พบพระพุทธเจ้า ถามเฉพาะ คนที่ได้พบนะครับ คนที่เข้ามาแนะนำอะไรไม่ต้องเข้ามานะครับ

เล่าประสบการณ์ เล็กๆให้ฟังนะครับ

เจอด้วยตัวเอง คนเดียวไม่มีพยาน แค่เล่าสูกันฟัง
เฉยๆไม่มาเถียงกับใคร

เมื่อประมาณปี38

ผมเดินจงกลมริมสระน้ำ
เดินไป เดินมา ตาไปมองเห็นมด
กำลังขนเศษอาหารบนกองขี้ ที่คนถ่ายไว้ข้างทาง

เราไปยืนดู คิดพิจรณา"พวกมดมันกำลังกินขี้อยูนะ"

ปรากฏว่า จิตเกิดรวมขึ้นมา

มองเห็นพระพุทธรูป มาล่องรอย อยู่ตรงหน้าเรา

แล้วมีเสียงดังขึ้นในหูว่า

"เราตถาคต เห็นกิเลสตัณหา เหมือนกับกองขี้
ที่คนทั้งหลาย สำคัญว่า เป็นอาหาร"

นี้เป็นครั้งแรก เป็นประสบการณ์ที่อัศจรรย์มาก
เจ้าของเองก็ ไม่รู้มันเกิดได้อย่างไร...

ต่อมาก็เอาคำพูดที่ปรากฏทางหู (จำไว้ตลอด)
มาพิจารณาบ่อยๆๆ

เวลาผมเข้าห้องน้ำ ถ่าย ขึ้ ออกมา
ผมจะนึกขึ้นได้ทุกครั้งกับเสียงนั้น...
ผมจะยืนดูขี้ตัวเอง แล้วพิจารณามัน
ทั้งกลิ่น ทั้งรูปร่าง เปรียบเทียบกิเลสของคนเรา




ใครเอาไปเป็นอุบายพิจารณา ให้เกิดปัญญา
ก็ตามสบายนะ จะได้หายโง่ขึ้นมาบ้าง

 

อย่า หลงประเด็น จิฮับ

กระทู้นี้ เขาเน้น. คนใดเหนธรรม. บรรลุ ก้จะเหน ตถาคต

ไม่ใช่ เหนตถาคต. แล้ว. ยังนั่งฝึก. ลูกผีลูกคน. ไม่บรรลุฮาอะไร

 

อย่าลืมนะฮับ กระทู้นี้ผมก้โพส. ว่าเหน. ตถาคตเสด็จมายิ้ม แล้วดำเนินเข้าหลังดวงแสงสว่างจ้่า

ผมไม่บรรลุ ฮา อะไร

เพราะ เน้นเหนอะไร. ฆ่าทิ้งลูกเดียว. จึงชื่อว่า. ไม่เหน แต่ก้เหน

ไม่ได้เอามาเปนอุบายอะไร. เพราะ. มีแต่หลอกรับทานแน่นอน. ถ้าพินา อุบาย
ฮาอะไร. ขี้ สังเกตสิ มะอึงยัง อดแหลกไม่ได้อยู่เลย. คิดว่าพินาขี้แล้วดี

โดนหลอกซ้ำซ้อน หละไม่ว่า


ปล. น้องๆหนูๆ คนไหนใช้ ขี้ เปนอุบาย. ให้พิจารณา. ขี้ฟัน ที่แหลกอยู่ทุกวัน
สังเกตเลย. มันชิน. และ ไม่บรรลุอะไร. คนเปนบัณฑิตจะตั้งข้อสังเกต
ถึง ความชินที่เกิดอยู่แต่ไม่บรรลุอะไร. เพื่อไปเหนว่า. โดนบางอย่างหลอกซ้ำซ้อน
อยู่มานานแสนนาน. หากพิจารณาขี้ ก้คงนิพาพานแบบนิครณฑ์ ที่เอาขี้มาคลุก
ข้าวทาน(นิกายมิจฉาทิฏฐิกลุ่มหนึ่ง. เคย. ถวายขี้ใสบาตรให้พระพุทธองค์
ฉันทร่วมวงด้วย)

 

ให้สังเกตดูศรัทธาที่มี มาจากไหน มีพระพุทธเจ้าเป็นพยาน หรือมีวิมุติความหลุดความพ้นเป็นพยาน ให้เอาพระธรรมตามที่พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนไว้เป็นหลักใหญ่ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา ให้เห็นพระพุทธองค์ด้วยธรรมจักษุ ตาเนื้อ ตาทิพย์ ไม่แจ้งเท่าตาธรรม

 

กรณีพิจารณาขี้ ในทางพุทธเราจะ พิจารณา. ปฏิกูล. และ. ไม่ปฏิกูล

แล้ว พิจารณา. ปฏิกูล และไม่ปฏิกูล. นั้น. ไม่ปฏิกูลด้วย

ยกตัวอย่างถ้า. เอาขี้ มาพิจารณา. เหนเปนปฏิกูล. นี่ปรกติ
จึงให้พิจารณาต่อ. ขี้ นั้นไม่ปฏิกูล( สำเร็จปฐวีกสิณ. หรือวรรณะกสินกได้)

เสร้จแล้ก้กำหนดรู้ ปฏิปทาการพิจารณาขี้ จนสามารถยก กสิณได้ว่า
เปน. สิ่งไม่ปฏิกูล. คือ. เอามาใช้เปนอุบายเหนความแปรปรวนของกสิณที่
เปนโลกียภิญญาอีกทอดหนึ่ง. ก้จะครบรอบการพิจารณา. แบบพุทธ

ไม่ใช่ ตรึกเอาด้วยการเปรียบเทียบ


กิเลสก้แค่ขี้ แต่แล้วก้ไม่บรรลุฮาอะไร. สำคัญว่า. เหนธรรม มีตถาคตมา รับรองสำเร็จธรรม

 

พี่ก็พูดเกินไปค้าบ...ถ้าเขามาถึงขั้นนี้ได้คงไม่พิจารณาเห็นดังนั้นหรอกเพียงแต่ที่เน้นไปเพราะการเห็นจริงระหว่างพระขีณาสพกับปุถุชนมองเห็นสิ่งเดียวกันแต่การวินิจฉัยแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงคือถ้าไม่ทู้ซี้ถูไถเอาหลวงปู่มั่นมาอ้างไม่น่าจะเป็นห่วงทีนี้พอทำไปทำมากลายเป็นเห็นต่างหาว่าไม่ศรัทธาแม้กีะทั่งเรื่องท่านคึกฤทธิ์ผมขอยอมโง่ว่าทำไมเลือกเอามาตีแผ่เพื่อให้เห็นภาพชัดว่าระหว่างปุถุชนกับพระอรหันต์แตกต่างกันนักที่น่าสนใจคือหลายหลวงปู่ก็ทราบดีถึงเรื่องนี้ด้วยความปราถนากีหลวงปู่พุธจึงอธิบาย

 

หลายวันนี้ได้เห็นธรรมบางอย่าง ได้ยินพระสัทธรรมบางตอน พระศาสดาตรัสกับพราหม์ที่จะถวายธิดาให้เป็นเมีย พระศาสดาตอบว่า แล้วมีดีอะไรสวยยังไงดูดีดีภายในมีแต่มูถคูตเป็นของสกปรกทั้งสิ้น พระศาสดาไม่ทรงเห็นเป็นของสวยของงามแม้แต่น้อยกระนั้นก็ทำให้ยึกถึงตอนที่พระศาสดาขณะบรรลุโพธิธรรมมีนางมารทั้งหลายพยายามทำลายความเพียรอันได้แก่ ราคะ ตัณหาและ...จำไม่ได้ มาด้วยนามกาย มิได้เป็นรูปธรรม เลยพิจารณาเห็นว่า ธรรมที่เป็นรูปธรรมและนามธรรมนั้นมีที่มาของความเกิดขึ้นตั้งอยู่ด้วยจิตที่ไม่สามารถพิจารณาเห็นได้ เป็นได้ทั้งยอมรับและไม่ยอมรับแต่ธรรมที่พระศาสดาตรัสนั้นเป็นธรรมที่ดูเป็นเรื่องจริงคือ ไม่ว่าจะเป็นรูปหรือเป็นนามก็ล้วนเป็นเพราะเราไปยึดมั่นถือมั่นในสิ่งนั้นทั้งสิ้น ทำให้เกิดทุกข์ ความเศร้า ความรู้สึก ต่างๆนานา วันนี้ก็เป็นวันหนึ่งที่ผ่านไปอีกวันแต่ทั้งที่พยายามขวนขวายพิจารณามานานแสนนานถึงเหตุของกาม ราคะ จึงเข้าใจแล้วว่าเนื้อแท้จริงๆ ของร่างกายไม่ได้มีอะไรเลยข้างในล้วนเป็นสิ่งไม่น่าดู ตอนนี้ก็ยังงงอยู่ว่าแล้ว ทำลงไปได้อย่างไรแต่มันน่าจะผ่านไปแล้ว ไม่รู้สินะแต่รู้ว่ามัคงไม่เกิดผลกระทบอีกแล้วเพราะรู้แล้วว่า ความเกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นอย่างไร ทำไมความสวยจึงมีความไม่สวยจึงมี สอดคล้องกับ วิภาวะตัณหาและภาวะตัณหา มองย้อนไปน่าสังเวชใจตนเองยิ่งนัก...ที่ทำอะไรต่อมิอะไรลงไปแต่...เมื่อทำไปแล้วล้วนเป็นกรรมถ้าเป็นอกุศลกรรมทราบแล้วจงแก้ไขทำให้ดี...เพราะยังดีที่มีโอกาสได้เห็นได้ทราบที่ได้รู้พระสัทธรรมอันมีพระศาสดาเป็นผู้เมตตาสั่งสอนสัตว์โลกไว้ ในกัปล์นี้

 

สาธุครับ

อย่างน้อยมันก็มีประโยชน์ สำหรับคนที้ต้องค้นหาความ
จริง ในกายตน

ส่วนคุณนิวรณ์ ปล่อยพี่แก่ไป เถิด แกบรรลุอรหันต์แล้ว...

 

สาธุครับ

อย่าน้อยมันก็มีประโยชน์ สำหรับคนที้ต้องค้นหาความ
จริง ในกายตน

ส่วนคุณนิวรณ์ ปล่อยพี่แก่ไป เถิด แกบรรลุอรหันต์แล้ว...

 

ถ้าจะว่าไปแล้ว ก็เพราะ เวลานี้ไม่ได้อยู่ในอารมณ์นั้น มาอยู่กับอีกอารมณ์หนึ่งแทน อารมณ์ปัจจุบัน ปัจจุบันยึดมั่นถือมั่นอะไรอยู่ก็ว่าไปตามนั้น ดูความไม่เที่ยงก็จะเห็นความไม่เที่ยง ดูความเป็นทุกข์ก็จะเห็นความเป็นทุกข์ สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนไปเป็นธรรมดา ควรหรือที่จะยึดถือว่านั่นเป็นเรา เราเป็นนั่น นั่นเป็นของของเรา จริงๆ มันก็เพียงเป็นไปตามเหตุปัจจัยเช่นนั้นเอง รู้แล้ว ก็รู้ต่อไป เห็นบ่อยๆ ก็จะแจ้งไปเอง ไม่ต้องพูดกันมากอีก

 

:d 555+ ไม่เอาฮาสิ 5555+

ฟันธงงง!!!

 

ดีครับ พูดจาตรงไปตรงมา ดีนะครับ

คอมเฟิร์ม!!!

 

เชยระเบิดระเบ้อ

เก่งเค้รหนี้ เปนเพียงนักตรึก เปรียบเทียบ มองศาสดาเปนเพียงนักปรัชญา

เพราะอะไร

เพราะอะไรที่ จะไปเดินจงกรมแล้วจิตรวมแบบใครบางคน. อันนี้เขาไม่มี

มันจึงตลกมากที่ คนเดินจงกรมจนจิตรวม. จะแยกแยะ. การพูดปากเปล่า
จับบัญญัติเปรียบเทียบดุ่ยๆ. ไม่ออก

กายเปนของเน่า. กามกิเลส. เหมือนขี้ เวลาเหน มันจะต้องมีกริยาจิต
ตัวหนึ่งตามสำนวนพระไตรปิฏกคือ. งอกลับไปรู้ที่.......

ดังนั้น. เปรียบเทียบเอาดุ่ยๆ. ไม่มีการปฏิบัติ การงอกลับไปรู้ที่จิตจะหายจ้อย
แล้วปะผุด้วยการสรรเสริญพระพุทธองค์ เพื่ออะไร. เก่งเค้นนี้ทำเพื้อยกภูมิตน
ว่ารู้ทั่วถึงปรัชญาเหล่านั้น. ขี่หั... ศาสดาไป. คนเดินจงกรมอ้างจิตรวม
แต่กลับไม่เหลือแต่จิต. มันก้เลย. เอออวย. พวกธรรมหนาสันติก้อปปี้เอาดุ่ยๆ

จริงๆ. อัด. มางเดินดิน. ก้กะจะให้ประกาศย้ำๆว่า


ตนปฏิบัติมาจริง. จิตรวมเหนตถาคต. แต่ไม่บรรลุอะไร. ก้มี ให้ชัดๆ

จะได้อาสัยสัจจตน. เปนบุญแก่เพื่อนๆ. ที่เหนตถาคต ก้แต่ง
ตั้งตนเปนผูเสกอถกกาบาตร. บรรลุธรรมโสดาบ้าง สกิทบ้าง
อนาคาบ้าง. อวยไส้แตกเปนอรหันต์ในเพสฆารวาสที่ไม่ตายในเจ็ดวันบ้าง

แต่ดก้นั่นแหละ

สัจจบารมีไม่รู้จัก. อ้างเปน พุกกะพุง. แล้วประกาส หาเมียก่อนปฏิบัตธรรม


ขี้ มาจากไหนหละ. ประกาสหาเมียก่อนปฏิบัตธรรมเนี่ยะ. กลัวบรรลุเนี่ยะ ใคร?

 

เป็นความจริงอย่างยิ่ง เพียงการเห็นพระพุทธองค์ไม่ว่าในขณะที่พระองค์ยังอยู่หรือพระองค์ปรินิพพานไปนานแล้ว ไม่ทำให้บุคคลที่เห็นบรรลุอรหันต์แต่อย่างใดเลย

แต่การเห็นมิใช่จะไร้ผลเสียทีเดียว

ในส่วนการพบพระพุทธองค์แล้วบรรลุอรหันต์นั้น เราทราบแต่เรื่องเล่าจากปากคนอื่น ซึ่งเรื่องเล่าจะปรากฎในทำนองว่า เมื่อพระท่านบำเพ็ญเท่าไรก็ไม่บรรลุสักที ก็จะพบพระพุทธองค์ (เรียกให้ถูกต้องว่า พระวิสุทธิธรรม ถ้าผมจำไม่ผิด) ทั้งนี้ มีข้อสังเกตอย่างหนึ่ง เฉพาะเรื่องที่ผมทราบ พระท่านที่มีคนเล่ากันมา พอไปอ่านประวัติฯ จริงๆ พบว่า เป็นพระโพธิสัตว์ (เฉพาะที่ผมอ่านเจอและได้ฟังมา) แล้วถัดจากนั้น ท่านยังต้องบำเพ็ญอยู่ จนบรรลุพระอรหันต์ในภายหลัง

แต่มีข้อสังเกตว่า พระวิสุทธิธรรม (ถ้าตามคนปุถุชนที่ยังมียึดมั่นก็จะพูดว่า พระพุทธองค์ตามรูปลักษณ์นิมิตที่ปรากฎ นั้นแหละ) ท่านแนะนำกรรมฐาน ซึ่งเป็นการชี้ทาง ซึ่งเรื่องเล่าจะเล่าต่อว่า ด้วยกรรมฐานที่ได้รับแนะนำ เหมาะสมกับท่าน พระท่านจึงเพียรจนบรรลุด้วยกรรมฐานนั้น

แต่การเห็นพระพุทธองค์มิใช่จะไร้ผลเสียทีเดียว แม้จะเป็นปุถุชน ในหลายกรณีมีผล เช่น ตัวอย่าง ลิงน้อยเห็นพระองค์ดำเนินผ่านไป มีความศรัทธาตามประสาสัตว์เดรัจฉาน เข้าไปถวายของบูชา หรือคนปุถุชนหากเกิดพุทธานุสติ ย่อมทำให้จิตทำกรรมฐานข้อนี้ ซึ่งหากมีกำลังกรรมฐานมากย่อมนิพพานได้ในชาตินี้เลย แต่ถ้ากรรมฐานอ่อนก็ต้องเวียนว่ายตายเกิดแต่ได้รับวิบากจากกุศลจิตนั้น

ดังนั้น ถ้าผมจะแสดงความเห็นเป็นเด็ดขาดว่า พบพระพุทธองค์(ภาษาปุถุชน)แล้วตรัสรู้ทันที ย่อมไม่ใช่ความจริง

แต่ถ้าผมแสดงความเห็นเป็นเด็ดขาดว่า พบพระพุทธองค์(ภาษปุถุชน) แล้วมีแต่หลงหรือโดนหลอกสถานเดียว หรือทำให้ห่างไกลนิพพาน อันนี้ ก็ไม่ใช่ความจริงอีก

 

ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮี้

.....

อ่านใน บริบทธรรมของหลวงปู่มั่น มาหรือยัง

พุทธนิมิต เสด็จมาปรากฏ ใน บริบทธรรม ระบุหรือเปล่าวว่า อาศัยอะไรจึง
ปรากฏ ใช้ การยังติดขันธ์5 เป่า

ถ้า ละวางอุปทานขันธ์ หรือ ละขันธ์5(ดับขันธ์) ถามว่า หากยังมี หนาสันติ อะไรมา
ปรากฏ คุณว่า โดนหลอกสถาณเดียวเป่า

อย่าลืมนะจั๊บ " อกาลิโก รส " เนี่ยะ อย่าหาย ถ้า ไปกระทืบ อกาลิโก แบ่งเวลา
เกิดความแตกต่าง แล้วมาบอกว่า รู้เท่าเอาทัน สัญญาขันธ์ ละก้อ โน้นนน
ไปนั่ง กลัวบรรลุธรรมขออยู่เจ๊ดเมียแบบมางเดินดินแล้วอ้างว่าเห็นกิเลสเป็น ขี้ เป็นสัจจ
อย่างเขาไปโน้นนนนนน ตาม ฉะบาย

 

ไอ้ยะ อุสาห์ ยกยอให้แล้วนะเนีย!!

หรือมันต่ำไป เอาใหม่...

ตะถา คะโต โลเก อุบันโน
ตถาคตศรีวรณ์ อุบัติขึ้นในโลกนี้...

โลกะวิทู เป็นผู้แจ้งโลก

มนุษย์สานัง ภัควาติ
เชิญท่านทั้งหลายมาฟังธรรมเถิด

กราบ กราบ กราบ ท่านแสดงธรรมชอบแล้ว

..

 

ปัญญาไม่แข็ง ซ้ำซ้อนหรือฮับ

กลับไปอ่าน ที่ ป๋ม โพสนะ ผม ระบุชัดเจนถึง ความไม่บรรลุ ฮา อะไร เอาไว้

แล้ว มะอึง ทะลึ่ง บิดพลิ้วคำที่เขาโพส มายกยอว่าเป็น อรหันต์ หนาสันติ ไปเรื่อย !!!



ปล.ลิง : น้อน้อนู๋นู้ คงอื่น อย่า งง นะฮับ ....มรรคามินิปฏิปทา ของบุคคลบางจำพวก
เขาจะอาศัยระลึก " การเกิดดับชอง มรรค " พิจารรณาการกลับไปกลับมาระหว่าง
" จิตที่มีมรรค กับ จิตที่มรรคหายจ้อย " เป็น ธรรมคู่ ภาวนากันหลายอสงไขย อันนี้มีอยู่

คนฟังไม่ดี เห็นการชี้ให้เห็น มรรคดับ ปฏิปทาทุกชนิดดับ ก็จะ ละเมอไปว่า เขา เป็นอรหันต์
อรหันตสันติ อะไร เขาแค่พึ่งเริ่มภาวนา อีกกี่อสงไขยก็ไม่รู้ พระโพธิสัตว์ ปัจเจกฯ มีเยอะ
แยะพอพบเจอ พระพุทธเจ้าตัวเป็นๆ ก็ ข้าฯ ทิ้งเสีย เนี่ยะ ....พอเจอปั๊ป ก็ ทำกริยาตัดหัว
ตัวเองบ้าง เผาตัวเองบ้าง ฯลฯ พบพระพุทธเจ้าแล้ว ข้าฯ ทิ้งเสียเนี่ยะ มีเยอะแยะ (เท่าเมล็ดทรายในมหาสมุทร
เว้นไว้แต่ พวกยังไม่ขอปฏิบัติอะไร ขอพบนางแก้ว แล้ว เจ็ดก่อน แล้วค่อยมายก บรรยายสรรพคุณ การพิจารณาขี้
อ้างว่า ตนรู้ประโยชน์และ ผล ของการพิจารณา นั้น )

 

แต่ถ้าผมแสดงความเห็นเป็นเด็ดขาดว่า พบพระพุทธองค์(ภาษปุถุชน) แล้วมีแต่หลงหรือโดนหลอกสถานเดียว หรือทำให้ห่างไกลนิพพาน อันนี้ ก็ไม่ใช่ความจริงอีก[/QUOTE]ณฉัตร




ใช่ๆๆฟันธงเลยครับ
ผิดตรงไหน
เห็นแต่ไม่ยึดติด
ปุถุชนเห็นเพราะ พระท่านสงเคาะห์
เห็นว่าจะดีแล้ว ท่านก็มาเสริมกำลังใจ
ให้ก้าวต่อไปข้างหน้า
ไม่ใช่ว่าจะต้องยึดติด

 

++พบได้ทุกคนครับ ทำไห้ถูก ทำไห้พอดี

++ไม่เครียดเกินไป ไม่อ่อนเกินไป

++มัชฌิมาปฎิปทา สภาวะของพระอรหันต์

+++กิเลสเป็นศูนย์ เราเองก็ต้องปฎิบัติให้เป็นศูนย์

+++ฆ่าใจให้ได้ ฆ่าความอยาก ทะยานอยากให้ใด้

+++ขณะปฎิบัติธรรม พอฆ่าใจได้เป็นศูนย์ ว่างอย่างยิ่งจาก

+++กิเลสและอกุศลกรรม พบได้เลย

+++พบได้ขณะใจอยู่ในอุปจรฌาณนะครับท่านทั้งหลาย

+++พบช่วงนั้น สภวะนั้นครับ ศีล สมาธิ ปัญญาพร้อม พบได้เลย

 

ถามคุณ นิวรณ์ ครับ

สงสัยอยู่พอดีว่า การพิจารณา กลับไป กลับมา
เราใช้เฉพาะกับ มรรค ปฏิปทา เท่านั้น หรือว่า
กุศล อกุศล อัพยากตา อะไรที่ปรากฏเป็นปัจจุบันธรรม ก็ใช้ได้หมด

ธาตุ ขันธ์ อายตนะ พละ อินทรีย์ องค์ฌาณ
โพชฌงค์ ฯ เหล่านี้ พิจารณาได้ด้วยหรือเปล่า
และ การกลับไปกลับมา ต่างจาก การเกิดดับตรงไหน

ขอบคุณครับ