เรื่องจริงไม่อิงนิทาน ประสบการณ์ตั้งแต่ 3 ขวบ จนถึงอายุ 57 ปีของผม

บรรดาพวกเจ้าหน้าที่ ได้ไถ่ถาม ถึงโครงการต่างๆ โดยบอกว่า มีผู้ไปแจ้ข่าวมา ผมได้ เอาที่ของทางรัฐ ทำพื้นที่ผมบอก ยังไม่ได้ทำ เพียงแต่ร่างโครงการไว้ และจะขออนุญาติ จากทางการ หลายหน่วยงาน ขอใช้พื้นที่ และบอก ว่าจะเสนอไปยัง ท้องถิ่น ถึง กระทรวงหลักใหญ่ๆ ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหมด และท้าทางการไม่อนุญาติ ก็ยังไม่ทำ การใดๆทั้งสิ้น ทางเจ้าหน้าที่ หลายคนถามว่า เรียน มายังไง จบอะไรมา และขอดู แบบ แผนผัง ทั้งหมด ผมบอกได้ จะเอามาให้ดู เมื่อดูจบ เขาขอถ่ายรูปที่ผม ทำ ราย งานเอาไว้ ทั้งแผนผังระบบ


เจ้าหน้าที่ถามผมว่า เรียนจบ อะไรมา ผมบอก จบ ป.๔ ครับ ทุกคนไม่เชื่อผม ทำไม หลักการต่างๆ ถึงได้ทำมีระบบ และทำเหมือน ของทางราชการ เสียด้วยซ้ำไป และถามอีกว่า ทางธรรมจบอะไรมา ผมตอบไปว่า ไม่ได้จบอะไรเลย แม้ นักธรรมตรี แต่บอกว่า เรียนรู้มาจากประสบการณ์จริง และอาศัยเรียนรู้จากตำหรับ ตำรา ของครูบาอาจารย์ เท่านั้น ไม่ได้เรียนมาแบบ ประกาศณียบัตรทั่วไป แต่ทุกคน ล้วนสงสัย ไม่เชื่อว่าผม เรียนแค่ ป. ๔ ผมบอก ไป หาหลักฐานเอาได้ครับ ว่าจริงหรือไม่จริง เขาเห็นวิธีการของผม ไม่มีใครเชื่อ มีทั้งเหตุผล หลักการ การทำงาน เป็นขั้นตอน

 

เจ้าหน้าที่ทุกคน ได้นำตัวผม ให้ผมพาไปดู ที่เกิดเหตุ ที่จะขอ อนุญาติใช้พื้นที่ ผมก็ไป โดยการนั่งรถไปกับพวกเขาและพาชี้ พื้นที่ว่า ถึงไหนๆเขตุยันตรงไหน ให้ผมพาไปดูหมด พร้อมกับสัมทับว่า อย่าเข้าไปในพื้นที่ จนกว่าจะมี คำสั่ง ออกมา หรือได้รับอนุญาติ ผมบอก ท่าทางเจ้าหน้าที่ ส่วนกลางไม่อนุญาติแล้ว คงไม่เข้าไปทำหรอกครับ เดี๋ยวจะโดนจับไปติดคุก และเจ้าหน้าตำรวจ ได้มา ตรวจสอบ ผมว่า จะไปประชุมที่ไหนบ้าง และ ไป ไหนมาไหน ให้ผมแจ้ เจ้าหน้าที่ ส่วนกลาง ทราบ ผมบอก ได้ไม่มีปัญหาครับ ผมได้บอกไปว่า สิ่งใด ก็ตาม ท้ามันไม่ไปทำลายประเทศชาติ ศาสนา พระมหากษัติย์ ผมจะไป ถ้ามัน ไปทำรายส่วนรวม หรือกระทบ มันมีผลเสีย มากกว่า ผมก็จะ ไม่ไป ผมแยกแยะได้ ว่าสิ่งใด มีโทษ หรือมีคุณครับ ก็ดีไปอย่าง เวลาผมจะไปประชุมที่ไหน บางที ตำรวจ เขาจะมา คุยหรือถาม เหตุผล ที่เราไป เขาบอก มีคนไปแจ้ง หรือ ผู้หลักผู้ใหญ่ แจ้งมา ก็ต้องทำตาม ผมเข้าใจ จึงตอบรับไดด้วยดีครับผม

 

ฟังแล้วน่ากลัว เหมือนเอาไม้จิ้มฟันไปงัดท่อนซุงค่ะ เพราะเราตั้งใจทําไปด้วยความบริสุทธิใจแต่อาจไปกระทบกระทั่งสายใหญ่ๆโดยไม่รู้ตัว

 

({) สวัสดีครับ อาซือเจ๊ ต้อย ถูกต้อง เพราะผมเอง โดน เจ้าหน้าที่หลายหน่วยงาน มาหาเรื่อง เพราะโดนกลั่นแกล้ง โดยที่ผมเองไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับใคร ทำมาหากินอย่างเดียว และโดนกลั่นแกล้งนี่แหละ จึง ออกไป ร่วมประชุมองค์กรต่างๆมากมาย หาความรู้ประสบการณ์ ออกไปหาเพื่อมีพักพวก เป็นเกราะป้องกัน ตัวผมเอง และเมื่อมีประสบการณ์ จึง เสนอแนะแนวทางในหลายๆกรณีต่อเจ้าหน้าที่ เพื่อประโยชน์ ของประเทศชาติ ศาสนา พระมหากษัติย์ และโดยเฉพาะ ประชาชน คนไทย ในท้องถิ่น




เพื่อให้ทุกๆหน่วยงาน ประชาชน อยู่ร่วมกัน โดยสันติวิธี โดยไม่โดนเอารัดเอาเปรียบ หรือโดนกลั่นแกล้ง ผมเองได้เจอ ประสบการณ์มากมาย ที่จะพรรณาได้ในที่นี้หมดครับ และได้เสนอ เรื่องราว ต่างๆ ความเดือดร้อน ของประชาชนทั่วไปให้ผู้ใหญ่ ได้รับรู้ ผมเองได้เสนอ ของเรื่องท้องถิ่นท้องที่อย่างเดียว ผมทำอะไร ผมจะเสนอ ทั่วทั้งประเทศ ด้วยประสบการณ์ ตรงและเรื่องจริง แต่ก็หลายๆอย่างเดียว ทางผู้หลักผู้ใหญ่ เขาก็ยอมรับฟัง ดีกว่า ไอ้พวกใต้ล่างๆ ที่ทำอะไร เสนอเรื่องผิดๆ ชงเรื่องผิดๆให้พวกเจ้านาย เอาหน้า ผลสุดท้าย มันทำให้ประชาชนเดือดร้อน ฉนั้นผมเอง จึงยอมมิค่อยจะได้ครับ และมีหลายหน่วยงาน ตั้งหัวโขนให้ผมทำให้เป็น โดยไม่มีเงินเดือน อะไร เช่นแต่งตั้งผม ให้เป็นกรรมการ อุทยาน กรรมการ ห้วยขาแข้ง จ.สุพรรณบุรี ทำงานแต่งตั้ง กับ คณะ มูลนิธิสืบนาคะเสถียร และอีกหลายอย่างมันตั้งให้ผมๆ ก็ไปทำหน้าที่ครับ

 

สวัสดีครับพี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ก็มีอยู่อีกครั้งหนึ่ง ที่ทางเจ้าหน้าที่ ทางราชการของหน่วยงานของรัฐ ทำตัวไม่เหมาะสม โยการยึดที่ทำมาหากินของ ราษฎร เหมือนในกรณี ที่ยึดพื้นที่ ของบรรดา ชาวบ้านที่ โคราช ถึงจะเป็นนายพล นายพัน พ่อค้า วานิช นายทุนทั้งหลาย จริงๆ ขอพุดแบบตรงไปตรงมาเลยครับ ถ้าหากว่า เจ้าหน้าที่ท้องถิ่น และพวกอิทธิพล หลายหน่วยงาน ไม่ให้เขามาทำมาหากิน หรือปลูก รีสอด โรงแรม ออกบ้านเลขที่ให้ มันมาอยู่ไม่ได้หรอกครับ ถ้าพวกอิทธิพล เจ้าหน้าที่ ท้องถิ่นหน่วยงานต่างๆ บางพวกบางคน ให้อยู่ให้ทำ


ไปรื้อ ไปถอน ขับออกจากพื้นที่ ทำลายข้าวของมากมาย นับหลายร้อยล้านบาท ที่ออกทางทีวี ผมขอถามตรงๆว่า พวกอิทธิพล เจ้าหน้าที่ท้องถิ่น หลายๆหน่วยงาน บางคนบางพวก ทำไม ไม่มีคนไหนได้รับผิด หรือโดนไล่ออกจากราชการ และไม่มีผู้ใดรับผิดชอบเลย ทั้งๆ ความผิด ของพวกคนเหล่านี้ ผิดมากกว่าประชาชน เป็นร้อยเท่า พันเท่า กับอยู่อย่างลอยนวล แล้วส่วนใหญ่ เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ เสียส่วนใหญ่ อย่างดี ที่เห็นก็ไอ้แค่ ย้าย เท่านั้นเอง ประชาชน ทำผิดเล็กๆน้อย กับติดคุก ติดตาราง มาจนนับไม่ถ้วน และพวกนายทุน มีเงิน กับไม่ค่อยจะได้รับ บทลงโทษ เสียเท่าไหร่ นอกจาก ไปเจอ กับ คนที่มีเงิน หรือมีความรู้ หรือนักกฎหมาย นั่นแหละ จึงอ่อนข้อให้

 

ก็มีหลายหน่วยงาน ที่มายึดที่ชาวบ้านและนายทุน ที่มีผลไม้ นาๆชนิด มีบ้านเลขที่ ปลูกบ้านอย่างดี โดยการนำ ของเจ้าหน้าที่หลายหน่วยงานมา มีอาวุธสงครามครบมือ ยาวเป็น กิโล ประชาชน ๒ หมู่บ้าน มีน้อยกว่า เจ้าหน้าที่ ของรัฐ พวกเจ้าหน้าที่ เอา พวกเจ้าหน้าที่ มาจาก จังหวัด ราชบุรี เมืองกาญจนบุรี สุพรรณบุรี ผลสุดท้าย เขายึดคืนได้ ๑๐ กว่าแปลง ผมเอง สู้แบบถวายหัว ผลสุดท้ายเขา ค่อยๆดึงตัวออกทีละคน ระดับแกนนำ ออก ก้เปิดทางสดวก จริงๆเรื่องถึง ผู้ว่า อธิบดีในสมัยท่าน ปรอดประสบ สุรัชวดี เป็นอธิบดี กระทรวงทรัพย์ พยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม มีการต่อรองกันอยู่นาน ผลสุดท้าย ทางเจ้าหน้าที่เขามี หลายขั้นตอน มีแผนขั้น ๑ -๒-๓ รองรับ ซึ่งชาวบ้าน ความรู้น้อย เลยหมดท่า จริงๆ ถ้าเรา ยอมเอาตัวแรก หรือยอมตาย นั่นถึง ชัยชนะ แต่คนที่เดือดร้อนจริงๆ กับ ไม่ทำ ผมเองจึงยอมถอย และยอมถอย และความพ่ายแพ้ ในสมัยนั้น ไอทีวี กำลังดัง ระเบิด ตอนหลัง โดนยุบ แค่นี้นะครับจริงๆเรื่องจริงยังมีอีกเยอะมาก แต่ไม่เล่าๆแค่พอหอมปากหอมตคอพอครับ

 

และขอเล่าไว้เป็นประวัติศาสตร์ พอให้รู้กันบ้าง บางท่านต่อไป หรือกำลัง จะได้เป็นใหญ่โตเข้ามาอ่าน จะได้เก็บไปเป็นบทบาท ในการทำงานได้ ต่าหน้าที่ของท่านได้ ไม่ใช่อะไรๆ ก้อ้าง กฎหมายอย่างเดียว โดยไม่ใช้ ควบคู่กับคุณธรรม กฎหมาย มันมีการเบี่ยงเบน เสียมากกว่า เขียนผิดให้เป็นถูก เขียนถูกให้เป็นผิด มันทำได้อย่าง หน้าด้าน ไม่อายฟ้าดินกันเลย ไอ้ที่ผิดกฎหมายจริงๆกับ เอาหูไปนา เอาตาไปไร่ กับโกงกิน คอรับชั่น กันอย่างหน้าด้านๆ ที่หลวงพ่อคูณท่านบอก ถ้าหน่วยงานต่างๆของรัฐบางพวกบางคน ไม่โกงกิน กันถึง ๘๐ เปอร์เซ็น บ้านเมืองเจริญก้าวหน้าไปกว่านี้เยอะ แค่มันทำกันถึง ๕๐-๕๐ เท่านั้นแหละ นี่หลวงพ่อคูณท่านว่า แต่ผมเอง ให้ ๕๐-๕๐ แต่หลวงพ่อคูณ ท่านว่าหนักกว่าผมพูดอีกครับ นี่คนคตโกงกิน เมื่อไหร่ จะหมดเวลา ของพวกมันเสียที ไอ้พวกที่ ทำลาย ชาติ ศาสนา พระมหากษัติย์ ขอให้สิ่งศักดิ์ ทั้งหลาย ที่ปกป้องคุ้มครอง บ้านเมือง ธรรมชาติ จงทำลาย พวกนี้ ให้ฉิบหายขายตน ให้สิ้นไปจากผืน แผ่นดินไทยโดยพลันเทอญ

 

สวัสดีครับ พี่พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้ ก็นึกอยากเข้ามา บันทึก ความทรงจำ และ บอกกว่าว ในเรื่อง ของการเกิด แก่ เจ็บ และตาย ให้ พี่ๆน้องๆได้ทราบ เพื่อเป็นอุทาหรณ์ สอนใจ และ ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ก็คงไม่พ้น ของกฎของกรรม ชั่ว กรรมดี เช่าเคยครับ วันนี้ก็เป็นวันพระครับ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๙ ไทย และตรงกับ วันที่ ๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๘ ผมถือโอกาศ อันดีนี้ พูดคุย กับท่านผู้อ่าน และพี่ๆน้องๆทุกๆท่าน หลายวันแล้ว ที่ไม่ได้เข้ามาต่อ เพียงแวะเวียน เข้ามาดู ว่า ใครจะมาต่อ ที่ผมพิมพ์ไว้ ในห้องกระทู้ของพี่ พีซีโอ

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ บุญทรงพระเครื่อง
สวัสดีครับ พี่พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้ ก็นึกอยากเข้ามา บันทึก ความทรงจำ และ บอกกว่าว ในเรื่อง ของการเกิด แก่ เจ็บ และตาย ให้ พี่ๆน้องๆได้ทราบ เพื่อเป็นอุทาหรณ์ สอนใจ และ ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ก็คงไม่พ้น ของกฎของกรรม ชั่ว กรรมดี เช่าเคยครับ วันนี้ก็เป็นวันพระครับ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๙ ไทย และตรงกับ วันที่ ๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๘ ผมถือโอกาศ อันดีนี้ พูดคุย กับท่านผู้อ่าน และพี่ๆน้องๆทุกๆท่าน หลายวันแล้ว ที่ไม่ได้เข้ามาต่อ เพียงแวะเวียน เข้ามาดู ว่า ใครจะมาต่อ ที่ผมพิมพ์ไว้ ในห้องกระทู้ของพี่ พีซีโอ



ใช่ครับพี่บุญทรงวันนี้วันพระ ช่วงนี้เป็นช่วงที่ผมยุ่งมาก ในเรื่องงานน่ะพี่ งานมันมากเลยได้แต่เข้ามาอ่านอย่างเดียวก่อน สองแก้วแกก็ยุ่งดูงานกันคนละที่ เหนื่อยมากแบบคนชอบยุ่ง ยุ่งแบบคนที่มีภาระ ไม่มีภาระก็ไม่ได้อีก พุทธภูมิมันต้องยุ่งกะชาวบ้านเขา ไม่ยุ่งเขาก็หาว่าไม่ใช่ แต่ก็ยุ่งแค่ขอบเขตที่ยุ่งได้ อะไรที่เกินไปจากขอบเขตเกินกำลัง ก็ไม่ยุ่งกะเขาอีก ปล่อยเขายุ่งกันไป เรายุ่งของเรา

สำหรับบ้านนี้ต้องฝากซือเจ๊ ฝากพี่บุญทรง และทุกๆท่านช่วยแวะๆเข้ามาดูไปพลางๆก่อนเดี๋ยวผมเบายุ่งข้างนอกก็จะมายุ่งในนี้ต่อนะพี่

 

({) จากวันเผาศพท่านแม่ผม นางเจริญ ทองคง ตายวันเสาร์ เผา วันอังคาร เผาเมื่อ วันที่ ๑๑ สิงหาคม ๒๕๕๘ ที่ผ่านมา และขอเล่า ว่า ถ้าท่านผู้ อ่านในกระทู้ ของพี่พีซีโอ ที่ผ่านมา ที่ผมเล่าให้ฟัง ในเรื่องต่างๆ ของท่านแม่ผม ซึ่ง ขอเกิ่นว่า มีน้องสาว ผม ที่อยู่ นครปฐม เคยเล่าว่า วันนั้นคือ วันพระ น้องสาว เล่าว่า ตี ๕ สวดมนต์ไหว้พระ แล้วอุทิศกุศลให้ท่านแม่ผม แล้วเธอได้ บอก พูดว่า แม่ จะทรมานลูกหลาน ทำไม หรือ จะทรมาน ตัวเองทำไม จะไปก็ไป เถอะ อย่า ทรมานตัวเองเลย แล้วน้องสาวผม ก้ได้ยิน เสียงท่านแม่ ผม พูดมาว่า


กูนั้น มันอยากตาย แต่มันไม่ตาย น่ะซี แล้วจะให้ทำอย่างไร

จริงๆ ลูกของน้องสาวผม เจ็บป่วย ก่อน ท่านแม่ผม เป็นเดือน เธอ พึ่ง อยู่ ม. ๒ เอง อายุ ประมาณ ๑๔ ปี เธอสนใจ เรื่องธรรมะมาก เป็นกรณี พิเศษ ซึ่ง เมื่อ แม่เขา น้องสาวผม พามา วัดท่าซุง ทำบุญ และแวะบ้านผม เธอ บอกว่า สบายใจมาก เป็นสุขใจ อยากจะมาบ่อยๆ เธอมากราบหลวงพ่อ ที่วัดท่าซุง นี่น้องสาวเล่าให้ฟัง และหลายสาว ยัง สอบ นักธรรม ตรี โท เอก ได้อีกด้วย ถ้าจะพูดแล้ว แหมเก่งกว่าผมอีกครับ ซึ่งผมเอง ไม่เคยได้แม้แต่ นักธรรมตรี หลานสาว เรียนทั้ง ทางโลก และทางธรรม

 

เมื่อเผาท่านแม่ผมเสร็จ ขอเล่าย้อน ไปหา หลานสาว ที่ป่วยอยู่ เธอก็ป่วยหนักลงไปตาม ลำดับ ใครๆว่า ทำไม เอาหลานสาวไปงานศพด้วย แต่ไม่ได้เข้าไป ดูศพยาย ไปอยู่บ้าน น้องสาว ที่บ้านกล้วย ผมบอก ให้พาหลานไปพักผ่อน อย่า วิ่งขึ้น วิ่งล่อง แต่เธอ กับพาลูกๆ ไปนครปฐม แล้วขึ้นมา ทำงานศพแม่ โดยนั่งรถ เมล์มา คนเดียว จนเสร็จงาน แต่ จะกับ ไปหาลูกดูลูกวันเผาแม่ ผมบอกว่า วันนี้จะเผาแม่แล้ว ถึงอย่างไร มึงไป ก็ช่วยอะไรไม่ได้ ควรเผาแม่ก่อนแล้วค่อยกับไป ให้ ผัว ดูลูกๆ แทน ไปบ้านเขา อาการเลยหนัก เพราะคนป่วยอยู่แล้ว โดนลมและแดด จึงเข้าโรงพยาบาล นครปฐม อาการทรงๆทรุดๆ นี่ก็พึ่งเข้า ห้องไอซียู มาได้ อาทิตย์ เศษๆ พออาการดี เพราะ ญาติมาเยี่ยม หมอให้ออก ห้องไอซียู ได้วันเดียวกลายเป็น อาการกำเลิบ หนัก หมอต้อง เอาเข้าห้องไอซียู


และมาเมื่อคืน นี้ น้องสาว โทรมา ตอนตี ๔ แต่ผมปิด โทรศัพ เกือบเที่ยงคืน พอตี ๔ ครึ่งผมตื่นขึ้นมาไหว้พระสวดมนต์ พอ สวด เสร็จ ตี ๕ น้องโทรมาบอกว่า เพราะผมเปิด โทรศัพแล้ว ก่อนสวดมนต์ น้องแจ้งว่า ให้ไปใส่บารต ให้ลูก เธอด้วย ผมบอกได้ เดี๋ยวจะให้ มะลิ คือแฟนผม ไป ใส่บารตให้ ที่วัดท่าซุง และเธอ ยังบอกว่า เมื่อคืนนี้ หลานสาว ได้ หมดลม หัวใจ หยุดเต้น หมอได้ ปั๊ม หัวใจ หลานสาว จึงฟื้น ขึ้นมาใหม่ และ หายใจ ละโหย โรยแรง หัวใจเต้น อ่อนมาก ผมบอก น้องไปว่า เป็นธรรมดา เกิดแก่ เจ็บตาย ไม่มีใคร หนีพ้น ก็ต้องทำใจ แหละ คงช่วยไม่ได้ แต่ผมเอง ได้ ถวายสังฆทาน ชุดละพัน ก่อนหน้านี้ และปล่อยปลาให้ไปแล้ว ๓ โลกว่าๆ

 

ว่า เป็นอะไรวันนี้ เน็ตไม่ค่อยจะดีเลยครับ


ขอเล่าต่อนะครับ วันนี้ ผมคอยโทร ถาม เรื่อง อาการของหลานสาว แทบทั้งวัน น้องผมตอบมาว่า ทรงกับทรุด เท่านั้น ผมได้ตอบไปว่า ทำไงได้ ต้องทำใจ ถือเสียว่า เขากับเรา มาใช้กรรม ร่วมกัน เกิดแก่ เจ็บและตาย ไม่มีใครช่วยใครได้ จะช่วยได้ เรื่องเล็กๆน้อยเท่านั้น และบอกหนทาง วันนี้ ผมเลยคิดว่า ยายตาย วันเสาร์ เผาวันอังคาร แต่หลานสาว จะมาตาย วันนี้ วันเสาร์ เผาวันอังคาร เหมืนยาย หรือ ผมเลยนึกส่งเดช ไปเลย ไม่เป็นไร เดี๋ยวเอากระดูกขี้เถ้า ไป ไว้ ในใต้ฐานพระ นำไปสร้างพระ เลย ที่ผมจะสร้างพระให้ท่านแม่ผม และเมื่อตอนเย็น ๑ ทุ่วกว่าๆ ผมโทรถามถึงอาการหลานสาว น้องสาวตอบมาว่า ตอนนี้ หมอไม่จ่ายยาแล้ว รออย่างเดียว และตอนนี้ หมอฉีดยานอนหลับให้ด้วย

ผมก็คิด เหมือนกันครับ จะตายก็ตายไม่ว่า เธอเกิดมาแค่นี้ อาจจะด้วยอะไร ผมไม่รู้ ได้บอกน้องไปว่า ถือเสียว่า เขากับเรา มาเป็นลูกแม่กัน มาใช้กรรมร่วมกัน อาจจะ เคยฆ่าสัตว์ มามากหรือเปล่าในอดีด ชาติ ถึงได้ จะตายเร็วแบบนี้ ดูแล้วน้องผม ยังทำใจไม่ค่อยได้ จึง เลิกคุยกัน นี่ก็คงรอ หลานสาวตาย อย่างเดียวเท่านั้นครับ ถ้า รอดมาได้ คงยิ่งกว่า ปาฏิหาริย์อีกครับ เพราะว่า หมอเขาไม่ให้ยาแล้ว อยู่ด้วยเครื่อง หายใจเท่านั้นครับ ก็เล่าเท่านี้แหละครับ คงรอดู วันพรุ่ง ผมเองจะนำไปลงกระทู้ผมหลายๆกระทู้ครับพี่ พีซีโอ

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ บุญทรงพระเครื่อง
ว่า เป็นอะไรวันนี้ เน็ตไม่ค่อยจะดีเลยครับ

ขอเล่าต่อนะครับ วันนี้ ผมคอยโทร ถาม เรื่อง อาการของหลานสาว แทบทั้งวัน น้องผมตอบมาว่า ทรงกับทรุด เท่านั้น ผมได้ตอบไปว่า ทำไงได้ ต้องทำใจ ถือเสียว่า เขากับเรา มาใช้กรรม ร่วมกัน เกิดแก่ เจ็บและตาย ไม่มีใครช่วยใครได้ จะช่วยได้ เรื่องเล็กๆน้อยเท่านั้น และบอกหนทาง วันนี้ ผมเลยคิดว่า ยายตาย วันเสาร์ เผาวันอังคาร แต่หลานสาว จะมาตาย วันนี้ วันเสาร์ เผาวันอังคาร เหมืนยาย หรือ ผมเลยนึกส่งเดช ไปเลย ไม่เป็นไร เดี๋ยวเอากระดูกขี้เถ้า ไป ไว้ ในใต้ฐานพระ นำไปสร้างพระ เลย ที่ผมจะสร้างพระให้ท่านแม่ผม และเมื่อตอนเย็น ๑ ทุ่วกว่าๆ ผมโทรถามถึงอาการหลานสาว น้องสาวตอบมาว่า ตอนนี้ หมอไม่จ่ายยาแล้ว รออย่างเดียว และตอนนี้ หมอฉีดยานอนหลับให้ด้วย


ผมก็คิด เหมือนกันครับ จะตายก็ตายไม่ว่า เธอเกิดมาแค่นี้ อาจจะด้วยอะไร ผมไม่รู้ ได้บอกน้องไปว่า ถือเสียว่า เขากับเรา มาเป็นลูกแม่กัน มาใช้กรรมร่วมกัน อาจจะ เคยฆ่าสัตว์ มามากหรือเปล่าในอดีด ชาติ ถึงได้ จะตายเร็วแบบนี้ ดูแล้วน้องผม ยังทำใจไม่ค่อยได้ จึง เลิกคุยกัน นี่ก็คงรอ หลานสาวตาย อย่างเดียวเท่านั้นครับ ถ้า รอดมาได้ คงยิ่งกว่า ปาฏิหาริย์อีกครับ เพราะว่า หมอเขาไม่ให้ยาแล้ว อยู่ด้วยเครื่อง หายใจเท่านั้นครับ ก็เล่าเท่านี้แหละครับ คงรอดู วันพรุ่ง ผมเองจะนำไปลงกระทู้ผมหลายๆกระทู้ครับพี่ พีซีโอ

**************************
คุณน้องก็ต้องทําเหมือนที่ทํากับคุณแม่แหละค่ะ หลานจะได้ไปดีถ้าอาการแบบนี้ ประสาทที่หูจะมีพลังมาก เคยมีน้องเพื่อนที่ออกมาได้ เธอบอกว่าใครพูดอะไรได้ยินหมดเลย พี่เองก็คงจะเฝ้าบ้านนี้ไปอีกไม่นานหรอกค่ะ สาธุในสิ่งที่คุณน้องทําอยู่ค่ะ ทุกๆอย่างก็เป็นไปตามกฎไตรลักษณ์ทั้งนั้น

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ supatorn
**************************
คุณน้องก็ต้องทําเหมือนที่ทํากับคุณแม่แหละค่ะ หลานจะได้ไปดีถ้าอาการแบบนี้ ประสาทที่หูจะมีพลังมาก เคยมีน้องเพื่อนที่ออกมาได้ เธอบอกว่าใครพูดอะไรได้ยินหมดเลย พี่เองก็คงจะเฝ้าบ้านนี้ไปอีกไม่นานหรอกค่ะ สาธุในสิ่งที่คุณน้องทําอยู่ค่ะ ทุกๆอย่างก็เป็นไปตามกฎไตรลักษณ์ทั้งนั้น


({) สวัสดีครับ อาซือเจ๊ต้อย ผมเองอยู่ไกล อุทัย - หลานอยู่นครปฐม คงไม่ได้ไป หรอกครับ เขาคง ถ้าตายคงไปดี ตอนนี้ ผมเอง คอยคุมช่างทำบ้านอยู่ และคอยช่วยช่าง ละไม่ได้ คอยทำเสีย หลายอย่าง เสียไม่มาก ผมก็ปล่อย พอละปุ๊บ กับทำเสีย ต้องมาแก้ๆ ก็ยังไม่ดี เลยปล่อยครับ คือให้ดีกับเดิมหน่อย ขอบคุณครับ ที่อุตส่าต์ แนะนำอีกครับ ผมจะได้ โทรบอกน้อง ให้ป้อน ธรรมมะ เข้าไปก่อนตาย

 

ขออาราธนาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์
พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกพระอง์
พระธรรม
พระอริยสงฆ์ทุกพระองค์
พระโพธิสัตว์ทุกพระองค์
มีสมเด็จองค์ปฐมเป็นประธาน
หลวงปู่ปานวัดบางนมโค และหลวงพ่อพระราชพรหมยานวัดท่าซุงเป็นที่สุด
โปรดนำน้องไปสู่สุคติ สาธุ สาธุ สาธุ​

 

({) สวัสดีครับคุณทองชมภู ที่อุตส่าต์ อาราชธนาพระท่านช่วย ผมยัง ตอบที่คุณพิมพ์มา ได้ไม่กี่ตัว ขนผมลุกไปทั้งตัว พอดี น้องผมโทรมาพอดี จากนครปฐม ผมต้องรับโทรศัพก่อนครับ ๖ โมง ๑๐ กว่านาที และน้องผม ตอบมาว่า น้องพลอย ตายแล้ว เธอก็รีบ ปิด โทรศัพ ทันที ผมเองไม่ทันได้บอก ผมจะซื้อหนังสือ ธรรมมะ ของหลวงพ่อ ไปแจกงานศพ ของหลานสาวครับ


และผมขอเล่าต่อ เผื่อจะมีประต่อ คนทั้งหลายบ้าง บางคนครับ นี่คือเรื่องจริง ไม่อิงนิทาน การตาย ปัจจุบันทันด่วนจริงๆ ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง ความตายเป็นของเที่ยง แท้แน่นอน หนีไม่พ้น ไม่ว่าคนหรือสัตว์ ตามที่พระท่านสอน เกิดเท่าไหร่ ตายหมดเท่านั้น และขอเล่าย้อนหลังนิดหนึ่งนะครับ คือว่า ก่อนหลานสาวจะตาย ไม่ถึง ๕ วัน น้องสาวผมวิ่งขึ้นล่องบ้าน กับโรงพยาบาล เพื่อ เฝ้าลูกสาว จิตของน้อสาวผม เขาห่วงลูกมาก ไม่เป็นอันกินนอน เมื่อเป็นเช่นนั้น จิตเขาพุงไปหาลูกๆ สาว บอกเธอว่า แม่ไม่ต้องห่วงหนูหรอก หนูสบายดี หนูห่วงแม่มาก อย่ามาหาหนูเลย หนูสยายดี


หนูกลัวแม่ไม่สบาย นี่ก็หัวใจของแม่เป็นแบบนี้นะ เป็นห่วงหาอาลัยลูก ตลอดเวลา หัวใจของแม่แทบแตกสลาย และอีก เวลารุ่งขึ้นอีกวัน ลูกสาวบอก แม่เขาว่า ให้ไปดู พ่อเธอเร็วๆ พ่อฟุ้งซ่าน ฟิวจะขาดแล้ว ให้แม่ไปดูพ่อเร็วๆ คิดจนจะบ้า ว่างั้นเถอะ เธอมาดู สามีเธอ ก็คงปลอบประโลมใจนั่นแหละครับ นั่นแหละเธอ จึงได้ สบายใจ ผมเองก็พยยาม โทรคุยกับน้อง อาสัย ให้เธอตัดใจ ทำใจ ไอ้ผมเอง ก็เข้าใจ ในหัวอก ของความเป็นแม่ และแถวนครปฐม เธอก็ไปปลึก ษาพระในสาย ปฎิบัติ แถวนครปฐม ลูกศิษย์หลวงพ่อเราเยอะครับ ท่านบอกว่า หลานสาวสบายดี ไปหาคุยกันทุกๆวัน (คุยกันในจิตนะครับ)


และเดี๋ยวผมคงต้องเตรียมตัวไปงานศพ ของเธอ ที่นครปฐมครับ เพื่อไปช่วยและทำบุญกับเธอ จึง ให้ท่านทั้งหลาย คิด ดูกัน อะไรๆในโลกนี้ ไม่แน่นอน สักอย่าง จะมา ทะเลาะ อิจฉาริษยากันไปทำไม ช่วยเหลือเกื้อกูล ซึ่งกันและกัน มีเมตตาปราณีต่อกัน ช่วยส่วนรวม ต่อประเทศ ชาติ ศาสนา พระมหากษัติย์ ตายไปแล้ว เอาไปได้ ชั่ว กับดีเท่านั้น นอกนั้น เป็นสมบัติของโลกครับ อยู่คู่กับโลกต่อไป ฉนั้น เราท่านทั้งหลาย ทำดีให้สุดขั้ว หนีชั่ว ให้สุดขีด แล้วพาจิตตนเองไปสู่ภพภูมิที่ดีๆต่อไป

 

สวัสดีครับ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้ก้เอา ภาพในงานศพหลานสาว มาให้ชมกันครับ เพื่อ เป็นบท ทางวิทญาศาสตร์ และสิ่งลึกลับ ต่อไป เสร็จงานศพ และกลับมาบ้าน ผมก็เข้ามา ตอบเช้านี้แหละครับ และได้สั่ง น้องไว้ว่า ให้เก็บ กระดูกขี้เถ้าเพื่อนำไปสร้างพระ พุทธรูป ต่อไป ของหลาน สาว เธอชื่อจริงว่า สุภาวดี พุ่มดียิ่ง (ชื่อเล่นว่า น้องพลอย) เธอเป็นโรค ภูมิแพ้ ตนเอง ใครๆเรียก กันว่า โรคพุ่มพวงครับ และนี่เป็นภาพ ของหลานสาว ที่ตาย อายุ ๑๔ ปี ภาพครู นักเรียน มาอาบน้ำศพ คืนแรกคนมาน้อย ฝนที่ไม่เคยตกมานานแล้ว ได้ตกลงมา เทกระหน่ำไม่ลืมหู ลืมตา ฝนตกฟ้าร้อง ผมเป็นคนกลัว ฟ้าแลบ ฟ้าผ่า ผมบอกพระเทวดาและหลานว่า อย่าให้มีเสียงแบบนี้เลยกลัว นั่นแหละเสียงฟ้าจึงไม่มีครับ และคืนที่ ๒ ผมตีรถกลับ ไปเอาของที่บ้านอุทัย น้องๆบอกว่า คืนที่ ๒ หมาหอน ทั้งคืน ฝนตกหนักกว่า คืนแรกอีกครับ


น้องสาว กับน้องเขยบอกว่า น้องพลอย มานอน เล่นกับพวกเขาทั้งคืน และหมาหอน ทั้งคืน และ น้องบอกว่า ตอนมีชีวิตอยู่ น้องพลอย จะมาเล่น หรือนอนเล่น กับเขาบ่อยๆ และคืนนี้ น้องพลอย มานอนเล่น และ เหมือน เขย่าทั้งคืน พอลืมตาดู กับไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอคืน ที่ ๓ เงียบสนิท น้อง น้องสาว บอกให้ลูกเขามานอนเล่น กันเช่นเคย กับไม่มา นี่น้องๆพูดเป็นเสียงเดียวกัน และหมาก็ไม่หอนอีก เสียด้วยครับ เพราะผมเอง ก็นอนเฝ้าศพ อยู่ ๒ คืน วันที่ ๔ เผา ผมก็เลยรีบกลับได้แต่สั่งไว้ครับ เผาที่ วัด โคกเขมา วัดเดิม ที่หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ ท่านเคย อยู่ วัดแรกครับ และงานศพหลาน ผมได้ นำหนังสือ ธรรมะ หลวงพ่อ ฤาษี วัดท่าซุง ไปแจก และพระ ด้วยครับ เหลือนำกลับบ้าน เพราะ น้องสาว เขาเอายาพาราไปแจกด้วยครับ

 

และนี่ก็เป็นภาพ ในงานท่านแม่ผมครับ พึ่งไปเก็บภาพ หรือถ่ายทีหลัง มาให้ชมกัน ว่า ท่านแม่ผม กับหลานสาวได้ตาย ไปจริงๆแล้วครับ ฟ้องด้วย ภาพ เป็นหลักฐาน ไม่ได้ เอาเรื่อง ไร้สาระ มาลงให้ชม โดยการ หรอกๆครับ นี่คือชีวิตจริง ซึ่งเกิด ในปัจจุบันทันด่วนครับ ท่านแม่ผม ผมได้ถ่าย ตอน ไปเผา ท่าน ที่ว่า ไม่ไหม้ ไม่หมด โดยผม ไปกลับ กระดูกก้นกบ ที่ไม่ไหม้ และ กระโหลก มันสมอง จนไหม้ไปเหลือนิดเดียว ที่ผมเก็บภาพไว้ได้ ตอนจะกลับบ้านที่ อุทัยธานี เชิญดูภาพจริงครับ

 

เมื่อ๕ปีมาแล้วก็เผาคุณแม่ แต่ต้องไปเอากระดูกตอนเช้า พอไปคนเฝ้าก็กวาดๆจากเมรุมาให้ใส่ห่อผ้าขาวแล้วเขาก็เขี่ยๆชี้ให้ดูว่านี่กระดูกส่วนใหนๆ พอเอากลับมาบ้านก็เปิดดูอีกทีแล้วก็โฮๆๆแต่แล้วก็ยืนปลงว่าคนเราในที่สุดก็เหลือแค่นี้แหละ รุ่งขึ้นอีกวันก็ไปลอยอังคารหมด สัจธรรมอันเที่ยงแท้ของพระพุทธเจ้า ธรรมะสวัสดีค่ะ
**นึกภาพออกว่าคุณน้องบุญทรงยุ่งมากแค่ไหน ส่งใจมาช่วยทุกวันค่ะ

 

({) สวัสดีครับ อาซือเจ๊ต้อย ขอบพระคุณมากครับ ที่อุตส่าต์ มาคุยด้วย และติดตามมาโดยตลอดครับ ผมเอง ช่วงนี้ ยุ่งจริงๆครับ หลังจากเข้ามาว่า จะก๊อบไปลง ห้องกระทู้ต่างๆ กับไม่มีเวลาครับ เพราะต้องไปช่วยช่าง ทำบ้าน ยังไม่เสร็จ อีกหลายวัน และอีกไม่กี่วัน ก็จะเตรียม ตัวไปหล่อ ฐานพระ ไว้ เพื่อจะหล่อพระต่อ น่ะครับ เรื่องบุญ ก็ทำอย่างต่อเนื่องครับ ไปเผาหลาน ก็ทำบุญกฐิน พระราชทาน ของในหลวงท่าน ที่วัดโคกเขมา อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม แค่ ๓๐๐ บาท แต่ภูมิใจมากครับ เมื่อเอาหนัง สือ ขององค์หลวงพ่อไปแจก ในงานศพ ๒๐๐ กว่าเล่ม หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม เล่ม ๑ และ ทุกคนอยากรู้ เมื่อ หลายๆคนได้ รับแจก ดูเหมือน มีมากคนด้วยกัน อ่านกันมากคนครับ ทำให้ปลื้มใจครับ