พยากรณ์กรรม โดยยึดหลักธรรมคำสอนพระพุทธเจ้า

เมื่อเราปฏิบัติตามพระธรรม คือ ทาน ศีล ภาวนา ปัญญาที่เกิดขึ้น สามารถทำให้เรานำมาพิจารณาได้ตามความเป็นจริง ทุกสิ่งในพระธรรมคำสอนขององค์ศาสดา ล้วนเป็นจริงทุกประการ ไม่มีข้อโต้แย้ง ไม่มีสิ่งใดบิดเบือนจริง ๆ

 

ขออธิษฐานจิต ขอบุญกุศล บารมีที่ได้สร้างไว้ทุกภพทุกชาติ ส่งผลให้ชีวิตการได้เป็นมนุษย์ที่เหลืออยู่ในชาตินี้ ขอมอบกายถวายชีวิตแต่พระพุทธศาสนา ขอพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ขอเดินตามหนทางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ โดยไม่มีข้อสงสัยใด ๆ และจากนี้ต่อไปทุกภพทุกชาติ ขอเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขออย่าได้หลงทางจากพระรัตนตรัยอีกเลย

 

ถ้าทุกท่านมีโอกาส ขอให้ได้ศึกษาพระอภิธรรมด้วยกัน เราจะได้ปัญญาจากการศึกษาเล่าเรียน เราจะมีความศรัทธาในพระองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรมคำสอนของท่าน พระอริยสงฆ์ผู้เผยแพร่ สืบต่อพระพุทธศาสนา

 

พวกเราอย่าได้หลงใหลในภพภูมิเลย การเกิด คือ ความทุกข์
อวิชชา ความไม่รู้เหตุแ่ห่งทุกข์ ทำให้เราปรารถนาที่จะเกิดอีก

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=NFf-HbQwIag&feature=related"]宇和島闘牛大会四月場所　快進撃VS山木一角 - YouTube[/ame]


1.คนที่เสี้ยม ยุ สอน ให้สู้กัน
2.กระทิง 2 ตัว ชนกันอยู่ โดยมีคนเสี้ยม ยุ สอน ให้สู้กัน
3.สุดท้าย กระทิง ไม่บาดเจ็บก็ต้องตาย
4.สุดท้ายคนที่เสี้ยม ยุ สอน ให้สู้กัน ก็มีความสุข ถ้าชนะ มีความทุกข์ที่แพ้
5.โดยที่คนก็ไม่สนใจ หรือ ไม่มีจิตที่มีเมตตา กรุณา ต่อสัตว์เดรัจฉาน ที่เกิดมาด้วยกรรมที่ทำไว้ จึงทำให้ตกอยู่้ในอบาย4 ได้รับกรรมโดยต้องเกิดมาเป็นสัตว์เดรัจฉานนี้เลย

 

มีคนอีกจำนวนมากที่ทะเลาะกัน ไม่ถูกกัน เนื่องจากสาเหตุต่าง ๆ คือ ไม่พึงพอใจต่อกัน ทั้ง กาย วาจา ใจ (กิเลส ตัณหา) ปัจจัยที่กระทบอายตนะ6 (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ)
[FONT=courier new,courier,monospace]มะยันตัง ธัมมัง สุตวา เอวัง ชานามะ : - [/FONT]
<dir>[FONT=courier new,courier,monospace]พวกเราเมื่อได้ฟังธรรมนั้นแล้ว, จึงได้รู้อย่างนี้ว่า : - [/FONT]
</dir>[FONT=courier new,courier,monospace]ชาติปิ ทุกขา, [/FONT]
<dir>[FONT=courier new,courier,monospace]แม้ความเกิดก็เป็นทุกข์ ; [/FONT]
</dir>[FONT=courier new,courier,monospace]ชะราปิ ทุกขา, [/FONT]
<dir>[FONT=courier new,courier,monospace]แม้ความแก่ก็เป็นทุกข์ ; [/FONT]
</dir>[FONT=courier new,courier,monospace]มะระณัมปิ ทุกขัง [/FONT]
<dir>[FONT=courier new,courier,monospace]แม้ความตายก็เป็นทุกข์ ; [/FONT]
</dir>[FONT=courier new,courier,monospace]โสกะปะริเทวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสาปิ ทุกขา, [/FONT]
<dir>[FONT=courier new,courier,monospace]แม้ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ ความคับแค้นใจ ก็เป็นทุกข์ ; [/FONT]
</dir>[FONT=courier new,courier,monospace]อัปปิเยหิ สัมปะโยโค ทุกโข [/FONT]
<dir>[FONT=courier new,courier,monospace]ความประสบกับสิ่งไม่เป็นที่รักที่พอใจ ก็เป็นทุกข์ ; [/FONT]
</dir>[FONT=courier new,courier,monospace]ปิเยหิ วิปปะโยโค ทุกโข, [/FONT]
<dir>[FONT=courier new,courier,monospace]ความพลัดพรากจากสิ่งเป็นที่รักที่พอใจ ก็เป็นทุกข์ ; [/FONT]
</dir>[FONT=courier new,courier,monospace]ยัมปิจฉัง นะ ละภะติ ตัมปิ ทุกขัง, [/FONT]
<dir>[FONT=courier new,courier,monospace]มีความปรารถนาสิ่งใด ไม่ได้สิ่งนั้น นั่นก็เป็นทุกข์[/FONT]
</dir>

 

เมื่อเรามอบกายถวายชีวิตต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทุกภพทุกชาติจนกว่าจะพ้นวัฏฏสงสาร จนกว่าจะถึงพระนิพพาน เป็นสาวกของพระองค์ เป็นผู้เดินตามพระองค์
ท่านจะไม่โกรธ ไม่โทษ ผู้ใดว่าผิด ท่านมีแต่พระเมตตากรุณา ไม่อาฆาต ไม่พยาบาท ไม่จองเวร ท่านใช้การสร้างบารมี

 

ข้าพเจ้าขอบารมีองค์สมเด็จพระสั<wbr>มมาสัมพุทธเจ้า โปรดช่วยเหลือผู้ประสบภัยจากน้ำ<wbr>ท่วม ที่ได้รับความเดือดร้อนอยู่ ได้รอดพ้นจากภัยธรรมชาติในครั้ง<wbr>นี้ ทุก ๆ ชีวิตด้วยเทอญ

ขอให้ความทุกข์ยาก ลำบากเข็ญใจ อันตรายใด ๆ จงสลายไป จงสูญสิ้นไป ด้วยอำนาจพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ

 

ขอให้ทุกท่านร่วมอธิษฐานจิต ส่งกำลัง เพื่อช่วยเหลือทุก ๆ ชีวิตที่ได้รับความทุกข์ ให้ปลอดภัย ให้รอดพ้น จากภัยพิบัติ อันตรายทั้งหลายทั้งปวง
ข้าพเจ้าขอตั้งจิตอธิษฐาน บุญใดที่ได้สร้างไว้ดีแล้วทุกภพทุกชาติ ขอให้บุญนั้นส่งผลให้ทุก ๆ ชีวิตที่ได้รับความทุกข์ ได้พ้นจากความทุกข์ ขอให้รอดพ้นจากภัยพิบัติ อันตรายทั้งหลายทั้งปวง ความทุกข์ยาก ลำบากเข็ญใจ อย่าได้เกิด อย่าได้มี กับสรรพชีวิตทั้งหลายด้วยเทอญ

 

nataphat
ต้อนนี้ผมลาออกจากมหาลัย หวั่งจะสอบแพทย์ครับเกิดความหวั่นไหวเล็กน้อยเลยอยากได้คำแนะนำสักหน่อย ผมต้องการจะสอบเป็นหมอให้ได้
1.อ่ารัยจะช่วยให้ผมติดได้ต้อนนี้ผมเร่ง บารมีไม่ขึ้นเลยแพ้กิเลสอยู่ล่ำไปอิทธิบาททั้ง 4ไม่ค่อยทรงตัว สมาธิมีอาการไม่ทรงตัว ใจครึ่งหนึ่งยังปล่อยว่างไม่ได้แนะนำผมหน่อยน่ะครับ
2.ปกติผมจะไม่ค่อยปกติมีโรคภัยไขเจ็บตลอด หลายครั้งที่ตื่นขึ้นมาอ่านหนังสือไม่ได้ต้อนนี้บรรเทาลงบ้างแล้วมีทางแก้ไขไหมครับ
3.ผมอยากให้สมาธิทรงตัวขึ้นปกติผมอ่านหนังสือไปสักครึ่งชั่วโมงก็ลุกขึ้นมา เดินทำอย่างอื่นอยากอ่านได้นานๆเหมือนคนอื่นเค้าแต่ก็ทำไม่ได้สักที่ด้วย เหตุที่ว่าข้างตนและอีกหลายอย่าง

ตอนเช้า-ก่อนนอน และก่อนอ่านหนังสือ ให้สมาทานศีล5 ขอขมาพระรัตนตรัย มารดา-บิดา ครูบาอาจารย์ สวดพระปริตร+พร้อมคำแปล แผ่เมตตา ขออโหสิกรรม อุทิศบุญ อธิษฐานจิต (ตามปรารถนา แต่ต้องเป็นสัมมาทิฏฐิ) ต้องออกมาจากจิตที่เป็นสมาธิจริง ๆ บุญจะส่ง
ควรใส่บาตรให้ได้ทุกวัน อาหาร+น้ำ ดอกไม้ ธูป-เทียน
หนังสือและตำรำเรียนควรเก็บในที่สูง ไม่ทิ้งขว้าง กราบหนังสือตำราเรียนทุกวัน เหมือนกราบครูบาอาจารย์

 

ข้าพเจ้ามีความโสมนัส-ดีใจ ชาตินี้ไม่เสียชาติเกิดที่ได้เก<wbr>ิดมาเป็นมนุษย์ ได้อยู่ในพระพุทธศาสนา ได้พบพระธรรมคำสอนขององค์สมเด็จ<wbr>พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้มีบุญบารมีสะสมจากอดีต ทำให้ได้มาศึกษาพระอภิธรรม ทำให้ข้าพเจ้ามีความศรัทธาต่อพร<wbr>ะรัตนตรัยเป็นอย่างมาก ขอมอบกายถวายชีวิตทุกภพทุกชาติต<wbr>่อพระรัตนตรัย

ปัญญาที่เกิดจากการได้ศึกษา การอ่าน การฟัง การถาม-ตอบ การเขียน ในพระธรรม และนำมาโยนิโสมนสิการ-พิจารณาโด<wbr>ยละเอียด ด้วยสติ ด้วยปัญญา และเข้าใจ การเกิดขึ้น การตั้งอยู่ การดับไป คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา การยึดมั่นถือมั่น ตัวกู ของกู ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นอวิชชา ตัณหา กิเลส อุปทาน ในขันธ์5 สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้เป็นอาหารที่ดีสำหรับคว<wbr>ามทุกข์ การเกิดภพ เกิดชาติ วนเวียนอยู่ในภพภูมิทั้ง 31 ภูมิ จึงไม่มีที่สิ้นสุด

ข้าพเจ้าจะตั้งมั่น มีความเพียร ในการเผากิเลส ตัณหา อุปทาน ยึดเอา ตัวกู ของกู ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นการสร้าง<wbr>อกุศลกรรมให้น้อยลง ให้หมดไปจากจิตของข้าพเจ้า
และเพียรสร้างกุศลกรรม ทางกาย วาจา ใจ
ปิดอบายทั้ง4 คือ นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรฉาน
เมื่อเรามีโอกาสที่เกิดเป็นมนุษ<wbr>ย์ สามารถสร้างกุศลได้

พระพุทธเจ้าทรงสอนว่า ให้พึง ระวัง กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม-กาย วาจา ใจ และพึงสร้าง ทาน ศีล ภาวนา

มนุษย์สมัยนี้ ยึด ตัวกู ของกู มีแต่กิเลส ตัณหา อุปทาน มีอวิชชาความรู้ครอบงำ ไม่ตั้งมั่นอยู่ในศีล ในธรรม แม้ศีลแค่ 5 ข้อ ก็ผิดศีลได้วันละมาก ๆ คือ คิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดี ต่อผู้อื่น แต่จริงๆ แล้ว เป็นการคิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดี กับตนเอง เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่นำให้เวียนว่ายตายเกิด อยู่ในอบายทั้ง 4-นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรฉาน รออยู่
มนุษย์เราที่เกิดมานั้น มาจากดวงจิตที่เป็นมหากุศล จึงได้เกิดมาเป็นมนุษย์

 

สำหรับผู้ที่ติดสุข ซึ่งได้รับวิบากกรรมแห่งกุศลกรรม และสำหรับผู้ที่กำลังมีความทุกข์ ซึ่งได้รับวิบากกรรมแ่ห่งอกุศลกรรม อย่าได้ประมาท
ผู้ที่ได้รับความทุกข์นั้น แสดงว่าผลของอกุศลกรรมส่งผลในขณะที่เป็นมนุษย์
ส่วนผู้ที่ติดสุข ผลแห่งอกุศลกรรมจะส่งผลในขณะเป็นมนุษย์ในกาลข้างหน้า หรือในขณะที่ตกอยู่ในอบายทั้งสี่ (อันนี้น่ากลัวกว่าตอนเป็นมนุษย์มาก)

 

ตอบคุณ gerard300

ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับคำพูด การขัดผลประโยชน์ หุ้นส่วน หรืออาจเป็นคนสนิทรักใคร่ชอบพอกันเป็นพิเศษ ก็ต้องระวังเรื่องกาย วาจา ใจ เก็บคำพูด เก็บอาการบ้างก็จะดีค่ะ บางอย่างที่เราไม่รู้ ไม่เห็น ว่าจริงหรือไม่ ก็ไม่ควรลบหลู่ พระรัตนตรัย เทวดา เจ้าที่ เจ้าทาง หรือแม้แต่บุคคลทั่วไป ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าท่านเหล่านี้ เป็นผู้บำเำำพ็ญบารมีหรือไม่
1.ปล่อยชีวิตสัตว์ เช่น ปลาไหล ปลาดุก บ่อยๆ ให้มากกว่าอายุตัวเองได้ยิ่งดี (ช่วยชีัวิตสัตว์ มูลนิธิสัตว์ต่าง ๆ ช้าง สุนัข แมว ฯลฯ)
2.ไถ่ชีวิตสัตว์ใหญ่ เช่น โค กระบือ
3.ช่วยชีวิตมนุษย์ โดยการบริจาคเลือด ช่วยมูลนิธิเด็ก คนชรา ฯลฯ
4.แจกหนังสือ ซีดี สื่อทางธรรม ให้กับผู้ที่สนใจ หรือสนับสนุนโครงการ การศึกษาสำหรับ พระสงฆ์ เณร
5.ให้คุณแม่สมาทานศีล5 ขอขมาพระรัตนตรัย สวดพระปริตร ขอพรพระ และสวดมนต์พระแม่กวนอิม ถวายดอกบัว 12 ดอก ถือศีล กินเจ ถวายท่าน คุณก็สามารถช่วยไ้ด้ค่ะ แรงอธิษฐานจิตที่มีความเชื่อ ความศรัทธา ต่อพระรัตนตรัย เทพ เทวา พระแม่กวนอิม อยู่ที่ บุญกุศล กาย วาจา ใจ พร้อม ก็เกิดอานิสงค์ได้
ผู้ที่เป็นแม่ลูกกัน จะมีความสัมพันธ์ต่อกัน ด้วยความรัก ความห่วงใย และความปรารถนาที่ดีให้กับลูก โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ
แผ่เมตตา อุทิศบุญให้ศัตรูใจอ่อน ไม่คิดร้าย เลิกแ้ล้วต่อกัน กรวดน้ำให้พระแม่ธรณีเป็นพยานในบุญกุศลที่ได้กระทำ ขอให้ท่านนำส่งและโปรดช่วยเหลือให้ิสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นเรื่องร้าย กลับกลายเป็นเรื่องดี ให้พี่ชายใจอ่อน เชื่อฟังแม่ ไม่ดื้อ ไม่ทำให้แม่เสียใจ ทุกข์ใจ

 

สิ่งทั้งหลายในโลกใบนี้ ล้วนเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่มีอะไรที่เป็นสุข เป็นทุกข์ สิ่งต่าง ๆ ล้วนเกิดขึ้นจากการที่จิตของเรา ปรุงแต่งขึ้นเองทั้งสิ้น และก็ยึดติด เป็นของเรา ต้องอยู่กับเรา หลงอยู่กับอวิชชา ความไม่รู้ ติดใจกับความสุขที่ไม่แน่นอน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป แม้ร่างกายก็ไม่ใช่ของเรา มนุษย์ีอีกจำนวนมากประมาท คิดสั้น จนหลงวนเวียนอยู่ใน 31 ภพภูมิ

 

ถ้าเราพิจารณาด้วยปัญญา จะพบว่าความทุกข์ ปัญหาในชีวิตต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับเรานั้น ตัวเราเองเป็นผู้สร้างให้เกิดขึ้นเองทั้งสิ้น ก็คือ กรรม (กาย วาจา ใจ) ถ้าเราฝึกดู กาย วาจา ใจ ของตนเองด้วยสติปัญญา นำมาพิจารณา และหยุดสร้างเหตุที่ไม่ดี ที่เป็นอกุศล สร้างแต่เหตุที่ดี ที่เป็นกุศล นี่แหละเป็นการแก้กรรม เราไม่ต้องมองดูคนอื่น ฟังคนอื่น คิดแทนคนอื่น ว่าเค้าถูก เค้าผิด เราไม่ใช่ผู้ตัดสิน ทุกอย่างอยู่ที่เจตนา ความพร้อม กาย วาจา ใจ ของแต่ละบุคคล
กว่าจะได้เกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก มนุษย์สร้างกุศลได้ หลุดพ้นจากภพภูมิได้ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ กำจัดอวิชชา ความไม่รู้ ออกจากจิต คงเหลือไว้แต่พระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ น้อมนำพระธรรมคำสอนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้ตามความเป็นจริง มาปฏิบัติ เดินตามทางที่ท่านเดินแล้ว อย่าหลงทาง ทางสายกลาง ไม่หย่อน ไม่ตึง
ทานบริสุทธิ์ ศีลบริสุทธิ์ สมาธิตั้งมั่น เกิดปัญญาญาณ ถึงพร้อมด้วย กาย วาจา ใจ การตั้งจิตอธิษฐานมั่นคง ต่อพระรัตนตรัย ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา (พละทั้ง 5)

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=58p1UugKm7s&NR=1"]//www.youtube.com/watch?v=58p1UugKm7s&NR=1[/ame]

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=S-Nk4TWVfFQ]พุทธวจนสนทา-แก้กรรม (สิ้นกรรม) - YouTube[/ame]

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=OuoFR6-QthM&feature=related]มหิฬามุขชาดก - YouTube[/ame]

 

กระทู้นี้ดีมากนะคะ น่าอ่าน ไว้จะมาอ่านต่อ ให้ความรู้เกี่ยวกับบุญกุศลดี ขออนุโมทนาด้วยเจ้าค่า

 

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาเผยแพร่ธรรม ขนของขึ้นชั้นบนช่วงปัญหาอุทกภัย ต้องจัดบ้านใหม่ จัดของใหม่ แต่โชคดีที่น้ำไม่ท่วมที่บ้าน บุญรักษา
ตั้งแต่ได้เรียนพระอภิธรรมคำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้มีความเลื่อมใสศรัทธาต่อพระศาสดา และได้เกิดปัญญา ได้รับความรู้ ความเข้าใจ ในพระธรรมคำสอนที่ท่านตรัสรู้ เป็นจุดเริ่มต้นในการเดินทาง เพื่อสู่หนทางของการหลุดพ้นจากความทุึกข์
ความไม่รู้-อวิชชา ความประมาทในการทำเนินชีวิต ทำให้เราหลงทางหลงเวียนว่ายในวัฏฏสงสาร

ถ้าเพื่อน ๆ มีโอกาส ก็ขอให้ได้ศึกษาพระอภิธรรม ให้เกิดปัญญา ในการดำเนินชีวิตที่ถูกทาง ขอให้นำความรู้ ปัญญาในการพิจารณา และนำมาใช้กับตนเอง ไม่มีใครช่วยเราไ้ด้ มีแต่ตัวเราที่ต้องช่วยเราเอง กรรมนั้นไม่มีทางแก้ได้ ทำกรรมไว้อย่างไร ย่อมได้รับผลจากกรรมนั้น ความหนักเบา ระยะเวลา ของการส่งผล อยู่ที่เจตนาที่ทำกรรมไว้ จิตของเราเท่านั้นที่สำคัญ ไม่มีผู้ใดหนีกรรมได้ แม้แต่พระศาสดาก็ยังต้องรับกรรม ไม่มีแก้กรรมได้ เพียงแต่ถ้าเราเข้าใจ และไม่สร้างเหตุแห่งกรรมที่เป็นอกุศล สร้างแต่กรรมที่เป็นเหตุแห่งกุศล เมื่อไม่มีเกิด ก็ไม่เจ็บ ก็ไม่ชรา ก็ไม่ตาย คือ นิพพาน