ฝึกทิพจักขุญาณใช้คำภาวนาว่าอย่างไรให้ได้ผลไว

(ผมอยากฝึกสายเตวิชโช (วิชา ๓)อยากเห็นพระพุทธเจ้ามาก)ยกมา คือ พระพุทธเจ้า เกิด ตอนที่กิเลสดับ พระพุทธเจ้าปรินิพพานตอนธาตุ 4 ขันธ์ 5 ท่านสลาย
อยากเห็นพระพุทธเจ้าก็ดูที่ธรรมท่านสอน หากเห็นวิธีอื่นจะไม่ได้เห็นเลยเสียเวลาเปล่า
พระพุทธเจ้าท่านตรัสรู้ อริยสัจ 4 นี่คือ พระพุทธเจ้า

 

การที่คุณมีความตั้งใจฝึกเพื่อได้พบพระพุทธเจ้า ก็ถือว่า เป็นการคิดดี ทำดีระดับหนึ่ง ไม่เสียหาย สำหรับผู้เริ่มต้น ใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ที่ถูกจริตของคุณ จะเห็นผลไว จะรู้ได้อย่างไรว่าถูกจริต คุณลองภาวนาพุทโธ แล้วจิตสงบระงับไหม , ภาวนา นะมะพะธะ แล้วจิตสงบระงับไหม, ภาวนา สัมมา อรหัง แล้วจิตสงบระงับไหม หรือภาวนายุบหนอ พองหนอ แล้วรู้สึกจิตสงบระงับไหม ต้องถามตัวเองหรือสังเกตุตัวเอง ว่าภาวนาแบบไหน หรือสมาธิแบบไหน ที่เมื่อปฏิบัติแล้วคุณสงบ สบาย เบา นั่นแหละคือจริตเดิมของคุณที่เคยฝึกฝนมาแล้วในอดีต เมื่อคุณทราบวิธีที่คุณคุ้นเคยแล้ว คุณก็หมั่นเพียรปฏิบัติไปเรื่อยๆ จนได้อุปจารสมาธิ ทุกวิธีที่กล่าวมานั้น สามารถเข้าถึงดวงแก้วได้ทุกวิธี ดวงแก้วดวงนี้เหมือนแก้วสารพัดนึก อยู่ที่ว่าผู้ใช้เคยมีของเดิมวิธีไหน เมื่อค้นพบแล้วก็เดินต่อไป ไม่ต้องเร่ง ไม่ต้องรีบ เพราะมันจะเป็นอัตโนมัติ จิตจะค่อยๆ พัฒนาไปเองตามธรรมชาติของจิตที่ย่อมเจริญขึ้นสู่ที่สูง แต่ทั้งนี้ คุณต้องมีศีลเป็นบาทฐาน ถ้าศีลไม่บริสุทธิ์ก็ช้าหน่อย ขึ้นอยู่กับวาสนาบารมีด้วยนะ อย่าข้ามขั้น เปรียบเหมือนนักเรียนที่เริ่มเข้าโรงเรียน ต้องเรียนชั้นประถมก่อนถูกมั้ย แล้วก็ค่อยๆ เลื่อนชั้นไปทีละชั้น จนสำเร็จตามที่หลักสูตรกำหนด เช่นเดียวกันค่ะ การปฏิบัติธรรมทางจิตก็เช่นเดียวกัน ต้องดำเนินไปทีละขั้น สิ่งที่คุณตั้งใจทำอยู่ก็คือการสร้างบารมีอย่างหนึ่ง เพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวล อย่าเอาความอยากมาเป็นเครื่องกำหนด ทำใจกลางๆ อย่าร้อนรน เปิดใจตัวเองก่อน ช้าหรือเร็ว ถ้าคุณตั้งใจต้องได้พบพระพุทธเจ้าแน่นอน นั่นก็คือ "เมื่อใดเห็นธรรม เมื่อนั้นเห็นพระพุทธเจ้า" หรือ "ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเราตถาคต" เคยได้ยินคำนี้ไหมคะ เพราะอะไรจึงมีคำกล่าวนี้ เพราะ พุทธะ แปลว่า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ผู้ที่เห็นธรรมแล้วก็จะมีลักษณะนั้น ก็ขอเอาใจช่วยให้คุณสำเร็จในสิ่งที่ปรารถนานะคะ ขอให้เจริญในธรรม

 

ใครจะพูดยังไงก็ช่าง มันก็แค่ เอาความคิดตนเองมาตอบ จะตอบแบบ ข่มหรือ เมตตา ย่อมรู้ตัวเองดี
แต่ผม รู้สึก ตะหงิดๆ(ห้า ห้า ห้า แสดงว่ายังไม่ผ่าน) เลยเอามาให้อ่านดู
[ภาพที่ ๕๔] ทรงพาพระนันทะไปชมนางฟ้า

 

ถ้ามีแล้วยังต้องกินต้องขี้อยู่ก็ไม่รู้ว่าจะมีไปเพื่ออะไร อยากหรือไม่อยากนั้นมันก็ไม่ได้อะไร เพราะส่วนใหญ่คนอยากมักไม่มี คนไม่อยากมักมี การสั่งสมวาสนาบารมีไม่ใช่ทำกันวันสองวัน คนสมัยนี้ชอบเอาเรื่องอิทธิฤทธิ์มาอ้าง เป็นการก่อกรรมก่อเวรร่วมกันไม่สิ้นสุดทั้งผู้ให้และผู้รับเรื่องราวเหล่านั้น ต้องศรัทธาในความเป็นจริง แล้วความเป็นจริงจะปรากฏ หากศรัทธาในสิ่งที่ไม่เป็นจริงเป็นของไม่เที่ยงเป็นของสมมุติ ไม่ยั้งยืนเลย

 

....การอยากเห็นพระพุทธเจ้าจริงๆแล้ว เป็นสิ่งดีนะคะ เพราะเป็นขั้นต้นในการปฏิบัติเลย

....แต่ถ้าตอนนี้ยังไม่ได้ ฌาน อะไร เราก็สามารถเห็นพระพุทธเจ้าได้นะคะ เลือกภาพพระ

พุทธเจ้า ที่เราชอบใจสักหนึ่งภาพ แล้วก็ใช้จิตจับภาพจนขึ้นใจ ทำอะไร ไปไหน ก็มีภาพ

พระุพุทธเจ้าในใจเสมอ...นี้เป็นขั้นตอนแรกที่จะช่วยจิตมีสมาธิได้ดีขึ้น

.....ส่วนการใช้คำ ภาวนา จะใช้คำภาวนาอะไรนั้น ถ้าต้องการสาย อภิญญา

ก็น่าจะเป็น นะมะพะธะ หรือไม่ก็ สัมปจิตฉามิ นะคะ

.....ตอนนั้ง ควรจะมีศีลบริสุทธิ์ คือตั้งจิตว่า ขณะนั่งนี้ เรามีศีลที่บริสุทธิ์แล้ว (ขณะนั่งเรา

ไม่ไปฆ่าสัตว์ หรือลักทรัพย์ หรือทำเจ้าชู้ที่ไหนได้ นี่คือ เวลาที่เรามีศีลที่บริสุทธิ์แล้ว)

....ก่อนนั่ง ก็แผ่เมตตาเพื่อเป็นการทรงพรหมวิหาร 4 เพื่อช่วยเรื่องการนั่งภาวนาสมาธิได้

ดีขึ้น จากนั้นก็คงไม่มีอะไรแล้วมั้งคะ เพราะคุณเจ้าของกระทู้ ก็มีจิตใจที่ตั้งมั่นในการ

ภาวนาอยู่แล้ว ถึงแม้ว่า ทั้งวันศีลเราอาจจะไม่บริสุทธิ์ ก็ขอให้บริสุทธิ์ตอนเรานั่งสมาธิก็

นับว่า ดีแล้ว ทำทุกวัน ก็ได้ทุกวัน ดั่งหยดน้ำ หยดจนเต็มโอ่ง ขออนุโมทนาด้วยนะคะ

ขอให้ได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า อย่างที่ตั้งใจนะคะ