เซียมซีเสี่ยงทาย เขย่าติ้วได้วันละครั้งเดียวเท่านั้น

ใบที่หนึ่ง

ใบที่หนึ่งสมมาตรปรารถนา
ทายไว้ว่ามีคนชุปอุปถัมภ์
หมายสิ่งใดในจิตคิดจะทำ
ว่าคงสำเร็จการประมาณมี
แต่ช้าช้าจึงจะสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีเปรมเกษมศรี
ว่าอยู่เย็นเป็นสุขทุกเดือนปี
แม้นใบนี้ถามโรคที่โศกกาย
ว่าคงหายเบาบางเหมือนอย่างทายกัน
หรือถามหาลูกหนี้พี่น้องหาย
ว่าคงจะพบพักตร์เหมือนทักทาย
หรือถามหมายลาภไม่หยาบคำ
ว่าช้าช้าคงสมอารมณ์นึก
ได้ก้องกึกเหล่ากอเป็นข้อขำ
ถามหาคู่ดีนักเหมือนชักนำ
ขอจบคำที่หนึ่งรำพึงเอย

 

ใบที่เจ็ด


ใบที่เจ็ดเผล็ดผลให้ตนสุข
นิราศทุกข์ครอบครัวทั่วเคหา
ล้วนบันเทิงเริงรื่นชื่นอุรา
แต่ที่ว่าส่วนตนกังวลมี
ดูให้วุ่นขุ่นเคืองเรื่องภาระ
จิปาถะจุกจิกสุดหลีกหนี
อย่าหมกมุ่นเกินไปจะไม่ดี
ตัวเรานี้จะโทรมทรุดพิรุธกาย
จงก่อสร้างทางบุญให้อุ่นจิต
อย่าโลภคิดเกินการประมาณหมาย
การกุศลผลอันดีมีจนตาย
เหมือนผลไม้ปลูกไว้ที่ใกล้เรือน
ถามหาลาภว่าดีจะมีคล่อง
ถามถึงของสูญหายที่คลายเคลื่อน
ไม่เป็นไรจะได้รับกลับมาเรือน
อย่าแชเชือนเพ้อเดาเฝ้าเดือดดาล
ถามหาคู่ชูใจจะได้เลิศ
สุดประเสริฐดีแสนเป็นแก่นสาร
ถามเจ็บไข้หายพลันมิทันนาน
ทุกสถานเลขนี้ว่าดีเอย

 

ใบที่หนึ่ง

ใบที่หนึ่งสมมาตรปรารถนา
ทายไว้ว่ามีคนชุปอุปถัมภ์
หมายสิ่งใดในจิตคิดจะทำ
ว่าคงสำเร็จการประมาณมี
แต่ช้าช้าจึงจะสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีเปรมเกษมศรี
ว่าอยู่เย็นเป็นสุขทุกเดือนปี
แม้นใบนี้ถามโรคที่โศกกาย
ว่าคงหายเบาบางเหมือนอย่างทายกัน
หรือถามหาลูกหนี้พี่น้องหาย
ว่าคงจะพบพักตร์เหมือนทักทาย
หรือถามหมายลาภไม่หยาบคำ
ว่าช้าช้าคงสมอารมณ์นึก
ได้ก้องกึกเหล่ากอเป็นข้อขำ
ถามหาคู่ดีนักเหมือนชักนำ
ขอจบคำที่หนึ่งรำพึงเอย

>> กลับหน้าแรก<<​

 

ใบที่เก้าครับ
ใบที่เก้าเค้าความอุปมาตัวมัจฉาชาติ
สุดได้หลุดถอนประเสริฐสรรพกลับร่างเป็นมังกร
แม้นจะจรหาลาภจงทราบดี
อยู่ประจักษ์ทักษิณประจิมทิศ
ลาภสถิตริมทางข้างวิถี
แสวงหาง่ายดายภัยไม่มี
เหมือนวารีลมหนุนเป็นบุญเรือ
มังกรกับงูใหญ่ยังกลายเพศ
จงเห็นเหตุอัศจรรย์น่าฟันเฝือ
ถึงหน้าแล้งโชคดียังมีเจือ
ก็ได้เพื่อวิดวักตักวาริน
จะสมบูรณ์พูนเกิดประเสริฐสม
ลาภอุดมเหลือดีมีทรัพย์สิน
จะได้ยลคนที่จากเหมือนดังจินต์
ถามถึงคู่อยู่กินไม่ง่ายดาย
จะสำเร็จเสร็จพลันไม่ทันจิต
แม้รีบคิดแชเชือนไม่เหมือนหมาย
ถามถึงไข้ที่เป็นว่ามากมาย
ในเรื่องหายากหนอขอบอกเอย

 

ใบที่สิบเจ็ด

ที่สิบเจ็ดมีกรรมมาตามติด
จะทำกิจเคืองขุ่นดูหุนหัน
กลับหาร้ายใส่ตัวชั่วสำคัญ
คิดหมายมั่นว่าดีกลับมีทราม
จงหมั่นเล็งเพ่งพิศพินิจเหตุ
คอยสังเกตุให้ทราบอย่าหยาบหยาม
เห็นดีแท้แล้วจงทำกรรมที่งาม
จะสมความคิดไว้ได้สบาย
เร่งรักตัวกลัวผิดคิดให้มาก
โรคจะหายคืนวันเป็นอันดี
แม้นเป็นความตามมีคดีสู้
จงเร่งรู้มีชัยไม่เสียศรี
ในส่วนลาภแสนเลิศจะเกิดมี
ถามลูกหนี้ใดๆ ไม่พบเอย

 

ใบที่สอง

ใบที่สองต้องกันเหมือนจันทร์ฉาย
เปรียบกับต้นพฤกษาคราที่ตาย
แล้วกลับกลายได้เป็นเหมือนเช่นเดิม
ได้ผลิดอกออกใบไสวสว่าง
ต้องน้ำค้างลมเชยรำเพยเสริม
เหมือนกระจกบานเก่าเมื่อคราวเดิม
ต้องเพิ่มเติมขัดถูจึงดูงาม
จะทำการสิ่งใดพร้อมใจกัน
จงผ่อนผันหารือนับถือถาม
คงสมจิตสมปองทำนองความ
ใบนี้ถามคนไข้ว่าได้คลาย
ถามลูกหนี้พวกพ้องว่าต้องพบ
ถามเรื่องคู่รู้จบไม่สมหมาย
ถามหาลาภว่าดีพาทีทาย
จบภิปรายเลขสองทำนองเอย

 

ที่สิบเจ็ดมีกรรมมาตามติด
จะทำกิจเคืองขุ่นดูหุนหัน
กลับหาร้ายใส่ตัวชั่วสำคัญ
คิดหมายมั่นว่าดีกลับมีทราม
จงหมั่นเล็งเพ่งพิศพินิจเหตุ
คอยสังเกตุให้ทราบอย่าหยาบหยาม
เห็นดีแท้แล้วจงทำกรรมที่งาม
จะสมความคิดไว้ได้สบาย
เร่งรักตัวกลัวผิดคิดให้มาก
โรคจะหายคืนวันเป็นอันดี
แม้นเป็นความตามมีคดีสู้
จงเร่งรู้มีชัยไม่เสียศรี
ในส่วนลาภแสนเลิศจะเกิดมี
ถามลูกหนี้ใดๆ ไม่พบเอย

ไม่ดีแฮะ -*-

 

ใบที่19ครับ

 

ใบที่สี่

ใบที่สี่ชี้ชัดความพลัดพราก
เหมือนต้องจากคู่ไปไกลสถาน
ดังลูกไก่พลัดวงหลงไปนาน
กว่าจะพานพบหน้าก็ช้าจัง
ต้องอุตส่าห์อดกลั้นถึงนานหน่อย
แล้วจึงค่อยเป็นสุขในยุคหลัง
จงประคองตนไว้อย่าให้พลั้ง
ดวงจิตตั้งหวังสมานสามัคคี
เร่งนอนนบเคารพอยู่ที่ผู้ใหญ่
คอยตามไปใช้พินิจกิจวิถี
เหมือนดวงจันทร์ส่องฟ้าในราตรี
เมื่อแสงศรีสุริยันตะวันรอน
ถามถึงไข้ว่าคงหายได้สำราญ
ความโรงศาลมีชัยไม่หลอกหลอน
ยังไม่พบลูกหนี้ที่หนีจร
ในอุทรบุตรเป็นชายคำทายเอย

 

<H3>ใบที่สอง

ใบที่สองต้องกันเหมือนจันทร์ฉาย
เปรียบกับต้นพฤกษาคราที่ตาย
แล้วกลับกลายได้เป็นเหมือนเช่นเดิม
ได้ผลิดอกออกใบไสวสว่าง
ต้องน้ำค้างลมเชยรำเพยเสริม
เหมือนกระจกบานเก่าเมื่อคราวเดิม
ต้องเพิ่มเติมขัดถูจึงดูงาม
จะทำการสิ่งใดพร้อมใจกัน
จงผ่อนผันหารือนับถือถาม
คงสมจิตสมปองทำนองความ
ใบนี้ถามคนไข้ว่าได้คลาย
ถามลูกหนี้พวกพ้องว่าต้องพบ
ถามเรื่องคู่รู้จบไม่สมหมาย
ถามหาลาภว่าดีพาทีทาย
จบภิปรายเลขสองทำนองเอย ที่สอง</H3>

 

ใบที่สิบสาม

ที่สิบสามความเปรียบเทียบพฤกษา
ในเวลาคราวครั้งยังไร้ผล
ฤดูแล้งแห้งน้ำบำรุงตน
เป็นเพราะฝนขาดไปยังไม่มา
อย่าจรจากพรากที่จะมีทุกข์
เวลายุคอย่าไปไกลเคหา
ต้องน้ำค้างเย็นฉ่ำนำโรคา
ใช้ปัญญากอปร์กรรมให้ขำคม
แม้นอยากมีบุตรรักตระหนักจิต
ไม่ปกปิดบอกได้ว่าไม่สม
แม้นหวังพบผู้ใดในอารมณ์
อย่าระทมพบเห็นเป็นแน่นอน
ถามหาลาภทราบเถิดประเสริฐได้
แม้นมีหมายมุ่งอยู่คู่สมร
ไม่ได้กันทันทีที่อาวรณ์
เป็นจบตอนที่สิบสามตามมีเอย

 

ใบที่สิบแปด

ที่สิบแปดเห็นเหมือนเช่นทรัพย์
อยู่ติดกับศิลาที่อาศัย
จะหาผลแสนยากลำบากใจ
หาเท่าไรยากนักจักสมปอง
เหมือนพายเรือแล่นสวนทวนพายุ
กว่าจะลุยากตัวแสนมัวหมอง
ต้องอดฝืนกลืนกล้ำในทำนอง
จงประคองกิจการให้นานไป
คงสำเร็จเสร็จพลันในวันหนึ่ง
อย่ารำพึงเบี่ยงบิดคิดไถล
แม้นถามคนเศร้าโศกมีโรคภัย
จะหายได้แน่ชัดเป็นสัจจา
แม้นจิตตั้งหวังลาภจงทราบเสร็จ
ไม่สำเร็จสมหวังอย่ากังขา
แม้นเป็นความแพ้ยับอับปัญญา
กุมาราบุตรชายในครรภ์เอย

 

ใบที่ยี่สิบสอง

ที่ยี่สิบสองต้องฟังอย่าบังอาจ
อวดฉลาดไม่ดีจะมีเขลา
จะทำกิจสิ่งใดอย่าใจเบา
อุตส่าห์เฝ้าเรียนหาปรึกษางาน
ท่านผู้รู้ชี้แจงแสดงบท
จงจำจดให้แม่นเป็นแก่นสาร
ผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อนกาล
ถือโบราณไว้บ้างก็ยังดี
ถามโรคาว่าเบาทุเลาแน่
เป็นความแพ้ดูท่าต้องล่าหนี
ถามถึงลาภก็ประเสริฐเกิดมากมี
ยิ่งทวีขึ้นทุกวันเป็นมั่นคง
หวังประสบพบใครได้สมคิด
จะเชยชิดคู่ชมสมประสงค์
ใครขอได้ใบนี้ต้องชี้ตรง
อย่าใหลหลงดีเหลือเชื่อเถิดเอย

 

ใบที่แปด

ใบที่แปดชี้แจงแสดงเรื่อง
พอเป็นเครื่องคิดคาดวาสนา
สุขที่รับนับว่าพร่องรองลงมา
ไม่แรงกล้าสุขได้ก็ไม่ดี
ดุจต้นมณฑาพฤกษาชาติ
รากแก้วขาดเสียไปไม่งามสี
ฤดูแล้งน้ำลดอดวารี
แม้นย้ายที่ชื่นสดรจนา
ของที่หายทายว่าจะหายาก
สู้คดีมีลำบากจะเสียท่า
ถามหาคู่ร่วมเรียงเคียงกายา
ปรารถนาจะไม่สมอารมณ์ตน
ถ้ารำพึงถึงลาภจงทราบเถิด
ไม่ประเสริฐฝืดเคืองเรื่องลาภผล
ใบที่แปดบอกความตามยุบล
หมดนิพนธ์สำคัญเท่านั้นเอย

 

ใบที่สิบ

ใบที่สิบชี้เช่นเป็นความยาก
ถึงมีปากพูดไปไม่ได้ผล
เหมือนคนใบ้ได้แต่คิดจิตเวียนวน
จะบอกบ่นคำใดไม่รู้กัน
หรือบุคคลเซาตัวมัวนอนหลับ
ไม่มีศัพท์ถ้อยคำตามที่ฝัน
หลงละเมอเพ้อไปไม่รู้วัน
จะเร็วพลันมรณาหรือว่ายัง
บุตรในครรภ์ตามจริงเป็นหญิงชัด
ของที่พลัดหมดดีไม่มีหวัง
บอกว่าหายทายไว้ให้เชื่อฟัง
ไม่คืนหลังดังคิดในจิตใจ
ถามถึงไข้โรคาที่อาพาธ
เห็นร้ายกาจมั่นคงอย่าสงสัย
ถามถึงคู่ว่าได้ชมสมหทัย
ไม่ดีในส่วนลาภจงทราบเอย

 

ใบที่สิบห้า

ที่สิบห้าผาสุกไม่ทุกข์จิต
จะทำกิจแสนสมอารมณ์หมาย
ผลจะงามหนักหนาพาทีทาย
ถ้าค้าขายยอดดีมีกำไร
แม้นถามบุตรสุดที่รักประจักษ์ชัด
เป็นความสัตย์ชายตรงอย่าสงสัย
ถามหาคู่จะได้ชมสมดังใจ
แม้นถามไถ่ลาภหนาก็ว่าดี
เรื่องเจ็บไข้หายวันกระชั้นชิด
ไม่มีผิดไข่กบประสบศรี
จะเร็ววันพลันฟื้นคืนชีวี
ถามลูกหนี้ยากประสบได้พบพาน
โชควิไลใบนี้ที่สิบห้า
ไม่เลือกว่าหญิงชายบรรยายสาร
ว่าเลิศล้วนควรคิดจิตชื่นบาน
เกษมศานต์โดยไวใบดีเอย

>> กลับหน้า​

 

ใบที่สิบสาม

ที่สิบสามความเปรียบเทียบพฤกษา
ในเวลาคราวครั้งยังไร้ผล
ฤดูแล้งแห้งน้ำบำรุงตน
เป็นเพราะฝนขาดไปยังไม่มา
อย่าจรจากพรากที่จะมีทุกข์
เวลายุคอย่าไปไกลเคหา
ต้องน้ำค้างเย็นฉ่ำนำโรคา
ใช้ปัญญากอปร์กรรมให้ขำคม
แม้นอยากมีบุตรรักตระหนักจิต
ไม่ปกปิดบอกได้ว่าไม่สม
แม้นหวังพบผู้ใดในอารมณ์
อย่าระทมพบเห็นเป็นแน่นอน
ถามหาลาภทราบเถิดประเสริฐได้
แม้นมีหมายมุ่งอยู่คู่สมร
ไม่ได้กันทันทีที่อาวรณ์
เป็นจบตอนที่สิบสามตามมีเอย

 

ใบที่ยี่สิบห้านี้แจ้งแถลงสาร
โชคของท่านเปรียบดังสร้างสะพาน
คิดก่อการสะดวกทำ ข้ามทันที
เวลานี้ยังนุงยุ่งลำบาก
แรกลงรากต้องเหนื่อยเมื่อยเต็มที่
พอลุล่วงสำเร็จเสร็จสิ้นดี
สะพานนี้จะช่วยให้ หทัยสบาย
ลาภของท่านนั้นหนอจงรอก่อน
ไม่ต้องร้อนใจยุ่งมุ่งจิตหมาย
ถึงเวลาแล้วจะเห็นไม่เว้นวาย
ยิ่งแก่กายยิ่งสำราญบานเบิกทรวง
เนื้อคู่นั้นท่านว่าเป็นคนหม้าย
อยู่ด้วยกันแล้วสบายจะหายห่วง
พร้อมสินทรัพย์ชายหญิงสิ่งทั้งปวง
อีกลุล่วงทุกข์โศกโรคภัยเอย

 

ใบที่ยี่สิบสอง

ที่ยี่สิบสองต้องฟังอย่าบังอาจ
อวดฉลาดไม่ดีจะมีเขลา
จะทำกิจสิ่งใดอย่าใจเบา
อุตส่าห์เฝ้าเรียนหาปรึกษางาน
ท่านผู้รู้ชี้แจงแสดงบท
จงจำจดให้แม่นเป็นแก่นสาร
ผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อนกาล
ถือโบราณไว้บ้างก็ยังดี
ถามโรคาว่าเบาทุเลาแน่
เป็นความแพ้ดูท่าต้องล่าหนี
ถามถึงลาภก็ประเสริฐเกิดมากมี
ยิ่งทวีขึ้นทุกวันเป็นมั่นคง
หวังประสบพบใครได้สมคิด
จะเชยชิดคู่ชมสมประสงค์
ใครขอได้ใบนี้ต้องชี้ตรง
อย่าใหลหลงดีเหลือเชื่อเถิดเอย

 

ใบที่สิบเอ็ด

ที่สิบเอ็ดเสร็จตัวไม่มัวหมอง
เหมือนจันทร์ส่องผ่องใสในเวหา
ขี้เมฆลอยถอยพรากจากนภา
ดูท้องฟ้าโชติช่วงเพราะดวงจันทร์
ผลสนองต้องตามความประพฤติ
ที่คนยึดปางก่อนมาผ่อนผัน
ผลอันงามตามมีพอดีกัน
ภายหน้านั้นเห็นดีจริงยิ่งอุดม
ความเดิมแท้แม่ลูกแสนถูกจิต
สิ่งที่คิดบำเพ็ญเป็นเสร็จสม
ถามถึงคู่ร่วมใจว่าได้ชม
ตามนิยมกาเมประเวณี
ทั้งพวกพ้องน้องพี่ลูกหนี้จบ
จะต้องพบแท้เที่ยงไม่เลี่ยงหนี
สิ่งเป็นลาภดีงามตามที่มี
ความคดีสู้ได้ไม่แพ้เอย