บารมีไม่ถึงห้ามสวดคาถาชินบัญชรจริงหรือเปล่า?

ผมเคยได้ยินมาว่า..ผู้ที่สวดพระคาถาบทนี้อย่างน้อยๆต้องถือศีล๕ เป็นอย่างน้อยครับ แล้วจะเห็นผลเร็ว เพราะคาถาเป็นการอาราธนาอันเชิญบารมีพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระอริยะเจ้าทั้งหลายครับ
....ทำไมต้องถือศีล๕ เพราะเราต้องมีพื้นฐานของบุญด้วยครับ ดังคำกล่าว..
สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) ที่กล่าวว่า

“ ลูกเอ๋ย ก่อนที่จะเข้าไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใด เจ้าจะต้องมีทุนของตัวเอง
คือบารมีของตนลงทุนไปก่อน เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอจึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย
มิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอด เพราะหนี้สินในบุญบารมีที่ไปเที่ยวขอยืมเขามาจนล้นพ้นตัว...
เมื่อทำบุญทำกุศลได้บารมีมา ก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมดไม่มีอะไรเหลือติดตัว...
แล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า หมั่นสร้างบารมีไว้...แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง...."​

 

เข้าใจผิดแล้วนะคะ คงไม่มีบารทีจริงๆ ถึงสวดไม่ได้

 

สวดไปเถอะครับ
ผมสวดตามนี้
กราบพระ แล้วมา นโมฯ
สวดบท คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ (อิติปิโสฯ)
พางหุงฯ ตามด้วย มหากาฯ และ ชินบัญชร
สุดท้ายแผ่เมตตา สวดไปเถอะครับดีกว่าไม่ได้สวด ไม่ทำอะไรเลย

 

ประโยชน์อยู่ที่ผลของใจ ใจเราสวดด้วยความนอบน้อม ความมีสุขก็บังเกิดกับใจเรา เราสวดด้วยความร้อน ด้วยแรงปรารถนาอันเป็นอกุศลจิต ความสงบเย็นใจจะมีมาแต่ใดเล่า

"แล้วดอกบัวก็เบ่งบานท่ามกลางใจ"ด้วยสัมมาทิฐิ​

 

ทำดี บารมีน้อย ก็ทำดีำได้

 

ขึ้นชื่อว่า ดี ก็ต้องดี
ถ้าดีแล้วเลว ไม่มีในโลก
บารมี มันต้องเริ่มต้นกันทั้งนั้นแหละ
มัวงอมืองอเท้า อ้างว่าบารมีไม่พอ
แล้วก็ไม่เริ่มที่จะสร้าง ชาตินี้ทั้งชาติ มันก็ไม่เริ่ม
แล้วจนตาย มันก็ไม่เริ่ม มันก็เลยไม่มีสักที
ถ้ายิ่งไม่มี ก็ต้องยิ่งเริ่มยิ้งสะสมยิ้งสร้าง

 

เริ่มสวดกันได้เลยครับ พุทธคุณจะได้คุ้มครองตัวคุณนะคร๊าบ อนุโมทนา

 

บทสวดมนต์ทุกบท เป็นสะพานเชื่อมสู่จิตเพื่อให้เกิดอนุสติ คือเกิดสติขึ้นมาเล็กน้อย
เพราะจริตการบำเพ็ญของแต่ล่ะคนแตกต่างกันมา ส่วนเรื่องคำว่าบารมี คือความตั้งใจ
หากเราตั้งใจแล้วแล้วเราลงมือทำนั่นแหล่ะเราเป็นคนที่มีบารมี คือไม่กลัวและทำให้ได้
ส่วนเรื่องการสวดชินบัญชรนี่เป็นการอัญเชิญพระพุทธคุณพระรัตนตรัยพระอริยะสงฆ์
ฉะนั้นเป็นบทอาราธนาบารมีเพื่อให้เรามีความสุขในใจ เพราะเวลาเราสวดมนต์ไม่ใช่สวดเพื่อโน่นนี่ นั่นมันไร้สาระ เหมือนจะสร้างสะพานแต่ไม่รู้จะสร้างข้ามไปที่ไหนมันต้องมีจุดมุ่งหมาย ฉะนั้นการสวดมนต์เป็นการสร้างสมาธิให้จิตรวมเป็นสติ คือการรู้ในสิ่งที่เรากำลังจะทำ
ฉะนั้นบารมีคือ ความตั้งใจแล้วทำสำเร็จนั่นแหล่ะเขาเรียกว่าบารมี
บางคนสวดมนต์ไปเรื่อยเข้าถึงฌานเลยก็มี เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับการสะสมอบรมของจิต ทำไมเราต้องสวดมนต์ แล้วทำไมเราต้องกินข้าว
การกินข้าวเหมือนการสร้างพลังงานทางกายให้สุขภาพแข็งแรง แต่การสวดมนต์เป็นการสร้างพลังงานทางใจเพื่อขัดเกาการกระทำที่เราสะสมไว้ในปัจจุบัน
ให้เกิดปัญญาเหมือนกับการเช็ดกระจกนั่นแหล่ะ หากไม่เช็ดกระจกเราก็หมองไปเรื่อยๆหากพยายามเช็ดไปเรื่อยๆมันก็จะกลับมาส่องสว่างเงางามเหมือนเดิม
กรรมฐานคือ เริ่มต้นของการกระทำ และสวดมนต์เราก็เจริญภาวนาคือการสวดมนต์นั่นแหล่ะเขาเรียกว่าการเจริญกรรมฐาน
ข้าพเจ้าความรู้ได้นิดๆหน่อย พอจะตอบได้ประมาณนี้ครับ

 

บารมี ไม่ถึง สวดบทนี้ไปเรื่อยๆ บารมีก็จะถึงเองแหละครับ ผมลองมาแล้ว ไม่เห็นเป็นบ้าเลยย


สมัยก่อน ผม เป็นคนไม่มีสมาธิเลยย สวดบทนี้ทีไร จิตใจวอกแวก ตลอด แต่ทำให้เราเห็นตัวเอง เห็นจิตที่ฟุ้งอยู่ เห็นใจที่ส่งออก

สวดนานเข้าๆ คุณเอ๋ยยย จิตเป็นสมาธิเร็วมาก นึกปุ๊บได้ปั๊บ เพราะอารมณ์ที่เป็นสมาธิที่เคยชินกับ บทสวด หรือเป็นณาน จิตเป็นหนึ่ง

อธิบายไม่ถูก ต้องเห็นเองครับ โมทนา

 

บารมี แปลว่าความตั้งใจ
สวดไม่ยากเลย .. ถ้าตั้งใจจริงครับ

เด็กสวดชินบัญชร - YouTube

 

ไม่เกี่ยวหรอกครับ ก็เหมือนๆกับที่เขาเล่าว่า ห้ามไปนั่งสมาธิ เดียวจะเป็นบ้า นั่นแหละ

 

ถ้าจริง คงบ้าไปเป็นล้านๆคนแล้วค่ะ.......
พระคาถานี้เป็นมงคลยิ่งแก่ทุกท่านที่สาธยาย....อย่ากังวลไปเลยนะคะ

 

บทสวดนั้นไม่ทำอะไรใครหรอกครับ...มีแต่คนน่ะแหละที่ฟุ้งซ่าน พาลเป็็นบ้ากันอยู่...(^๐๐^)

 

พลังอยู่ที่จิต ความศักดิ์สิทธิ์ที่ใจ

 

ใช่ครับ ผมเห็นด้วย ดูจากความหมายของแต่ละบมแล้ว พอท่องรู้สึกกระดากที่จะทำเลวจริงๆ

เพราะว่าเราเชิญตั้งแต่ องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันตสาวกทุกท่านมา

รวมทั้งคุณวิเศษ คุ้มครองเรา

แม้ส่วนผมจะจำคำแปลได้ไม่หมด แต่แค่บท 2 บท ก็นึกแล้วเป็นปิติแล้วครับ