อารมณ์ที่ส่งผลให้เกิดเป็นมาร

พญามารมีจริงหรือ (ต่อ)



ที่กุฏาคาร เมืองเวสาลี มารทำแผ่นดินไหวเกิดเสียงดังรบกวนการแสดงธรรม

พระบรมศาสดาตรัสว่า " ดูกร ภิกขุ แผ่นดินนี้ไม่ถล่มทะลายดอก นั่นมารมากลั่นแกล้งเธอ "

สาวกของพระสัมพุทธเจ้าย่อมมีสติก้าวล่วงโลกามิส หลุดพ้นจากบ่วงมาร ดังอาทิตย์อุทัยแสงหลุดพ้นจากหมู่เมฆ รุ่งเรืองอยู่

 

พญามารมีจริงหรือ (ต่อ)



ณ ปัญจสาลคาม พระพุทธองค์ทรงบาตรภิกขาจารไม่ได้ภัตตาหาร จึง่ตรัสว่า

" แน่ะ มารผู้มีบาป เธอคิดว่าบาปไม่ให้ผลหรือ? "


ทีนั้น มารสะดุ้งกลัวบาป กราบทูลวิงวอนพระสุคตให้ทรงภิกขาจารอีก

พระตถาคตตรัสว่า " ดูกรมาร เราไม่กังวลเรื่องอาหาร เราจะเสพปิติเป็นอาหาร
ดุจดังอาภัสสรเทพ "

 

พญามารมีจริงหรือ (ต่อ)



สมัยหนึ่ง พระตถาคตทรงแสดงธรรมอยู่ มารแปลงเพศเป็นชาวนาผมยาวรุงรัง

แบกไถเข้ามา ถามหาโค และกล่าวว่า " ชนใดกล่าวว่า นี้เป็นเรา นี้ของเรา
ชนเหล่านั้นยังไม่พ้นอำนาจมาร "


พระพุทธศาสดาตรัสว่า " ชนเหล่านั้น ไม่ใช่เรา , ดูกร มาร ท่านย่อมไม่เห็นแม้มรรคานั้น "

 

ณ หิมวันตโกศลประเทศ พระสุคตทรงดำริว่า " เราจะสามารถเสวยราชย์โดยธรรม ไม่เบียดเบียนใคร และ ไม่ใช้ใครให้เบียดเบียน ไม่ทำผู้อื่นให้เสื่อมและไม่ใช้ใครทำให้เสื่อม ไม่เศร้าโศกและไม่ทำให้ผู้อื่่นเศร้าโศกได้หรือหนอ? "..


ครานั้น มารปรากฏมา กล่าวว่า " ย่อมได้ "

พระผู้ทรงพระภาคเจ้าตรัสว่า " ดูกร มาร ผู้รู้เห็นทุกข์อันมีกามเป็นเหตุ ไฉนจะพึงน้อมเข้าสู่กามอีกเล่า "

 

พญามารมีจริงหรือ (ต่อ)



ที่นครสิลาวดีแห่งสักกะชนบท มารแปลงเพศเป็นพราหมณ์ มีชฎาใหญ่ นุ่งห่มหนังเสือ ถือไม้เท้ามะเดื่อเข้ามาชวนภิกษุสึก พระบรมศาสดาตรัสเตือนภิกษุว่า
"นั่นไม่ใช่พราหมณ์ แต่เป็นมารผู้มีบาป "

 

พญามารมีจริงหรือ (ต่อ)


โคธิกะภิกษุ บรรลุเจโตวิมุตติถึงหกค่รั้ง แต่บรรลุแล้วเสื่อม เสื่อมแล้วบรรลุอยู่ดังนี้ ต่อบรรลุครั้งที่เจ็ดจึงทำกาลพรากสังขาร

ทีนั้น มารปรากฏมาขอให้พระผู้มีพระภาคพระตถาคตเจ้าทรงเสด็จห้ามการฆ่าตัวตายของโคธิกะภิกษุ

พระบรมศาสดาตรัสว่า " ท่านผู้รู้ย่อมไม่อาลัยในสังขาร โคธิกะ ถอนตัณหาพร้อมทั้งราก นิพพานแล้ว "

"ดูกร ภิกขุ มาเราไปสู่กาฬสิลา ณ อิสิคิลิบรรพต อันเป็นที่ปรินิพพานแห่งท่านโคธิกะเถิด ผู้ไม่อาลัยในชีวิต พิชิตเสนาแห่งมัจจุ ไม่กลับสู่ภพอีก คือโคธิกะภิกขุ ผู้ถอนตัณหา นิพพานแล้ว "