ลำนำเพลงรักของนักกลอน

คิดว่าคุณปลาคงนำมาฝากน้องเก่งโดยเฉพาะค่ะ ๕๕๕๕

 

​

ดอกบัวเข็ม สีขาว ราวปุยนุ่น
หอมละมุน นุ่มนวล ชวนใหลหลง
เกสรมี สีเหลืองแซม แย้มบรรจง
ประดับลง บนกระถาง และกลางใจ<O</O​

 

คันปากเหรอ พี่มีอุปกรณ์ในการเกาให้ยืมนะคะ^-^

 

บาดอกเหลือง ชูช่อ ล้อลมเล่น
ดอกสวยเด่น สะดุดตา น่าใฝ่ฝัน
เป็นไม้น้ำ งดงาม ยามกลางวัน
ดอกประชัน เบ่งบาน นานทั้งปี​

 

ไม่ทราบเหมือนกันครับ จำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นกินรสอะไรน๊า

แต่มีเหมือนกัน น้องที่ทำงานเค้าว่า กินกุ้งแล้วแพ้ คือเกิดผดผื่นคัน ขึ้นตามตัว

แต่ท่าจะพนม ต้มยำกุ้ง นี่ยอมแพ้เลย

ขอตัวก่อนครับ

 

บัวบาขาว ลอยน้ำ ตามคลองนั้น
สวยคล้ายกัน บาเหลือง เรืองสีสวย
ดอกสีขาว กลีบดอกเห็น เช่นแพงพวย
ปักชำด้วย ไหลหรือต้น คนนิยม​

 

มีความรู้สึกว่ากลอนของน้องเก่งที่เขียนมา
ดูเหงาๆนะคะ.....

 

เย้ยยยยยยย
ผมยังไม่อยากเบี่ยงตอนนี้อ่ะครับพี่
ยังอยากสร้างสิ่งสมดุลให้กะโลกอยู่
555555555

สิ่งนี้นั้น ผมยิ่งดู ยิ่งคุ้นตา
เขาเรียกว่า ที่เกาหลัง ใช่หรือไม่
เกาครั้งเดียว ทั่วทั้งหลัง ช่างสุขใจ
แต่ทำไม แม่แอบเอา ไปใช้งาน (กวาดเศษใบไม้)

เห็นแล้วหายคันเลยอ่ะครับ

 

ที่คิดว่าเป็นรสต้ำยำกุ้ง
เพราะอาการแพ้ที่เล่ามาบ่งบอกค่ะ
คนที่แพ้ แม้ซดน้ำ ที่มีส่วนผสมของกุ้งเพียงน้อยนิดก็แพ้ค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ นอนหลับฝันดีนะคะ

 

เพราะคุณแม่ของน้องเก่ง
อาจใช้งานอุปกรณ์ผิดประเภทค่ะ

 

ผมไม่รู้ตัวเลยอ่ะพี่
ผมก็แต่งไปตามอารมณ์เพลง
ดันทำให้พี่ติงเศร้าซะงั้น อิอิ

ตัวผมช่วงนี้อารมณ์บ้าเยอะไปหน่อย
อารมณ์เหงามันเลยชิ่งหนีไปเลย 555

 

จริ๊งงงงงงงงงงงงง
ดีเลยอ่ะครับพี่
วันไหนแม่ผมจะใช้งาน
ผมจะได้อ้างพี่ได้
555555555

 

น่าจะใช่นะคะ
พระท่านว่าอารมณ์ของเรา มันเกิดได้ทีละอย่างค่ะ....

 

น้องเก่งนี่น่ารักนะคะ
ช่วยคุณแม่ทำงาน
ท่านคงรักมากๆ

 

พี่ติงอาจคิดผิดก็เป็นได้อ่ะครับพี่
ผมอ่ะจะอู้มากกว่าช่วยซะอีก
แถมต่อรองยังกะซื้อของที่ตลาด
555

 

เวลาซื้อของที่ตลาด น้องเก่งต่อเป็นด้วยเหรอคะ
พี่ติงไม่ค่อยต่อค่ะ
ยิ่งเป็นชาวบ้าน
บางทีก็ซื้อให้เพราะสงสาร...
เฮ้อ! ใจอ่อนจริง

 

โหย... พี่ติง
เดี๋ยวผมจะกระซิบบอกนะครับ
ขนาดไปเช่าพระตามแผงพระนี่ผมชอบต่อแบบแหลกลานเลย
ต่อจนคนให้เช่านี่แทบอึ้งไปเลย (ประมาณว่าช่างกล้า)
แต่บางคนเขาก็เอากับผมด้วย เมื่อผมกล้าต่อเขาก็กล้าให้
(ต้องเป็นแผงประจำ)
แต่ถ้าไปบูชาตามวัดนี้คงไม่ต่ออ่าครับ 555
เพราะถือว่าทำบุญ​

^-^ ^-^ ^-^

 

ทำไงพี่ถึงจะกล้าเหมือนน้องเก่งนะคะ
ถ้าบ้านใกล้กัน เวลาไปไหนต้องชวนไปด้วย
พี่ติงไม่ค่อยกล้าต่อค่ะ จะเกรงใจ
คิดว่าเขาคงประมาณราคาที่สมควรแล้ว
แต่ถ้าซื้อของกับคนญวน พี่ติงจะต่อประมาณ ๗๐ % ค่ะ
หากที่เวียดนาม ต่อ ๕๐% แต่เค้าก็มีวิธีโกงอยู่ดี พี่ไม่ค่อยชอบคนโกงเลยค่ะ
อย่างแม่ค้าที่โกงตาชั่ง พี่จะไม่ไปซื้ออีกเป็นอันขาด
ซื้อที่ลาวก็ต่อ ๗๐%
ที่ตลาดอินโดจีน จะดูก่อน บางอย่างเค้าก็ไม่ลดแน่นอนจะไม่ต่อ
ถ้าเป็นเครื่องเงิน ก็ต่อ ๗๐%
ทั่วๆไปเช่นเสื้อผ้าต่อ ๘๐%
เพราะไกด์บอกค่ะ
แล้วเขาก็ลดแฮะ

 

ตอนที่ทำงานห้องสมุดอยู่โรงเรียนเก่า
ก่อนที่จะย้ายมาโรงเรียนปัจจุบัน
มีอยู่วันหนึ่ง ไปทำงานในวันเสาร์
เจองูเห่าน้อย ที่แสนจะน่ารัก น่าเอ็นดู
พอเขาเจอเรา ก็พยายามจะแผ่แม่เบี้ยข่มขู่
แต่ด้วยความที่เขาตัวเล็ก
พอแผ่แม่เบี้ยทีไร ก็หงายเก๋งไม่เป็นท่าทุกที
เรายืนดูด้วยความรัก และเอ็นดู
พอนานเข้า ก็สงสาร ต้องเดินหนี เขาจะได้ไม่ต้องล้มแล้วล้มอีก
เจ้างูน้อยไร้เดียงสาเอย....
^-^
​

 

จริงๆแล้ว....ขึ้นชื่อว่างูเห่า
ไม่ว่าจะตัวเล็กแค่ไหน ก็อันตรายมากนะคะ
จึงไม่ควรประมาท​