เก่าไปหน่อยแต่พึ่งเจอครับ พระธุดงค์ละสังขาร ไปพบในถ้ำไม่เน่าเปื่อย

ขออนุโมทนากับหลวงพ่อด้วยความเคารพ
ธรรมใดที่หลวงพ่อบรรลุขอให้ข้าพเจ้าได้เช่นเดียวเถิด..สาธุ

 

ขออภัยนะครับ การขอส่งให้พระอริยเจ้าไปสู่สุคติบ้าง ไปสวรรค์บ้าง ไม่ควรกล่าวแล้วครับ พระอริยเจ้าถ้าเป็นพระอรหันต์ไม่ไปสู่โลกทั้งสามแล้ว

 

ข้าพเจ้าขอกราบซึ่งพระอริยเจ้า

ขออนุญาติแสดงทัศนะนะครับข้าพเจ้าก็ไม่สามารถค้นหาประวัติของท่านได้ ทีแรกก็สงสัยเช่นกัน

แต่พอนั่งนึกตามรูปการที่ควรจะเป็น อายุท่านก็มาก อยู่ทางโลกมาก็นาน บ่วงสุดท้ายที่ท่านอยากตัดอาจจะเป็นบ่วงรัดคอ ซึ่งหากเปรียบกับคำสอนในพระพุทธศาสนาบ่วงนั้นคงเป็นบุตร ที่ท่านยังตัดไม่ขาด แต่พอได้สัมผัสว่า หากยังยึดติดเอาสิ่งเหล่านั้นมารัดไว้อยู่ ก็คงจะไม่หลุดพ้นเสียที เมื่อพระอริยเจ้าละได้แล้ว ท่านก็เอนกายลงเพื่อละซึ่งสังขาร

อาจจะเป็นความคิดที่โงเขลา แต่ข้าพเจ้าเองก็อยากมองในมุมนี้มากกว่า....

อนุโมทนาครับ.....

 

เก่าไปหน่อยแต่พึ่งเจอครับ พระธุดงค์ละสังขาร ไปพบในถ้ำไม่เน่าเปื่อย

"วันใดฉันไม่อยู่ โปรดรู้ ฉันไปแล้ว ใครถามให้ตอบตามแนว ว่าไปแล้วก็แล้วกัน อย่าเสียเวลาตามหา เพียงรู้ว่าเช่นนั้น อย่ากังวลไม่สำคัญ ความจริงนั้น ฉันไม่ได้ไป-ไม่ได้มา"

กราบนมัสการสังขารพระคุณเจ้า ธรรมนั้นสูงส่งยิ่งนัก ความจริงนั้น ฉันไม่ได้ไป-ไม่ได้มา"
ขออนุโมทนาสาธุ ธรรมใดพระคุณเจ้าบรรลุ ขอธรรมนั้นบังเกิดแก่ข้าพเจ้าด้วยเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ.

 

"วันใดฉันไม่อยู่ โปรดรู้ ฉันไปแล้ว ใครถามให้ตอบตามแนว ว่าไปแล้วก็แล้วกัน อย่าเสียเวลาตามหา เพียงรู้ว่าเช่นนั้น อย่ากังวลไม่สำคัญ ความจริงนั้น ฉันไม่ได้ไป-ไม่ได้มา"

 

"ด้วยอำนาจของพระรัตนตรัย ลูกขอกราบขอขมากรรมต่อหลวงพ่อหน่อย กรรมใดหากลูกได้เคยล่วงเกินท่านไปแม้แต่ความคิดแว๊ปเดียวที่ไปสงสัยกับเชือกเส้นนั้นต่อความเป็นอริยเจ้าของหลวงพ่อ ขอได้โปรดอดโทษและอโหสิกรรมให้ลูกด้วยเถิด สาธุ"

ลูกขอน้อมกราบส่งหลวงพ่อสู่ดินแดนแห่งพระนิพพานเป็นที่สุดเจ้าค่ะ สาธุ

ปล. ทุกท่านอย่าได้ติดใจสงสัยในเชือกเส้นนั้นเลย หลวงพ่อผูกตรงส่วนคอเอาไว้ ก็เพื่อว่าท่านต้องการให้สภาพศพคงไว้ซึ่ง ท่าไสยาสน์ ก็เท่านั้นเองค่ะ

 

มาบอกเรื่องปริศนาเชือกผูกคอคะ ไม่มีปริศนาธรรมอะไรเลยค่ะ
เราเคยอ่านมาว่าพระธุดงค์ที่ท่านใช้เชือกผูกคอเพราะว่า ตอนท่านนั่งสมาธิถ้าหลับไปคอจะไปดึงเชือก เชือกจะรัดคอทำให้ตื่นคะ คิดว่าท่านคงจะอธิฐานไม่นอนนะคะ คงใช้3อิริยาบท ยืน เดิน นั่ง ไม่นอน แบบลูกศิษย์หลวงปู่มั่น คือไปนั่งสมาธิตรงขอบเหวถ้าง่วงก็ตกเหวไปเลย ทำให้จิตกลัวไม่กล้าง่วงคะ สุดท้ายท่านก็ได้บรรลุธรรมตรงขอบเหว จำไม่ได้ว่าหลวงปู่อะไรคะ

 

เก็บรักษาไว้อย่างนี้แหล่ะ!
เอาไว้เตือนสติ เตือนใจลูกหลาน ที่ยังมีลมหายใจและยังหลงระเริงกันอยู่
อย่ามัวหลงหาเครื่องประดับกาย แต่ไม่หาศีล หาธรรม มาประดับใจ
เพราะมีสิ่งเดียวเท่านั้น ที่พอจะนำไปใช้ได้ทั้งโลกนี้และโลกหลังความตาย

เพราะฉะนั้น อย่าไปสงสัยในพระรัตนตรัย(พระพุทธ พระธรรม พระอริยเจ้า)
จงสงสัยตนเองว่า เราตายจะเน่าเปื่อยหรือไม่ ทำไมจิตเราถึงไม่นิ่งสักที
ชาตินี้เราจะได้มรรค ผลหรือนิพพาน หรือไหม?

ลูกขอกราบพระสุปฎิปันโน ที่ท่านปฎิบัติดี ปฎิบัติชอบแล้ว สาธุๆๆ
กายจึงไม่เน่าเปื่อยเหมือนปุถุชนหรือคนธรรมดา
เพราะท่านแยกจิตออกมาจากขันธ์ ๕ ได้เด็ดขาด ก่อนจะสิ้นลมหายใจ

คงจะมีหลายคน หูตาสว่างเลย
เมื่อเห็นแล้ว รู้แล้ว ขอให้ทุกท่านมีดวงตาเห็นธรรมและเจริญในธรรม

 

สาธุๆๆ ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ

 

ขอน้อมจิตนมัสการพระอริยสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ

 

น้ำตาไหลเลย โมทนาบุญด้วยครับ ท่านคือ พระอรหันต์ ท่านเสร็จกิจ ลากลับพระนิพพานแล้ว

 

ในที่สุดก็เป็นแบบนี้เอง...แหะๆๆ...ว่าแล้วต้องผิด ข้าพเจ้าคงต้องศึกษาอีกมาก

กราบอนุโมทนาครับ

 

ถ้าผมจำไม่ผิด คือ หลวงปู่จวน ครับ

ถ้าผิดต้องขออภัยด้วยครับ อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ สาธุ

 

ตอนแรกยอมรับว่าก็สงสัยเรื่องเชือกเหมือนกัน แต่พออ่านมาถึงความเห็นต่อมาเกี่ยวกับฉันนภิกษุ กับนึกขึ้นได้เรื่องที่หลวงพ่อพระราชพรหมยานเคยเล่าเกี่ยวกับพระภิกษุที่มีอดีตชาติเป็นค้างคาว 500 ตัวฟังธรรมแล้วตกมาตาย ตอนหลังได้มาเกิดเป็นมนุษย์ ได้ฟังพระอภิธรรมอีกครั้งก็เบื่อหน่ายสังขาร ก็พอเข้าใจได้ และแอบเขกหัวตัวเองไปหนึ่งทีเผื่อจะเคาะเอาความเขลาของตัวเองออกไปได้บ้างที่ไปคิดในสิ่งที่ไม่ควรคิด

จริงๆ แล้ว สิ่งที่ควรจะคิดมากกว่านั้น ก็คือประเด็นที่ท่านเขียนทิ้งไว้มากกว่า -- ทำอย่างไรเราจะพาตัวเองออกจากวัฏฏะไปยังสถานะที่ ไม่ต้องไป และ ไม่ต้องมา ให้ได้อย่างท่าน

สาธุ

 

กราบเท้าหลวงปู่ด้วยจิตเคารพสูงสุดครับ

ธรรมใดที่ท่านสำเร็จแล้ว ขอข้าพเจ้าจงสำเร็จด้วยเถิด

 

========

เห็นมีคุยกันต่อก็เลยขอขยายความสองเรื่อง
1 เรื่องปริศนา ธรรม ของหลวงพ่อคือ ฉันไม่ได้ไป-ไม่ได้มา"นี้หมายถึง จิตฉันนี้ไม่ยึดติดอะไรแล้ว จึงไม่วิ่งไปหาอะไร และไม่ได้วิ่งมาหาอะไร จิตฉันเป็นธรรมดาเป็นธรรมชาติบริสุทธิ์ของมัน เข้าถึงแล้ว จิตฉันมันก็อยู่ของมันเป็นธรรมดาเป็นธรรมชาติของมัน ไม่ได้ไปและไม่ได้มาอีกแล้ว หยุดแล้ว สาธุครับ [นี่คือธรรมของพระอรหันต์ครับ]
2 เรื่องเชือกที่ผูกคอไว้ ตรงนี้เป็นความชาญฉลาดของพระธุดงค์ เพราะข้อวัตรที่ต้องยึดถือปฏิบัติคือห้ามนอน ให้ถือวัตรคือยืน เดิน นั่ง แต่เวลาที่ต้องจำวัด นี่พอจิตมันหลับคือตกภวังค์ ออกจากสมาธิแล้ว มันก็คุมกายไว้ไม่ได้ กายมันก็หลับ ไปกับจิต พอจิตหลับขาดสติสัมปชัญญะ มันก็มีโอกาสที่กายจะเปลี่ยนอิริยาบทไปสู่ท่านอน เพราะมันเป็นธรรมชาติของร่างกายเรา ที่นี้พระธุดงค์ท่านเป็นผู้มีปัญญา จึงต้องหาวิธีช่วยให้ไม่พลาดคือมีสติตื่นตัวเสมอแม้เวลาหลับจำวัดก็ตาม ก็เลยใช้เชือกคล้องคอไว้ให้มีสติ แต่ไม่ใช่เป็นการแขวนคอฆ่าตัวตายอันนี้พระธุดงค์ท่านไม่ทำแน่นอนเพราะเป็นบาบมากครับ
3 จากสภาพกายสังขารของท่านเห็นไหม๊ครับว่าจะเป็นลักษณะที่ไม่ใช่ท่านอน แต่เป็นท่านั่งเอนกายเล็กน้อย นี้คือธุดงค์วัตรครับ และอีกส่วนหนึ่งคือตามอรหันต์วิสัย ย่อมสามารถทิ้งกายไว้ให้ม่เน่าเปื่อยได้ เพราะเป็นอรหันตธาตุครับ เช่นเดียวกับพระอรหันต์ประเภทอื่นๆครับ

ทีนี้ ตามอรหันต์วิสัยจะเป็นเช่นนี้ จะต่างกับพุทธวิสัย หรือพระปัจจเจก หรือพระอรหันต์พุทธภูมินี่จะมี พุทธวิสัยคือจะทราบวาระจิตแห่งการดับกายสังขารของตน ครั้นเมื่อถึงเวลา คือจะใช้การนอนไสยาสน์ทำสมาธิเข้าปรินิพพาน หรือเข้านิพพานครับ สาธุครับ

 

อนุโมทนาสาธุ ธรรมใดสำเร็จแก่หลวงพ่อแล้วขอให้ลูกได้ถึงทุกประการ สาธุ สาธุ สาธุ

 

อ่านข้อความที่ท่านเขียนไว้ทั้งขนลุก ทั้งนำตาไหล สาธุในธรรมของท่านครับ

 

อนุโมทนาบุญท่านพระอรหันต์ ธรรมใดที่ท่านสำเร็จแล้ว ขอให้ข้าพระพุทธเจ้าถึงซึ่งที่สุดของธรรมนั้นด้วยเทอญ..สาธุ

 

ขอกราบหลวงพ่อด้วยความเคารพยิ่ง ลูกขออธิษฐานให้สรรพสัตว์ผู้ที่ปราถนามรรคผลนิพพานทั้งหลายได้สมประสงค์เจ้าค่ะ