอรับไว้ และให้สนองตอบท่านคืนมากยิ่งกว่า
ขอบคุณอีกทีครับ

 

ครับ น้องบานชื่น การแก้ไข ไม่มีคำว่าสาย
เพราะเรายังเวียนว่าย แก้ชาตินี้ไม่ได้
ก็รอไปแก้ชาติหน้าละกัน กรรมใคร กรรมมันครับ

เรื่องเหลือเชื่อเหนือโลกในชีวิตเรามีเยอะ
แต่บางทีมันผ่านมาแว่บเดียว เราจับสังเกตุมันไม่ทัน
เพราะ"จิต"ที่ไม่ผ่านการฝึกหัด หลุดจาก"สติ"ตลอดเวลา

 

ยินดีที่ได้รับใช้ ให้เนื้องานเป็นความบันเทิงครบรส
ขอบคุณคำชมครับ รับไว้ด้วยความเต็มใจเชียวล่ะ