สติคือไม่คิด มันใช่เหรอ ผมว่าไม่ใช่นะ

อืม รู้แล้วล่ะ...แล้วทุกข์พอหรือยัง

 

อ้อ ขอบคุณค่ะ มิน่าถึงชอบเสพติดดราม่า ทำตัวดราม่าบ่อยๆ

 

ชดใช้กรรมไปนั่นแหล่ะ...มันเป็นแบบนี้แหล่ะ..กฏแห่งกรรม ของวัฏะสงสาร

ยิ้มๆเข้าใว้ ไม่ตายก็ต้องยิ้ม

 

ถ้ากำหนดรู้ ดราม่า ได้แล้ว มันห่างออกไปจากจิต ไม่สามารถย้อมติดจิต ได้

สังเกตเลย

เวลานั้น แฟน อาจจะมาถาม เธอภาวนาอะไร ยังไง ไปวัดไหน แต่ตอนแรกๆ
อาจจะท่ามาก มาถามแบบสนใจการภาวนา แต่ คำถามอาจจะยัง ชง ไม่ถูก
พูดแบบกวน เชื่อครึ่ง ไม่เชื่อครึ่ง ก็ไม่ต้องรีบร้อนบอกว่า เราภาวนาอะไรยังไง

ให้ภาวนาไปเรื่อยๆ เดี๋ยว เขาภาวนาได้เอง ไม่ต้องสอน ก็ยังได้


จนกว่า เขาจะปรารภ อยากไปทำบุญ ทำทาน ที่วัด ก็จัดให้สมเกรียติ

ดีไม่ดี เขาภาวนาได้เร็วกว่าเราอีก หากไม่ไปเที่ยวถาม/เสวนากับใครมาก ไม่ส่ายหวีเอ้ยกล้วยสินะ

 

อ้าวๆๆๆๆ..ปั๊ดทะนาขึ้นนี่นา..เฮ้ยแต่ก่อน..เอกราวี จะไม่ยอมรับในการใช้คำว่า....กำหนดรู้....นี่นา

เฮ้ย กล้าใช้คำนี้แล้วเหรอ...แต่ก่อนเห็นแต่ เพียรเพ่ง จมไม่จม....อิอิ
แต่ก่อนไม่เอา ไม่ไช่หรือ หาว่าการกำหนดรู้คือ การเพ่งซ้อนเพ่ง นี่นา

อ๊ะ?..เอกราวี..เปลี๊ยนไป็แร่วววววววว

 

แกก๊อปชั้นทำไม...เอกราวี....แต่ยังไม่เลิกขี้ลอยน้ำหว่ะ...อิอิ

ปล่อยๆหลวงตาท่านไปเถ๊อะ..จะดึงจะรั้งท่านให้มาเกลือกกลั้ว กับเอกราวีเลยนะ..วะฮ่าฮ่า

 

ก็ยังปฏิเสธ อยู่นี่

ถ้าเป็น เพ่ง กำหนดรู้เพ่ง ...เช่น เพ่งเบ้าตาเหล่ หว่างคิ้ว นี่ค้านอยู่

เพ่งเวทนาดับวูบ มืดสนิท ออกมา ฮานาก้า โซดา สกิดทายา ตบหัวหมา
อันนี้ก็ เล่นอยู่

เพ่งคิด ชิด ชัง เฉย นี่ก็ ดูอยู่ แต่เขากำลัง ดริฟปรับ ก็ไม่ว่าอะไร มันเคลื่อน
ไม่ได้ จมกับบัญญัติ เขาก็ก้าวหน้าของเขา

เพ่ง45ออกนอกโลก กลับมาใหม่ อ้างว่าคุยกับใคร อันนี้ ก็ กระทืบ อยู่นี่

 

แต่ก่อน เอกราวี ถนัดก๊อป ครูอาจารย์มา...นี่นา
จำได้ว่า เอกราวีเคยด่า ตาขันธ์ว่า..เที่ยวชอบก๊อปแต่หลวงตามา..

อ้าว แล้วจังได๋จัง ก๊อปเองเสียเล่า...ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง...อิอิ

 

เอ้ย พึ่งสังเกต หายไปทุก5โมง วันนี้กลับมาเร็ว 6โมงเอง

อี๋ นกกระจอกกินน้ำ กระจิ๊บๆ อะดิ

เอา สมุนไพร อะไรไหม ฮับ

 

โหท่านพี่ปลาไหล..นับถือๆ..หัดเปลี่ยนแปลง พูดในสิ่งที่ ตรง ที่ไช่ ซะบ้างก็ดี

อย่าทำตัวเหมือน..ฮิบหอบหลาย...ดุเรชั่นหว่ะ

 

อย่าปลุกเสือให้ตื่นเว้ยเฮ้ย..เสือหลับ น่ะดีแล้ว แย้ววววววว:boo:

 

ฮั่นแน่

หลับแบบไหน

หลับแบบ ปลาไหลนอนแห้ง หรือ โพล่มาแบบสะดือจุ่น

 

โง้ววววว..เขาเพ่ง45องศา ดูกายเวทนา ดูตัวเองเว้ย....กำหนดดูเว้ย..ฝฝแล้วแกก็มาค้านหัวชนฝากระดานว่า นี่คือ เพ่งซ้อนเพ่ง...คิดเองเออเองโง่เองไง

อิอิ แล้วมาวันนี้ มาใช้คำว่ากำหนดรู้...แล้วก็มาว่านางจิตยิ้มว่า ไม่ทำไม่ปฏิบัติจะไม่รู้...ก็เหมือนกัน เคยทำเหรอ45องศาดูกายตนเอง....ไม่เคยล่ะ อย่ามาวิจาร..วะฮ่าฮ่า

 

:'''(({)

ไอ้ 45องศานี่แหล่ะ...ที่ทำใหชั้นเข้าใจ ในพระไตรลักษณ์...การกำหนดดูกายนี่แหล่ะ...พระไตรลักษณ์ล่ะ...หนทางรู้ความจริงของใจ ของตัวฟุ้ง:boo:

 

45องศานี่แหล่ะ...สติปัฏฐานสี่ ทีเดียวเลย..อิอิ

สำหรับคนที่ ใจไม่ป๊อด...ไง

 

เหตุของ 45 องศาได้ มีอะไรบ้างฮับ

แล้ว ค้าง45 อยู่ ได้ด้วยยังไงฮับ [ ถ้ามีมโนยุกยิ๊ก จะถามเพิ่มเรื่อง "ขบวนการไฟฉาย" ด้วย .... ]

กลับมาจาก45 องศาด้วยการกำหนด หรือ หมดแรง ฮับ

แล้ว ว่างจากการออก45องศา เพราะ มันไม่ได้ถาวร กำหนดรู้ เป่าฮับ

 

ไหนล่ะ..วิชาดูจิตเกิดดับของ หลวงพ่อปราโมชโช....เงียบจ้อยเลยเหรอ

แต่ก่อนเห็นนำพาหลายคนไป สันโดษด้วยคนนึง แล้วเป็นไง...กระเด็นออกมาไวกว่า ขาเข้าไปเสียอีก..วะฮ่าฮ่า....ตอนนี้...เลยต้อง กลับมาทบทวนดูตัวเองล่ะสิว่า...พลาดตรงไหนว้า

 

เมื่อกำหนดมันรู้หมดแหล่ะ ทั้งรู้กาย รู้เวทนา รู้จิต..รู้เห็นทุกขั้นตอนของการเกิดเวทนาเกิดจิต...แบบไม่หลงเข้าไปร่วมคิดร่วมปรุง..ถ้าจะกลับเข้าไปร่วมคิดร่วมปรุง ก็รู้ตัวตลอดเวลา..ไงเลย ทำใรู้เห็นกระบวนการทำงานของ อายตนะ ตาหูจมูกลิ้นกายใจ...และเห็นตัวจิตวิญญาณ ที่รู้..ที่เข้าไปรู้ เข้าไปปรุง ไม่เข้าไปร่วมปรุงด้วยไง

 

ดูกายตนเอง เห็นหมด ว่าเมื่อกายรับผัสสะ อย่างไร ส่งต่อไปไหน ปรุงเกิดจากอะไร
มันสวดยวด กว่าเป็นไหนๆ....อิอิ

 

ฉันเข้ามาโพสเท่าที่แกจะเข้าใจได้นะเว้ย..ถ้าแกได้แค่นี้ ฉันก็หมดธุระ...เพราะแกพัฒนาช้ามากๆๆ...อิอิ