เป็นคนที่ได้กลิ่นศพบ่อยมากเป็นเพราะอะไร?

ขอบคุณทุกความคิดเห็นคะ
..ดิฉันไม่ได้เป็นไซนัส ส่วนกลิ่นที่ได้รับจะสัมพันธ์กับสถานที่ เช่น รพ. แล้วก้อวัดเป็นส่วนใหญ่คะ บางที่กลับจากวัดอาจมีกลับมาได้กลิ่นที่บ้าน เป็นต้น ยังไงดิฉันว่ากลิ่นศพคนกับซากสัตว์มันต่างกันอยู่ดี กลิ่นศพบางทีมีแบบมาพร้อมฟอร์มาลีน บางทีเน่าแบบไม่มีฟอร์มาลีน นานๆครั้งจะได้กลิ่นอีกแบบเหมือนอะไรเถ้าไหม้แต่กลิ่นออกเปรี้ยวๆ..บางทีอาจจะวิตกจริตคิดไปเองก็ได้นะคะ ยังไงขอบคุณอีกรอบคราวหลังได้กลิ่นอีกก้อจะอนุโมทนาบุญตามที่ท่านผู้รู้แนะนำคะ ขอบคุณนะคะ _/\_

 

เชื่อแถะค่ะ ไม่มีอะไรตามคุณแน่นอนค่ะ อย่าตามคิดมันนะคะ ลบมันออกจากความรู้สึกเราเดี๋ยวก็หายไปเอง ดิฉันเคยให้คำแนะนำกับน้องคนหนึ่ง น้องคนนี้ด้วยความที่เค้าเคารพพระรัตนตรัยมาก เค้าชอบมีความรู้สึกว่าตัวเองชอบปรามารถพระพุทธเจ้า แต่อาการแบบนี้มันอาจเกิดกับผู้ที่รักอะไรมากๆหรือเคารพอะไรมากๆแล้วจะมีความรู้สึกแบบนั้นออกมาซึ่งเป็นเรื่องปกติ น้องคนนั้นพอมีใจคิดปรามารถพระรัตนตรัยก้จะใช้มือตีหน้าพากตัวเอง น้องก็ผูกเรื่องเองว่าเป็นเพราะกรรมอะไรสักอย่างมาดนใจให้ตีหน้าผาก พอเราได้คุยกับน้องเค้า แล้วบอกเหตุบอกผล หลังจากนั้นเค้าก็หายเป้นปกติเพราะใจไม่ไปตามนึกในส่วนนั้น บวกกับสร้างความเข้าใจว่านั้นไม่ใช่เรื่องจริงที่ออกจากใจ ในที่สุดน้องเค้าก็ไม่มีอาการแบบนั้นอีก อีกอย่างที่คุณว่าได้กลิ่นแบบนี้บ่อยๆในร.พ เหมือนกลิ่นฟอมาลีน ก็น่าจะเกิดจากน้ำยาเช็ดพื้นที่ ร.พ เค้าใช้กันมันก็มีกลิ่นคล้ายๆฟอมาลีนหน่อยๆนะคะ

 

คุณแมวน้ำ9 พูดให้สติดีมากครับ ไม่ยึดไม่ติดเพื่อจะเป็นอิสระเดินไปข้างหน้าได้อย่างดี

 

เพราะเขาเห็นว่าเราช่วยเขาได้ค่ะ อย่างน้อยต้องมีเมตตาบารมีเป็นที่ตั้ง เขาถึงสื่อออกมา เรื่องนี้คุณนพเคยอธิบายละเอียดมาก กว่าเขาจะส่งกลิ่น เสียง หรือเป็นภาพ ต้องใช้แรงมาก ความพยายามพอสมควรกว่าจะให้คนๆ นึงสัมผัสได้ เพราะฉะนั้นเขาต้องเลือก

ส่วนใครสัมผัสได้ไม่ได้ เช่นอยู่ในที่เดียวกัน แต่เขามองไม่เห็น (อย่างแฟนดิฉันอยู่ข้างๆ ก็มองไม่เห็น หัวเราะที่ดิฉันปิดตา) เพราะเขาไม่เห็นคือไม่เห็นนะค่ะ บางทีเกิดจากโรคก็แล้วอุปทานก็เป็นไปได้ หรืออาจจะมีปัญหาทางจมูกก็ได้
โรคห้ามบวชโรคนึง ที่มีออร่าเป็น ทั้งกลิ่น/ภาพ/เสียง ของเจ้ากรรมนายเวร เจ้าตัวจะได้ยินก่อนแล้ว ร้องกลัวๆ แล้วก็เกิดอาการ เรื่องที่ไม่มีคำอธิบายทางการแพทย์ ทั้งตำรานอกใน ตีเป็นอาการออร่าหมด

ดิฉันเองเคยได้กลิ่นเน่าจากเนื้อสัตว์หลังจากเริ่มนั่งสมาธิ ตอนนั้นคิดว่า ตัวเองจมูกมีปัญหาแน่ๆ เพราะเป็นภูมิแพ้ ดมสลับกันระหว่าง 2 จาน จานนึงกลิ่นปกติ (ไม่มีเนื้อสัตว์) อีกจานมีเนื้อสัตว์ปน กลิ่นเน่ามาก ดิฉันดมทดสอบอยู่เป็นเดือน ยิ่งท้า ยิ่งเหม็นหนักจนหายใจไม่ได้ หลายคนไม่เชื่อ หาว่าดิฉันบ้า คิดไปเอง

สุดท้ายมาบุญนำพามาเจอะญาติธรรมอีกคนค่อยถึงบ้างอ้อ (รวมถึงได้คุยกับเพื่อนข้างบ้านที่เขาไม่ยอมพูด รอดิฉันพูดก่อน) แต่ก็ไม่วาย ท้าทายสุดๆ เพราะไม่เชื่ออะไรง่ายๆ

แต่กรณีนี้คนละอย่างกับสัมพเวสีสื่อขอส่วนบุญนะคะ แยกให้ออกค่ะ

ถ้าดิฉันเล่าเรื่องพวกนี้ให้หมอฟัง รับรองส่ง หู ตา คอ จมูก ตรวจคลื่น ฯลฯ ได้แต่แบะๆ บอกหมอว่าไม่มีอะไรค่ะ หนูปกติดีทุกอย่าง ต้องคุยในบอร์ดหรือกับญาติธรรมกันเท่านั้น

มีสติแล้วแยกให้ออกระหว่างอะไรเป็นอะไร หรืออาการทางจิต (คนเป็นโรคจิตเจริญสติไม่ได้ค่ะ)

มีสติคือพยายามเจริญสติไว้เวลาได้สัมผัสอะไร พอได้สติแล้วก็อุทิศส่วนกุศล แล้วสัมผัสต่างๆจะหายไป หรือเบาลงค่ะ

 

ได้กลิ่นครั้งใดก็ตั้งจิตแผ่เมตตาให้กับเขาไป มีโอกาสทำบุญก็หมั่นอุทิศบุญกุศลให้เขาเหล่านั้นไป เวลาได้กลิ่นก็ทำใจเป็นกลางๆไว้ กลิ่นมันทรงตัวอยู่ได้ไม่นาน มันก็ต้องสลายไป ตามหลักที่พระท่านว่า อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อย่าไปกังวลสงสัยมัน กำหนดจิตไว้ให้รู้อยู่ในปัจจุบัน มันก็จะไม่มาร้อนรนใจไปเปล่าๆ

 

เป็นการสัมผัสอีกแบบหนึ่งครับ
บางคนเห็นภาพ บางคนได้ยินเสียง บางคนได้กลิ่น
บางคนสัมผัสรับรู้ด้วยใจ กรณีของคุณคงเป็นแบบรับรู้ทางกลิ่น (คันธารมณ์)

วิธีปฏิบัติกับสิ่งเหล่านี้คือ อย่าเอาอัตตาตัวตนไปใส่ให้เป็นทุกข์เพิ่มขึ้น
อย่าไปมีอุปาทานกับมัน ผ่านมันไปให้ได้ บางคนพอสัมผัสเยอะ ๆ
แล้วมัวแต่ติดอกติดใจ พอใจอยู่ เลยไม่ไปไหนเสียที ติดอยู่แค่นั้นเอง
แต่บางทีมันก็ขึ้นอยู่กับวิบากกรรมเหมือนกัน นี่มันทุกข์ทั้งนั้น จะรู้ทันหรือไม่ เมื่อไหร่เท่านั้นเอง..