เจโตวิมุตติ และปัญญาวิมุตติ ต้องไปคู่กัน จะเกินกว่ากันมิได้ ท่านเห็นเป็นเช่นไร

เห็นคนกลัวกันจังเรื่องการทำสมถะ รูปฌาณ อรูปฌาณ
ทำได้นะ แต่อันนี้ฟังจากพระท่านหนึ่ง เพียงแต่ต้องมีผู้รู้ชี้แนะ

ซึ่งอาจจะกลัวไปว่า อย่างในครั้งพุทธกาล ที่พระพุทธเจ้ากล่าวถึง ดาบสทั้ง 2 ท่าน
ซึ่งดาบสทั้งสองผู้ได้ฌานชั้น อากิญ และเนวสัญญา(ไปเกิดในอรูปพรหม) จึงฉิบหายจากมรรคผลนิพพาน

ที่ว่าฉิบหายจากมรรคผล นั้นเพราะเนื่องจากไม่ได้มีโอกาศฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า
ชี้แนะแนวทาง การพิจารณาการเกิด-ดับ ของ สังขารและวิญญาณ ในขันธ์ที่ยังไม่ดับ

เพียงแต่ถ้าพลาดจากวิปัสนา ก็ยาวนาน ล่ะ

 

ผมอาศัยรูปฌาณ และ สมาธิเบื้องต้น ในการเจริญวิปัสสนา
ผมจึงเห็นว่า ไม่จำเป็นต้องผ่านสนามรบนี้(อรูปฌาณ) ก็อนุมานได้ครับ
และผลลัพธ์ก็ไม่ต่างกัน จริงไหมครับ ท่านสีแอบ อิอิ

 

ปกติ ก็ไม่กลัวเรื่องฌาณกันหรอกครับ เพราะรู้กันดีอยู่ว่า เป็นสมาธิ นำมาใช้ประโยชน์ได้
ยกเว้นบางท่านเท่านั้นที่นิยมกล่าวติเตือนเรื่องฌาณอยู่เนื่องๆ ว่ามีก่อนพุทธศาสนาบ้างล่ะ ไม่ใช่พุทธศาสนาบ้างล่ะ ผิดทางบ้างล่ะ (จริงๆมันก็อันเดียวกันนั่นแหล่ะ หุๆๆ)
สองวันนี้ยังไม่เห็นหน้าเลย อิอิ ไม่รู้หายหน้าไปไหน

 

http://www.baanaree.net/index.php
กำลังฟังเลยดีนะ

 

ที่ว่าฉิบหายจากมรรคผล
ไม่เกี่ยวกับรูปฌาณ หรือ อรูปฌาณ หรอกครับ
ความจริงคือ ดาบสทั้งสองตายไปเสียก่อนครับ

 

ทำไมจะไม่เกี่ยว
ถ้าดาบสทั้งสองไม่ได้ฌาณ อาจได้เกิดเป็นสัตว์แบบอื่นที่มีอายุขัยสั้น ย่อมมีโอกาศกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ได้พบพุทธศาสนาทันภายใน5000ปี หรือนานกว่านั้น ก็ยังมียุคพระศรีอารย์
แต่นี่ ดันได้อรูปฌาณ พอตาย จึงต้องไปเกิดเป็นอรูปพรหม ซึ่งมีอายุยาวนานมากๆๆๆๆๆๆๆ ส่งผลให้ กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ไม่ทันอายุพุทธศาสนา และยังเลยยุคพระศรีอารย์อีก ก็ต้องรออีกเนิ่นนานนัก
นี่แหล่ะ คือความฉิบหายล่ะ
คุณเกสท์ต้องมองอะไรให้กว้างๆหน่อยนะครับ ทัสนะที่แคบเกินไป มันจะขวางทางปัญญาหน่ะครับ หุๆๆ

 

ถ้าถามว่า ตอนที่เราเข้าฌาน ตั้งเป้าหมายไว้ที่จะต้องได้อรูปฌานมั้ย อันนี้ไม่ได้กำหนด แต่ที่ได้มาเองนั้น เป็นส่วนที่เราได้เองจริง ๆ ไม่ได้ตั้งใจจะให้ได้ เนื่องจากตอนนั้นที่ได้เข้าฌานอยู่ เราไม่สนใจกาย ได้แต่เพียงดูอารมณ์ในตอนนั้นเท่านั้น และอารมณ์ตอนนั้นแนบแน่นเป็นหนึ่งเดียว เรียกได้ว่า อรูปฌานนี่ ต้องนิ่ง และสงบมาก ๆ จิตไม่ฟุ้งซ่าน แต่ทุกครั้งจะไม่เคยผ่านปีติ บางครั้งจะได้ถึงอรูปฌาน บางครั้งก็ไม่ถึงอรูปฌานก็มี

 

การที่จะได้ไปจุติในอรูปพรหม คือจิตก่อนตายต้องเป็นสมาธิในระดับนั้น
แล้วทำไมท่านจึงไม่เอาแค่ระขนิกกะ หรืออุปจาร ก็พอ ไปเกิดในสวรรค์ (ดาบสทั้ง2)

คงเพราะจิตที่ชำนาญในวสี เพียงชั่วกระพริบมันแล่นไปหาอารมณ์นั้นไปสู่อรูปฌาณในขณะตาย

และเพราะไม่ได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า จิตใคร่อารมณ์ในอรูปฌาณจึงน้อมแล่นไปหาอารมณ์นั้น

 

ขอบคุณพี่จรที่แนะนำครับ
เรื่องกล้าหน่ะกล้าอยู่แล้ว
ส่วนที่เถียงกับ อ ขันธ์ นั้น ผมว่าไปตามถูกผิดครับ
ถ้าธรรม อ ขันธ์ ครอบธรรมผมได้ ผมก็ยอมรับได้ครับ
บางครั้ง อ ขันธ์ อาจเข้าใจความหมายที่ผมจะสื่อผิด ตรงนี้ก็ต้องชี้แจงไป

พี่จรอย่าเอาคำว่า อรหันต์มาไว้หน้าชื่อผมเลย เห็นแล้วหวาดเสียว อิอิ

 

ในส่วนของอรูปฌาน แต่ปัญญายังไม่แจ้งจึงไม่สามารถมรรคผลนิพพานได้ จึงไปติดอยู่ที่อรูปพรหม

 

ถามหน่อย
ที่ว่า อสัญญสัตตาภูมิ(พรหมลูกฟัก) นี่หมายถึง ฌาณ 4 หรืออรูปฌาณ-อรูปพรหม
บางแห่งว่า ฌาณ 4 คือในชั้น อสัญญสัตตาพรหม ซึ่งจะมีเพียงขันธ์เดียว มีแต่รูป
และบางแห่งก็ว่า อรูปพรหมทั้ง 4 มีขันธ์ 4 ขันธ์ ไม่มีรูป

ตรงไหนคือพรหมลูกฟัก ในส่วนของฌาณ 4 (อสัญญี)หรืออรูปฌาณ

 

ในส่วนของอรูปพรหม ไม่มีรูปค่ะ มีขันธ์ 4 ขันธ์ เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาน
ในส่วนนั้นจะต้อง ใช้ปัญญาให้แจ้ง ในทั้ง 4 ขันธ์ และนาม (จิต) จะวิมุตติ และเมื่อนั้น รูป (กาย) จะวิมุตติตามไปด้วย แต่ในส่วนนี้ ปัญญาต้องแจ้งจริง ๆ เท่านั้น

 

ถ้ามีปัญญาก็รู้ได้
อันนี้มันขาดปัญญา
เลยรู้ได้แค่มุมมองแคบ ๆ

เฮ้อ...กรรมของสัตว์

 

ถามทุกท่านแหละครับ กำลังงง ในสมมุติ ว่าตรงไหนคือพรหมลูกฟัก
ซึ่งบางแห่งว่า ฌาณที่ 4 ซึ่งผู้ที่ได้ฌาณ 4จิตก่อนตายจะไปเกิดใน 2 ชั้นคือ เวหัปผลา
และ อสัญญี ตรงนี้แหละ บางแห่งว่า ชั้นอสัญญี คือ พรหมลูกฟัก

และบางแห่งก็ว่า พรหมลูกฟักคือ อรูปพรหมทั้ง 4
แล้วอะไรคือพรหมลูกฟักกันแน่ หุๆ เคลียร์หน่อยๆ

 

เออ ๆ ก็พูดส่งเดช ไปงั้นแหล่ะมั้ง 555

 

คนที่ได้ฌาน 4 จะเข้าสู่กระแสนิพพานแล้ว แต่จะยังไม่แจ้งตลอด ต้องใช้ปัญญาในการวิปัสสนาเพิ่มเติมในส่วนนี้ด้วย

 

มั่วหรือป่าว เอาอรหันตมรรค ไปเปรียบกับพรหมลูกฟัก เคลียร์หน่อยๆ
ซึ่งได้ผ่านอนาคามีผลมาแล้วนี่ จิตจึงอยู่ในเขตชั้น สุทธาวาส ทั้ง5 ในรูปพรหม (ตามอินทรีย์)

 

คุณพี่ขจร ให้เกรดสูงเกินไปหรือเปล่า อิอิ

 

ลืมขอบคุณ คุณto2504

 

ไม่เป็นไรค่ะ

;aa13