อานุภาพแห่งการรู้เฉยๆ

ขณ๊ะนี่ ดิฉันเป็นกุลสตี๋เจ่า ไม่นิยมใช้กำลัง แค่มองตาก็ร่วงแล้วเจ่า

 

การจงใจจะะรู้ ก็เป็นการแทรกแซงแล้ว
การรู้เฉยๆ ฟังง่ายๆ
แต่ปฏิบัติได้ยาก นะ ไม่ประมาท

 

ไปโดนเค้าหรอกนะสิ

ธรรมทั้งปวงมีฉันทะเป้นรากเหง้า

เจตนาคือ กรรม

จงใจก้คือเจตนา

ทางเดินมรรค อาศัย เจตนาเป้นเบื้องต้น อยู่แล้ว
การกำหนดรู้ อาสัยจงใจอยู่แล้ว

และการ กำหนดรู้บ่อย

ผลงานที่เกิดขึ้น มันจึงพ้นเจตนา

เพราะการรู้เฉยๆบ่อยๆ

มันทำให้จิต จดจำสภาวะ

พอเกิดเหตุการกระทบ

อะไรที่จิตมันจำได้แม่นในอารมนั้น

สติจะเกิดขึ้นทันที พ้นจากการจงใจ พ้นเจตนา รู้เท่าทันจิต จะวางอารม อัตโนมัติ

 

ทีหลังมองตาแล้วด่าส่งกลับไปเลยคับ

 

รู้เฉยๆ รู้อิตโนมด มีการรู้แบบเจตนา เป็นเหตุให้เกิดแม่นบ่

 

ดิฉันอาจจะ พูดไม่ครบถ้วนกระบวนการเจ่า
หมายถึงการกำหนดแบบข่ม
กับการกำหนดรู้มันคงจะตัวกันเจ่า
เพราะอิสระจากการเห็นมันต่างกัน
การกำหนดรู้มันต้องมีอิสระ นะเจ่า
ต่างจากการข่มเพราะมันต้องบังคับจิต

 

ขอแนมเบิ่งซื่อๆซิบ่กวนใจดอก

 

ร้ายคมสุดหล่อ ที่สุดในโลกส่วนตัว

 

อิตโตมด แปลว่าอะไรเจ่า
มันใช่ Auto ไหม คนจะธรรมดาจะให้มันเป็นแบบนี้มันทำไม่ได้ต้อง มันต้องติดลบไปแล้ว
ค่อยไปเจอสภาวะที่เป็น ศูนย์

 

ถึงร้ายคมจะไม่หล่อที่สุดในส่วนรวม
ก็ยังดีที่ในโลกส่วนตัวโดยรวม
ร้ายคมยังมีความหล่อพอจะหลงเหลืออยู่บ้างเล็กน้อยคับ

 

บร๊ะ เอ้ย!!! นี่ถ้าเป็นสาวน้อยวัยละอ่อนต้องหลงคารม แล้วแน่ๆ เลย
เกือบไปตรู ร้ายคมนี่ตัวพ่องเลย

 

คุณสุริยะ ไม่เรียกคุณสุรีย์บุตรมาด้วย หานางแก้วในตำนานเจอยัง

 

คำพูดมันเป็นเพียงแค่ลมปาก
ความจริงใจต่างหากคับที่ยาวนาน

 

เวลาข่ม เขาให้ข่มกิเลสที่เป็นอกุศล ที่กำลังทำงาน

กำลังที่ข่มกิเลสก็คือกำลังของสมถะมันข่มกันไว้ แต่ในอีกทางหนึ่ง

ก็กำหนดรู้ สภาวะตรงนั้นตรงๆ

อย่างคนกำลังโกรธ เอาโกรธมากำหนดรู้ตรงๆ มันไม่ได้หายดับไป
เพราะมันยังเป็นการฝึกกำหนดรู้ ให้จิตได้จดจำสภาวะโกรธ

ฉะนั้น มันจึงต้องกำหนดรู้บ่อยๆ
จนจิตรู้เท่าทันโกรธ โกรธมันจึงจะวางเพราะจิตรู้เท่าทันโกรธ
และวางเองอัตโนมัติ

ทีนี้ เวลาฝึก กำหนดรู้โกรธ
มันจึงต้องข่มกิเลสที่จะไหลไปทางอกุศล อีเหี้ย อีสัตว์ อีปรวก
ไรทำนองนี้ ไม่ให้เกิดขึ้น

แล้วรามเป็น จุด สามแปด ไป สามห้าเจ็ด แบบนี้เป็นต้น
จึงเรียกว่า ข่มกิเลส มีทมะ มีตะโป เพียรเผากิเลส

 

เจอแล้วแต่ ขอลา ให้ลาไปละ มีแต่คนชอบลา ไม่ชอบม้า ทำใจอยู่

 

รู้กายปรกติจะรู้ตอนมันเคลื่อนแล้ว แต่พักนึั รู้ก่อนกายจะเคลื่อน คือไปรูัเจนตนาของใจก่อน นี่เรียกว่าเห็นจิตมั๊ยครับ

 

55

 

LoLว่างปะละ เหมือนจะไม่ว่างแล้วนิ

 

ยังหรอกครับ น้ายังไม่เรียกว่ารู้ทัน

เรียกว่ารู้ตามกายอยู่ แม้จะบอกว่ารู้ก่อนกายเคลื่อน มันก็เป็นการรู้ตามอยู่ดี

แต่มันเป็นความคิดรู้ตามจิตเคลื่อน

หากน้ารู้เท่าทันกายเคลื่อนจริงๆ
มันจะรู้จิตไปพร้อมกัน รูปนามปริเฉทจะได้ชิมทันที