มาคุยกันเถอะ

คุณเสขะ
อืม งั้นลองบอกวิธีการทำทาน ศีล ภาวนา ว่าทำอะไรบ้าง
หรือถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าบอกได้ มันก็เป็นแนวทางสำหรับผู้อื่นค่ะ อนุโมทนา

 

ต้องกลัวจิตฟุ้งทามไมอ่ะคับ จิตฟุ้งก้รู้ว่าจิตฟุ้ง ท่าเราไม่อยากคบ( ร่วม รับ ให้ ) ใจเราก้ไม่ไปเกี่ยวด้วยอยู่แล้ว ตรงนี้ไม่ต้องมานั่งสำรวมไม่ต้องมานั่งกดอารม หากยังมัวกดอารมอยู่มันก้ปลายเหตุ

เราต้องรู้ตัวพร้อม นั้นคือสติ ยิ่งปรกติแล้วเจริญสติปัฐฐานมากๆยิ่งรู้ตัวตลอดเวลา คือสตินั้นมีตลอดอยู่แล้ว มีความธรรมดาในความหน่ายตรงนี้เกิดเอง จะไม่เข้าไปยึดกับสิ่งใดท่าเจริญมรนานุสติช่วย ตรงนี้ไม่ต้องฝืนไม่ต้องกดไม่ต้องละไม่ต้องวาง แต่เป็นธรรมชาติที่ใจไม่ได้เกี่ยวรัดเอาไว้

เผลอเปปเดียวเป็นร้อยเลย

 

โมทนาครับ
ไม่กลัวครับ แต่เห็นเหตุแห่งอกุศลจิต ถ้าเลือกได้ก็ต้องเลือกไม่ทำเหตุ
ธรรมชาติของจิตย่อมไหลลงสู่ที่ต่ำ ส่วนสติก็ระลึกรู้เท่าที่มันจะระลึกรู้ได้ครับ
ส่วนภูมิของผมก็ยังไม่สามารถระลึกรู้ได้ตลอดเวลาครับ

 

ขอเสริมนะครับ

ธรรมชาติของจิตที่ยังแบกตัญหา อุปาทานย่อมไหลลงสู่ที่ต่ำ หากเราวางภาระนี่ได้จิตก็จะเบา ผมมันคนชอบง่ายๆ ตอนนี้กำลังเลื่อยโคนต้นของสังโยชน์อยู่
คือสักกายะทิฏฐิ กิเลสตัญหามันมันเป็นยาง ตัดต้นก่อน(ผมไม่ยืนยันว่าที่ผมทำถูกนะครับ กำลังลองดูและไม่แนะนำให้ทำตาม) แล้วค่อยขุดเอารากคืออวิชาขึ้นมาเผา