มาดูสมเด็จกัน

กลิ่นน้ำอบ นำปรุงของไทย

ในบันทึกของลป.คำ มีบันทึกเนื้อแบบนี้ไว้ด้วยครับ.....เรียกว่า เนื้อกระแจะจันทน์
ผมเคยมีโอกาสได้ยลเป็นพระของมิตรสหาย....จัดเป็นพระที่หาได้ยากมากครับ

 

ด้วยความเคารพครับคุณ พ่อเลี้ยง2<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3161927", true); </SCRIPT>

ผมว่าพระชุดนี้นั้นกรอบพระสวยมากครับ....ส่วนองค์พระนั้นคิดว่ายังไม่โดนใจนะครับ....

ถ้าจะถามว่าผมมีพระเบญจภาคีครบไหมทั้ง 5 องค์ ตอบว่า...วาสนาคงยังไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ....ที่ศึกษามาก็เห็นมีปรากฎในหนังสือพระที่น่าเชื่อถือเท่านั้น....ส่วนของจริงนั้นตั้งแต่ผมเดินตลาดล่างมา 10 กว่าปียังไม่ปรากฎว่าจะเจอองค์แท้ๆ ปรากฎเลย....เทียบเป็น % โอกาสในการเจอพระแท้ในตลาดล่างเท่ากับ 0.01% ครับ

ขณะนี้นั้นพระแท้จริงๆ อยู่ในตลาดบนซะเกือบหมดแล้วนะครับ....และถ้าพระไปอยู่กับเซียนใหญ่หรือเศรษฐีแล้วการจะคิดว่าน่าจะฟลุกเจอของแท้ราคาถูกในตลาดล่าง....เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ยากครับ.....

ถามว่าเพราะอะไรหนะหรือครับ...?
เพราะพระที่วงการเขาเล่นหากันนั้นเผลอๆ มีจำนวนการสร้างที่ค้นพบเพียงแค่หลักร้อย หรือหลักพันองค์ (พระเก่าอาจจะแตกหักไปจำนวนมาก)

ยิ่งเป็นพระรอด กรุวัดมหาวันด้วยแล้ว....นอกจากในหนังสือ ผมยังไม่เคยเห็นเลยว่าจะมีพระรอดกรุวัดมหาวันแท้ๆ แม้แต่องค์เดียวให้เห็น....

ขนาดเซียนใหญ่ที่เขียนหนังสือเรื่องพระรอด เขายังพบเห็นได้น้อยมาก แค่เห็นพระจำนวนหลักสิบยังยาก....

ดังนั้นของแบบนี้จึงหายากเพราะจำนวนการเหลืออยู่ของพระมีจำนวนน้อย...และจำนวนที่น้อยก็อยู่ในกรุของเซียนใหญ่เกือบหมดแล้วนั่นเองครับ

 

ยอดเยี่ยมครับสำหับข้อมูลข้าผู้น้อยขอคารวะท่าน1จอกใหญ่

 

ขอสนับสนุนความเห็นท่าน wasabi ในเรื่องพระเครื่องเมืองกำแพงที่เห็นว่าเป็นพระแท้ หนึ่งเสียงครับ ..... แม้ภาพพระด้านหลังที่ให้มาอาจจะเล็กไป แต่แสดงเนื้อหามวลสารของพระกำแพงอย่างแน่นอนครับ...... ยินดีกับเ้จ้าของด้วย....

เนื่องจากเป็นพระที่ผ่านการใช้มาน้อย เนื้อหาจึงยังไม่หนึกนุ่ม .....หากว่าใช้ไปนาน ๆ แล้วเนื้อหาจะหนึกนุ่ม..... ทำให้ดูง่าย .... คนที่ไม่เคยเห็นภาพพระสภาพแบบนี้ ตีเป็นพระเก๊....แยะไปครับ

 

เล่านิทานนิดครับ...
ผมเกิดที่บ้านบางแก้ว เขตติดต่อกับบ้านหาดชะอม แสนตอ ขาณุฯ กำแพงเพชร พ่อ-ปู่ เป็นชาวเรือ รับจ้างขนสินค้าในแถบ ตาก กำแพงฯ นครสวรรค์ ส่งกรุงเทพฯ

แถบที่ผมเกิด..มีเกจิดังในแถบนั้นอยู่ 2 รูป หลวงพ่อสว่างวัดท่าพุทธา หลวงพ่อแกรวัดส้มเสี้ยว ปู่ผมอายุน้อยกว่าหลวงพ่อแกรไม่กี่ปี พ่อผม อาผม ศิษย์หลวงพ่อแกร

พ่อผม...นอกจากเป็นชาวเรือแล้ว ยังมีเรือเล็กออกหาปลาตลอดริมลำน้ำปิง จากบางแก้ว เรื่อยไปจนถึงบ้านตาก จังหวัดตาก เวลาออกหาปลา...จะไปกันเป็นกลุ่ม 5-10 ลำ มีเครื่องเรือเล็กติดท้ายทุกลำ

สมัยที่ผมเกิด...รถโดยสารเข้าถึงแถบนั้นเพียงบางจุด ผู้คนแถวนั้นเดินทางโดยเรือหางยาว จากปากน้ำโพ มีเพียงวันล่ะเที่ยวเท่านั้น ถนนเป็นทางเกวียน การโดยสารทางเรือเป็นที่นิยมที่สุด

เมื่อ 40 ปีก่อน แถบนั้นมีวัดริมน้ำมากมาย บางแห่งถูกน้ำเซาะตลิ่งพังลงแม่น้ำเกือบทั้งวัด พ่อทอดแหตาถี่...บางทียังได้พระติดขึ้นมาด้วยเลย

ชาวบ้านแถบริมน้ำ..มีพระดินเผาอยู่ในโหลหิ้งพระเกือบทุกหลัง แต่ไม่เป็นที่นิยมเหมือนทุกวันนี้ นิยมแต่พระเครื่องเกจิที่ตนเองเคารพนับถือ ไม่มีใครสนใจพระกรุ

 

การเอาใจใส่ในการขยันเข้ามาตอบและเสนอแนะพร้อมกับบทวิเคราะห์บนพื้นฐานเหตุผลแบบนี้....เยี่ยมเลยครับคุณ xlmen...ผมชอบ...และเท่าที่ติดตามอ่านมาตลอด...ทำให้ผมรู้สึกว่ารังของคุณ xlmen ต้องมีพระสมเด็จแท้ๆหลายองค์เลยอ่ะครับ..อิอิ...(^_^)..

 

ข้อมูลพระกำแพงเพิ่มเติมครับ

พระเครื่องเมืองกำแพงนั้น อันที่จริงมีมากกว่า 53 กรุ ครับ น่าจะเป็น ร้อยกรุขึ้นไป ..... เพียงแต่ว่า พอเจดีย์หาย วัดหาย ชื่อกรุพระก็หายด้วย.....

ศึกษาพระเครื่องเมืองกำแพงนั้น ต้องศึกษาและเข้าใจประวัติศาสตร์ของเมืองกำแพงเพชรก่อน ว่าเมืองกำแพงเพชรนั้น มีช่วงที่เจริญรุ่งเรืองในสมัยกรุงสุโขทัย เป็นราชธานี และในยุคกรุงศรีอยุธยา ในสมัยพระบรมไตรโลกนารถ.......

ดังนั้น เมื่อเมืองมีความเจริญรุ่งเรืองแล้ว ศาสนาก็ตามมา ..... เพราะฉะนั้น พระเครื่องเมืองกำแพงนั้น หากแบ่งคร่าว ๆ แล้ว น่าจะแบ่งได้เป็นกรุใหญ่ ๆ ตามฝั่งแม่น้ำปึง คือ ฝั่งตะวันตก และฝั่งตะวันออก

ฝั่งตะวันตก ในปัจจุบัน เราเรียกฝัี่งนี้ว่า ฝั่งทุ่งเศรษฐี มีความเจริญรุ่งเรืองสุดในสมัยกรุงสุโขทัยเป็นราชธานี ซึ่งเมืองกำแพงเพชรถือว่าเป็นอาณาเขตส่วนหนึ่งของกรุงสุโขทัย... ตามหลักฐานอ้างอิง คือ ศิลาจารึกนครชุม ซึ่งอยู่ที่วัดเสด็จ ในจังหวัดกำแพงเพชรนั่นเอง ที่ระบุว่า ราวปี พศ 1900 พระเจ้า ลิไทยได้เสด็จมาบรรจุพระบรมธาตุ ที่เจดีย์ใหญ่ของวัดพระบรมธาตุ....

พระเครื่องฝั่งทุ่งเศรษฐี (มีหลายสิบกรุ) กรุที่มีชื่อเสียง เช่นกรุวัดบรมธาตุ กรุวัดพิกุล(วัดหนองพิกุล) กรุฤาษี กรุวัดซุ้มกอ ฯลฯ เป็นกรุพระเครื่องยอดนิยมของเมืองกำแพงเพชร พระเครื่องฝั่งนี้ เป็นพระเครื่องที่ส่วนใหญ่จะสร้างในสมัยกรุงสุโขทัย อายุราว 600-700 ปี

ส่วนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำปิง เป็นฝั่งชากังราว หรือ ฝั่งจังหวัด บ้างก็เรียกว่าฝั่งเมือง .... มีวัดที่มืชื่อเสียงหลาย ๆ วัดเช่นกัน เช่น วัดพระแก้ว วัดวังพระธาตุ วัดกะโลทัย วัดเชิงหวาย วัดตะแบกลาย ฯลฯ นอกจากกรุที่มีชื่อเสียงดังกล่าวแล้ว ยังมีกรุอื่น ๆ อีกมาก ปัจจุบันเขตนี้มีอุทยานประวัติศาสตร์แห่งชาติ ซึ่งได้ขึ้นทะเบียนมรดกโลกแล้ว หากเป็นพระที่ขึ้นกรุที่มีชื่อเสียงดังกล่าว แล้ว ก็ยังมีการเล่นหาสะสมกัน หากว่านอกเหนือจากวัดที่มีชื่อเสียงแล้ว เขาว่าเป็นพระกำแพงที่ไม่ถึงยุค (น่าจะหมายถึง ยุคสุโขทัย)....เขาไม่เล่นกัน.... บางคนตีเป็นพระเก๊ไปเลย... ซึ่งความจริงแล้วพระนั้นก็เป็นพระแท้เหมือนกัน แต่เป็นพระที่สร้างในสมัยที่เมืองกำแพงมีความเจริญรุ่งเรืองในสมัยกรุง ศรีอยุธยา อายุพระเครื่องประมาณ 300-500 ปี ......

ท่านที่สนใจประวัติศาสตร์เมืองกำแพงเพชร อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ
http://www.kamphaengphet.go.th/kpp/historykpp.pdf

 

ต้องขอขอบคุณสำหรับทุกๆความคิดเห็น ความคิดเห็นที่แตกต่างเป็นสี่งที่ดี ทุกท่านที่เข้ามาอ่านจะได้ศึกษาร่วมกัน อย่างมีสติไม่หลงเชื่ออะไรง่ายๆ มาดูพระ อีกองค์กันเล่ากันว่าเป็นพระกำแพงพลูจีบพิมพ์โบราณที่หาชมยากเอาเป็นว่าชมและใช้วิจารณาญาณขออภัยด้วยหากภาพเล็กและไม่ชัดไปหน่อย

 

ในฐานะเจ้าของกระทู้ "มาดูสมเด็จกัน" ผมได้อ่านทัศนะของหลายๆท่านแล้ว ก็รู้สึกแอบชื่นชมในการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี เหมือนได้เข้าร้านกาแฟเจ้าประจำ(ไม่มาไม่ได้) มีคนแสดงความคิดเห็นหลากหลาย บางเรื่องก็ได้ข้อยุติ บางเรื่องยังค้างๆในใจ แล้วแต่ว่าใครเคยรู้อะไรมา ก็ยึดเอาที่รู้มาตามนั้นก็แล้วกัน

ความรู้เรื่องพระเครื่องบางครั้งรู้ได้เฉพาะตน ยิ่งในส่วนที่หนังสือพระไม่เคยเขียนแล้ว อันนี้ต้องใช้ทักษะเฉพาะตนจริงๆ ครูบาอาจารย์รุ่นเก่าๆ ท่านก็ใช้วิธีจำใครจำมัน แล้วจึงนำมาแลกเปลี่ยนความรู้กัน จนเป็นที่ยุติ ใครจะวิเคราะห์ถูกหรือผิด สุดท้ายตนเท่านั้นที่จะเป็นผู้สรุปรู้ ผมศึกษาพระปลอมพระฝีมือ ผมศึกษาพระแท้ พระที่ได้มาไม่เคยทิ้ง พระปลอมผมยังเก็บในตู้เซฟก็หลายองค์ ผมเอามาเป็นครู ครูท่านก็เมตตาสอนจนผมเข้าใจ ใครจะนำไปใช้บ้าง ก็ไม่หวงนะครับ

 

องค์นี้ไม่ใช่ของเล่นครับ คุณพ่อเลี้ยง2 สวยมากๆ

 

พระสมเด็จนางพญา พิมพ์เข่าโค้ง หน้าเทวดา

ไม่รู้ว่าจะถูกใจบ้างหรือเปล่า กับพระสมเด็จนางพญา พิมพ์เข่าโค้ง หน้าเทวดา องค์นี้ ลองศึกษากันดูนะครับ

 

สวยโดนใจผมมากสำหรับพระนางพญาองค์นี้เสียดายผมอาศัยอยู่จังหวัดนราธิวาส คงไม่มีโอกาสชมอย่างใกล้ชิดผมรบกวนขอชมพระองค์ที่ถูกสวดครับคุณwasabi

 

ขอถามด้วยคนครับ ว่าสมเด็จวัดเกศองค์นี้เป็นยังไงบ้างครับ ช่วยชี้แนะด้วยครับ

 

ตามคำขอครับ


พระยอดขุนพล เสมาตัด แห่ง ชากังราว
องค์นี้มีแร่ที่อยู่ในพระรอด และพระกำแพงซุ้มกออยู่ด้วย




เอาพระในเวปมาเทียบด้วย

 

พระสมเด็จวัดเกศไชโยฯ ฝากกรุวัดบางขุนพรหมครับ

 

ไม่ได้เอามาให้ดูนาน ขอจัดองค์ที่ผมแขวนอยู่ตอนนี้ครับ

ลองดูนะครับว่าเป็นไงบ้าง








^_^

 

สวัสดีคุณsinsen องค์นี้พระแท้ ผมดูจากมวลสาร แต่สร้างยุคหลังสมเด็จโตฯ ครับ

ส่วนใหญ่พิมพ์นี้วงการตีไม่ดีครับ เนื่องจากทรงพิมพ์ครับ

 

รอท่าน XLmen ครับ ช่วยดูให้ด้วย อิอิ

ขอบคุณท่าน Wasabi San ที่ช่วยดูให้ครับ

 

พระยอดขุนพลเสมาตัดของคุณwasabiองค์นี้ผมยอมรับว่าสวยสดงดงาม ผมคิดว่าบุคคลที่นำขึ้นจากกรุและเก็บรักษาก่อนมอบให้คุณwasabiต้องมีความรู้ความเข้าใจพระกรุเป็นอย่างสูงแต่หากผมเข้าใจผิด ต้องขอโทษ (พระที่ผมถ่ายไว้ตอนนี้ ส่วนใหญ่ไม่ชัดเจน คงต้องศึกษาหาวิธี ทำให้ภาพชัดเจนกว่านี้ก่อน ค่อยมาว่ากันใหม่ ดีกว่า)

 

พระของคุณ กิตติศักดิ์ องค์นี้นั้นผมอาจจะมองต่างจากคุณวาซาบินิดนึงนะครับ.....หุหุหุ
(คราบกรุบางขุนพรหมผมยังมองไม่เห็นครับ)

พิจารณาจาก พิมพ์ ผ่านครับ
พิจารณาจาก เนื้อเป็นเนื้อปูนเปลือกหอยหนึกนุ่ม เหมือนวัดระฆังมาก....
มีความโปร่งของเนื้อแบบปั้นก้อนมวลสารไม่แน่นแล้วกดพิมพ์

พิจารณาจาก ตัวประสาน ดูเผินๆ จะคิดว่าเป็นน้ำมันตั่งอิ๋ว แต่ไม่ใช่ครับ...ถ้าเป็นน้ำมันตั่งอิ๋วจริงผิวจะไม่แตกลานแบบด้านหลังพระ....

ที่สำคัญถ้าเป็นน้ำมันตั่งอิ๋วจริงผิวจะออกสีตั้งแต่สีเหลืองอ่อนไปถึงเหลืองแก่ เนื้อพระจะไม่ขาวแบบนี้ครับ

ดังนั้นตัวประสานเนื้อพระจึงต้องเป็น "น้ำอ้อยเคี่ยวสถานเดียวเลยครับ"

เสียดายก็ตรงที่วงการเขาไม่ยอมรับสีน้ำอ้อยเคี่ยวแบบนี้ครับ....โดยมากจะโดนตีว่าเป็นน้ำมันตั่งอิ๋ว แล้วก็ตีปลอมซะเป็นส่วนใหญ่ครับ....

สรุป องค์นี้สมเด็จเกศไชโย พิมพ์เจ็ดชั้น งดงามสวยโดนใจครับผม