เรื่องเล่า ตื่นนอน ตอนสายๆ

ตั้งตารออ่านอยู่ทั้งสองเรื่องค่ะอาจารย์....

 

แก้ข่าวหน่อยจ้า เขียนเพลินไปหน่อย

ที่ถูกต้องเขาปลูกกันที่คอนโด ชั้นห้า จ้า ชั้นนี้ชื่อ นิมมานรดี

 

เป็นความคิดที่ใกล้เคียงกะไอ้หมอมันเลย
แต่ว่าไอ้เจ้าต้นนี้ ถิ่นกำเนิดมันอยู่ที่คอนโดชั้นห้า
เปรียบเหมือนถิ่น ไฮโซ นะ สุ่มสี่สุ่มห้าไปปลูกไม่ได้ เขาจะไล่เตะลงมา

ตั้งแต่ชั้น ๓ ขึ้นไปนะ ถิ่นไฮโซทั้งน้าน

 

อ.suwi ก็ขอเช่าเขา แล้วแบ่งกั้นห้องซิครับ จะได้ไม่รู้ว่าปลูกอะไรครับ อิอิ

 

ถ้า อ.สุวิ หาสายพันธ์ ต้นจินดามณี มาได้
ส่งไป เพาะพันธ์
เอาไปฝาก โครงการหลวง บนดอยเม่สลอง ปลูก ได้ ก็ คงจะดี......

 

ความคิดดี ความคิดดี... คล้ายๆของไอ้หมอมัน
แต่ว่า นี่เป็นถิ่นไฮโซนะ ค่าเช่า หรือค่าขอมาใช้พื้นที่ คงแพงน่าดู
ไอ้หมอมันคิดเรื่องนี้นะว่า มีตัง(บุญสะสม)พอเป่า ทำยังไงให้เขายอมรับ และยอมให้ไอ้หมอมันใช้พื้นที่ไปปลูกไอ้เจ้าต้นแก้วจินตนาได้

และที่สำมะคัญ ไอ้เจ้าต้นแก้วจินตนานี่ ที่ขึ้นอยู่โดยธรรมชาติที่ชั้นนี้นะ(แต่มีเจ้าหน้าที่ดูแล และเฝ้าอยู่)
มันเป็นของสาธารณะ ชาวคอนโดชั้น ๔ ๕ ๖ ล้วนมีสิทธิมาใช้ได้(แต่มีกติกาควบคุมอยู่)

ครั้งแรกที่เจอนะไอ้หมอมันนึกว่าเหมือนสมุนไพรในป่าที่บ้านเรา ไม่มีเจ้าของ เลยกวาดมาใช้ซะครึ่งค่อนแปลง

แล้วสมมุติว่า ได้ที่ปลูกนะ
ที่ไอ้หมอมันมาปลูกนะ จะถูกยึดเป็นสาธารณะประโยชน์หรือไม่

อู้ย...ตันหา เอ้ย ปัญหายังอีกเยอะ

แต่ไอ้หมอมันก็แก้ตันหาได้(อุ้ยเขียนผิดอีกแล้วไม่แก้นะคนอ่านแก้เองในใจนะ)
ซ้ำยังไปซี้กับท่านผู้หนึ่ง จนได้เป็น LandLoad ปลูกไอ้เจ้าต้นมณีจิตนาซะหลายไร่ กลายเป็นเจ้าของสวนไปซะแล้ว
ฮิฮิ...ตอนนี้ได้ใช้ซะหน่ำจายไม่กลัวหมด

แต่คิดไปคิดมาอีกที ทำไมง่ายจังวะ
นึกถึงที่ไอ้หนุ่มตาหวานมันว่า "เหตุที่เกิดทุกสิ่ง หาใช่เรื่องบังเอิญไม่"

เอ...หรือว่า งานนี้เขา พอร์ตเรื่องให้ไอ้หมอมันเดิน
หรือนี่เป็นข้อสอบที่ไอ้หมอมันต้องทำ และต้องสอบให้ผ่าน

 

สายพันธ์นะได้มาแล้ว
เขาใส่ถุงก๊อบแก้บให้มาถุงเบ้อเริ่ม

มันคงจะเพาะขึ้นเนาะ เอาไปฝากอาเฮียแกปลูกที่ชั้น ๔ ยังไม่ยอมงอกเลย

 

และแล้วไอ้หมอมันก็ถามถึงทรพย์สินของมัน รวมกับสุวิทุกตัวตน รวมๆกันแล้วเหลือเป็นบุญสักกี่กิโลขีด
พอรู้ยอดแล้วมันก็ชวนไปหาท่านลุงผู้ใจดีที่เฝ้าสวนท่านเดิม(สวนที่มันไปจิ๊กของเขามานะ)
แล้วการเจรจาภาษาดอกไม้ก็เริ่มขึ้น ด้วยการอุทิศบุญ และต่อด้วยการไถ่ถามสาระทุกข์สุขดิบกันแล้ว
ไอ้หมอมันก็ถามวิธีปลูก วิธีดูแลรักษา และอื่นๆ
ท่านลุงเลยเย้าว่า ที่มาศึกษานี่จะเปลี่ยนใจมาปลูกไอ้เจ้าต้นแก้วจินตนา แทนแกหรือ

ไอ้หมอจึงว่า ศึกษาไว้เผื่อจะเอาไว้ปลูกใช้เองนะ
ท่านลุงก็ว่า มีทีปลูกเหรอ มันเอาไปปลูกที่อื่นไม่ขึ้นหรอก
คุยไปคุยมา ท่านลุงเลยหาที่ว่างๆให้ไอ้หมอมันทดลองปลูกดูหน่อยหนึ่ง เป็นการซ้อมมือ

ขณะที่ไอ้หมอสวมวิญญานชาวสวน งกๆเงิ่นๆ ปลูกไอ้เจ้ามณีจินตนาอยู่(ตามแบบมนุษย์เขาทำกัน)
ลุงผู้ดูแลสวนก็ไม่รู้หายไปไหน ไม่ยอมมาเป็นพี่เลี้ยงแนะนำวิธีการปลูก

ก็มีท่านลุงอีกท่านหนึ่งไม่รู้มาจากใหน มายืนดูวิธีการปลูกต้นไม้ของไอ้หมอมัน
แล้วแกก็หัวเราะ แบบขำกลิ้งเลยทีเดียว
ไอ้หมอก็เลยงงๆ ว่าแกหัวร่อ ขำอะไรหรือ ไม่เคยเห็นคนทำไร่ทำสวนเหรอ
ท่านลุงเบอร์๒ นี่ก็ยิ้มพูดคุยดี คุยถามไอ้หมอว่ามาจากใหน ทำอะไร ทำทำไม ทำไปเพื่ออะไร ฯลฯ
ไอ้หมอก็ตอบไปแบบซื่อๆง่ายๆไง่ๆ รู้สึกท่านจะชอบไอ้หมอที่พูดคุยตอบถามอะไรซื่อๆง่ายๆไง่ๆแบบเด็กๆ(ก็มันไม่รู้เรื่องนี่)

ท่านก็เลยสอนไอ้หมอถึงวิธีปลูก เพียงเอาเมล็ดพันธ์มากำไว้ในมือ แล้วตั้งใจว่าจะปลูก(กำหนดแถวกำหนดแนว)แล้วโปรยไป
กำหนดน้ำ+บุญอุทิศให้ต้นแก้วจินตนา(ว่า ยถาวะริวะหาฯ ก็ได้) รดซ้ำไปอีกที
เท่านี้ก็สำเร็จ เห็นม๊ะ มันค่อยๆงอก โตขึ้น โตขึ้นทันตาเห็นเลย ท่านว่า เพียง ๑ เดือนมนุษย์ ก็มาเก็บใช้ได้แล้ว
เห็นไอ้หมอมันยืนทำตาปริบๆ อะไรมันจะง่ายปานนี้วุ้ยๆ
เหนื่อยซะครึ่งค่อนวัน ยังปลูกไม่ได้ต้นหนึ่งเลย

คุยกันไปคุยกันมาอีกพัก ไอ้หมอมันเล่าว่ามันเป็นหมอรักษาโรคภัยไข้เจ็บให้มนุษย์ และตั้งใจจะรักษาให้เหล่าจิตวิญานทั้งหลายด้วย
เพราะมันพบว่า เวลามนุษย์ตายไปมักนำโรคภัยไข้เจ็บติดตัวลงสู่ปรโลก
และติดไปในภพของเทวดาด้วย
เมื่อมันมาพบแก้วจินตนาต้นนี้ มันรู้ว่าเอาไปทำยารักษาได้ทั้งมนุษย์และเทวดา
จึงมาปลูกเพื่อใช้ประโยชน์ให้ได้ดังตั้งใจไว้

ท่านลุง ๒ จึงว่า งั้นปลูกเท่านี้มันจะพอรื้อ แบบนี้มันต้องปลูกเป็นแปลงๆแปลงละหลายๆไร่
ไอ้หมอก็ได้แต่ทำตาปริบๆ
อีเลยเสนอที่ให้ไอ้หมอ ทำแปลงปลูกไอ้เจ้าต้นมณีจินตนานี้ ในทำนองว่า
ให้ไอ้หมอมันเช่าซื้อ เอาบุญที่ติดตัวมาเป็นดาร์วเปเม้น
แล้วค่อยๆทำงานเก็บบุญมาชดใช้
คุยกันไปคุยกันมาอีกพัก ไอ้หมอก็ตกลง
ปัจจุบันนี้พอมันมีบุญเหลือ ก็จะไปซื้อที่ดินเพิ่มอีก ทำแปลงปลูกต้นแก้วจินตนาซะให้หน่ำจาย
มันจึงกลายเป็น LandLoad ไปด้วยกาละฉะนี้

 

ในช่วงที่ต้นแก้วจินตนาเริ่มผลิดอกออกผล

ท่าน(แม่)ยาย ถึงเวลาหมดอายุไข
ตอนแรกว่าจะลองยา มณีปัทเมศวร
แต่คิดไปคิดมา ถ้ายาใช้ได้จริง จะกลายเป็นบาปไป
ด้วยร่างกายเธอเสื่อมโทรมมาก มีอวัยวะบางส่วนเสียไปแล้ว
หากดึงแกไว้ ก็จะสร้างความลำบากให้แกกับผู้ดูแล ทรมารทั้งทั้งคู่

จึงตัดสินใจเอามณีจินตนาใส่ปากให้แก อธิษฐานให้มณีจินตนาพาแกไปสู่ภพภูมิที่ดีและเป็นสุข พร้มอุทิศบุญให้ด้วย

ปรากฏว่าในวันเผาศพ ท่านเลยมาแสดงให้ดูซะเลย
ขวดยาดมที่แจกให้แขกที่มางานเผา ตอนลงจากเมรุนะ กลายเป็นยาดมมณีจินตนาไปทุกขวดเลย
ตอนแรกไอ้หมอมันก็ไม่รู้ แต่ผู้ทีมางานเผาแก ไอ้พวกที่มาจากเวปพลังจืตนี่นะ มันรู้สึกแปลกกะไอ้ขวดยาดมพิมเสนน้ำที่แจก
อีก็เลยโทรถามกันแล้วถามไอ้หมอมันว่าคืออะไร
ไอ้หมอมันยืนยันว่า มันไม่ได้ทำอะไรกับยาดมนั้นเลยแม้แต่น้อยหนึ่ง
แต่ยาดมทุกขวดที่แจกที่เชิงบันได กลายเป็นมณีจินตนาทั้งสิ้น

เอาละซิ ข้าต้องไปตรวจเช็คว่าเกิดอะไรขึ้น
งานนี้ท่าน(แม่)ยาย กลายเป็นเทพจินตนา นั่งดูแลสวนให้ไอ้หมออยู่บนคอนโดโน้น

และงานนี้ไอ้หมอจึงรู้ วิธีใช้ประโยชน์ มณีจินตนา แบบ EMS อีกวิธีหนึ่ง

 

และในช่วงข้าวใหม่ปลามันกะไอ้สวนต้นแก้วจินตนา ไอ้หมอมันก็ไปเฝ้าดูการเติบโตของไอ้เจ้าต้นนี้ไม่รู้เบื่อ
และที่สำมะคัญ ได้คุยกะท่านลุง๒ อยู่บ่อยๆจนจะเรียกว่าซี้ ก็พอได้
และที่มันพาท่าน(แม่)ยาย ระเห็จขึ้นมาอยู่ที่คอนโดชั้นนี้ได้ก็ด้วยเป็นเด็กเส้นของท่านลุง๒ นี่เอง
เห็นไอ้หมอมันเล่าให้พวกข้าฟังนะว่า

ท่านลุง๒ นี่ใจดีพบกันทีไรท่านก็สอนโน่นสอนนี่ให้ไอ้หมอมัน เสมอ
ไอ้หมอมันชอบอยู่แล้วก็เด้งรับ จนมันทำสิ่งแปลกๆพิศดารได้มากมาย

สุดท้ายนะ ท่านให้พรไอ้หมอมา แต่พรท่านแปลกกว่าชาวบ้านนะ
พรที่ไอ้หมอได้รับแต่ก่อนนะ เป็นดวงๆ เป็นก้อนๆแบบดวงมณี
แต่ของท่านลุง๒ นี่มันแบบๆนะเหมือนพระขรรฑ์ สั้นๆป้อมๆ(เหมือนป้ายอาญาสิทธ์นะ)
ท่านว่า เวลามีปัญหาที่แก้ไขไม่ได้ ให้ใช้ไอ่นี่ มันเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในมหาจักวาฬนี้
มันจะเป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่ปัญญาเองจะนำพาไป
จะเกิดคุณหรือโทษก็แล้วแต่ปัญญาเอ็ง
วิบากและกรรมต่าง ไม่ว่าเป็นกุศลและอกุศล ล้วนเกิดที่เอ็ง ผู้ใช้
เป็นดั่ง ปืนที่ยิงออกไปแล้ว ความผิดจะอยู่ที่ผู้ยิง มิได้อยู่ที่ปืน เจ้าของปืน หรือผู้สร้างปืนเลย

ให้ไอ้หมอ ใช้สิ่งนี้เพื่อประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน ด้วยความไม่ประมาท

 

ครั้งหนึ่ง ไอ้หมอมันผสมยาได้ตัวหนึ่ง ทำจากมณีจินตนานั่นแหละ คุณภาพคับแก้ว
มันรีบกระดี้กระด้าเอาไปอวด ท่านลุง๒
นี่ๆยานี้ทำจากมณีจินตนา ที่มันปลูก
โอ้ย...มันเจรจา อวดสรรพคุณยามันจนสุดเลิศฟ้ารักษาได้ทุกโรค ให้ท่าลุง๒ฟัง

ท่านก็เพียงยิ้มๆ แล้วควักยาออกมาตัวหนึ่ง ให้ไอ้หมอดู แล้วว่าให้ไอ้หมอสำรวจตรวจสอบดูสรรพคุณของยาตัวนี้เป็นยังไง
พอไอ้หมอมันสัมผัสเท่านั้น ถึงกะชงักกึก อะไรจะปานนั้น
ยาที่มันทำมาอวด กลาเป็นของเล่นเด็กอนุาลไปในบัดดล
นี่เป็นยาระดับด๊อกเตอร์ แก้ได้ทุกโรคไม่มีเว้น(เท่าที่นึกออกนะ)

ไอ้หมอได้แต่ทำตาปริบๆ ลูบคลำยาอยู่ไม่ยอมวาง
ในที่สุด ถอนใจยาว ยื่นยาคืนท่านลุง๒ไป และเรียบๆเคียงๆ ขอสูตรทำยา
ท่านหัวเร่อ ผลักคืนมา บอก ไม่ต้องเสียเวลาทำหร๊อก เอ้าให้เอ็งเอาไปใช้นะ ตลอดชีพ
เวลาจะใช้ ก็เอ่ยปากขอ แบบมือรับ ยาจะไปอยู่ที่มือเอ็งทันที
ไอ้หมอถามชื่อของท่าน และชื่อยา เพื่อจะเรียกขอใช้ยาได้ถูก
ท่านก็หัวร่อยาว ไม่ตอบอะไร เพียงบอกว่าอยู่ที่นี่มาแสนนานตั้งแต่เริ่มสร้างคอนโด ก่อนที่จะเดินหายไป

ตั้งแต่วันนั้น ไอ้หมอก็หาท่านไม่พบ ถามใครก็ไม่มีใครบอกที่มาที่ไปได้
และพวกเราก็พากันสงสัยว่าท่านเป็นผู้ดูแลคอนโด หรือเป็นเจ้าของคอนโดกันแน่

เมื่อไอ้หมอมานั่งคิด แล้วจะเรียกยาที่ได้รับ มาใช้อย่งไร ชื่อยาก็ไม่รู้ เจ้าของก็ไม่รู้
คิดไปคิดมา เฮ้อ จะเรียกลุง๒ เหรอก็ใช่ที่ อายุท่านก็มากโขจนสุดกู่

แล้วมันก็นึกถึงเด็กๆที่เคยมาวิ่งรอบตัวมัน ร้องเรียกตัวมันเองว่าปู่
ปู่จ๋า ขอหนมหน่อย นึกแล้วมันชื่นใจยิ้มแป้น

อย่ากระนั้นเลย เราเรียกท่านว่า ปู่ ก็แล้วกัน
ฮิฮิ......
ปู่จ๋า ปู่จ๋า ขอยาหน่อย

ดังฉะนี้ ท่านจึงเป็นปู่จ๋า ของพวกข้าเหล่าสุวิทุกตัวตน
และยาที่ท่านให้ไว้ ก็เลยได้ชื่อว่า ยา ปู่จ๋า ด้วยประการะฉะนั้น


ปล.
เอเพิ่งนึกได้ ไอ้หนุ่มตาหวาน เคยถามไอ้หมอมันว่า ที่ไอ้หมอมันเรียก ปู่จ๋า ปู่จ๋า นี่เป็นใคร จะว่าเป็นปู่โกมารภัจจ์ ก็ไม่นาใช่
แต่เอ....เราไม่เคยพูดถึงปู่จ๋า ให้ใครฟังเลยนี่หว่า แล้วอีรู้ได้ไง

ฮั่นแน่ ไอ้หนุ่มมาสอดแนมเรานี่เอง ชะๆและชิๆ บ้านนี้ไม่มีลูกสาวให้ตีท้ายครัวนาโว้ย มีแต่ลูกชายยังขายไม่ออกเลย สนป่ะ เห็นว่าจะกลายร่างเป็นเซลามูลนิ พอรับได้ พอรับได้

 

อ.สุวิ น่าจะทำแปลงไว้ที่คอนโดชั้นสองบ้างนะครับ เผื่อท่านที่ไม่ไฮโซจะได้มียาทิพย์ใช้ได้ด้วย แม้ว่าคุณภาพยาอาจไม่พิศดารแบบต้นที่ชั้น 5 เราก็เอาไว้ใช้สำหรับโรคที่ไม่ต้องใช้ยาแรง จะได้ไม่เปลืองบุญมากไป

แต่คงต้องขออนุญาตท่านปู่พระอินทร์ก่อนละมั้ง ถ้ามีแปลงสำหรับปลูกได้ก็ดีเลย ถ้าไม่มีแปลงปลูกคงต้องหาวิธีสร้างแปลงปลูกขึ้นมาก่อน อาจถามท่านลุงชั้น 5 หรือท่านปู่พระอินทร์ว่าจะสร้างอย่างไรดี เช่น ทำบุญซื้อที่ดินหรือทำบุญสร้างสวนสมุนไพรให้กับวัด อะไรประมาณนี้ แล้วอธิษฐานผลบุญขึ้นมา จะทำได้ไหมนะ ถ้าทำได้ เดี๋ยวผมช่วยสนับสนุนเรื่องทุน(ผลบุญ)ครับ อิอิ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะมีทุน(บุญ)ซื้อที่ปลูกพอใช้ไหมนะ

มีอีกเรื่องหนึ่งที่ผมสนใจ คือว่านไพลปลุกเสก เป็นว่านยาในตำนาน บอกไว้ว่าท่านฤๅษีจังตังกะปิละ สมัยพุทธกาลท่านปลุกเสกไว้ เวลานำมาใช้ก็ให้จุดธูปเทียนบูชาและอธิษฐานว่าจะนำไปรักษาโรคอะไร ก็สามารถนำไปเป็นยารักษาโรคนั้นได้ ผมเคยเจอว่านนี้ที่สวนจตุจักร แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นว่านพันธุ์เดียวกันกับในตำนานหรือไม่ และจะใช้ได้ไหม พอจะอธิษฐานรักษาโรคอะไรได้บ้าง

 

ท่านอา ... โอยยย ขำๆอะค่ะ
ท่านอาอยากได้สะใภ้เป็นเซล่ามูนเหรอคะ 555

แต่พรป้ายอาญาสิทธ์เนี่ย หนูว่าน่ากลัวจังนะคะ
ท่านอาเป็นคนมีความรับผิดชอบ คงจะดูแลดี
แต่ถ้าคนไม่ระวัง ใช้ผิดๆถูกๆล่ะก็ แย่แน่ๆเลย

แล้วท่านปู่จ๋าของท่านอา ท่านอยู่เฉพาะชั้น5
หรือท่านไปทุกชั้นเลยอะคะ ทีแรกหนูว่าจะลอง
ไปหาดูคร่าวๆในหนังสือ ไตรภูมิ 555 คิดแบบ
เด็กๆอะค่ะ แต่ลองท่านอา กะอ.วิษณุยังไม่รู้
งั้นตำราก็ไม่ต้องพูดกัน ฟังท่านอาเล่าต่อดีกว่า

 

เท่าที่อ่านมาผมสงสัยว่าท่านลุง๒ หรือท่านปู่จ๋า คงเป็นจักรพรรดิ กายสิทธิ์หรือภาคผู้เลี้ยงของสวรรค์ชั้นนิมมานรดีครับ เพราะถ้าเป็นเทวดาทั่วไปคงไม่อยู่ที่นั่นได้นานขนาดนี้ คงต้องจุติไปบ้าง ถ้าอยู่มาตั้งแต่เริ่มแรกเลย ก็น่าจะเป็นจักรพรรดิ กายสิทธิ์ ผู้สร้างสวรรค์ชั้นนี้

ผมเคยทราบมาว่า วิมานก็ดี เสื้อผ้าอาภรณ์ที่เป็นทิพย์ เครื่องใช้ไม้สอยต่างๆ และรวมไปถึงสิ่งที่บำรุงเลี้ยงความสุขของเหล่าเทพ พรหมทั้งหลาย รวมทั้งในพระนิพพาน เกิดจากจักรพรรดิ กายสิทธิ์ภาคขาวในระดับนั้นๆหรือจักรพรรดิ กายสิทธิ์ภาคขาวที่เกี่ยวข้องเป็นผู้สร้างให้ทั้งสิ้นครับ แต่เรามักจะรู้แค่เพียงว่าสิ่งๆต่างๆเหล่านั้นเกิดขึ้นมารองรับผู้ที่เกิดบนสวรรค์อยู่แล้ว โดยที่ไม่ทราบเบื้องหลังเหล่านี้ นอกจากนี้ในภพอื่นๆก็มีจักรพรรดิ กายสิทธิ์ดูแล เช่นกันครับ

วิธีที่จะติดต่อสื่อสารกับจักรพรรดิ กายสิทธิ์หรือภาคผู้เลี้ยงต้องอาศัยวิชชาธรรมกายครับ รายละเอียดเพิ่มเติมหาอ่านได้จากที่นี่ครับ

(แก้ไขจาก ภาคบุญ เป็น ภาคขาว จะได้ตรงกับที่เขียนไว้ในวิชชาธรรมกายครับ ที่จริงภาคบุญก็คือภาคขาวนั่นเอง)

 

ยาดมทุกขวดที่แจกที่เชิงบันได กลายเป็นมณีจินตนาทั้งสิ้น

อยากได้สักขวดครับจารย์...
อิอิ

 

ช้าไปต๋อย..
พอเริ่มระแคะระคายว่าเป็นมณีจินตนามาลงที่ขวดยา
ไอ้คนที่รู้ก็วนรอบสอง คนละขวดสองขวด เกลี้ยงในพริบตา ไม่มีเหลือ

สุวิได้มาขวดหนึ่งยังโดนคนมาตื้อขอไปเลย

 

ทำแปลงปลูกที่ชั้นสอง ไอ้หมอมันก็คิดอยู่ แต่คงเอาต้นแก้วจินตนามาปลูก ก็คงปลูกไม่ขึ้น
ไอ้ที่จะปลูกก็คงเป็นต้นกัลปพฤกษ์
เรื่องของยาที่ทำจากต้นกัลปพฤกษ์นี่ ไอ้หมอก็คงไม่ต้องทำแล้ว ด้วยมีพระอริยะเจ้าระดับสูงมากท่านหนึ่งนำยามาให้ไอ้หมอมัน
ตอนแรกก็คิดว่าเป็นยาของพระ เลยเอาซ้อนไว้กับยาอมโบตัน เอาไว้อมเล่นแก้เจ็บคอ
วันนั้นที่บูท อ.สามตา ไอ้หมองัดเอาโบตันขึ้นมา อ.วิษณุ อยู่ตรงนั้นพอดี
อีเหลือบตามอง แล้วถามทันทีว่าของไครทำนะ
แล้วอีก็เล่าว่าเห็นเป็นองอินทร์ กำกับอยู่ที่กล่องโบตัน

ไอ้หมอกลับไปแล้วจึงตรวจเช็คโดยละเอียด อ้อพระอินทร์ถวายยาให้พระ พระใช้เหลือนำมาให้ไอ้หมออีกที
และ ยานี้มีส่วนผสมของดอกกัลปพฤกษ์


ส่วนเรื่งว่านไพลเสกที่ว่า บอกตามตรงไม่รู้ที่มาที่ไป
แต่ครูบาอาจารย์ในสายนวด เคยบอกไว้เรื่อง ว่านฤๅษีร้อยแปด+น้ำมันเลี่ยงผา เป็นยานวดแก้เส้นและประสานกระดูกได้สุดยอด
เพียรเสาะหาว่านฤๅษีร้อยแปดนี้มานาน ยังหาไม่เจอเลย

เมื่อกี้ลองๆตรวจสอบ(ด้วยจิต) ว่านไพลเสก กะ ว่านฤๅษีร้อยแปด ดู
กำลังสงสัยว่าจะเป็นว่านตัวเดียวกัน
หาคนยืนยันอีกสักคนสองคน ก็คงแน่ใจได้ (อ.วิษณุ ช่วยตรวจสอบหน่อยซี่)

 

ไอ้หมอ กะสุวิทุกท่านมีความเห็นตรงกันว่า
สงสัยว่าท่านจะเป็นเจ้าของคอนโดนะ
เป็นเจ้าของทั้ง Low Zone และ Hi Zone เลย
Low Zone มี 6 ชั้น
Hi Zone มี 16 ชั้น

 

ท่านอา ทำเอาเด็กอนุบาล งงอะค่ะ
พึ่งรู้ว่าคอนโดมีเจ้าของด้วย แฮ่ๆ
เจ้าของกะคนสร้างนี่คนเดียวกันปะคะ
ไปถามอากู๋(เกิ้ล)ดู ท่านว่า พระพรหมอะค่ะ
อากู๋นี่ เชื่อถือได้มั้ยน้อ

 

เอาลิ้งว่านไพลปลุกเสกมาให้ดูครับ เป็นภาพที่ 4