เจตสิก ๕๒ เกิดพร้อมกับจิต ดับพร้อมกับจิต รู้อารมณ์เดียวกับจิต อาศัยวัตถุเดียวกับจิต

ช่ายแล้ว ข้ามไม่ได้เลย

ปัญหามันอยู่ที่ว่า ไปศึกษาเอาที่ไหน ?

เช่น จิตมีราคะให้รู้ว่าจิตมีราคะ แล้วก็ไปเปิดตำราอภิธรรมปิฎก ว่าอะไรที่เรียกว่าราคะ จิตมีราคะ มาจากไหน มีจำนวนเท่าไรอย่างนั้นไหม

หรือ จิตมีราคะให้รู้ว่าจิตมีราคะ ก็กำหนดรู้ที่จิตตัวเองเลย

 

ขยายให้อีกหน่อย เพื่อประหยัดคำถาม

สติระลึกได้ในธรรมที่เกิดอยู่ ว่าจิตมีราคะก็รู้ว่าจิตมีราคะนั้น

ของพวกนี้รู้กันได้ ถ้าไม่เห็นก็หลงติด

สติระลึกได้ สัมปชัญญะ พิจารณา ความเพียร ตามรู้

กำจัดอภิฌาและโทมนัส จิตเป็นมหากุศลมีปัญญาเกิดร่วม

เพราะอะไร เพราะปัญญาดับความไม่รู้ มืดกับสว่างเกิดพร้อมกันไม่ได้

สังเกตุเวทนาก็ได้ คล้ายปิติ สงบ สุข เย็นในฌาณ

แต่ท่านไม่ได้หมายเอาสภาวะเวทนา แต่เกิดจากปัญญาที่ดับร้อน ^^

 

ทำงานก่อนน๊า น้องโหน่ง^^

 

ญาณมี ๓ อย่าง

สุตมยปัญญา จิตมยปัญญา ภาวนาปัญญา

จะปฏิเสธปัญญาใดปัญญาหนึ่งนั้นไม่ถูกต้อง

เพราะการฟังธรรมสัตปุรุษ เป็นเหตุให้ศรัทธาเกิด

เพราะการโยนิโสมนสิการ เป็นเหตุให้สติเกิด



อีกอย่างผู้ศึกษาท่องจำอะไรตาที่น้าปราบเข้าใจก็ตาม

บางทีอาจจะลึกกว่าที่ตัดสินอยู่ก็ได้ ^^

 

สวัสดี พี่ป.ปราบ ยามเย็น
พี่ ป.ปราบว่า วิปัสสนาญาณเกิด ขณะนั้น เป็นอย่างไรครับพี่ เล่าได้ก๊ะ

 

กำหนดว่าไง ^^

ศึกษาได้ในพระไตรปิฏกครับ

เมื่อเข้าใจก็ ก็ควรจะรู้ว่าธรรมไม่ได้อยู่ในตำรา แต่เกิดอยู่ขณะนี้

ตำราเป็นเพียงผู้ชี้เท่านั้น ^^

คล้ายๆ น้าปราบ ทั้งฟัง ทั้งจำ ทั้งพิมพ์ ทั้งพูด ทั้งโพส บทธรรมหลวงพ่ออยู่นั้นแล

เมื่อเจอสภาวะจริง ต้องกลับไปเปิดฟัง เปิดอ่านอีกไหม



เห็นเที่ยวถาม ๑ + ๑ ได้เท่าไหร่

เรื่องจำนวนนั้น ก็ชี้ไปแล้ว ว่าจำแนกโดยประเภท โดยลักษณะ โดยกิจ หน้าที่

คล้ายๆ อินทรีย์ ๕

กล่าวเท่านี้ก้เข้าใจว่าประกอบด้วยอะไร เป็นองค์ธรรมในการพิจารณา

 

อืม...นี่แหล่ะ อย่างที่ลุงหมานบอกนั่นแหล่ะถูกต้องแล้ว
เวลาจะสื่อสารอะไร ก็กล่าวให้ชัดเจน
ยังมีหน้าเอาตรรกะมาสรุปอีก

 

กั๊กๆ ไอ้แบบกล่าวสั้นๆ มันก็มีแล้วไง

มีคนโพสก่อนหน้า 1 โพสพอดี

ความโดยรวม มันก็เหมือนกัน

ดังนั้น

หากอยากฟังแบบสั้นๆ คิดว่า สั้นๆ แล้ว จะรู้เรื่อง ก็ให้ฟังอันก่อนหน้า
ที่ผมโพส อันนั้นไป

แต่ ฟังสั้นๆ ไม่เข้าใจ ขอแบบยาว ก็ถือเสียว่า ผมกล่าวแบบยาวๆ ให้ฟัง

เลือกเอาสิ

แต่ ถ้าฟังทั้งสองอย่างไม่เข้าใจ เพราะว่า ไม่ใช่"สัตว์มีสัญญา"แบบฉาน ฉาน
ไม่ได้กล่าวแบบนี้ แต่จะกล่าวแบบผิดไปผิดมา มันก็อายเขา

จะให้อธิบายออกมาเป็น ภาษาตัวเอง มันก็ขาดขวิดแบบที่เห็น สุดท้ายก็
เลยตัดแปะมันเสียเลย จะได้เลี่ยงการกล่าวผิด ก็ว่ากันไป

******************

แต่ คุณจิตใจเลิฟอะไรนี่ เมื่อวันก่อน เห็น ขนธรรมของ หลวงพ่อสุรศักดิ์
มากล่าว อันนั้นก็สาธุ ที่สามารถหยิบธรรมฟากปฏิบัติมาแสดงได้บ้าง

นี่ถ้าไม่ได้เอามาแปะกันเทห์ แต่ ปฏิบัติตามแล้วซึ้งใจ เดี่ยวก็รู้ ว่า

นอนเพียง4 ชั่วโมงเนี่ยะ มันมีจริงๆ แล้วไม่ใช่การปฏิบัติอดหลับอดนอนนะ

พระท่านไม่ได้สอนแบบนั้นแน่ๆ แต่ นอนอยู่นี่แหละ จิตกลับภาวนาอยู่
ตลอดเวลา จะหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวจริงๆเนี่ยะ ปุถุชนมักใช้ 4 ชั่วโมง
(โดยสถิติ)

แล้วยิ่งกว่านี้นะ จะไปเห็นอีกว่า กำลังทำงานง่วนเลย ทำงานได้ว่อง
ไว ฉับ ฉับ ฉับ แต่ ทั้งหมด ไม่ตื่นเลย จิตไม่ตื่นเลย ทั้งๆที่ลืม
ตาแป๋ว ทำงานฉับๆๆๆๆ ก็จะเห็นอีกว่า ปุถุชนเนี่ยะเอาเข้าจริงๆ หลับ
มันตลอด 24 ชั่วโมง

************

ป.รอ.แอบมึน : "สัตว์มีสัญญา" เป็น คำของตถาคต ไม่ใช่ คำหยาบ

 

เหรอ ทำไรได้บ้างล่ะ
บอกมาให้หมดเลย จะรออ่าน

ที่เขียนมานี้นะ เราอ่านแล้วรู้สึกว่า สื่อสารได้ดีขึ้นนิดหน่อย
ว่าแต่ จะข่มเรารึป่าวเนี่ย ข่มมาเลยมีอีกมั้ย

 

ก็กำหนดรู้ว่าจิตมีราคะ ก็แค่นี้

 

ทีนี้ ที่ ว่า ศึกษาในพระไตรปิฎก
เราจะศึกษาในส่วน วิธีการทำ หรือ ศึกษาในส่วนแจกแจงผลงาน

 

ถ้า คล้ายๆผมนะ ไม่ต้องไปพากแยก นี่ธาตุ อ่อนแข็ง เย็นร้อนหนาว นี่รูปนี่นามไม่มีอย่างนี้ครับ

มีแต่ กระทบปั๊บ ใจเป็นอย่างไรรู้อย่างนั้น

ใจยินดีรู้ยินดี ใจยินร้ายรู้ยินร้าย ใจเฉยๆรู้เฉยๆ ใจว่างๆรู้ว่างๆ ใจนิ่งๆรู้นิ่งๆ
ใจสงสัยรู้สงสัย ใจหงุดหงิดรู้หงุดหงิด ใจอึดอัดรู้อึดอัด
มีแค่นี้

 

อันนี้ก็ถาม ฝึกความสงสัยเฉยๆ

 

น้องโหน่ง คนที่จะเรียนวิธีเพื่อหลุดพ้น

เขาก็ต้องศึกษาวิธีการ ที่เรียกว่า วิปัสนาธุระ นั่นเรียกว่า
เป็นปัญญาที่ได้จากสุต แล้วก็มาทำตาม จนกว่าจะเป็นภาวนามยปัญญา

แต่มันก็มีข้อสังเกตุอย่างหนึ่งให้ชวนสังเกตุ

ในภาษาไทย เรียกว่า


ฟังแล้วเิกิดปัญญาบรรลุธรรม เข้าใจว่านี่ก็เรียกว่า สุตมยปัญญา

พิจารณาแล้วบรรลุธรรม เข้าใจว่า นี่ก็เรียกว่า จินตามยปัญญา

ภาวนาแล้วบรรลุธรรม เข้าใจว่า นี่ก็เรียกว่า ภาวนามยปัญญา

นั่นคือ เหตุของการบรรลุธรรมมีได้ 3อย่าง

ทีนี้ ใครจะเข้าใจแบบไหน

 

สวัสดีครับเซียนกาแฟ

นิ่งเป็นใบ้ ครับ

 

พี่ ป.ปราบ นิ่งเป็นใบ้ เสร็จขยับมีสงสัยต่อไหม ขอรับ

 

เห็นครั้งแรกจะมีสงสัย ตามมาทันที เพราะว่า

ไม่เคยเห็นสิ่งที่เคยได้รู้ได้เห็นมาก่อนเรียกว่า ไม่มีอะไรจะมาเรียกชื่อ

ดว้ยมันเข้าไปเห็นปรมัตถ์ จะเป็นภาษาได้แค่เพียง
อะไรซักอย่างผ่านมาผ่านไป อันนี้เป็นลักษณะ ของรูปนามปริเฉท

เรียกว่า จิตมันแยกรูปแยกนามด้วยตัวมันเอง


การเห็นแบบนี้ซ้ำๆ ย้ำๆ มันถึงทำให้เราเข้าใจถึง สันฐิติโก

 

อกาลิโก เจอตรงไหน พี่ปราบ

 

ตอบรวม คำตอบที่ตอบมาของน้าปราบแล้วกัน

ผมไม่พูดซ้ำแล้วนะ

ก็เป็นในส่วนเริ่มต้น หัดรู้

น้าปราบคิดว่า วิปัสสนา ธรรมอันรู้ยิ่งเขารู้กันแค่นี้รึเปล่า

เคสอย่างนี้มีมากแล้วก็ไปติดว่าง นึกเอาว่าไม่คิดกัน ทำให้มันว่างๆเข้าไว้ ^^

 

น้องโหน่ง มันต้องอาศัยการทำบ่อยๆ เนืองๆ ในวิธีเดิมๆ

เช่น จิตมีราคะให้รู้ว่าจิตมีราคะ ไม่ใช่ว่า ฝึกให้ได้ครั้งเดียวไม่ใช่

ต้องอาศัยความเป็น อาเสวิตายะ ภาวิตายะ พหุลีกะตายะ
ยานีกะตายะ วัตถุกะตายะ

มันจึงประสบผล ไม่ทำไปได้นิดหน่อย โอดครวน โอยขี้เกียจ

แบบนี้ใครก็ช่วยไม่ได้

ทีนี้การที่จะไปบอกว่าไปติดว่าง แม้ความว่างก็ต้องกำหนดรู้

น้องโหน่งก็ลองทำไปให้สุดอย่างมีความเพียร ไปก่อน
ก่อนจะมาวัดคนอื่นว่าส่วนใหญ่ไปติดว่าง