หลักการดูพระสมเด็จวัดระฆังของ jukjuk ครับ

เส้นบังคับอีกเส้นที่สวยงามตามตำราครับ..
ฐานหมอนใหญ่ชั้นสุดท้าย มองจากจอด้านขวามือเราจะมีเนื้อสูงกว่าและวิ่งสโลบลงต่ำเข้าหามุมและเป็นแอ่งกระทะตามตำราครับ
บนฐานชั้นนี้มีการยุบตัวเล็กน้อยดูตามรูปครับ..

 

ถ่ายภาพออกมาไม่สวยเหมือนองค์จริงครับ..
เค้าเรียกสังขยาขั้นบันไดครับ..
อยากให้ผู้รู้วิจารณ์หน่อยครับ..089-5843927

 

ช่วยวิจารย์หน่อยครับ
ถ้าแท้089-5483927

 

ขอเชิญผู้รู้ช่วยวิจารณ์หน่อยครับ..

 

รบกวนผู้รู้ชี้แนะด้วยครับ แท้มัยครับ

รบกวนผู้รู้ชี้แนะด้วยครับ แท้มัยครับ

 

เดี๋ยวนี้คนปลอมพระฝีมือเอาแบบว่าเหมือนทุกประการ เอาเรซิ่นมาผสม ทำเอาเนื้อหามันส์สะใจกันไปเลยครับ และที่สำคัญคนโดนเอาไปลงหนังสือปกหนาซะด้วย

 

ไม่แท้ครับ

 

หลังแบบนี้ผมไม่หยิบเลยครับ
สนามเพียบ

 

ยอดเยียมมากครับ

 

พระสมเด็จเขาให้ดูเนื้อหามวลสารความเก่าชัดเจน ดูขนาด ขนาดของพระไม่ใช่ขนาดที่เห็นกันทั่วไป ขนาดเล็กๆไม่ใหญ่ จะประมาณ2X3เซนติเมตรเกินนั้นเก๊จริงๆและต้องบึกบึน คำว่ามวลสารแปลว่ามากมายเหลือเกินดูไม่จบสิ้น คิดดูว่าจะจัดขนาดไหน เม็ดมวลสารมีขนาดเล็กมากหลากหลาย และที่สำคัญขนาดของเม็ดมวลสารมักจะเท่าๆกัน แน่นหนึกไปทุกอณูเม็ดดำๆ บางท่านบอกว่าเป็นเหล็กไหล ไม่มีหรอกพวกที่เป็น เศษพระซุ้มกออะไรนั่นน่ะ ไอ้ที่เขาใส่เศษพระก็เพราะจะพยายามทำให้พระมองดูมีสีอมแดงน่ะสิ ถ้ามีเศษพระก็เก๊ องค์พระไม่แตกหักง่าย แตกลายงาไม่ได้ ถ้าแตกได้ก็ต้องไม่หนึกนุ่มจริงใหม พระต้องหนึกนุ่ม มวลสารมีเพียงลักษณะแบบเดียวกันเท่านั้นไม่น่าจะมีหลายเนื้อถ้ามีหลายเนื้อพวกเฃียนแยกแยะอย่างไวแท้ พวกเฃียนไม่จับพระเลยบ่อยไป ทำไมหรือ ก็เพราะมันเก๊ตั้งแต่ขนาดแล้ว วรรณะหรือสีก็มีโซนเดียวคือน้ำตาลอมแดง และมีคราบราขาวๆ เวลาส่องเหมือนมองดูจักรวาลด้วยกล้องHubble สมเด็จนี่ แค่มองปราดเดียวก็รู้แล้ว

 

พระสมเด็จเขาให้ดูเนื้อหามวลสารความเก่าชัดเจน ดูขนาด ขนาดของพระไม่ใช่ขนาดที่เห็นกันทั่วไป ขนาดเล็กๆไม่ใหญ่ จะประมาณ2X3เซนติเมตรเกินนั้นเก๊จริงๆและต้องบึกบึน คำว่ามวลสารแปลว่ามากมายเหลือเกินดูไม่จบสิ้น คิดดูว่าจะจัดขนาดไหน เม็ดมวลสารมีขนาดเล็กมากหลากหลาย และที่สำคัญขนาดของเม็ดมวลสารมักจะเท่าๆกัน แน่นหนึกไปทุกอณูเม็ดดำๆ บางท่านบอกว่าเป็นเหล็กไหล ไม่มีหรอกพวกที่เป็น เศษพระซุ้มกออะไรนั่นน่ะ ไอ้ที่เขาใส่เศษพระก็เพราะจะพยายามทำให้พระมองดูมีสีอมแดงคล้ายของแท้น่ะสิ ถ้ามีเศษพระก็เก๊ องค์พระไม่แตกหักง่าย แตกลายงาไม่ได้ ถ้าแตกได้ก็ต้องไม่หนึกนุ่มจริงใหม พระต้องหนึกนุ่ม มวลสารมีเพียงลักษณะแบบเดียวกันเท่านั้นไม่น่าจะมีหลายเนื้อถ้ามีหลายเนื้อพวกเฃียนแยกแยะอย่างไรว่าแท้ พวกเฃียนไม่จับพระเลยบ่อยไป ทำไมหรือ ก็เพราะมันเก๊ตั้งแต่ขนาดแล้ว วรรณะหรือสีก็มีโซนเดียวคือน้ำตาลอมแดง และมีคราบราขาวๆ เวลาส่องเหมือนมองดูจักรวาลด้วยกล้องHubble สมเด็จนี่ แค่มองปราดเดียวก็รู้แล้ว เคยเห็นของแท้น่าจะเข้าใจดี

 

พระสมเด็จเขาว่ากันว่า ให้ดูเนื้อหามวลสาร ดูขนาด ขนาดของพระไม่ใช่ขนาดที่เห็นกันทั่วไป เล็กๆไม่ใหญ่ คำว่ามวลสารแปลว่ามากมายเหลือเกินดูไม่จบสิ้น คิดดูว่าจะจัดขนาดไหน เม็ดมวลสารมีขนาดเล็กมาก และที่สำคัญขนาดของเม็ดมวลสารมักจะเท่ากัน แน่นหนึกทุกอณู ไม่แตกหักง่าย แตกลายงาไม่ได้ ถ้าแตกได้ก็ต้องไม่หนึกนุ่ม เพราะเห็นเซียนชอบพูดกันว่าพระต้องหนึกนุ่ม มวลสารมีเพียงแบบเดียวเท่านั้น วรรณะหรือสีก็มีโซนเดียวคือน้ำตาลอมแดง ไม่ทำมากมายเหมือนที่เซียนชอบพูดกัน ท่านสมเด็จโตอายุมากแล้วตอนสร้างพระสมเด็จ จะไปเอาเรี่ยวแรงที่ไหนมาทำ ท่านน่าจะผสมผงมวลสารไว้ก่อน แล้วจึง ใส่น้ำมันตังอิ๊ว ผสมมากเนื้อพระก็เหลวพิมพ์ทรงก็จะบิดเบี้ยว ถ้าพอดีพิมพ์ก็จะสวย พระสมเด็จแท้ๆไม่มีการตัดขอบ ก็เคาะออกจากแม่พิมพ์แล้วจะต้องตัดทำไมกัน ลองคิดดูซิว่า เวลาส่งพระให้เซียนดู ร้อยทั้งร้อยเก๊ ถ้าพระของท่านๆ ขาวอมเหลือง พูดถึงพิมพ์ เขามีไว้เรียกชื่อ เพราะหากว่าพระของท่านแท้ พิมพ์ก็ถูกเองแหละ ติดตรองดู ว่ามีพระสมเด็จองค์ไหนเหมือนกันบ้าง โถ แล้วจะให้มาสนใจพิมพ์ เซียนพาหลงทาง (อาจขายพระใกล้แท้ไปเยอะ) ถ้าเคยเห็นของจริงๆก็จะเข้าใจ แต่จะมีคนเคยเห็นของจริงกันซักกี่คนกันเชียว ไอ้ที่เห็นมักจะห่างไกล แล้วเมื่อไหร่จึงจะดูเป็น

 

หลังแบบนี้หยิบได้หรือไม่ได้ครับ

 

แล้วที่มีคนว่าเนื้อไม่ถึง ดูยังไง แล้วเราจะรู้ยังไง ว่าพระแต่ละองค์อายุเนื้อเท่าไร
เนื้อพระอายุ50;100;200มันต่างกันยังไง พระบางองค์ดูเก่าเจ้าของพระบอกใช่แต่คนดูบอกเนื้อไม่ถึง
งงครับ ช่วยอธิบายการดูเนื้อหน่อยครับ