ผวาวันสิ้นโลก! ชาวสกลฯ หวั่นดวงอาทิตย์ดับ ซื้อเทียนไข-ของกินตุน

ให้กำลังใจ HERO ทุกคนครับ

ผมก็เป็นคนหนึ่งนะ ที่เสพ ข้อมูล เกี่ยวกับเรื่องนี้ และก็มีความเชื่อ ว่ามีภัยใหญ่ อันใกล้นี้ ผมอยู่แถวมหาชัย สมุทรสาคร ทำงานอยู่ใจกลางกรุงเทพฯ มีครอบครับเล็ก ๆ ผมเป็นหัวหน้าครอบครับ ลูกเล็ก 1 1/2 กับ 5 ขวบ แม่ยายอีกคน ผมเป็นคนหนึ่งที่ได้เตรียมการ สำรองอาหาร ยารักษาโรค และปัจจัยต่าง ๆ ตามแต่กำลังทรัพย์ จะอำนวย ส่วนตัวมองว่า เกิดหรือไม่เกิดไม่เป็นไร อะไรก็ได้ เพราะ ไม่สามารถเลือกได้ **แต่ปัญหามันอยู่ที่ ถ้ามันเกิดขึ้นมาจริง คนที่ไม่ได้เตรียมการอะไรเลย ก็จะได้รู้ได้เห็นในสิ่งที่ตนเองปฏิเสธมาตลอด ในวันเวลาที่สายไป*** ถ้าคูณยังรอดชีวิตอยู่ได้ มันจะเป็นสิ่งที่ยากลำบากมาก ๆ ที่คุณคุณจะเอาชีวิตรอดได้ เนื่องจากขาดแคลนอาหาร (สิ่งมีชีวิตทุกอย่างดำรงอยู่ได้ด้วยอาหาร สิ่งนี้เรียกว่า 1 ) คุณจะหวังให้ใคร ผู้ใดมาช่วยครับ /ผมบอกภรรยา เสมอว่า ของต่าง ๆ ที่ผมซื้อเตรียมไว้ เป็นสิ่งที่เราสามารถ นำมาใช้ในอนาคตข้างหน้า ไม่ว่าจะเป็น ข้าวสารอาหารแห้ง น้ำดื่ม รวมทั้งสิ่งอื่นที่จำเป็น แต่ถ้ามีเหตุเกิดขึ้นแล้วเราไม่รอด สิ่งที่เราเตรียมไว้ อาจจะเป็นสิ่งจำเป็นอย่างมากสำหรับผู้ที่รอดชีวิตในที่นั้น ๆ(เหมือนได้ทำบุญเลย) ดังนั้นผมคิดว่าสิ่งที่ผมได้เตรียมการนี้ เป็นสิ่งที่หัวหน้าครอบครับ ทุกๆ คน ควรเตรียมตัว ยามวิกฤติ มาถึง ทุกคนในครอบครัว ก็จะฝากความหวังไว้ที่คุณๆๆๆ คนที่เป็นพ่อ คนที่เป็นแม่ คนที่เป็นสามี คนที่เป็นพี่ เป็นลูกที่มีพ่อแม่ที่ต้องดูแล คนที่เป็นที่พึ่ง/////ถึงแม้ว่าในสายตาของคนรอบข้าง เพื่อนร่วมงาน อาจมองเราในทางที่ไม่ดี เราอาจถูเหยียดหยาม ถูกมาว่าไม่มีสมอง เชื่อเรื่องงมงายแต่พวกเรารู้ว่า สิ่งที่เราทำกันเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ พวกเราไม่ใช่พวกที่ครั่งลัทธิ ต่างๆ พวกเรารับฟังข้อมูล อย่างมีสติ พวกเราไม่ประมาทในชีวิต ผมเชื่อว่าส่วนใหญ่พวกเราเป็นผู้ศึกษาธรรม บางคนเข้าถึงธรรมด้วยซ้ำ //ผมรู้ว่าพวกคุณไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว คุณทำเพื่อส่วนรวมครับพวกคุณเป็นคนที่มองการไกล คุณเป็นคนที่มีความรับผิดชอบครับ พวกคุณคือฮีโร่ ครับ *เหตุเกิดแล้วไม่รอด ก่อนตาย ตนเป็นที่พึงแห่งตน ถ้ารอดเราจะเป็น พึ่งของของคนรอบข้างครับ// ผมขอให้กำลังใจกับผู้ที่เตรียมการรับสถานการฉุกเฉินทุกๆ คนครับ ผมขอสรรเสริญ ผู้ที่ให้มูลที่เป็นประโยชน์ ทุก ๆท่าน ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ

 

เป็นไฟล์ pdf ครับ เปิดกับคอม...

 

เห็นด้วย กับท่าน คนเราอยู่ที่ไหนมันก็ตาย เมื่อถึงเวลา มันหนีไม่พ้น ไปกล้วทำไม สิ่งที่เราต้องทำคือเสบียงในอนาคต คือกุศล ถ้าเราได้ทำเต็มที่แล้ว อยู่ที่ไหนก็ไม่กลัว ท่านโชคดีแล้วที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ๑ เกิดในชมพูทวีป ๑
เป็นสัมมาทิฐิ ๑ ได้นับถือพระพุทธศาสนา ๑ ได้เกิดในประเทศไทย ๑
มีกษัตริย์ เป็นอัครราชชูปถัมภ์พระศาสนา ๑ ฯลฯ ท่านจะรออะไรอยู่

การเกิดเป็นมนุษย์เป็นของยาก
ขออนุญาตครับ

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๑
สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค
ฉิคคฬสูตรที่ ๑
ว่าด้วยความเป็นมนุษย์ยาก

[๑๗๔๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนบุรุษโยนแอก ซึ่งมีช่องเดียวลงไปใน
มหาสมุทร เต่าตาบอดมีอยู่ในมหาสมุทรนั้น ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ เธอ
ทั้งหลายจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน เต่าตาบอดนั้น ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ
จะสอดคอให้เข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวโน้นได้บ้างหรือหนอ? ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ข้าแต่
พระองค์ผู้เจริญ ถ้าล่วงกาลนานไปบางครั้งบางคราว เต่าจะสอดคอให้เข้าไปในแอกนั้นได้บ้าง.
พ. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เต่าตาบอด ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ สอด
คอให้เข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวโน้น ยังจะเร็วกว่า เราย่อมกล่าวความเป็นมนุษย์เพราะคนพาล
ผู้ไปสู่วินิบาตแล้วคราวเดียวก็หามิได้ ข้อนั้น เพราะเหตุไร? เพราะว่าในวินิบาตนี้ ไม่มีการ
ประพฤติธรรม การประพฤติชอบ การกระทำกุศล การกระทำบุญ มีแต่การเคี้ยวกินกันและกัน
การเคี้ยวกิน ผู้มีกำลังน้อยกว่า ย่อมเป็นไปในวินิบาตนี้ ข้อนั้นเพราะเหตุไร? เพราะไม่เห็น
อริยสัจ ๔ อริยสัจ ๔ เป็นไฉน? คือ ทุกขอริยสัจ ฯลฯ ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เพราะฉะนั้นแหละ เธอทั้งหลายพึงกระทำความเพียร เพื่อรู้ตามความเป็นจริง
ว่า นี้ทุกข์ ฯลฯ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา.
จบ สูตรที่ ๗


ฉิคคฬสูตรที่ ๒
ว่าด้วยการได้ความเป็นมนุษย์ยาก
[๑๗๔๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนมหาปฐพีนี้มีน้ำเป็นอันเดียวกัน บุรุษโยน
แอกซึ่งมีช่องเดียวลงไปในมหาปฐพีนั้น ลมทิศบูรพาพัดเอาแอกนั้นไปทางทิศประจิม ลมทิศ
ประจิมพัดเอาไปทางทิศบูรพา ลมทิศอุดรพัดเอาไปทางทิศทักษิณ ลมทิศทักษิณพัดเอาไปทางทิศ
อุดร เต่าตาบอดมีอยู่ในมหาปฐพีนั้น ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ เธอทั้งหลายจะ
สำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน เต่าตาบอดนั้น ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ จะสอด
คอให้เข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวโน้นได้บ้างหรือหนอ? ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์
ผู้เจริญ ข้อที่เต่าตาบอด ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ จะสอดคอเข้าไปในแอกซึ่งมี
ช่องเดียวโน้นเป็นของยาก.
พ. ฉันนั้นภิกษุทั้งหลาย การได้ความเป็นมนุษย์เป็นของยาก พระตถาคตอรหันต-
*สัมมาสัมพุทธเจ้าจะอุบัติในโลกเป็นของยาก ธรรมวินัยที่พระตถาคตประกาศแล้วจะรุ่งเรืองในโลก
ก็เป็นของยาก ความเป็นมนุษย์นี้เขาได้แล้ว พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าอุบัติแล้วในโลก
และธรรมวินัยที่ตถาคตประกาศแล้วก็รุ่งเรืองอยู่ในโลก ดูกรภิกษุทั้งหลาย เพราะฉะนั้นแหละ
เธอทั้งหลายพึงกระทำความเพียรเพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ ฯลฯ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา.
จบ สูตรที่ ๘

ขอขอบคุณ http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=19&A=10699&Z=10714&pagebreak=0

และ http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=19&A=10715&Z=10730&pagebreak=0

 

รับทราบเจ้าค่ะ ขอบคุณหล้ายหลาย

 

ผมก็คนสกลนครเหมือนกันครับ แต่ไม่เห็นข่าวที่ว่าเลย การจับจ่ายใช้สอยก็ปกติดีนะครับ อาจจะเป็นบางส่วนมากกว่า เคยคุยเรื่องภัยพิบัติกับหลายคนแต่ไม่มีใครเชื่อ ส่วนตัวก็เตรียมตัวบ้างเผื่อฉุกเฉินมาแบบไม่ทันตั้งตัว หนึ่งครอบครับมีคนเตรียมการไว้สักหนึ่งคนก็ยังดี ถ้าพากันไม่รับข่าวสารทั้งหมด ภัยมาจะลำบาก ที่สำคัญถ้าไม่ทำให้ตนเองและผู้อื่นเดือดร้อนผมว่าก็ไม่เสียหายอะไร ขอให้ทำอย่างมีสติก็แล้วกัน

 

จะไปแบกทำไมให้เมื่อย
ไปเรียนแบบ ฝรั่งตะวันตก กลัวตาย ไปได้
ฝรั่งเขารู้แค่นั้นแหละ ที่เตรียมการ ต่างๆ ข้าวของมากมายก่ายกอง

เห็นเขาเป็นผู้นำแห่งการเอาตัวรอด


เขารู้ได้แค่นั้น รู้แค่สิ่งที่ จับต้องได้ เท่านั้น

แต่นี้บ้านเรา เมืองพุทธ อย่าไปเรียนแบบเขา
เสบียงบ้านเราไม่ต้องแบก ต้องหาม ให้เมื่อย ไม่ต้องกลัวว่าจะมีคนมาขโมย
หรือ อาหารหมดอายุ
เสบียง นั้นคือ บุญกุศล นั้นแล แน่แท้


เป็นการเตรียมเสบียงแบบคนมีปัญญา



ต่อให้คุณมีเสบียง สัก 2 ตู้คอนเทนเนอร์ คุณก็อยู่ได้ไม่เกิน ปี
จุดประสงค์การมีชีวิตอยู่ของท่านคืออะไรหรือ


ขออนุญาตครับ


พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต

คาถาธรรมบท สหัสสวรรคที่ ๘
[๑๘] หากว่าวาจาแม้ตั้งพันประกอบด้วยบทอันไม่เป็นประโยชน์ไซร้
บทอันเป็นประโยชน์บทหนึ่งที่บุคคลฟังแล้วย่อมสงบ ประ-
เสริฐกว่า คาถาแม้ตั้งพันประกอบด้วยบทอันไม่เป็นประโยชน์
ไซร้ คาถาบทหนึ่งที่บุคคลฟังแล้วย่อมสงบประเสริฐกว่า
ก็บุคคลใดพึงกล่าวคาถา ประกอบด้วยบทอันไม่เป็นประโยชน์
ตั้งร้อย บทธรรมบทหนึ่งที่บุคคลฟังแล้วย่อมสงบ ประ
เสริฐกว่า บุคคลใดพึงชนะหมู่มนุษย์ตั้งพันคูณด้วยพัน ใน
สงคราม บุคคลนั้นไม่ชื่อว่าเป็นผู้ชนะอย่างสูงในสงคราม
ส่วนบุคคลใดพึงชนะตนผู้เดียว บุคคลนั้นแล ชื่อว่าเป็น
ผู้ชนะอย่างสูงสุดในสงคราม ตนแลอันบุคคลชนะแล้ว
ประเสริฐ ส่วนหมู่สัตว์นอกนี้ๆ อันบุคคลชนะแล้วจัก
ประเสริฐอะไร เพราะว่า เทวดา คนธรรพ์ มารกับ
ทั้งพรหม พึงทำความชนะของบุรุษผู้มีตนอันฝึกแล้ว มีปกติ
ประพฤติสำรวมเป็นนิตย์ ผู้เป็นสัตว์เกิดเห็นปานนั้น
ให้กลับแพ้ไม่ได้ ก็การบูชาของผู้ที่บูชาท่านผู้มีตนอันอบรม
แล้วคนหนึ่ง แม้เพียงครู่หนึ่ง ประเสริฐกว่าการบูชาของผู้ที่
บูชาด้วยทรัพย์พันหนึ่งตลอดร้อยปีเสมอทุกเดือนๆ การบูชา
ตั้งร้อยปีนั้นจะประเสริฐอะไร ก็การบูชา ของผู้ที่บูชาท่าน
ผู้มีตนอันอบรมแล้วคนหนึ่งแล แม้เพียงครู่หนึ่ง ประเสริฐ
กว่าผู้บำเรอไฟในป่าตั้งร้อยปี การบำเรอไฟตั้งร้อยปีนั้น
จะประเสริฐอะไร บุคคลผู้มุ่งบุญพึงบูชายัญที่บุคคลเซ่นสรวง
แล้ว และยัญที่บุคคลบูชาแล้ว อย่างใดอย่างหนึ่งในโลก
ตลอดปีหนึ่ง ยัญที่บุคคลเซ่นสรวงแล้ว และยัญที่บุคคล
บูชาแล้ว [ทาน] นั้น แม้ทั้งหมด ย่อมไม่ถึงส่วนที่ ๔
แห่งการอภิวาทในท่านผู้ดำเนินไปตรงทั้งหลาย การอภิวาทใน
ท่านผู้ดำเนินไปตรงทั้งหลาย ประเสริฐกว่า ธรรม ๔ ประการ
คือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีการ
อภิวาทเป็นปกติ ผู้อ่อนน้อมต่อผู้เจริญเป็นนิตย์ ก็บุคคล
ผู้มีศีลเพ่งพินิจ มีชีวิตอยู่วันเดียว ประเสริฐกว่าบุคคล
ผู้ทุศีล มีจิตไม่มั่นคง มีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี ก็บุคคลผู้มีปัญญา
เพ่งพินิจ มีชีวิตอยู่วันเดียวประเสริฐกว่าบุคคลผู้ไร้ปัญญา
มีจิตไม่มั่นคง มีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี ก็บุคคลผู้ปรารภความเพียร
มั่น มีชีวิตอยู่วันเดียว ประเสริฐกว่าบุคคลผู้เกียจคร้าน
มีความเพียรอันเลว มีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี ก็บุคคลผู้พิจารณา
เห็นความเกิดขึ้นและเสื่อมไป มีชีวิตอยู่วันเดียวประเสริฐ
กว่าบุคคล ผู้ไม่พิจารณาเห็นความเกิดขึ้น และความเสื่อมไป
มีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี ก็บุคคลผู้พิจารณาเห็นอมตบท มีชีวิต
อยู่วันเดียว ประเสริฐกว่าบุคคลผู้ไม่พิจารณาเห็นอมตบท
มีชีวิตอยู่ร้อยปี ก็บุคคลผู้พิจารณาเห็นธรรมอันสูงสุด มีชีวิต
อยู่วันเดียวประเสริฐกว่าบุคคล ผู้ไม่พิจารณาเห็นธรรมอันสูง
สุดมีชีวิตอยู่ร้อยปี


ขอขอบคุณ http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=25&A=544&Z=586

 

ยินดีที่ได้รู้จักคนสกลนครด้วยกันนะคะ
ติงเองแม้ว่าจะไม่ได้เตรียมอะไรเลย
แต่ว่า เป็นคนชอบซื้อข้าวของทีละมากๆ เพื่อความสะดวกสบายสำหรับตนเอง
ดังนั้น แม้ไม่ต้องไปจ่ายตลาดเลย ก็สามารถอยู่ได้เป็นเดือนหรือหลายเดือน โดยไม่เดือดร้อนอะไรมากมาย
ก็ทานอาหารกระป๋อง ทานอาหารแห้งค่ะ
แล้วอีกอย่างภาคอีสานเรามีปลาร้าเป็นไหๆ มีปลาเค็ม มีสารพัด
ทานปลาร้าก็อร่อยเหมือนกันนะคะ

 

พระอาทิตย์ไม่มีทางดับหรอกครับ แต่เมื่อไหร่ถ้าโลกหยุดหมุนแล้วเราอยู่ทางด้านมืดพอดี ความเป็นไปได้มันก็มี เราก็จะอยู่กับความมืดตลอดเวลา ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงน้ำก็จะตั้งเป็นกำแพงน้ำสูงหลายร้อยเมตร เคลื่อนที่ด้วยความเร็วไม่ตำ่กว่าพันกิโลเมตรต่อชั่วโมง ซัดเข้ามาในแผ่นดินหลายร้อยกิโลเมตร และเกิดแผ่นดินไหวมากมาย ใครที่อยู่ใกล้ชายฝั่งทะเลหรืออยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลไม่มาก ไม่ต้องหนีครับ เข้าฌาณรอได้เลย ที่เป็นอย่างนี้เพราะว่าในช่วงแรกโลกเราหมุนด้วยอัตราเร็วคงที่ ประมาณ 1700 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ทั้งตัวเรา แผ่นดิน แผ่นน้ำ อยู่ในสมดุลต่อการเคลื่อนที่ แต่เมื่อไหร่ที่โลกเริ่มหยุด จะเหมือนมีแรงมากระทำต่อโลกในทิศตรงกันข้าม อันนี้แหละหายนะ แผ่นดินที่เคลื่อนไหวด้วยอัตราเร็วของโลกในตอนแรก จะชนกันเป็นโดมิโน แมกม่าที่อยู่ใต้โลกก็ปั่นป่วน สนามแม่เหล็กโลกก็ไม่มีเพราะโลกจะมีสนามแม่เหล็กได้ ก็ต้องอาศัยการหมุนของโลก ดาวเทียมสื่อสารต่างๆก็เช่นกัน ถูกปกป้องด้วยสนามแม่เหล็กทั้งนั้น ถ้าไม่มีก็จบเราจะรับรังสีต่างๆจากอวกาศเต็มๆ เราจะต้องหาคำตอบดูว่ามันจะมีพลังงานอะไรหรือเปล่าที่ทำให้เป็นอย่างน้ั้นได้

 

คุณ เล็กชิ้นเปื่อย

เลียนแบบ ไม่ใช่ เรียนแบบ

ใครเขาจะแบกอะไร ก็ไม่ได้ขอร้องให้ใครมาช่วยแบกซักกะหน่อย

เตรียมตัวให้พร้อมทั้งทางโลกทางธรรมดีแล้วค่ะ

ยืนยันคำเดิม น่ารักดีออก

 

เรียนแบบ ในความหมาย เรียน=เรียนรู้
แบบ =แบบแผน

เลียนแบบ นั่นมัน ลอกแบบไร้ปัญญา

ถึงแม้ว่าไม่มีใครมาร้องขอให้ช่วยแต่ถ้าเราเห็นคนอื่นกำลัง
เดือดร้อน หรือหลงทาง ท่านจะรอให้เขาเรียกก่อนหรือ แล้วค่อยเข้าไป


ช่วยด้วยความปรารถนาดี ไม่มีอะไรมาก

 

ยินดีที่รู้จักเช่นกันครับคุณติง ผมก็กินง่ายอยู่ง่ายเหมือนกันครับ ผมอยู่สกลนครมา 12 ปีได้ แต่ยังทานปลาร้าไม่เป็นเลยครับ เห็นแล้วกลัว อิอิ