สำนักวัดนาป่าพงคึกฤทธิ์และสาวกพลาด! สร้าง" พุทธวจน " ปลอม

https://youtu.be/8nCKqe8wML4?

 

“ปกป้องรักษาพระอภิธรรม”


“ว่าด้วยการยืนยันสถานะ การมีอยู่ สถิตย์อยู่ขององค์พระสัทธรรม”

เดินตามนั้นถูกต้องสามารถกระทำได้ แต่วิ่งแซงหน้าหรือเสมอไม่ได้ เพราะมีระดับแตกต่างกัน พระสาวกสูงสุด ๑๔ พระปัจเจกพุทธเจ้า ๑๕ พระพุทธเจ้า๑๖ ดังนี้

จึงไม่สามารถทั้งหมดฯ


ท่านทั้งหลาย กาลนี้ได้เวลาศึกษาพระอภิธรรมอย่างเอาจริงเอาจังเพิ่มขึ้นแล้ว! นอกจากพระปิฎกอีก๒

สภาวะธรรมที่แสดงไว้ก่อนนี้ ผู้ใดเชี่ยวชาญในพระอภิธรรม ก็คงแยก เจตนา จิต เจตสิก นาม ฯ มหากุศลจิต ฯเกิดๆดับๆ อยู่ได้โดยตลอด


อย่าลืมว่า นี่ คือผลจาก “ อภยปริตร “ เพียงบทเดียวเท่านั้น! ที่เราได้แสดงมาทั้งหมด! ยัง ที่มาแห่ง สุตมยปัญญา ปัญญาเกิดจากการฟังหรือจากการเล่าเรียนอ่านมา ๒. จินตมยปัญญา แปลว่า ปัญญาเกิดจากการคิด
๓. ภาวนามยปัญญา ปัญญาเกิดจากภาวนา คือ การลงมือปฏิบัติ นี้





“การสวนกระแสกลับโดยพิศดาร”

 

ถ้ากู้ธรรมะได้ ก็..กู้แผ่นดินไทยสำเร็จ
.
…. “ เวลานี้ภารกิจของคนไทยไม่ใช่แค่กู้แผ่นดินเท่านั้น แต่ต้อง “กู้ธรรมะ” ด้วย ไม่รู้ว่าธรรมะหายไปไหนเสียมากมายแล้ว ที่โผล่ออกมาเป็นลัทธิอะไรก็ไม่รู้ ทั้งๆที่พระพุทธเจ้าประกาศอิสรภาพให้แก่มวลมนุษย์แล้ว ตอนนี้คนไทยกลับยอมสูญเสียอิสรภาพไปเป็นเมืองขึ้นของใคร ไปหลงทางอยู่ที่ไหน นี่คือ ออกนอกพระพุทธศาสนา หรือ ออกนอกธรรมะไป...
…. เวลานี้เราออกนอกธรรมะไปแล้ว หรือธรรมะหล่นหายจากเราไป จึงต้องกู้ธรรมะกลับขึ้นมา คือ กู้ธรรมขึ้นมาในตัวคน ถ้ากู้ธรรมที่ว่านี้ขึ้นมาได้ ก็กู้แผ่นดินไทยสำเร็จ ขอย้ำว่า..กู้ธรรมะได้ กู้แผ่นดินไทยสำเร็จ
…. ในแง่เศรษฐกิจก็เหมือนกัน พูดสั้นๆว่า เราจะกู้เศรษฐกิจได้ ต้องกู้คุณภาพในตัวคนขึ้นมา ถ้าพูดอย่างแคบๆก็ว่า ต้องกู้ทรัพยากรมนุษย์ขึ้นมา ถ้ากู้คนขึ้นมาให้มีคุณภาพได้ กู้เศรษฐกิจไทยไม่ยากเลย เชื่อไหม เพราะฉะนั้น ต้องทำอันนี้ให้ได้
…. ถึงเวลาต้องปลุกใจคนไทย ที่จริงถึงเวลานานแล้ว แต่ถ้ายังไม่ทำก็ถึงเวลาอีกทีหนึ่ง ลุกขึ้น กู้ธรรมะขึ้นมาในใจคน พัฒนาตัวคนนี้ให้สำเร็จให้ได้ ให้มีคุณภาพทั้งด้านพฤติกรรม ด้านจิตใจ และด้านปัญญา นี่แหละ! จึงว่ามากู้แผ่นดินไทยด้วยการกู้ธรรมะ เพราะการกู้ธรรมะนั้นจะเป็นการกู้แผ่นดินไทยไปในตัว เมื่อเรากู้ธรรมะได้ ก็กู้แผ่นดินไทยไปในตัวเอง เสร็จสิ้นไปเลย ไม่ต้องไปทำ ๒ ครั้ง...”
.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ ( ป. อ. ปยุตฺโต )
ที่มา : บางตอนของธรรมนิพนธ์ เรื่อง “เราจะกู้แผ่นดินกันอย่างไร”

 

“ปกป้องรักษาพระอภิธรรม”

 

แสดงความรู้แบบเดรัจฉาน!

 

…

 

ก็แค่ฝัน!

“ ขนาดนิมิตฝัน ทัวร์นรก ยังไม่หลุดตำรา กสิณ 10 และพระอภิธรรมธรรม ตำราก็ยังไม่เคยอ่านจริงๆจังจนจดจำได้ “
ชักจะกลัวตัวเองขึ้นมาแล้ว!

“การไล่หมุนนักษัตรที่ปรากฎเห็นนั้น เป็นการเล็งล๊อกเป้าอย่างแม่นยำไปที่ มนุษย์หรืออมนุษย์ผู้อาศัยแดนเกิดที่ชั่วร้ายนั้น คือ เป้าหมายที่จะทำลายหรือจับสู่นรก”

“ส่วนเกี่ยวข้อง สะดือพายุหมุนทมิฬ”

ดีเทลในสตอรี่เยอะ! ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน

ทุกๆวันนี้ อยู่แบบไม่ได้สมาทานศีล อยู่ยากบอกตรงๆ แค่ชั่วข้ามวันข้ามคืนแห่งการไม่มีศีล ก็เร่าร้อนคลุกกรุ่นในใจ

จริงอยู่ในโลกธรรม ๘ ทั้งหลายเหล่านี้ ถ้ายังดำรงวิถีชีวิตแบบปุถุชนคนทั่วไป นั้นก็พอพิจารณาให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้อยู่คือ เศษกรรมมันยังส่งผลมาไม่สุด มันจะเอาเราให้ได้ งั้นก็ลองผลักเรือตามน้ำดู แล้วเหาะขึ้นจากเรือหนีหายไป พิจารณาคุณแห่งศีลและโทษแห่งการไม่มีศีล มากขึ้นเรื่อยๆ มันจะเบาบางลง อย่าขวางน้ำเชี่ยว แต่เพ่งดูจิต เพ่งดูพฤติกรรมของมัน ว่ามันอยากจะเอาร่างนี้ไปทำอะไรกันแน่

แต่ที่แน่ๆมันไม่ใช่เรา ซึ่งพฤติกรรมต่างๆอันนัยเนื่องด้วยกิเลสทั้งหลายเหล่าใดๆก็ตาม

รู้พฤติกรรมตนเอง เมื่อห้ามปรามพฤติกรรมใดๆของตนเองนั้นไม่ได้ ก็จะเกิดสภาวะเฝ้าดูมัน เพ่งพิจารณาถึงคุณและโทษแห่งพฤติกรรมนั้น ตามดูจิต มาร ๕ ไม่ใช่ธรรมดา!









#เรื่องเตรียมที่อยู่อาศัยให้เจ้ากรรมนายเวรที่ต้องบุพกรรม ที่จะมีมา แม้แต่การจัดงานศพก็ยังคิดไว้ให้ตั้งแต่ต้น บริสุทธิ์ดังนี้(ถ้ายังไม่ตายกันไปข้างก่อนน่ะนะ)

 

จินตามยปัญญาคนที่มีจินตามยปัญญาได้แก่ คนที่คิดเป็นตามแบบโยนิโสมนสิการ โยนิโส แปลว่า ถูกต้อง แยบคาย มนสิการ แปลว่า ทำไว้ในใจหรือการคิด ดังนั้น โยนิโสมนสิการจึงหมายถึง การทำไว้ในใจโดยแยบคาย หรือการคิดเป็นถูกต้องตรงตามความเป็นจริง




ไม่เอาพระอภิธรรม ๗ คำภีร์ ทำลายพระอภิธรรมก็หวังในสุคติภูมิไม่ได้

ผู้ปรารถนาในพุทธภูมิหรือปัจเจกภูมิ อย่างเรา นั้นก็เพราะการสงเคราะห์หมู่สัตว์! เพราะความเมตตาสงสาร เป็นที่ตั้งจึงอยากอยู่เวียนว่ายในสังสารวัฏ(เคยคุยไว้ว่าถ้าถึงก็ไม่เกินชาติ ติดแต่มหานิมิตในวิปัสสนาญานนั่นแหละ! ไม่อย่างนั้นพอแล้วขอจบที่ชาตินี้ สงสารเวไนยสัตว์ ไม่ใช่เพื่อตนเองแล้ว ข้อนี้รู้เลยแก่ใจ)

เมื่อไม่สงสัยสัยในพระนิพพาน การที่จะได้เข้าถึง ก็เป็นเรื่องที่แน่นอน! ตอนนี้ นอนแน่ๆไปก่อน!

แต่ถ้าไม่พยายามที่จะให้บรรลุคุณวิเศษที่สูงขึ้นในกาล เกิดไม่มีโอกาส ไม่มีโปรไม่มีตัวช่วยล่ะ! เพราะเหตุไร ก็เพราะเหตุปัจจัยในปัจจุบัน สรรพสัตว์ใครจะฉุดช่วยเพราะหลงผิด ไม่รู้จริง ทำท่าจะไม่รอดกันมาก
ถ้าสามารถทำได้อย่างเต็มที่เต็มกำลังในชาติภพนี้ เพื่อกาลนี้ ก็อยากจะหลุดพ้นไปเหมือนกัน ถ้าหากว่าสามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้ด้วย ไม่ใช่ไปแต่เพียงลำพัง

ก็น่าวัดใจดูนะ! ว่าจะสามารถทำได้มากกว่านี้ไหม?

 

รีบเรียน และจดบันทึกข้อสงสัย และพยายามทำให้กระจ่าง ฟังบ่อยๆค้นคว้าบ่อย! ของเก่าของใหม่เดี๋ยวมารวมกันเอง

ถ้าจะถือเอาผู้เข้าถึง การถือคัมภีร์ความเชื่อทั้งหลายเป็นใหญ่ ในขอบข่าย มหาทวีปใหญ่ทั้ง ๔ ในจักรวาลศาสนา ทั้งความเชี่ยวชาญ สามารถเจาะทะลุทะลวง ทั้งภาษาศาสตร์ ลัทธิศาสนาศาสตร์ ทั้งที่หายสาปสูญไปแล้วและที่จะเกิดใหม่อีกในอนาคตกาล โดยปฎิสัมภิทาญาน

ธรรมศาสนา หรือ พุทธศาสนา คงได้มีผู้ขนานนามว่าเป็น พระเจ้าพระผู้สร้าง ไปอีกแน่! อย่าให้เคลม!

ก็แม้เราเองก็ยังเห็นคัมภีร์ที่ไม่ใช่ไม่เหมือนฉบับที่ตีพิมพ์จารึกขึ้นมาของศาสนาอื่น! ที่มีมาในโลกมนุษย์ เป็น อสัทธรรม ตัวแท้! ของ” คุรุมาร” ที่ผลัดกันขึ้นชิงความเป็นใหญ่!

เพราะฉะนั้นแล้ว! ในพระอภิธรรม นั้นมี ปฎิสัมภิทามรรคอยู่ พระอภิธรรมจึงถูกปกป้องจาก ปฎิสัมภิทามรรค ตราบใดที่ยังมีปฎิสัมภิทาอยู่ พระอภิธรรมก็ยังอยู่ไม่อันตรธานหายไป

#พระโพธิสัตว์ทั้งหลายฯ แม้ท่านไม่ได้เป็นพระอริยะเจ้าผู้ทรงปาฏิหาริย์ ๓ แต่ท่านก็มีโปร!

 

เรียกว่า “ควบคุม” บังคับตามเหตุและปัจจัยน่าจะเหมาะกว่า!

ที่สำคัญ ว่า อยู่ในคุณสมบัติฐานะอันใด กาลใด ยังประโยชน์ใด

 

เรียนพระอภิธรรม อย่าตกหลุมพรางกับดักเสียเอง!




อย่าหาทำ!

ถ้าส่องกันได้ สมัยพุทธกาลคงไม่มีพวก อวดอุตริมนุสธรรม นั้นเกิดขึ้นหรอก! แต่ถึงส่องเจอใครมันจะไปยอมรับ! สิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น

 

ย้ำเข้าไปอีก สำหรับ สายดอกทานตะวัน พระอาทิตย์มีเพียงดวงเดียวในมหาทวีปทั้ง๔ ทั้งหลายฯ

จะให้พระอาทิตย์ไปขึ้น ครบ ๗ ดวง สมัยพระพุทธเจ้าองค์ใด

หรือจะให้ภัทรกัปป์นี้ พระศรีท่าน กล่าวเช่นเดิมอีก ว่า พระอาทิตย์มีดวงเดียว อีกรึ! ตาสว่างได้แล้ว

แม้แต่นักวิทยาศาสตร์ ก็ค้นพบ ดวงอาทิตย์ ที่ใหญ่กว่านี้ในระบบสุริยะอื่นๆ

รีบขวนขวายได้แล้ว!

 

เอาไว้เปิดฟังตอนทำสมาธิ สุตมย จินตามย ภาวนามย

ท่านถ่ายทอดนิรุตติญานทัสสนะ และ วิมุตติญานทัสสนะ

ผู้ใดเคยร่วมสหชาติผ่านภพกับท่าน แม้สัตว์แม้เดียรถีย์เหล่าอื่น ไม่มีเสียงแห่งธรรม ที่เกิดขึ้นมาโดยไม่มีเหตุมีปัจจัย

ไม่ว่าเถรคาถานี้ จะปรากฎในสมัยพระพุทธเจ้าองค์ใดก็ตาม จะมากจะน้อยแห่งพระสาวกแก้ว แต่สภาวะแห่งธรรมสมบัตินี้จะเป็นเหตุปัจจัยแก่ผู้ศึกษาและฟังโดยเคารพอยู่เสมอตลอดจนสิ้นพระพุทธวัสสาฯ