เพื่อการกุศล หลวงปู่ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม บูชา วัตถุมงคล ถึงวัดฯ โดยตรง

ชาวเขา อพยพตามมา

เมื่อท่านอยู่ที่วัดห้วย (ข้าว) ต้ม ได้ไม่นาน

คำพูดของผู้เฒ่าคนนี้ ก็เป็นความจริง เพราะชาวเขาจากที่ต่าง ๆ ที่ท่านได้อบรมสั่งสอนมา ก็ได้อพยพย้ายถิ่นฐาน ติดตามมาอยู่กับท่านเรื่อย ๆ จนถึงปัจจุบัน

เพื่อมาขอพึ่งใบบุญและปฏิบัติธรรมะกับท่าน

ในระยะแรก ๆ นั้นท่านได้ตั้งกฎให้กับพวกกะเหรี่ยงที่มาอยู่กับท่าน ว่า
พวกเขาจะต้องนำมีด ไม้ ที่เคยฆ่าสัตว์ มาถวายวัด และให้สาบานกับท่านว่า
จะไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต และจะกินมังสวิรัติตลอดไป

ท่านได้เมตตาให้เหตุผล ว่า ท่านต้องการให้เขาเป็นคนดี ลดการเบียดเบียน
มีศีลธรรม หมู่บ้านห้วยต้ม จะได้มีแต่ความสงบสุข ทั้งทางโลกและทางธรรม

และจะได้ไม่เป็นปัญหาของประเทศชาติต่อไป
ดังที่เราจะเห็นได้จากการที่ชาวกะเหรี่ยงในหมู่บ้านห้วย (ข้าว) ต้ม นี้
มีความเป็นอยู่ที่เป็นระเบียบ และมีความสงบสุข ตามที่ท่านได้เมตตาอบรมสั่งสอนมา ทั้งที่ ในหมู่บ้านนี้ มีกะเหรี่ยงอยู่หลายพันคน

แต่ในสมัยนี้ กฎ และระเบียบ ที่ชาวกะเหรี่ยงที่จะย้ายมาอยู่ที่หมู่บ้านห้วยต้ม ที่จะต้องนำมีดไม้ ที่เคยฆ่าสัตว์ มาสาบานกับหลวงพ่อนั้น ได้ยกเลิกไปโดยปริยาย

เพราะหลวงพ่อ เห็นว่าทางราชการ ได้ส่งหน่วยงานต่าง ๆ เข้ามาจัดการดูแลช่วยเหลือ และให้การศึกษาแก่พวกเขา คงจะช่วยพวกเขาให้มีการดำรงชีวิตที่ดีขึ้น และมีความสงบสุข เป็นระเบียบ เหมือนที่ท่าน เคยอบรม สั่งสอน มา

...............................................................................................

 

สรุป อาการป่วยและการมรณภาพของหลวงปู่พระครูบาชัยยะวงศาพัฒนา
วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ต.ลี้ อ.ลี้ จ.ลำพูน

วันที่ ๑๑ พ.ค. ๒๕๔๓
หลวงปู่พระครูบาชัยยะวงศาพัฒนา ได้เดินทางไปรักษาองค์ท่านที่ โรงพยาบาลลานนา จ.เชียงใหม่
ซึ่งเป็นโรงพยาบาลที่หลวงปู่ได้เข้าทำการรักษาองค์ท่านเป็นประจำ

เนื่องจากมีอาการอ่อนเพลียและมีอาการหลง ๆ ลืม ๆ คณะแพทย์ได้ทำการเติมโปรตีน
และเปลี่ยนยาให้ท่าน เพราะมียาบางตัวมีผลทางด้านระบบประสาทหลวงปู่ มีอาการดีขึ้นเป็นลำดับ
และกำหนด จะกลับวัด ในวันจันทร์ที่ ๑๕ พ.ค. ๒๕๔๓

ในคืนวันอาทิตย์ที่ ๑๔ พ.ค. ๒๕๔๓
เวลาประมาณ ๕ ทุ่มเศษ หลวงปู่ ได้มีอาการท้องผูกและ ถ่ายไม่ออก ได้มีการสวนทวาร
เพื่อให้ท่านถ่าย เพราะหลวงปู่ปวดท้องมาก ช่วงนี้ จนถึงเวลา ๐๖.๐๐ น. เศษ
ของวันจันทร์ที่ ๑๕ พ.ค. ๒๕๔๓ หลวงปู่ ได้ถ่ายประมาณ ๔ ครั้ง และมีอาการอ่อนเพลีย
หายใจไม่ออก หลวงปู่ ปรารภว่า เจ็บที่ลิ้นปี่ เจ็บอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน วันนี้หลวงปู่ ฉันไม่ได้
เวลา ๐๗.๐๐ น. เศษ แพทย์ได้ตรวจดูอาการ หลวงปู่ และได้ทราบว่าหลวงปู่มีอาการโรคหัวใจกำเริบ
แพทย์จึงกราบนิมนต์หลวงปู่ เข้ารักษาที่ห้อง ICU

หลวงปู่ ได้อยู่รักษาที่ห้อง ICU โดยอยู่ในความดูแลของแพทย์ อาการ ของหลวงปู่เริ่มดีขึ้น เล็กน้อย
ช่วงบ่ายความดันเริ่มต่ำลง ไตเริ่มไม่ทำงานทำให้ปัสสาวะไม่ออก
แพทย์ได้เชิญแพทย์ ผู้เชี่ยวชาญทางด้านหัวใจ และไต มาช่วยรักษาอาการหลวงปู่
ช่วงเย็นคณะแพทย์ได้พิจารณาสวนปัสสาวะให้หลวงปู่ แต่ปัสสาวะก็ไม่ออก
คณะแพทย์จึงตัดสินใจเจาะช่องท้องเพื่อเอาปัสสาวะหลวงปู่ออก
เมื่อปัสสาวะหลวงปู่ออกแล้ว ความดันหลวงปู่ เริ่มดีขึ้น คุยได้ พูดได้
คณะแพทย์ต้องการให้ ท่านพักผ่อน จึงห้ามเยี่ยมหลวงปู่

ช่วงกลางคืนจนถึงเช้าของวันอังคารที่ ๑๖ พ.ค. ๒๕๔๓
หลวงปู่ ให้พระที่ดูแลท่านแปรงฟันให้ท่าน ท่านยังคุยพูดได้บ้าง แต่ยังมีอาการเหนื่อย
เช้าวันนี้หลวงปู่ฉันน้ำข้าวได้ ๔-๕ ช้อน เมื่อฉันเสร็จท่านก็พัก ดูอาการหลวงปู่ดีขึ้น
ช่วงเช้ามีหลวงพ่อพระครูบาพรรณ วัดนาเลี่ยง และท่านพระคำจันทร์ วัดพระบาทห้วยต้ม
ไปกราบเยี่ยมอาการหลวงปู่ หลวงปู่ท่านก็คุยได้ ยังให้ศีลให้พรหลวงพ่อพระครูบาพรรณได้อย่างชัดเจน
หลังจากนั้นเวลา บ่ายโมง หลวงปู่เริ่มมีอาการกระวนกระวาย และหายใจไม่ออก ความดันต่ำลงเรื่อย ๆ
คณะแพทย์ได้ปรึกษากันและลงความเห็นว่า ให้ย้ายหลวงปู่เข้าไปรักษาที่โรงพยาบาลมหาราช (สวนดอก)
เพราะที่โรงพยาบาลลานนา ไม่มีเครื่องมือที่จะรักษาอาการของหลวงปู่ได้

เมื่อไปถึงโรงพยาบาลมหาราช ทางคณะแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคหัวใจและไต ได้ทำการรักษาหลวงปู่
และได้พบว่าหลวงปู่ มีเลือดไปอุดตันที่เส้นเลือดหัวใจข้างขวา ยาวประมาณ ๔-๕ นิ้ว
ไตไม่ทำงาน ปอดอักเสบและมีไข้

คณะแพทย์จึงได้ทำการรักษาหลวงปู่ด้วยวิธีสุดท้าย
คือ ใช้บอลลูนไปช่วยทำให้เลือดที่อุดตันเส้นเลือดใหญ่กระจาย

เวลาประมาณ ๑๗.๐๐ น. เศษ หลวงปู่ออกมาจากห้องทำบอลลูน ดูท่านดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ยกแขนและคุยได้ดี คณะแพทย์ได้พาหลวงปู่มาอยู่ที่ห้อง CCU ตึกศรีพัฒน์ ชั้น ๘ โรงพยาบาลมหาราช
เวลาประมาณทุ่มเศษ หลวงปู่เริ่มมีอาการหายใจไม่ออก แน่นหน้าอก

คณะแพทย์ได้จึงได้ช่วยกัน รักษาหลวงปู่อย่างสุดความสามารถ แต่อาการก็ไม่ดีขึ้น ไตไม่ทำงาน ความดันต่ำลงเรื่อย ๆ เพราะเลือดที่อุดตันกระจาย ทำให้หลวงปู่ดีขึ้น
แต่ไม่สามารถผ่านเส้นเลือดเล็ก ๆ ที่ไปเลี้ยงร่างกายได้ เพราะเลือดแข็งตัวเป็นลิ่ม
จึงอุดตันที่เส้นเลือดเล็ก ทำให้หลวงปู่ทรุดลงอีก หายใจไม่ออกแน่นหน้าอก จนท่านหมดสติ

คณะแพทย์ได้พยายามให้ยาละลายเลือดที่อุดตัน แต่ก็ไม่ได้ผลความดันเริ่มต่ำลงอีก

คณะแพทย์ช่วยหลวงปู่ จนถึงเวลาประมาณ ตีหนึ่ง ของ..
วันที่ ๑๗ พ.ค. ๔๓
คณะแพทย์ได้แจ้งว่า ไตของหลวงปู่ ไม่ทำงานแล้ว สมองไม่สั่งงาน

เวลา ๐๑.๑๐ น. คณะแพทย์แจ้งว่า หัวใจของหลวงปู่ ได้หยุดเต้น ไม่มีระบบการตอบรับของร่างกายหลวงปู่แล้ว แต่ยังใช้เครื่องกระตุ้นหัวใจอยู่ ถึงอย่างไรหลวงปู่ ก็ไม่สามารถกลับมาหายใจได้อีก เพราะเส้นเลือดหัวใจอุดตัน ไตวาย สมองไม่ทำงาน ปอดอักเสบ

ช่วงนั้น หลวงพ่อพระครูบาพรรณ อยู่ในห้อง CCU ด้วย
ท่าน จึงยังไม่ให้แพทย์เอาเครื่องกระตุ้นหัวใจออก

จนถึง เวลา ๐๗.๓๐ น.
คณะศิษย์ นำโดยหลวงพ่อพระครูบาพรรณ วัดนาเลี่ยง อ.ลี้ จ.ลำพูน
ได้ทำพิธี ขอขมาพระศพหลวงปู่ และให้คณะแพทย์ถอดเครื่องกระตุ้นหัวใจหลวงปู่ออก

หลวงปู่ จึงนอนพักอย่างสงบ ตั้งแต่นั้นมา

.............................................................................................................................................................

 

บรรยากาศ อันซึมเซา โศกเศร้า เสียใจ
ที่ เทพเจ้าของพวกชาวเรา พวกชาวเขา ต้องจากไป
ทิ้งไว้แต่ ร่างกาย ให้ลูกหลาน และศิษย์ ได้กราบไหว้
กราบบูชา และรำลึกถึง คุณความดีของท่าน

..........................................................................................................................................................

 

บรรยากาศ การอัญเชิญ "ร่าง" ของหลวงปู่ฯ กลับมาที่วัดฯ

..........................................................................................................................................................