ยินดีช่วยเหลือ แก้ไขทุกปัญหา ทุกสภาวะอารมณ์ ของ วิปัสสนากรรมฐาน

สาธุการ..................

 

ขออภัยคุณโยมด้วย อาตมาพิมช้า
พิมยาวหน่อย ขออภัย​

ขอรบกวนถามท่านนิดนึงนะ
1 อาทิตย์ มี 7 วัน
เป็นวันพระ 1 วัน
แล้วอีก 6 วัน มันเป็นวันอะไร

วันมาร รึไง​

 

ขออนุญาติ นิมนต์ถามเรื่อง การที่จะทำสมาธิ 2 ข้อนะครับ

1. ศีลบริสุทธิ์กับศีลไม่บริสุทธิ์ การเจริญสมาธิจะแตกต่างกันไหมครับ
2. ถ้าอยากให้ศีลบริสุทธิ์ต้องทำอย่างไร

นิมนต์หลวงพี่ช่วยชี้แจงให้ทราบด้วยครับ

 

มิได้เป็นวันมารดอกท่าน... แต่ขึ้นชื่อว่าสมมุติแล้ว หากไม่วิมุตติ อย่าพึงไปถามถึง

 

ตัวหาย หรืออวัยวะ บางส่วน หายไป อันนี้เป็น อุทยัพยญาณ
การเห็นการเกิด และ ดับ ไป ของ รูปนาม
อันนี้สำคัญมาก อนุโมทนาด้วยจริง ๆ
กำหนดรู้ รูหนอ รู้หนอ หายหนอ หายหนอ รู้ตาม เอา ตัวนี้เป็นอารมณ์

เรื่อง ที่เงียบหายไป อันนี้ไม่ต้องตกใจ เป็นภาวะของ ภังคญาณ
ระวังเรื่องเดียว
ตอนจะออก จาก ไอตัวสงบนั้น ค่อย ๆ ถอนออก หาก ถอนออกเร็วไป ร่างกายเราจะสั่น ๆ บางครั้งมันหวิวไปเลยก็มี แต่อย่ายึดมันนะ
ให้ องค์ มรรค ดำเนินต่อไป ถึง ญาณ ตัว ถัดไป หากรู้ว่ามันสงบ กู้ ทักมันเบา ๆ สงบหนอ สงบหนอ อย่าไปติด

กำหนดรู้ต่อ ให้มาก ๆ พยามดู ใน ฐาน 4 ฐานนี้ กาย เวทนา จิต ธรรม
ให้เห็นความเป็นจริงของรูปนามต่อไป ปล่อยให้ องค์ ใรรค เคลื่อเข้าสู้วิถีแห่งความพ้นทุกข์ไปเอง เท่านี้

 

ขออนุญาติแสดงความคิดเห็น

ภาวนามัย นั้น หากภาวนาได้ มี ไม่ใช่ไม่มีค่ะหลวงพี่
การภาวนานั้น คือ เราจะได้รู้ตามความเป็นจริง เริ่มรู้การปรุงแต่ง
จนไม่ปรุง รุ้ไปเรื่อยๆ โดยไม่ทิ้งการภาวนา ไม่บัญยัญใด ๆๆ
รู้รู้ไป ตามสภาพของความเป็นจริงของ กายเรา ใจเรา
จะตอบว่า ไม่มี ไม่ได้ หากภาวนาแล้วไม่รับรู้อะไรเลยนั้น ผิดหลักแล้วค่ะ

 

พระท๊อปตอบธรรม ตอนตอบธรรม
สติอยู่ตรงไหน

สำนวนอักษร ขนาดตัวหนังสือและสีที่ใช้
ใจตอนนั้นไหลอย่างไร

 

โยม เข้าใจ ถูกต้องมาก
ไม่ได้หมายว่า ไม่รับรู้อะไรเลยนะ
ปัญญาตัวนี้ ไม่ใช่ตัวแบกรู้ รู้แล้ววางแม้แต่ปัญญา มันเอง
จนมันแทบไม่มีเลย รู้จริง ๆ คือทิ่งตัวรู้
มันเป็น ความอัตตโนมัติแห่งมหาสติ

วิญญาณ ขันธ์ ไม่ทิ้ง แล้วจะหลุดมั๊ยหล่ะ
โยม
ปลงขันธ์ ไม่ใช่เจริญขันธ์
มันแจ้งแล้ว แล้วก็คลายไปแล้ว
ไม่ได้เอาตัวปัญญามาแจ้งคาไว้ตลอด นะ

ลองอ่านต่ออิกนิด อธิบาย ไว้แล้ว

 

ไม่อยู่ตรงไหนเลย
เพราะไม้ได้เอามันไปตั้งไว้ที่ไหน
ความเป็นธรรมชาติแห่งมหาสติ
เพราะตอนนี้ไม่ได้คาสติ


เหมือน ๆ ตอนกินข้าว

 

องค์ แห่งมรรค ที่เกิดขึ้น จึง กรอปกับ 3 อย่าง
ศีล สมาธิ ปัญญา
สิ่งนี้ รวมกันเกิด พร้อมกัน
เหมือนการ อมยาอม
เรา ผม ทั้ง แป้ง ทั้งสมุนไพร ทั้งน้ำผึ้งพร้อม ๆ กัน

ไม่ใช่ ทำศีล ขึ้นก่อน แล้วไปทำสมาธิตาม แล้วจึงต่อด้วยปัญญา

3 องค์นี้ ประชุมรวมกัน มรรค จึงบังเกิด<!-- google_ad_section_end -->

ขออนุโมทนากับคำถามเรื่องความบริสุทธิ์แห่งศีล ของโยมด้วย

ปลงอาบัติที่ดีที่สุด คือ ไม่ต้องปลง
รักษาศีลที่ดีที่สุด คือ ไม่ต้องรักษา
การทำลายกิเลสที่ดีที่สุด คือ ไม่ต้องทำลาย
การควบคุมจิตที่ดีที่สุด คือ ไม่ต้องควบคุม
การสร้าง สติ สมาธิ ฌาน ญาณ ปัญญา ที่ดีที่สุด คือ ไม่ต้องสร้าง
การดับ ที่ดีที่สุด คือ ไม่ต้องดับ
การ รู้ ที่ดีที่สุด คือ ไม่ต้องรู้อะไรเลย
การแสวงหาที่ดีที่สุด คือ ไม่หา
การตั้งจุดหมายที่ดีที่สุด คือ ไม่ตั้ง
การเชื่อที่ดีที่สุด คือ ไม่ต้องเชื่อ
​

 

ถ้าเช่นนั้น ยามฉันอาหาร
ท่านย่อมไม่รู้ว่าฉันอะไรลงไปอย่างนั้นหรือ

 

การรักษาศีลที่บริสุทธิ์ คือไม่ต้องรักษาเลย

เหตุใดจึงกล่าวเช่นนั้น ศีล มาจากคำว่า สีล คือความเป็นปกติ

ศีลที่ ดีที่สุดคือ ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติของมันมากที่สุด

ศีล ไม่ใช่ การมานั่ง เก๊กรักษา นั่งกั๊ก นั่งฝืน กรรม ที่ออกมาจากมโนกรรม

ความบริสุทธแห่งศีลจึงจะบังเกิด
พระพุทธเจ้าไม่ได้สอน เรื่องการฝืนจริต
หากแต่ทรงสอนให้สรรพสัตว์
เข้าถึงความเป็นเนื้อเดียวของสรรพสิ่ง
ตามความเป็นจริง

ดังนั้น ความบริสุทธิ์ ที่สุด คือ ความเป็นธรรมชาติ ที่ไม่ต้องคอยรักษา
และศีล ที่บริสุทธิ์ ไม่ได้มาจากการดัดหรือการฝืนจริต


คือ
Let it be
ปล่อยให้มันเป็นไป อย่างธรรมชาติที่สุด
ไม่เก๊ก ไม่กั๊ก ไม่ฝืนมัน


ศีลที่ฝืน ศีลที่ไม่เป็นไปโดยปรมัตถ์
ไม่เรียกว่า ศีล บริสุทธิ์

เพียงไม่เข้าไป ต้อง ข้องแวะกับสิ่งใด นี้ก็เรียกว่า
ไม่ผิดศีลแล้ว

เวลาพระทำผิดศีล ต้องปลงอาบัติ
การปลงอาบัติ การปลง ความข้อง ที่คา จิตคาใจอยู่
ให้ตกลุล่วงไป

นี่คือปลงอาบัติ

อาบติ แปลว่า ต้อง

ดังนั้น หากจะรักษาศีล กันจริง ๆ
รักษาให้ได้กันจริง ๆ ไม่ต้องอาบัติเลย
ก็คือ ไม่ต้อง

ไม่ต้อง ไม่ข้องแวะ กับ สรรพสิ่ง ปล่อยให้มันเป็นไป ตามธรรมชาติ
ศีลนี้ จึง คลุม ทั้ง กายกรรม วจีกรรม และมโนกรรมไปพร้อมกัน


นี่จึงเรียกว่า การรักษาศีล ที่บริสุทธิ์ที่สุด

โดย ปรมัตถธรรม
​

 

สอบถามพระคุณเจ้าครับ......

๑. สมถะคืออะไร
๒. วิปัสสนาคืออะไร
๓.สมถะและวิปัสสนาต้องปฏิบัติทั้งสองอย่างไม....
๔.มหาสติคืออะไร...แล้วเกิดขึ้นได้อย่างไร.....เมื่อเกิดขึ้นแล้วจะเจริญได้อย่างไร.....เมื่อเจริญขึ้นแล้วผลจะเป็นอย่างไร....
๕.การฝึกมหาสติ เป็นสมถะ หรือวิปัสสนา ตอนใดเป็นสมถะ ตอนใดเป็นวิปัสสนา

กราบนมัสการพระคุณเจ้าครับ.....

 

เวลาอาตมา ใส่รองเท้าแต่ คู่ เก่า ๆ สภาพจับกรัง
ก็ตอนออกจากกุฏิ ไปนั่นไปนี่
ตอนกลับมาถึงกุฏิ อาตมา ก็ถอดรองเท้าออกเสีย
ไม่ได้ใส่มันเข้ากุฏิ

อาตมาก็ใช้สติ เหมือนใช้รองเท้าแตะคู่นั้น
ไม่ใช่ว่าตั้ง Start สติ ขึ้นมาก่อนหนิ ถึงจะใช้ได้
มันเป็การใช้ได้เอง โดยไม่เริ่ม ไม่จบ
ไม่เนื่องไม่ต่อ
ใช้สติ แบบไม่ได้คาสติ

เลยแทบไม่รู้เลยว่าสติมันอยู่ไหนของมัน
มันอยู่ไหนก็เรื่องของมัน
เพราะมันไม่ใช่อาตมา
อาตมาก็ไม่ใช่มัน
ไม่เนื่องด้วย ไม่เกี่ยวโยง ไม่สัมพันธ์กัน
ไม่ใช่ สิ่งนั้น กับอะไร และสิ่งนี้กับอะไร

แม้รูป ก็ไม่เที่ยง
แม้เวทนา ก็ไม่เที่ยง
แม้สังขารก็ไม่เที่ยง

ธรรมทั้งหลาย ล้วน อนัตตา ไม่มีตัวตน

สติ ก็ เป็น สังขารขันธ์ นะ
มันจะเที่ยงหรอ
มันไม่เที่ยงก็ยึดไม่ได้

มีสติ ก็ย่อมมีขาดสติ


แต่ถ้า ปลง สติ ซะ.
มันหมดตัว แบ่ง ตัวแยกนะ

เมื่อนั้น จึงเป็น มหาสติ

ยินดีมาก ที่ได้สนทนากับโยม

 

ยังรออยู่นะครับ หลวงพี่

 

โลกุตระ นอกเหนือเหตุผลคับ
และผมก็ไม่รู้ว่า เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น
เพราะไม่เคยไปหาเหตุหาผลมันเลย
มันไม่ต่างจาก เรื่องของ กรรมวิสัย หรือโลกวิสัย หรือ พุทธวิสัย
ธรรมอันเป็นเนื้อเดียวกันนี้ มันหาข้อแบ่งแยกแตกต่างไม่ได้เลย
ดังนี้ จึงนอกเหนือเหตุและผล

พระโสดาบันคือผู้แจ้งในการเกิดและการดับไป
และเริ่มแจ้งใจไตรลักษณ์ มากขึ้นเรื่อยไป
พระอรหันต์ คือผู้รู้แจ้งว่า สิ่งที่ไม่เกิด สิ่งที่ไม่ดับนี้มีอยู่

ไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
ยังเนื่องด้วยเหตุ และผล

แต่ .... การถูกบีบออก จากไตรลักษณ์ เป็นธรรม อันยิ่งกว่า.....นั้นแล


อุบาสก

พระโสดาบัน ท่านมีความธรรมดามาก ๆ ธรรมดาจริง ๆ ความธรรรมดา ๆ นี่แหล่ะ คือกระแสนิพพาน
การผ่านทุกข์ของท่าน ท่านแจ้งในประตูบานแรก คือ ทุกข์ ความทุกข์ ท่านจะหายไปแบบมหาศาล

และท่านจะคล้ายเหล็กที่ถูกหลอมมาไหม่ กลายเป็นคนไหม่ ที่ละเหตุแห่งทุกข์ ได้อย่าแจ่มแจ้ง และไม่มีใครยิ่งกว่า

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 5 คน ( เป็นสมาชิก 4 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>เล่าปัง*, jinny95, pra_TopSecret, vietnam </TD></TR></TBODY></TABLE>




ขออภัยครับหลวงพี่ คือ ผมขอผ่านเข้ามาหาเพื่อนครับ.......

 

ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะครับ

แต่กระผมเองยังเขลาอยู่ ที่อ่านผ่านมามีข้อสงสัยอยู่หลายข้อมาก

ข้อยกมาข้อเดียวนะครับ คือ การรักษาศีลที่บริสุทธิ์ คือไม่ต้องรักษาเลย

ถ้าอย่างนั้น องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะทรงบัญญัติ
ศีล ๕ ศีล ๘ ศีล ๑๐ ศีลพระปาฏิโมกข์ รวมทั้งอภิสมาจาร และพรหมวิหาร ๔ ให้คนที่ยังเขลาอย่างกระผมปฏิบัติตามเพื่ออะไร

ปล. แต่ถ้าเรารักษาศีลบริสุทธิ์หมดจด จนศีลรักษาเราส่วนนี้กระผมเชื่อหมดใจครับ

***********************************************

กรรมอันใดที่ข้าพเจ้าได้ล่วงเกินต่อ
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์
พระปัจเจกพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์
พระธรรม
พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย
ด้วยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ดี ขอได้โปรดอดโทษให้แก่ข้าพเจ้าด้วยเทอญ


***********************************************

 

สิ่งใด ยังไม่ครบบริบูรณ์ ใน ความ ประสงค์ของท่าน
โปรด กล่าวมา อาตมาจักอรรถาธิบายต่อ ในลำดับต่อไป

สาธุการ ขออนุโมทนา ในโยนิโสมนสิการของท่าน

 

คำคมวันนี้ <SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register("3616877")</SCRIPT>

Acknowledge