เมื่อความรักเดินทาง(บันทึกการเดินทาง)จะทำตะกรุดหาเงินร่วมสร้างศาลา

ตะกรุดมหาจักรพรรดิ์ และ ขุนแผนไก่แก่ฯ แกะด้วยงาช้าง จริง ๆ ผมอยากได้ทั้ง 2 อย่าง แต่ไม่ทันเพื่อนพี่จัมโบ้ โทร.ไปหา อ.โทน อีกที รู้ว่าเพื่อนพี่นิมนต์ไปแล้ว ชอบตะกรุดเพราะเก่าถึงยุค อายุจะร้อยปีแล้ว

ผมมีเรื่องเล่า พระเครื่องของ ลป.หล้า ให้ฟังเหมือนกัน

ผมก็บูชาท่าน มี ขุนแผนไก่แก่ฯ กับ ตะกรุดสามพันตึง

ตะกรุดผมยังไม่เคยใส่ เพราะดอกยาว หาที่ใส่ยาก จะใส่คอก็ดูว่าเป็นจอมขมังเวทย์ จะใส่เอวก็ยังไม่ได้ถักเชือกสวย ๆ แต่ตั้งใจว่าจะใส่ที่เอวน่ะครับ

เรื่องคือขุนแผนไก่แก่ ผมใส่ท่านคล้องคอ อาราธนาตอนเช้า พอก่อนนอนก็สวดมนต์สั้น ๆ ตามธรรมดาและวิสัย มีแต่เรื่องผู้หญิงเข้ามาจริง ๆ อันนี้เรื่องจริงเลย มีเมียชาวบ้าน ย้ำน่ะครับว่า เมียชาวบ้าน 555++ เข้ามาป้วนเปี้ยนในชีวิต 3 คน ผมไม่ได้กลัวปีนต้นงิ้ว แต่กลัวโดนลูกปืนมากกว่า เลยไม่อยากสานต่อ บางครั้งผมตัดพ้อกับ ลป. (ในใจ) ทำไมไม่หาสาวโสด ๆ ประเภท "พ่อตาตาย แม่ยายโง่ มีทองหลายกิโล มีเงินซักร้อยล้าน" มาให้ผม..... 555++

 

พี่เด่นชัย วันอาทิตย์ว่างไหมหรือไปไหน ไปทอดกฐินวัดหลวงพ่อกวยกันไหม ผมตั้งใจจะไปตอนแรกจะไปหาลูกไม่ไปแล้วขอไปทำบุญก่อน ปีนี้ยังไม่ได้ทำบุญกฐินถวายหลวงพ่อเลย ผมชวนรุ่นน้องที่เคยไปกันหลายคนล้วนติดงาน .........ติดแฟน .ไม่มีใครไปด้วย เสี่ยหนึ่งบ้านหนองหอยติดงานกฐินวัดหน้าบ้าน วัดบ้านผมก็วันนี้ 2 พ.ย. แต่บ้านผมไปกัน ผมขอตัวไปชัยนาท

แต่ถ้าติดงานก็ไว้โอกาสหน้าจะพาหลวงพี่ไปธุดงค์นี้

 

หลวงพี่ติดงานศพญาติ เลื่อนมาอาทิตย์หน้าโน้น

ผมไปแถวนั้นอยู่แล้ว น้องชายกิ๊กคนอินทร์บุรีเขาบวชวันเสาร์ ลูกหลาน ลป.เจ๊กวัดระนาม จะหน้าด้านไปหาพ่อกิ๊ก เผื่อได้ของดี ลป.เจ๊กก็ไม่ธรรมดา พระบ้าน ๆ แต่อาคมขลัง

อาจจะเข้าไปร่วมงานบุญด้วยที่วัดบ้านแค เพราะไม่ไกลกันมาก เดี๋ยวออกทางหน้าวัดหนองสุ่ม ไปทางหลังวัดค้างคาว เดี๋ยวผมถึงไหนแล้วจะโทร.หาน่ะ

 

ลป.เจ๊ก เก่ง ผมเคยเล่าๆไว้แล้ว อภินิหารด้านตัวเลข ผมมีพระท่านเยอะหนะ มีตะกรุด1ดอกแผ่นโภคทรัพย์เอาใส่อ่างน้ำมนต์ไว้อาบ มีแหวน1วง

ไปกราบท่านราวๆปี38ปีที่ท่านมรณภาพ ถ้าไม่เกาะกระแส แขวนพระหลวงปู่เจ๊กได้ไม่ต้องกลัวอะไร องค์อืนมีอะไรผมว่าหลวงปู่เจ๊กก็มีเหมือนกัน
หลวงพ่อจวน ไม่ต้องพูดถึง......ดีทั้งนั้น

ผมนับถือทุกองค์ แต่แขวนพระไม่ครบทุกองค์

 

ลพ.จวนวัดหนองสุ่ม รู้จักท่านเพราะท่านดังมาจาก ลพ.ฤาษีลิงดำบอกให้ลูกศิษย์ไปทำบุญด้วย ผมเคยอ่านผ่าน ๆ ตา เรื่องทำนองว่า... ลพ.ฤาษีลิงดำไปเจอ ลพ.จวนบนนิพพาน เลยถามว่าท่านมาจากไหน ลพ.จวนบอกว่าอยู่วัดหนองสุ่ม สิงห์บุรี อะไรประมาณนี้ อ่านแค่ผ่าน ๆ ตา เพราะผมไม่ค่อยสนใจเรื่องที่ผมไม่เคยเห็นหรือทำไม่ได้ วิมาน หรือ นิพพาน นั้นยังไม่เคยเห็นไม่เคยไปซักที ถ้าเอาเก็บมาคิดมากเดี๋ยวจะกลายเป็นบ้าไปเปล่า ๆ ทุกวันนี้ไปเที่ยวตามสถานปฏิบัติธรรมหลาย ๆ ที่ ก็เจอคนบ้าเรื่องนิพพานกันเยอะ

วัดหนองสุ่ม อยู่ 4 แยกอินทร์บุรีสายใน เข้าไปอีก 10 กว่า กม. ลึกมาก ๆ ประมาณรอยต่อจังหวัดชัยนาทโน่น เลยไม่ค่อยได้ผ่านไปเที่ยว แต่ก็เคยไปกราบสังขารท่าน 4-5 รอบ ในงานเทศกาลต่าง ๆ พ่อของกิ๊กก็ไม่ค่อยคุ้นกับท่านเพราะบ้านไกลวัด เลยได้แต่อ่าน ๆ จำ ๆ มา มีเหรียญรุ่นนึงที่ว่าโด่งดังมาก ท่านปลุกเสกจนสายสิญจย์ไหม้ ฮือฮากันน่าดู แต่ราคาพระไม่แพง อาจจะเป็นที่การสร้างจำนวนเยอะจึงพอกับความต้องการของลูกศิษย์

พูดถึง ลป.เจ๊ก วัดระนาม พระเก่งแบบบ้าน ๆ ผมฟังเรื่องของท่านเพราะพ่อแฟนเป็นลูกศิษย์ท่านจริง ๆ บ้านติดวัด และ ลป.เจ๊ก ท่านบวชให้ พอสึกมาก็ช่วยงานวัดเรื่อยมาจนท่านมรณภาพ ลป.เจ๊กท่านบวชกับ ลพ.พรหมวัดบางปูน เรียนวิชากับ ลพ.ใยวัดระนาม , ลป.รังวัดระนาม พระละแวกนั้นหมายถึงอายุรุ่นราวคราวเดียวกันก็จะมีดัง ๆ ก็ ลพ.ชมวัดตลุก , ลพ.เฒ่าวัดประศุก เป็นต้น

วัดระนามนั้นใหญ่โตมาก ลพ.ใย ท่านสร้างไว้ใหญ่โต เอาว่าสมัยก่อนใครสร้างวัดได้ใหญ่ขนาดนี้ถือว่าสุดยอดจริง ๆ ลพ.ใย เองท่านก็ได้ตำแหน่งทางพระสูงสุดเป็นถึงเจ้าคณะจังหวัด ทั้งที่ท่านไม่อยากได้ ไม่ยินดีที่จะเป็นด้วย แต่ว่าทางมติสงฆ์ให้ท่านเป็น ท่านจึงต้องรับภาระนี้ไว้ คนรุ่นปู่หรือคนรุ่นเก่า ๆ 60-70 ปีขึ้นไปในอินทร์บุรีจะศรัทธา ลพ.ใย มาก

ถ้าถามว่าศรัทธาขนาดไหน ผมเคยได้ยินกับหู 2 ข้าง คำพูดนี้ออกจากปากคนแก่ท่านหนึ่ง อายุน่าจะ 80 ปีได้แล้ว ท่านเคยเป็นครูสอน รร. ในวัด ๆ หนึ่งในอินทร์บุรี ท่านบอกว่า "พระสมเด็จราคาหลายล้าน ผมไม่ใส่ เพราะผมไม่รู้จักและไม่ทันสมเด็จฯโต ผมขอใส่พระของ ลพ.ใย เพราะเขื่อในความเป็นพระของท่าน" ผมได้ฟังแล้วขนลุกเลยเหมือนกัน คนเก่า ๆ ที่ทัน ลพ.ใย น่าจะได้เห็นอะไรดี ๆ เกี่ยวกับตัวท่าน ตะกรุดดำน้ำนี่หายากมาก ใครมีก็ไม่มีทางที่จะขายหรือให้กันง่าย ๆ ท่านจารใต้น้ำเหมือนกัน แต่อย่างว่า... พระดีแต่ไม่ดัง ราคาพระไม่แพง หากเจอตามสนามพระก็น่าเก็บ เหรียญรุ่นแรกท่านสร้างปี 246... เนื้อทองแดง ปั๊มรูปท่านนั่ง เจาะรูใส่ห่วง พ่อกิ๊กผมห้อยคออยู่ สภาพสึกไปมาก เสือปล้นสมัยก่อนยังห้อยเหรียญท่าน คงมาทางสายเหนียวแน่นอน

ลป.รัง เป็น จอว. ต่อจาก ลพ.ใย ผมไม่รู้ประวัติท่าน แต่คร่าว ๆ ว่าท่านวาจาสิทธิ์ ขี้หมากท่านช่วยคนตกน้ำให้รอดตายมาหลายคนแล้ว เขาเล่ามาอย่างนั้น

มาถึง ลป.เจ๊ก จะฟังบ่อยหน่อยเพราะเป็นคนใกล้วัด ส่วนมากจะมีเหรียญ อยากได้ตะกรุดท่านเหมือนกัน แต่บุญยังไม่ถึงพอ ผมไปหา จอว.วัดระนามหลายรอบ ไม่เคยถามถึงเรื่องตะกรุด แต่ไปทีไรก็ได้แต่เหรียญจงอางศึก เดี่ยวขอเรียบเรียงแล้วจะเล่าแบบเป็นตอน ๆ

ต่อ... ลพ.พรหม วัดบางปูน อย่างเรื่อง เขาเอารูปท่านมาอุปโลกเป็น ลป.เทพโลกอุดร ไม่รู้ต้นเหตุเป็นมายังไง แล้วแต่ความเชื่อจริง ๆ ทางวัดบางปูนก็ยินยันว่านี่คือ ลพ.พรหม อดีต จอว.วัดบางปูน และ ลป.เจ๊กท่านก็นอนยัน (ตอนนั้นท่านอาพาธ นอนอยู่บนเตียง) ว่ารูปนี้คือพระอุปัชฌาย์ของท่าน คือ ลพ.พรหม นั่นเอง...

 

วันนี้ต้องขอโทษพี่จัมโบ้ ไม่ได้ไปให้อาหารลิงด้วยกันเลย

ติดงานฉลองพระใหม่ กว่าจะเสร็จเกือบ4โมงเย็น ที่เสียเวลาคือต้องไปส่งญาติผู้ใหญ่คนแก่ เขามางานบวชเหลน มาจากตาคลี แต่พองานเลิก คนขับรถดันเมาขับรถกลับไม่ได้ ถ้าจะให้ขับ ต่อไปคงได้จัดงานศพแน่ๆ ต้องวานผมขับรถไปส่งคนแก่ที่ตาคลี ดีที่ระยะทางไม่ไกลจากอินทร์บุรี

เอาไว้โอกาสหน้า ต้องได้ทำบุญร่วมชาติกันซักวันแน่นอน

เอ... แต่มันก็แปลกน่ะ อยู่ใกล้กันแค่30กว่ากิโล คลาดเคลื่อนกันตลอดเลย 555++

แต่ผมคิดไว้เหมือนกันว่าคนต้องไปร่วมงานเยอะ เพราะ ลพ.กวย ท่านมีลูกศิษย์มาก คงเจี๊ยวจ๊าวกันน่าดู

 

อย่าไปคิดมาก เวลาไม่อำนวย คงไม่เกี่ยวกับอะไรมาขวางมากั้นหรอก ชีวิตไปตามธรรมชาติไปยึดติดเรื่องเหนือธรรมชาติมาก มันก็จะบ้าได้.........

ดูผมเป็นต้น วันนี้ตืนเช้าขี้เกียจมากๆ ดันนอนไม่หลับตื่นเต้นจะได้เจอหน้าพี่เด่นชัย........

ดูบอลมัน3คู่เลย นอนไม่หลับ รีลมารดิด แอตเลตติโกมาดดริด บาเซโรน่า จะดูซัวเรส กว่าจะได้นอนเกือบตีสาม ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ แต่ไม่ลุกแม่เรียกตอนตีห้าเกือบหกโมง เวรกรรม
ไปซื้อผลไม้ มีกล้วย ผักกาด แตงกวา ข้าวโพด .....บอกแม่ค้าเอาไปเลี้ยงลิง บ้างก็แถมลดให้บ้าง แม่ค้าผักนี้เอาเศษผักมาให้ด้วยเต็มรถเลย แม่ผมแค่จ้างคนเอาสามล้อมาส่งให้ 30 บาท ซื้อผักกาดถุงเดียว 70 บาท แตงกว่า 6 ถุง 200 ข้าวโพด 30บาท.....กล้วย 20 หวี แถมมั้งลดมั้ง 220 บาท .......แม่ค้าผักให้เศษผักใส่ตะกร้ามาเต็มรถ .......
น้ำใจคนไทยยังมีเสมอ......หนักรถแน่นเอียดเต็มรถ.......

นอนน้อยเลยขับรถไวหน่อย 110-120 .........ทางโล่งสะดวก เติมน้ำมันไปเบ็ดเสร็จ800
เมื่อวานเติมไว้300 วีเพาเวอร์ เหยียบกระจาย เปิดหินเหล็กไฟและเพลงฝรั่งยุค70-80
.......ขับไปคนเดียวพร้อมน้องกล้วยน้องข้าวโพดน้องแตงกวาน้องผักกาด ถึงวัดหลวงพ่อกวยเที่ยงกว่า ทันเวลากล่าวถวายกฐินพอดี นั่งกล่าวคำถวายบนรถเลย

ขึ้นไปกราบหลวงพ่อบนวิหาร ซื้อพวงมาลัยที่ตบาดไม้ดัด เอาเงินไปถวาย 2200 บาท

กราบสังขารหลวงพ่อไปกราบหลวงพ่อโต ขอข้าวแม่ครัวกิน มีแกงบอนก้นหม้อและต้มจืดแต่มันเซ็งแล้ว แต่ไม่เป็นไรลิ้นจรเข้กินได้เอาท้องอิ่ม แต่ก็อร่อยหนะ......ไม่พุโพร่ำทำเพลงขับรถไปกราบหลวงปู่เย็นทำบุญใส่ตู้ แล้วอาศัยโต๊ะในวัดนั่งตัดกล้วยเพื่อแยกให้เป็นลูกๆ

ฝนดันตกมา ได้แค่10หวี เลยขับรถมานั่งตัดกล้วยที่วัดหลวงพ่อกวยอีก10หวีในโรงยิม

เสื้อซื้อมาใหม่ๆใส่วันแรก ............ยางกล้วยเล่นกรูซะแล้วเต้มเลยเสื้อขาวด้วย

 

ไปเลี้ยงลิง ฝนก็ตก เห็นลิงมากินแล้ว สบายใจจบภารกิจกินกันจนอิ่ม ........อย่างน้อยก็1มื้อ

..........ช่วยได้แค่นี้สำหรับวันนี้ ถ้ารวยๆก็คงช่วยได้แค่นี้เพราะรถมันขนได้แค่นี้........

ไหนจะต้องรีบขนอาหารลงรถเพราะลิงมันไว จะต้องมาถ่ายรูปด้วยเพื่อสร้างภาพ......

ทำไม่ทัน มีน้าๆที่วัดมาช่วย2คน .......ดูภาพแล้วจินตนาการเอาจากที่เล่าๆมา

 

ลิงมันไม่ได้ขอบคุณผมซักคำ.........ผมก็ไม่ได้ติดใจเอาคำขอบคุณเพราะผมตั้งใจเอามาให้
ไม่ต้องกลัวจะกินไม่หมด ผมแบ่งกระจายไปหลายจุด น้าๆผู้ชายที่มาช่วย เห็นผมเปิดรถมาร้องโอ้โฮ้บางกอกเลย ไม่คิดว่าจะมาเยอะขนาดนี้ หน้าตาผมมันคงไม่ใช้คนใจบุญ....

ตอนแรกเขาจะให้ผมเอาไว้ในศาลาพรุ่งนี้เขาจะให้กันเอง ผมไม่ตอบ เพราะถ้าทำแบบนั้นผมคงไม่ถ่อมา .......ผมตั้งใจมาให้ผมต้องเห็นภาพ .......คนที่เขาร่วมบุญมาเข้าอาจจะเชื่อใจ
แต่ว่ามันยังไหงกันอยู่..........ผมไม่ตอบเขาเลยพาไปหลังวัด ลิงในวัดแบ่งเขตกัน3เขตเขาเล่าให้ฟัง หลังวัดคนไม่ค่อยเอาอาหารมาเลี้ยง เจอชุดผมเข้าไปไม่อิ่มให้มันรู้ไป ไม่ต้องแย่งกัน ........กินกันให้ขี้แตกขี้แตนไปเลย.........อิ่มแปร้

ทำแล้วครึ่งๆกลางๆผมไม่ค่อยอยากจะทำ .........ทำอะไรก็ทำเอง.........ฝนตกมาวัดกำลังใจหนักมาก แต่ผมรอได้ มันจะตกขนาดไหน.......วัดใจกัน ตกกรูก็รอ กลับบ้านมืดไม่กลัวเพราะว่าเอารถมาเอง.........

โอกาสหน้าอาจจะไปเลี้ยงใหม่.........แต่ไม่รู้โอกาสไหน ความตั้งใจและความขยันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ มันมาตามอารมฌ์ เพราะเคยบอกเขาไว้และบอกกับหลวงพ่อเฒ่า ว่าจะมาทำ...

...............ไม่สงวนลิขสิทธิ์การกระทำ ใครอยากทำ ทำเลย............
เพราะคนอย่างผมไม่มีลักษณะเป็นผู้นำและไม่มีลักษณะเป็นผู้ตาม........
ตามอย่างเดียวคือตามใจตัวเอง...................

ปล.........เมื่อเช้าตอนไปซื้อผลไม้และผัก มันหิวน้ำเห็นเฉาก๋วยมาขายเรียกซื้อกิน...

พอจ่ายเงินคนขายทอนมาแหม่เรียกเราเสี่ย........นึกโอ้โฮ้สารรูปอย่างนี้หรือเสี่ย ใส่กางเกงกีฬาขาสั้นรองเท้าแตะเสื้อขาดๆ........เรียกซะเสียคำว่าเสี่ยเลย.........
ถ้าเสี่ยสารรูปแบบนี้ผมขอลา............เสี่ยมันต้องแบบเสี่ยหนึ่งบ้านหนองหอยโน้น
วันนี้ชวนมันไปด้วยมันไม่ว่างไปทอดกฐินวัดหน้าบ้าน.........ช่วงนี้มันทำบุญบ่อยสงสัยมันเริ่มกลัวนรก..........

 

เราต้องเร็วกว่าลิงน่ะ

เคยไปที่วัดปรางค์กู่ ร่อยเอ็ด จอดรถเข้าไปชมปรางค์กู่แป๊ปเดียว ออกมาลิงค้นของหลังรถกระบะกระจายเลย

 

เจอแบบนี้ ทำเอาหมอและพยาบาลถึงกับอึ้งกันไปเลยทีเดียว

อุตรดิตถ์ - สุดทึ่ง พ่อ-แม่พาลูกสาวเป็นนิสิต ป.โท มหาวิทยาลัยนเรศวรฯ คล้องตะกรุดหลวงพ่อดังเมืองแพร่ ให้หมอเจาะเลือดตรวจ เข็มฉีดยาไม่ระคายผิว ทั้งที่เปลี่ยนเข็มถึง 4 ครั้ง จนพยาบาลแปลกใจไปตามๆกัน พอรู้คล้องตะกรุดขอให้เอาออก กลับเจาะเลือดได้ปกติ

วันนี้ (30 มิ.ย.) นายสมศักดิ์ น้อยศิริ ชาว ต.ผาจุก อ.เมือง จ.อุตรดิตถ์ กล่าวว่า ตนพร้อมภรรยาคือ นางนันทา น้อยศิริ นำบุตรสาวชื่อ น.ส.ปรัชญานันท์ น้อยศิริ อายุ 24 ปี นิสิตปริญญาโท มหาวิทยาลัยนเรศวร จ.พิษณุโลก ไปตรวจเลือดที่โรงพยาบาลมหาราชเชียงใหม่ จ.เชียงใหม่ เพื่อตรวจร่างกายประจำปี

แต่ขณะที่พยาบาลนำสายยางรัดมารัดที่แขนซ้ายเตรียมเจาะเลือดที่ข้อพับ ปรากฏว่าเข็มฉีดยาไม่สามารถเจาะผิวหนังได้ มีแค่รอยแดงช้ำเท่านั้น

“เดิมคิดว่า เป็นเพราะเข็มฉีดยาอาจไม่คม พยาบาลก็เปลี่ยนเข็มฉีดยาใหม่อีก 3 เล่ม ก็ไม่สามารถเจาะเข้าผิวหนังได้”

นายสมศักดิ์กล่าวว่า เข็มฉีดยา 4 เล่มไม่สามารถเจาะเข้าผิวหนังของลูกสาวได้ พยาบาลที่ทำหน้าที่อยู่ถึงกลับแปลกใจว่าทำไมเข็มถึงเจาะไม่เข้า พยาบาลที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่อีกราว 20 คนก็มามุงดูเพราะไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน พร้อมสอบถามว่า ร่างกายมีรอยสักยันต์อะไรหรือไม่ ก็ได้บอกไปว่า ไม่มี แต่ที่คอของลูกสาวมีตะกรุดของหลวงพ่อพัตร วัดวิเวก บ้านทุ่งคั๊วะ ต.ไผ่โทน อ.ร้องกวาง จ.แพร่ คล้องคออยู่ 1 อัน

พยาบาลก็ขอให้ถอดตะกรุดออกจากคอ จากนั้นก็เปลี่ยนมาเจาะเลือดที่แขนขวา ใช้เข็มฉีดยา 1 ใน 4 เล่มที่ใช้เจาะแขนซ้ายมาก่อนหน้านี้ กลับเจาะเข้าไปในผิวหนังได้

“ตะกรุดโทนรับจากมือหลวงพ่อพัตร มาเมื่อปีที่ผ่านมา ตอนพาลูกสาวไปด้วย แต่ตนกับภรรยาไปมาบ่อยครั้งแล้ว เพราะนับถือหลวงพ่อพัตรเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว”

นายสมศักดิ์บอกว่า ปกติลูกสาวเป็นคนเงียบๆ ทำตัวดีเชื่อฟังพ่อแม่ ไม่รับประทานเนื้อสัตว์ใหญ่ ครั้งแรกที่เข็มฉีดยาเจาะผิวหนังของลูกสาวไม่เข้า ก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องตะกรุด คิดว่าอาจเป็นเพราะเข็มฉีดยาไม่คม แต่พอเอาตะกรุดออกจากคอลูกสาวไม่น่าเชื่อว่า เข็มฉีดยาอันเดิมที่เจาะไม่เข้า กลับเจาะผิวหนังได้ปกติ จึงเชื่อว่าเป็นเพราะตะกรุดหลวงพ่อพัตรจึงทำให้เกิดเหตุการณ์ปาฏิหาริย์ในครั้งนี้ขึ้น

“เห็นแล้วรู้สึกขนลุก เพราะเรื่องแบบนี้ก็เพิ่งเกิดกับตัวเองเป็นครั้งแรก” นายสมศักดิ์กล่าว

ที่มา :

 

สวัสดี พี่ ๆ ทุกท่านครับ เห็นเงียบ ๆ เลยเอาเรื่องราวต่าง ๆ มาให้อ่าน

เรื่องนี้ก็ แปลก... แต่จริง เส้นขนานของความศรัทธา กับ งมงาย

 

อยากจะบรรยายใต้ภาพว่า หอม มันอย่อย.....ชุ่มคอชื่นจายยยยยยยยยย ดื่มง่าย โล่งคอข่าวแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยๆครับ

 

ผมเคยกินน้ำใต้ดินแบบนี้ 3 ที่ ไม่รู้จะเจอแบบนี้บ้างหรือเปล่า
1.น้ำผุดในถ้ำบ่อยา วัดถ้ำบ่อยา จ.นครสวรรค์ ใกล้ ๆ วัด ลพ.จ้อย
2.น้ำในสระมรกต จ.ปราจีนบุรี
3.น้ำในบ่อวัดบ่อน้ำหลวง จ.เชียงใหม่
มาเจอข่าวนี้ คิดไม่ตกจริง ๆ ว่าเป็นน้ำจากส้วมบ้างหรือเปล่า 555++

แฟนผมเจอสยองกว่านี้ เขาเคยพักที่หอฯในจ.ปทุมธานี หอที่มีการฆาตรกรรมยัดศพลงถังน้ำในหอ ข่าวดังหน้า1เมื่อ 2-3 ปีก่อน คิดดู...ทั้งอาบน้ำ แปรงฟัน หุงข้าว ล้างจาน น้ำจากศพล้วน ๆ เรื่องมาแดงตอนน้ำมันเหม็นมาก คนเช่าก็เลยขึ้นดาดฟ้าจะไปดูว่าทำไมน้ำมันเหม็น พอเปิดฝาถังมา ลมแทบจับ ศพอืดเน่าอยู่ในบ่อ... เท่านั้นแหละ แฟนผมรู้เรื่อง อ๊วกแตก... กินข้าวไม่ได้เป็นอาทิตย์ ซูบผอมไปเลย ย้ายที่อยู่อย่างด่วน ๆ มาอยู่หอหน้านวะนคร

แหม๋... มันก็ทำไปได้น่ะ คนทั้งหอเดือดร้อนกันเป็นแถว

 

ผมจำข่าวนี้ได้........ไอ้คนทำนี้มันน่าฆ่าแล้วฆ่าอีก........มันทำเดือดร้อนไปหมด ที่ยัดตั้งเยอะไม่ยัดเสือกไปยัดถังน้ำ..........หอนั้นคนคงไม่อยากไปเช่าอยู่

นึกๆถึงพวกที่ชอบผูกคอตาย ถ้าเช่าบ้านเขาอยุ่กรุณาไปผูกคอตายที่อื่นอย่าผูกในห้องเช่า เพราะคนที่จะทุกข์หนักหลังจากคุณคือเจ้าของห้องเช่าบ้านเช่า เขาอาจจะอยากตายตามคุณ ห้องเช่าข้างๆย้ายออกกันหมด .....

ล่าสุดข่าวฆ่าแร่หั่นศพชาวญี่ปุ่นแล้วขายบ้านในราคาถูกมีคนมาซื้อต่อไป
ตอนซื้อไม่รู้พอรู้แล้ว.คงทำใจยาก.......

เคยเจอห้องเช่าที่หนึง ประมาณ10กว่าห้อง วันดีคืนดีมีคนทะลึ่งผูกคอตาย......
ปรากฎว่าตายห้องเดียวแต่อีก9ห้องย้ายออกหมด.......ห้องร้างเลยไม่มีคนอยู่ไม่มีคนเช่า .....ผ่านมาหลายปีก็ไม่มีคนเช่าผมก็ไม่รู้ว่าผีมันเฮี้ยนหรือคนมันเพี้ยน กุข่าวผีดุกันไป..........สงสารเจ้าของห้องเช่าลงทุนไม่ใช้น้อยๆ ฉิบ....หมด.........

เรื่องแบบนี้พูดยาก เด็กๆผมอยู่บ้านพักในค่ายทหาร บ้านที่ผมอยุ่นี้สมัยก่อสร้างประมาณเกือย40กว่าปีก่อน คนงานก่อสร้างทะเลาะกันแทงกันตาย ตอนจะตายดันไม่ไปตายที่อื่นดันวิ่งเข้าไปตายในบ้านที่กำลังสร้างและบ้านนั้นครอบครัวผมพ่อแม่น้องผมอยู่.........ย้ายไม่ได้บ้านพักข้าราชการไม่ได้มีและจะเปลี่ยนง่ายๆ

ครอบครัวผมก็ใช้ชีวิตอยู่กันมาเป็นสิบปี.......ผีไม่เคยมาสิงใครในบ้าน ไม่เคยมาให้ใครเห็นไม่เคยมาให้หวยใครในบ้าน......พระบูชาในบ้านมีองค์เดียวเป็นพระแก้วสมัยยุคที่เขาเดินขายนำพระมาให้ทำบุญ พ่อบูชามาไว้บูชาในบ้านแบบหิ้งลอยๆ.......

..............................โชคดีที่เกิดยุคนั้น ไม่มีทีวี ไม่มีวิทยุ นอนกางมุ้ง
มีพัดลมกระทะไฟฟ้า .....เลยไม่ได้พบเจอกับพวกคนเห็นผี คนคุยกับผี คนเห็นกรรม แสกนกรรมแก้เคราะห์เสริมดวง ไม่อย่างนั้นชีวิตตอนเด็กคงวุ่นวาย บ้านที่อยุ่อาจจะต้องถูกขอมาถ่ายรายการ ให้สาวๆอกใหญ่ๆ ใส่ขาสั้นมาท้าผี

 

ผมก็ออกแนวห่าม ๆ ตอนอยู่เชียงใหม่นอนวัดเป็นอาชีพ เพราะเพื่อนพานอนพาปรนนิบัติครูบาอาจารย์ แต่ที่ภาคเหนือจะดีเรื่องงานศพส่วนมากเขาจะจัดงานศพที่บ้าน อาจจะมีบ้างที่จัดในวัด แต่ก็นาน ๆ จะเจอซักที และวัดที่ภาคเหนือเขาไม่มีเมรุเผาศพเหมือนภาคอื่น ๆ เขาจะมีสุสาน หรือ ป่าช้า ตามหมู่บ้านใหญ่ ๆ เอาไว้เผาศพโดยเฉพาะ พระเกจิที่อยู่ตามสุสานที่ดัง ๆ เลยก็มี ลพ.เกษม สุสานไตรลักษณ์ จ.ลำปาง อีกท่านหนึ่งที่กระผมจะขอฝากชื่อท่านไว้ในโลกก็คือ ลป.ครูบาคำ ชาวบ้านเรียก "พระครูขัน" สุสานแม่วาง จ.เชียงใหม่ ท่านนี้ก็ของจริงแต่อาจจะไม่ค่อยมีคนรู้จัก ครูบาอาจารย์ท่านพูดถึงพระครูขันให้ฟังบ่อย ๆ เอาว่าพระสายธรรมยุติสาย ลป.มั่น ที่ไปอยู่เชียงใหม่ยังเคารพในตัวท่าน

อีกเรื่อง... ตอนไปเป็นเด็กวัดอยู่กับ ลป.ใส นอนในถ้ำหลังวัด มันเงียบมาก เงียบจนบางทีก็กลัวใจตัวเอง แต่เอาจริง ๆ ก็ระงับความกลัวได้โดย "สติ" ใจเรามันปรุงแต่งไปเรื่อย ขนาดลมพัดตึงๆๆๆ ยังคิดว่าผีมาหลอก 555++ ที่วัดเขาตำบลนี้... ผมนอนในถ้ำด้านใน(หลังวัด) ศิษย์พี่ผมนอนอยู่ถ้ำด้านนอก(หน้าวัด) เช้ามาเจอพระด้วยกันรูปหนึ่งผูกคอตายหนีโรคร้ายที่สังคมรังเกียจ ตรงหน้าปากทางเข้าถ้ำของศิษย์พี่เลย เล่นเอาแกหลอนไปเป็นเดือน

จะไม่หลอนได้ไง พอตี4ครึ่ง ตื่นนอนจะออกมาล้างหน้าแปรงฟัน เปิดประตูห้องออกมา... เจอคนผูกคอตายต่องแต่ง ๆ ลิ้นห้อย ศิษย์พี่บอกว่าเป็นภาพแรกที่เจอในวันนั้น ขนหัวไม่มีเพราะเพิ่งโกนไป แกเยี่ยวราดสบงเลย แบบว่า ฟิน...สุด ๆ ดีที่ผมไม่เจอแบบนั้น ไม่งั้นคงเยี่ยวราดเหมือนกัน มาหลอกมาแว๊บ ๆ กันซะดีกว่าจะมาทำแบบนี้ ศิษย์พี่เล่าไป ขำไป ไม่เอามาเป็นเรื่องเครียด พอพูดเรื่องพระผูกคอตายทีไร ขำกันทุกที เล่นเอาแกเยี่ยวราด ผมยังจำเรื่องนี้ได้ดี

อีกเรื่อง... เกิดมาผมก็เพิ่งจะเคยเห็นว่าคนธรรมดา ๆ แข็งแรง ๆ นอนหลับได้ถึง 3-4 วัน ผมก็เจอที่วัดเขาตำบลนี่แหละ พี่ชายท่านนี้เขาอยู่ กทม. เหมือนผม แต่ว่าเขตอะไรผมไม่ได้จำ เคยถามแล้วลืมเพราะไม่ใส่ใจ ท่านเป็นลูกศิษย์ ลป.ใส มานานมากแล้ว เขาว่างจากงานก็จะมาพักอยู่ที่ถ้ำหลังวัด โซนใกล้ ๆ ที่ผมอยู่ พอมาทีนึงก็เข้านมัสการ ลป. แล้วก็เก็บข้าวของขึ้นถ้ำเลย ไม่ค่อยสุงสิงไม่คุยกับใคร มาอยู่ครั้งหนึ่งก็ประมาณ 10-15 วัน อยู่คนเดียวในถ้ำ ที่สังเกตแกต้มข้าวกินเองแล้วก็มีกับข้าวสำเร็จรูปมาเป็นแพ็ค ๆ

สาย ๆ วันหนึ่งผมก็เดินไปหาพี่เขา เพราะเห็นว่าเป็นคนกรุงเทพด้วยกัน ไปชวนคุย ก็เห็นแกนอนในกลด นิ่ง... เงียบ... ก็นึกว่าแกนอนหลับ คงเพลียอะไรซักอย่าง ก็เลยกลับ เย็นไปดูใหม่ก็เห็นนอนเหมือนเดิมนิ่ง ๆ ผมก็คิดว่าคงง่วงหรือเพลียจัด หรือไม่กำลังนอนทำสมาธิอยู่ ก็เลยกลับ วันนั้นทั้งวัน ไม่เห็นแกออกมาหุงข้าวกินหรืออาบน้ำเข้าห้องน้ำเลย...

เช้ามาอีกวัน ผมก็ไปดูอีกที แกก็นอนนิ่ง ๆ ท่าเดิม เอาแล้ว... งูกัดตายหรือเปล่า หรือป่วยตายไปแล้ว หรือโดนอะไรทำให้ตาย คิดไปต่าง ๆ นา ๆ ก็เลยไปตามศิษย์พี่กับเด็กวัดมาช่วยกันดู เข้าไปจับตัวแกก็อุ่น ๆ เอามือแตะดูลมจมูกก็หายใจปกติ จับเส้นชีพจรก็เต้นตุ๊บ ๆ ปกติดี แล้วทำไมไม่ฟื้นหว่า...

ปรึกษากันกับศิษย์พี่ เอาน้ำลูบหน้าเลย ถ้าไม่ตื่นก็ให้มันรู้ไป ผมเอาผ้าชุบน้ำหมาด ๆ เช็ดหน้าเช็ดตัวให้ ไม่ตื่นครับพี่น้อง... คิดในใจ อิ๊บ... อ๋าย... แอ๊ว... เป็น ห่ะ ไร ฟ่ะ (คิดในใจน่ะครับ) 555++ ก็เลยพามาที่ศาลา แจ้ง ลป. ท่านก็บอกว่าให้พาไปส่งโรงพยาบาลเพื่อดูอาการ หมดหน้าที่ผมแล้ว ผมไม่ได้ไป แต่รอฟังข่าวอยู่ที่วัด ซักพักคนส่งกลับมาที่วัด หมอบอกว่าตรวจร่างกายปกติ แต่ไม่รู้สึกตัว หมอก็ไม่เคยเจอ สงสัยว่าจะเป็น "โรคหลับลึก" เขาก็ให้นอนที่โรงพยาบาลดูอาการและดูการทำงานของหัวใจ

ผมก็โทร.ไปบอกญาติ ๆ เขาที่ กทม. ให้มาดูอาการ โทร.ไปตอนเย็น ญาติเขาไปเฝ้ากันที่โรงพยาบาล เช้ามาก็มากราบ ลป. ที่วัดถามถึงเรื่องราว ผมก็บอกไปตามที่เจอ ญาติก็ยังสงสัยว่าพี่เขาเป็นอะไร เพราะเขาเป็นคนแข็งแรง และหมอก็บอกว่าร่างกายปกติ หัวใจก็เต้นปกติ แต่หลับไม่รู้สึกตัวเลย ปลุกยังไงก็ไม่ตื่น

ผ่านไป 3 วันกว่า ๆ ช่วงสาย ๆ ญาติแกโทร.มาบอกว่า พี่เขาฟื้นแล้วตอนตี4 ตื่นมาก็ขอกินน้ำเลยบอกว่าหิวน้ำมาก ๆ แล้วก็ตกใจว่าทำไมมานอนที่โรงพยาบาลได้ เพราะแกจำได้ว่าแกนอนอยู่บนถ้ำ ญาติก็เลยบอกว่าเขาหลับยาวไป 3 วันกว่าแล้ว ปลุกยังไงก็ไม่ตื่น พอบ่ายพี่เขาก็กลับมาที่วัดกับพวกญาติ ๆ มานมัสการ ลป. ผมก็ลงจากถ้ำไปดูอยากรู้เหมือนกัน ฟัง ๆ ที่แกเล่ามาแกบอกว่าแกนอนทำสมาธิไปเรื่อย ๆ ลมเย็น ๆ แกหลับไปเลย มาฟื้นอีกทีก็อยู่โรงพยาบาล เล่นเอางงกันทั้งวัด...

ตอนแรกแกว่าจะอยู่ต่อ แต่ญาติกลัวจะเป็นอะไรอีกเลยขอให้แกกลับพร้อมกัน แกเลยเก็บของกลับ กทม. ไม่ค่อยได้คุยกันเพราะมีคนอื่นถามให้หมด เรานั่งฟังอย่างเดียว...ยาวมาก... เอาไว้จะค่อย ๆ เล่าให้ฟัง

 

ประเพณีศพไว้บ้านนี้ภาคกลางก็มีครับ ศพปู่ผม และญาติผู้ใหญ่ที่ตาย ก็เอาไว้บ้านพระมาสวดศพที่บ้าน ใต้ถุนเล่นไฮโล ไพ่ ว่ากันไป กินเหล้าก็มีผมว่าดีกว่าไปจัดในวัดเพราะมันจะพาอบายมุขเข้าวัดครบวงจร......... พอเสร็จงานเอาศพไปเผา ที่ๆตั้งศพ พวกผมลูกหลานก็ปูที่นอน กางมุ้งนอน ........ถามว่ากลัวไหม ตอบว่ากลัว แต่ไม่ได้มากมายอะไร ผมอยู่มา2-3ศพ .......สงสัยคงเป็นลุกหลานไม่มาหา.........

เรื่องผีๆนี้มันมีอยู่แต่ผมจะไม่ยึดติดเอาสาระกับมัน ก็แค่คนตายไปแล้วที่ๆอยุ่ไม่ใช้ภพภูมิที่ของมนุษย์ ............บ้านนอกสมัยก่อนวัดไม่มีเมรุ เผาเชิงตะกอน เด็กๆผมวิ่งเล่นในวัด ยังไหงก็ต้องเจอเชิงตะกอน เคยมีคนทำไร่ ข้างวัดพอเหนื่อยก็มาพักแล้วมีอาการผีเข้า .....
แต่คงไม่รู้ผีตัวไหนมันเข้า ตายกันเรื่อย คนแถวนั้นก็เครือญาติกันนับไปมารุ้จักกันทั้งโครต
ก็ไม่รู้จะมาเข้าเอาอะไร สุดท้ายเข้าได้ก็ออกได้ .......

ไม่ต้องไปหาหมอผีหาพระ ........ออกเอง

เด็กๆผมเดินป่าขึ้นเขาหาหน่อไม้ ป่ายังสมบูรณ์รกทึบแบบป่าภาคกลาง.......มีกระต่ายป่าเพราะจะเห็นขี้กระต่าย........ป่าเขาเล่าว่ามีอาถรรพ์ป่า เข้าป่าต้องพกมีดหมอเครื่องรางอะไรกันวุ่นวายถ้าฟังเรื่องเล่าสมัยนี้แต่ผมตอนเด็กๆเครื่องรางไม่มีมีแต่เครื่องมือเสียม มีด ถุงกระสอบ เข้าป่าหาหน่อไม้ เจอต้นตาลก็ปีนเล่น เด็กๆเคยปีนพระองขึ้นต้นตาลเอาน้ำตาล
ปัจจุบันไม่กล้าปีนรูปร่างไม่ให้ ในโพรงต้นไม้ในป่าจะมีรังนกมีรังตุ๊กแก ........
ผมไม่เคยเจออาถรรพ์อะไร ยื่นเยี่ยวในป่า ขี้ในป่า .......ถ้ามีอาถรรพ์น่ากลัวแล้วพวกสัตว์ป่าไม่ตายกันหมดหรือ ........ผมไม่ได้หลบหลู่แต่ผมไม่เคยเจออะไร

บ้านนอกพวกหลานผมเช้ามาตีห้าฟ้ายังไม่สร่างเข้าป่าไผ่ ไปขุดหน่อไม้มาแกง ตกเย็นเดินเข้าป่าเข้าหนองวางเบ็ดที่เขาเรียกเบ็ดปัก .......

ถ้าจะมีการหลอกผีกันก็คงเพื่อกุศโลบายไม่อยากให้ใครไปแย่งหาปลา หาผักหาของป่ากันมากกว่า........หลอกผีมันซะใครตาขาวก็อด.........แต่สำหรับคนบ้านนอกกลัวอดมากกว่าผี.........เลยหลอกกันยาก........แต่ก็มีบางทีบางที่หลอกเรื่องผีแม่หม้าย......

ผีแม่หม้ายเขาว่าจะมาจับเด็กหนุ่มๆคนหนุ่มๆทำผัว.........บางคนก้กลัวแต่เชื่อผมเถอะมีคนอยากลองกับผีแม่หม้าย............

ถ้าผีแม่หม้ายอยากมีผัวจริงๆใครเจอแนะนำไปแถวอ่าง อาบอบนวด ........แล้วผีแม่หม้ายจะเพลิน...................แต่อย่ามาแนวผีๆให้มาแนวเกาหลีแนวญี่ปุ่น.....รับรองจะเจอประเภท.......ตายเป็นตาย..............

เพ้อเจ้อ............หาสาระไม่ได้.............อย่าถือสา........ครับพี่น้องผมเอาขำเอาฮา

 

นี่แหละ บันทึกการเดินทาง มีสาระหรือไม่สาระมันเรื่องเล็ก ผมชอบเพราะบางทีเข้าไปกระทู้อื่นที่เขาสุดโต่งก็คุยกันได้ไม่นาน หมดเรื่องคุย...

กระทู้ ลป.สุดวัดกาหลงก็เงียบ เพราะเขาไปเปิดห้องในเฟดบุ๊ก ผมไม่ได้ตามเข้าไป วิชาความรู้ไม่มี จะมีก็แต่ศรัทธา อยากได้พระเครื่องท่านแต่หลายๆรุ่นราคาไปไกลมาก และอีกบางรุ่นก็มีที่มาไม่ชัดเจน ปลอมกันตั้งแต่ ลป. ยังอยู่ ประมาณว่าโรงงานปั๊มมาเกินยอดแบบนี้ หนาวเลย.... หรือบางรุ่นก็มีที่มาของการจัดสร้างไม่ชัดเจน ราคาที่เขาเล่นหาก็จะแพงเป็นรุ่นๆไป

อา.ที่แล้วก็มีเพื่อนสมาชิก pm มาขอตะกรุด ลป.วรพรต กับผม ท่านเป็นพระ ท่านบอกว่าเคยอ่านผมโม้เรื่อง ลป.วรพรต อยู่ในห้อง ลป.สุภัทร์ ผมก็ส่งไปให้และเหรียญอีก2-3เหรียญ ของแบบนี้อาจจะไม่มีราคาค่างวดมาก แต่ใครศรัทธาผมก็ให้ด้วยความเต็มใจ พระที่อยากแจกยังมีอีกเยอะ แต่ไม่รู้จะแจกใคร กลัวเขาไม่อยากได้ เหมือนว่า...."เอามาให้ทำไมฟ่ะ กรูไม่อยากได้ซักหน่อย" 555++ กระทู้ ลป.สุภัทร์ นั้นก็ถูกเจ้าของลบออกไป ผมก็ไม่ทราบสาเหตุ หลังจากนั้นก็ไม่เคยไปหา ลป. ท่านเลย

พระเครื่องที่ผมมี ผมไม่หวงเพราะผมตามหาฝันใกล้จะเจอหมดแล้ว ยังขาดแต่ ลป.ชอบ อีกองค์เดียว เครื่องรางก็ตะกรุดหนังเสือ ลพ.เต๋หรือลพ.ตาบ ฝันมีแค่นี้....

 

ฝันคล้ายๆกัน ตะกรุดหนังเสือหลวงพ่อตาบ... แต่ตอนนี้ผมเล็งไปที่หลวงพ่อเอื้อน วัดว้งแดงเต็มสูตร ท่านลงเพิ่มเป็ ๑๑นะ ที่เพิ่มมาคือเมตตา กับโชคลาภ เคยอ่านเจอท่านว่า คุ้มตรองดีแค่ไหนต้องให้เขาเมตตา และมีกินมีใช้ด้วย ผมได้เหรียญรุ่น ๒ ท่านไว้ โดยรวมในเหรียญลงคุ้มครองและเหนียวไว้แน่นๆ แต่ท่านจาร นะกันปืน และ นะ ชา ลีติ ไว้

พี่เด่นไปทางชัยภูมิไหม พระอาจารย์นาวา วัดสมศรี อายุไม่มาก กำลังสร้างบารมี ผมว่าท่านดีและเก่ง ตะกรุดดี ปลัดเก่งมาก ผมเรียกปลัดละลายความ ท่านว่าคนเราอยู่ด้วยกันพูดถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้าง พกไว้ดี ผมคนพูดตรงและคิดว่าใช้ได้ผล บางทีเผลอด่าเขาไป เขาไม่ว่าไรเหมือนไม่ได้ยิน แต่อาจมาเช็คบิลภายหลังก็ได้ ...55

ว่าจะถักตะกรุดหลวงปู่วรพรตลงให้เอ ดูหน่อย เวลาไม่ประจวบเหมาะเลย