สมาธิ และ ปัญญา

สมาธิ กดข่ม ในที่นี้ ไม่ได้หมายถึง ใช้สติ ในการกดข่มกิเลส ชิมิ
เพราะหากใช้สติ ก็เป็นสมาธิกดข่มกิเลสเหมือนกัน แต่ (มีแต่นะ) ให้สำรวม กาย วาจา และ จายยย
เพราะหากไม่งั้น ใครอยากจะพูดอะไร ก็พูดๆๆ อยากจะทำให้ก็ทำๆๆ
อยากจะแสดงๆ ตัวไง ก็ทำๆๆๆ

 

คนสุดโต่ง อย่างโชแปง พูดไปไม่รู้เรื่อง มีหูไว้แนบหัว มีหัวไว้คั่นหู
วันๆ เอาแต่ ตลกโปกฮา ควบคุมตนเองไม่ได้ เลยยึดวิถีตามที่ตนดำเนินอยู่ เป็นหลัก

 

มีสติ สัมปัชญะ
ระลึกรู้ดูปัจจุบัน ในสภาวะธรรมที่ปรากฎ
พิสูจน์ธรรมปรากฏอยู่เฉพาะหน้า ก็ตามรู้ ตามพิจารณาอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ดูตรงที่มันเกิดดับ สภาพทนอยู่ไม่ได้นาน ไม่ใช่ตัวตน คนสัตว์ เป็นอนัตตา

ธรรมเกิดเฉพาะหน้า แล้วไปกดข่ม ลูบคลำ ความรู้ก็คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง

มันเหมือนกับของมาให้ดู แต่เอามือไปปิดหู ปิดตา
หรือดีขึ้นมาหน่อย แก้อารมณ์แบบโลกๆ ก็ทำใจไม่ไปเอากับมัน ข่มมันไว้
กดข่มแบบนี้ หลงได้ทั้งปีไปยันพรหม

ไม่เข้าหลักสติปัฏฐาน ธรรมจริงก็ไม่เห็น แล้วจะเอาอะไรไปดับกิเลส

 

ไม่สุดโต่งหรอกครับ ก็คุยกันในระดับสติปัฏฐาน
ทั้งกาย เวทนา จิต ธรรม มันโยงกันสัมพันธ์กัน
จิต เจตสิต รูป ก็เป็นปรมัตถ์ธรรม

ธรรมเหล่านี้ปรากฏอยู่ตลอดเวลา
เปิดตาก็เป็นปัญญา
ปิดตาก็ได้แต่สุข กับ ความคิดในอากาศ

 

ถามโชแปง ตอนนี้โชแปง ระงับโทสะ ได้เยอะเท่าไรแระ
หรือเห็นอารมณ์โกธร ก็โกธร ตามติดอารมณ์ หรือเห็นอารมณ์โกธร
ตอนนี้โชแปง หูอื้อ ตาลายไหม

ขอยืนยันอีกครั้งนะ ผู้ที่สติ สมาธิไม่ดี ไม่มีทางตามได้หรอก
การอบรมกรรมฐานเป็น บาทแรกและสำคัญมากๆ
เพียงแต่เรารู้จักจดจำเวลาเข้าถึงสภาวะ และจิตมันแนบไป ไม่กระโดด
จะเบา และบางไป ไม่ถึงขนาดตัด แต่ก็ไม่ตัน

 

ขอสนับสนุนอย่างเต็มกำลังกับข้อความนี้ของท่าน"ขวัญ"ค่ะ กล่าวได้ถูกใจมั่กมาก
(พอดีว่าเคยเจอแบบนี้มาด้วยตัวเอง เห็นแล้วก็สงสาร ไม่รู้จะช่วยอย่างไร?)

 

;ปรบมือ ;ปรบมือ ;ปรบมือ ;ปรบมือ ;ปรบมือ