บันทึกการ ปฏิบัติ (ครูสันตินันท์)

ไม่เคยสำนึก ไม่เคยเห็นตน ไม่เคยเห็นความจริง คนรู้ไม่จริงก็คือคนรู้ไม่จริง เมื่อรู้ไม่จริงก็ไม่เห็นว่าอะไรคือบุญอะไรคือบาปจริงๆ พูดให้คิดพิจารณาด้วยความจริงใจก็ยังเห็นกิเลสตนเป็นธรรมตนเสียนี่

กิเลสก็คือกิเลส จะเอาทองมาแปะรอบตัว แท้ที่จริงข้างในก็คือกิเลส ส่วนธรรมนั้น จะแปะหรือไม่แปะทอง มันก็ยังเป็นธรรมอยู่วันยังค่ำ<!-- google_ad_section_end -->

เพราะเป็นแบบนั้นและเพราะอย่างนั้น มันจึงไม่เคยเห็นธรรมและความเป็นจริงได้ทั้งทางโลกและทางธรรม

 

เมื่อตอนเป็นเด็กเรียนหนังสือคุณครูให้ท่องประจำตอนเข้าเรียนและจะเลิกเรียน
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]เด็กเอ๋ยเด็กน้อย ความรู้เรายังด่อยเร่งศึกษา[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]เมื่อเติบใหญ่เราจะได้มีวิชา เป็นเครื่องหาเลี้ยงชีพสำหรับตน[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ได้ประโยชน์หลายสถานเพราะการเรียน จงพากเพียรไปเถิดจะเกิดผล[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ถึงลำบากตรากตรำก็จำทน เกิดเป็นคนควรหมั่นขยันเอย[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]...(ไม่แบมือขอใครกิน)[/FONT]

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]และเด็กเอ๋ยเด็กดีต้องมีหน้าที่ 10 อย่างด้วยกัน[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]1.นับถือศาสนา [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]2. รักษาธรรมเนียมมั่น [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]3. เชื่อพ่อแม่ครูอาจารย์ [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]4. วาจานั้นต้องสุภาพอ่อนหวาน [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]5. ยึดมั่นกตัญญู [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]6. เป็นผู้รู้รักการงาน [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]7. ต้องศึกษาให้เชี่ยวาญ ต้องมานะบากบั่น ไม่เกียจ ไม่ค้าน [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]8. รู้จักออมประหยัด [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]9. ต้องซื่อสัตย์ตลอดกาล [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]น้ำใจนักกีฬากล้าหาญ ให้เหมาะกับกาลสมัยชาติพัฒนา [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]10. ทำตนให้เป็นประโยชน์ รู้บาปบุญคุณโทษ สมบัติชาติต้องรักษา [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]เด็กสมัยชาติพัฒนาต้องเป็นเด็กที่พาชาติไทย เจริญ[/FONT]

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ในเมื่อผู้ใหญ่ไม่เป็นตัวอย่างที่ดีแล้วเด็กจะหาแบบอย่างที่ดีจากที่ไหน คุณขันธ์เคยคิดถึงข้อนี้ไหมครับ ดังนั้นคุณต้องท่อง ๑๐ ข้อนี้ให้ขึ้นใจด้วยครับ[/FONT]

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]1. นับถือศาสนา (เราสักว่าแต่นับถือตามทะเบียบบ้านหรือไม่)[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]2. รักษาธรรมเนียมมั่น (เอาเพียงยี้สยามก็น่าจะเพียงพอแล้วในยุคนี้)[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]3. เชื่อพ่อแม่ครูอาจารย์ (เป็นตัวอย่างที่ดีไม่มีพฤติกรรมอันไม่ดีงามทั้งหลาย)[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]4. วาจานั้นต้องสุภาพอ่อนหวาน (อันนี้สมควรมี)[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]5. ยึดมั่นกตัญญู (อันนี้ก็มีการกล่าวหากันอยู่)[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]6. เป็นผู้รู้รักการงาน (อันนี้ก็คงเป็นคนขยันแล้วจะไม่ตกงาน)[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]7. ต้องศึกษาให้เชี่ยวาญ ต้องมานะบากบั่น ไม่เกียจ ไม่ค้าน (ต้องเรียนตลอดชีวิต)[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]8. รู้จักออมประหยัด (มีรายได้แล้วแบ่งเป็นสี่ส่วน)[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]9. ต้องซื่อสัตย์ตลอดกาล (สัจจวาจามีกันบ้างมะ)[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]น้ำใจนักกีฬากล้าหาญ (อันนี้ก็หายาก ไม่รู้จักแพ้และอภัย) ให้เหมาะกับกาลสมัยชาติพัฒนา [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]10. ทำตนให้เป็นประโยชน์ รู้บาปบุญคุณโทษ สมบัติชาติต้องรักษา (ทุกวันนี้มีข่าวโกงชาติเอาชาติไปขาย ทำลายสมบัติชาติโดยเฉพาะคอรัปชั่นกันทุกวัน)[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]เด็กสมัยชาติพัฒนาต้องเป็นเด็กที่พาชาติไทย เจริญ (ผู้ใหญ่ที่เป็นตัวอย่างที่ดีอยู่แล้วก็ต้องขออนุโมทนาบุญด้วย[/FONT]

จาก เนชั่นบลอก

 

ไม่เห็น ธรรม มันก็ตัวของ นายขันธ์ ไม่ใช่หรือ แล้วเรื่องด่าคน

คุณ ทำหน้าที่แทน เว็บมาสเตอร์ กับ ผู้ดูแลเว็บไซต์ ทำไม

ถ้าเขาเห็นว่า ผมพูดจาไร้สาระ หรือ พูดจาหยาบคาย เขาก็แบนผมเอง

หรือว่า คุณมีคุณธรรมมาก จะปกป้อง คนอื่นๆ ในเว็บ ก็ไม่จริง เพราะผมเห็น คุณก็ไปตำหนิ jinny ตำหนิ เตชพโล ไปตำหนิ แม้กระทั่งหลวงตามหาบัวว่าพูดไม่รู้เรื่อง รวมถึงหลวงพ่อสงบที่คุณไปถามท่าน ว่า เกล้ากราบอย่างนั้นอย่างนี้ คุณก็เคยกล่าววาจาในเชิงตำหนิท่านเช่นกันไม่ใช่หรือ ไปตำหนิ เล่าปัง ไปตำหนิ ธรรมภูติ คุณตำหนิทุกคน ตำหนิเจ๊ขวัญ

แล้ว คุณไปดูหรือยังว่า ผมไปพยุง คนมากี่คน แล้ว
ผมช่วยแนะนำให้คน ได้ทำสมาธิ ได้วิปัสสนามาเท่าไร รวมถึงตัวคุณเอง เอาคำพูดผมมาพูดเท่าไร ได้ความรู้จากผมไปเท่าไร ผมไม่ได้สนใจว่า คนนี้ผมเกลียด คนนี้ผมชัง

พูดธรรมให้คน อ่าน และ เข้าใจ ใครอ่านได้ธรรมก็ได้ไป ใครไม่ได้ก็แล้วแต่วาสนา

ผมก็ ด่าเสมอไป ชมเสมอไป
มีกี่คนที่ผมชม มีกี่คนที่ผมด่า
คุณ ไม่แยกเอง เพราะคุณเอากิเลสเดือนสิบสองมาตัดสินคน


มีแต่คุณเอง ที่ เพ้อเจ้อไปเอง ทั้งหมด

ส่วนเรื่อง เตชพโล นั้น ผมไปช่วยปลอบใจเขา เมื่อตอนที่เขาบอกว่า จะเลิกเล่นที่นี่ ผมบอกแค่ให้มาช่วยกัน หาธรรมะมาให้คนอ่าน ทั้งๆที่สมัยก่อน เขาก็เคยทะเลาะกับผม ส่วนเรื่องเขาจะจีบใครก็เรื่องของเขา

คุณเพ้อเจ้อไปด้วย กิเลสของตัวเองทั้งหมด

สมควรโดนด่ายิ่งกว่านี้

 

หากอยากเป็นอย่างไร ก็ตามแต่ใจของคุณเถอะครับ คุณถามมาผมก็ตอบไปเท่านั้น เมื่อไม่รู้จักบาปไม่รู้จักบุญ ยังจะดื้อดึงคิดว่ากิเลสเป็นธรรม ก็ทำไปครับ แต่อย่าเป็นแบบสี่ข้อด้านล่างก็พอครับ

สี่วาจานั้นต้องสร้างความร้าวฉาน
ห้ายึดมั่นข้างพวกกู
หกเป็นผู้รู้รักคนพาล
เจ็ดต้องอิจฉาเข้าสันดาน ต้องมานะบากบั่น ขมขู่คนค้าน

ผมไม่ได้มองว่าคุณพยุงใครผมมองว่า เมื่อคุณยังเป็นแบบนี้อยู่แล้วอันไหนละธรรมอันไหนละกิเลส เพราะเมื่อคุณยังเห็นว่าการโอ้อวดหรือการกล่าวด่าว่าผู้อื่น หรือโดยเฉพาะเมื่อผิดพลาดแล้วไม่รู้จักยอมรับนั้นเป็นเรื่องถูกเป็นเรื่องดีนั้น ยังด้นต่อไปก็ตามแต่คุณจะพิจารณาแล้วกันครับ
ส่วนเรื่องว่า ถ้าเขาเห็นว่าหยาบคาย เวปมาสเตอร์ เขาก็แบนเอง ซึ่งคุณเองก็เคยถูกเตือน ถูกแบนมาแล้ว ไม่รู้กี่ครั้ง คุณจะรอให้เขาเตือนหรือแบนอีกหรือครับ ผมเตือนเพราะผมนั้นเห็นว่าคุณนั้นกำลังกล่าวธรรม นำธรรมมาสู่ผู้คน แต่กลับเอากิเลสตนมาเปิดเผย ยังจะไม่ยอมรับอีกว่า การว่ากล่าวผู้อื่นด้วยความไม่รู้นั้นมันไม่ถูก อันนี้ก็ต้องพิจารณาเองแล้วกันครับ

 

เอากลับไป สอนตนเอง

เพราะ คนอย่างคุณ มีความรู้ไม่พอที่จะมา แนะนำอะไรผมเลย

ถ้า คุณมีการกระทำ ที่ไม่ขัดกันเองแล้ว มาสอนคนอื่น อย่างนั้น เด็กสามขวบมาพูด ก็น่าจะรับฟัง

แต่ นี่ คุณ ตำหนิคนทุกคน แต่กลับยกความนั้น มากล่าวว่า นายขันธ์

มีอยู่คนเดียว ที่คุณ พูดจาไพเราะ ด้วย คือ ผู้หญิง เพราะกิเลสเดือนสิบสองของคุณมันผลักดัน

 

ชื่อเพลงลูกทุ่ง : เดือน 12 น้องสิรอ
ชื่ออัลบั้ม : เพลงคู่ อาร์ สยาม 5 ปีทอง พี่น้องร้องเพลงรัก ชุดที่ 2
ชื่อศิลปิน : รวมศิลปิน : อาร์สยาม
ชื่อค่ายเพลง : R Siam
แนวเพลง : ลูกทุ่ง / ลูกกรุง
จำนวนครั้งที่ฟัง:<SCRIPT type=text/javascript>document.write("46,167");</SCRIPT> 46,167 ครั้ง

[music]mms://pacrod1.sanook.com/home1_j/contentlibrary/musicdb/wm_0/5/51430.wma[/music]

 

เรื่องนี้ก็เช่นเดียวกัน เอาคนแรกผมไปตำหนิ จินนี่ด้วยเรื่องอันใดครับ ผมเพียงไม่เข้าใจในข้อเสนอหรือแนวคิด ซึ่งผมก็ได้อธิบายเอาไว้แล้วว่า ทำไมผมถึงเน้น อยู่ๆมาบอกว่าผมไปปรามาสหลวงปู่ทั้งสอง ผมจึงต้องอธิบายไป อยู่ในกระทู้ ข้อคิดเห็นเรื่องการดูจิตนั่นแหละ ที่ยกมานี่คงไม่ได้เพื่อความร้าวฉานนะครับ
ของคุณเตชพโล คุณลองอ่านทุกโพสต์ดูสิครับ ว่าให้ประโยชน์หรือให้โทษ และรวมๆแล้วเขาคุยกันเรื่องอะไร ผมถึงต้องกล่าวอะไรออกไปบ้าง ไม่ใช่ดื้อดึงทำไปทั้งๆที่เป็นแบบนั้น
ส่วนเรื่องที่ผมไปกล่าวตำหนิหลวงตาบัวนั้น ผมว่าผมอธิบายไปหลายครั้งแล้วว่า ก่อนหน้านั้น ผมเองที่ปรุงแต่งไปและฟังธรรมเทศนาหลวงตาบัวไม่รู้เรื่องเอง จึงหลงคิดไปว่าหลวงตาเทศน์อะไรฟังไม่รู้เรื่อง วนไปวนมา และก็ได้ขอขมาไปนานแล้ว นั่นเพราะเหตุว่าผมปรุงแต่งไปตามความคิดตนไม่ได้ทันกับสิ่งที่หลวงตาเทศน์เท่านั้นเอง คุณยังยกมาสร้างความร้าวฉานทำให้ผู้อื่นเสียหายอีก
แต่หลวงพ่อสงบไม่เคย ยังเคยเตือนคุณเลยตอนที่คุณไปด่าหลวงพ่อปราโมทย์ว่า คุณเป็นคนธรรมดาหลวงพ่อสงบเป็นพระด้วยกัน ท่านก็สอนกันเองเราเป็นปุถุชนกล่าวอะไรไปก็เป็นบาปเป็นกรรม คุณยังเข้าใจว่าผมเหยียบเรื่อสองแคมอะไรคุณเลย อันนี้กิเลสหรือธรรม คิดเอา
สำหรับที่เหลือสามท่านนั้น หากมองว่าผมไปตำหนิก็ได้ แต่ก็ยังต่างกันอยู่ดี ส่วนของพี่ขวัญเพราะผมเคยว่าจริง เคยด่าเคยใช้คำหยาบคายจริง ซึ่งก็ขออโหสิกรรมต่อเขาทั้งสองแล้วไม่ทราบได้หรือยัง นั้นเพราะตอนนั้นไปเข้าใจว่า เขาช่วยกันกับคุณบัวเหล่าที่ห้า ปรามาสพระรัตนตรัย จึงต้องกระทบกระทั่งเขาแต่นั้นเป็นต้นมา
ส่วนพี่นิวรณ์ ผมไม่ได้ว่าอะไรเขา เพราะรู้ว่าต่างคนต่างก็ต้องเดินทางไกลจะมาชนกันเพราะเรื่องเพียงเท่านี้ไม่ได้ มีเพียงบางเรื่องที่ตำหนิแต่ก็ไม่เชิงตำหนิเพราะต่างคนต่างก็ให้ความคิดซึ่งกันและกัน
มีแต่คุณนี่แหละที่พยายามจะทำทุกอย่างเพื่อจะบอกผู้คนว่าผมไม่ดี ผมชั่ว ผมมีแต่กิเลส ในขณะที่คนเหล่านั้นที่กล่าวมาทั้งหมด ไม่มีใครทำเช่นเดียวกับคุณเลย เรื่องอุ้มหรือพยุงใครไม่ต้องพูดถึง
คนที่เข้ามาอ่านก็อ่านและประติดประต่อภาพด้วยนะครับ เพราะเรื่องมันยาวและเป็นไปเพราะกิเลสส่วนตนเท่านั้น ยังคิดว่าตนนั้นถูกอยู่อีก

คุณนั่นแหละสอนตนเองให้มาก ทำความรู้จักกิเลสให้มาก เพราะหากคุณไม่โอ้อวดหรือแสดงความไม่เป็นธรรมมาก่อนผมรึจะ สานเรื่องเหล่านี้ต่อ หากคุณจำได้ตุณลองนึกดีๆนะว่า คนที่เขาไม่เห็นด้วยในความคิดของคุณไม่ว่าใครก็ตาม แล้วคุณไปบอกว่า "เดี้ยวคืนนี้มันจะมีคนนอนไม่หลับกระสับกระส่าย" ประหนึ่งเหมือนว่าตนนั้นเป็นผู้วิเศษ ผมไม่บอกว่าคุณกำลังจะบ้าก็บุญแค่ไหนแล้วครับที่พูดแบบนั้นออกมา นั่นแหละคือจุดเริ่มต้นเรื่องระหว่างคุณกับผม ถ้าคนอื่นที่เขาพอมีปัญญาพิจารณาได้ ได้ฟังข้อความนั้นเมื่อเกิดสถานการณ์เช่นเดียวกันเขาจะพิจารณาเช่นไรละครับ แต่ผมพิจารณาเช่นนี้แหละ พิจารณาว่า นี่ไม่ใช่ธรรม มันคือกิเลส

 

ใครทำอะไรเอาไว้ ก็ได้ผลกรรมนั้นเอง

 

ผมถามหน่อยเถอะ
เมื่อความเป็นจริง
มันไม่มีอะไรเลย

เพียงแค่คน ๆ นึง
กล่าวเรื่องไม่จริงแค่นั้น

พวกคุณสรุปกันแล้วเหรอว่าผม
ไปอะไร ต่อ อะไร กับคนที่มีคู่แล้ว

ถ้าผมไปอะไร ต่อมิ อะไรด้วย
แล้วผมจะอยู่อย่างนี้เหรอ

ทำไมพวกคุณเที่ยวสรุปว่าผมเป็นอย่างนี้ล่ะ...

ความจริง ก็คือ ความจริง
เมื่อผมไม่ได้ไปมีความรู้สึกอะไรกับคนมีคู่
แล้วมันจะมีอะไร

เมื่อผมไม่ได้ทำ
แต่พวกคุณกล่าวตู่ผมเช่นนี้
พวกคุณก็ทำไปเถอะ

กราบขอบพระคุณท่าน อ.ขันธ์
ครับที่ให้ความเมตตาและปรารถนาดีมาตลอด

ส่วนท่านอื่น ๆ ผมเข้าใจแล้วครับ
อยากทำอะไรกับผมก็ทำไปเถอะครับ...

เพราะต่อไปนี้ท่านก็จะไม่ได้เห็นผมอีกแล้วล่ะ

 

ผมไม่เคยตีท้ายครัวใครนะคุณ
ส่วนความจริงพูดไปก็ไม่มีประโยชน์
ผมเสียหายคนเดียวก็พอแล้ว เรื่องเล็ก...

 

ผมก็ไม่เข้าใจว่าคุณและพวกคุณจะมาคอยจ้อง
ตำหนิผมทำไม
ทั้งที่เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับพวกคุณเลย...

คุณอยากตำหนิผมก็ตำหนิไปนะ

ผมจะตอบให้เป็นครั้งสุดท้ายนะ

สัมมาสติ คือ สติที่ชอบ คงไม่ต้องพูดถึง
มิจฉาสติ คือ สติที่ไม่ชอบ ทั้งนั้น ไม่ว่าจะอยู่นอกอยู่ใน
อย่างเช่น สติที่ติดอยู่ในสมาธิ นี่อยู่ในไม่ส่งออก
แต่ไม่ออกพิจารณาทางด้านปัญญา เป็นมิจฉาสติ
สติที่ส่งออกนอก เช่น พิจารณาความดี หรือ ชั่ว ของคนอื่น
แล้วนำมาพิจารณาแก้ไขตนเองนี้ เป็น สัมมาสติ

มิจฉา ก็คือ ไม่ถูก ไม่ชอบ
แล้วความไม่ถูก ไม่ชอบ นี่ เป็นกุศลได้เหรอ

 

กราบขอบพระคุณท่าน อ.ขันธ์ครับ ที่ให้ความเมตตาครับ...

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่รู้เป็นบาปของผม หรือเป็นบุญก็ไม่รู้ครับ
จิตสงบละเอียดยิ่งกว่าเดิมอีกครับ

สิ่งที่จิตเคยยึดเกาะเอาไว้ ไม่ยอมปล่อยวางเมื่อก่อนนี้
บัดนี้จิตได้วางแล้วครับ

ผมลาพุทธภูมิไปแล้วครับ
นับจากบัดนี้ไปจะเร่งความเพียรเต็มที่ครับ

กราบขอบพระคุณท่าน อ.ขันธ์ อีกครั้งครับ

 

ผมรู้ทันโลกนี้มานานแล้วครับ ดีใจจังมีผมคนเดียวที่ประกาศ "แขวนกางเกงใน" มาสิบปีแล้ว..สบายยยยยยย !

 

ท่าน เตชะพโล.. ผมติดตามอ่านข้อเขียนท่านมานาน ในความเห็นผมท่านเป็นนักปฏิบัติจริงแท้แน่นอนครับ ของจริง...อย่าใจน้อยหนีหายไปนะครับ มาแลกเปลี่ยนโลกธรรมแปด และธรรม แปลกๆกันต่อไปเถอะครับ
"กามลาโภ เสฐโถคามนัง"...ไม่รู้พิมพ์ถูกหรือไม่ ผู้ใดศึกษากาม ท่านทรงยกย่อง ผมรู้แค่นี้แหละครับ(ไม่ใช่เซ็กส์นะครับ)

 

อาเค อ่านแล้ว ตลกดีไหม แต่รู้สึก คนที่เริ่มก่อนจะ เป็นเตชนะ

มีคนเอาคืน ทำเป็นโวย man โคตร ๆ

ก็ตัวเอง เอาลมปาก ของคนอื่น มาโจมตีคนอื่น คนอื่นก็เอาจากแหล่งที่มาเดียวกัน

มาโจมตี เตชอีกที จะโทษ ใครล่ะ งานนี้

งานนี้ กงกรรมกงเกวียน เห็น ๆ อาเค

 

อาเมย์
คนที่รู้แล้ว ก็ปล่อยวางมันออกไปจากใจ
คนที่ไม่รู้ ก็ปล่อยให้ไม่รู้ต่อไป
คนที่หยุดได้ ได้ชื่อว่าชนะใจตนเอง

ไม่ต้องไปสนใจคนอื่นว่าเขาจะคิดกับเราอย่างไร
เพราะเราอยู่กับความเป็นจริงของตนเอง คนอื่นๆไม่อยู่ในความคิดเรา
เราก็ไม่ติดอยู่กับความคิดของใครๆ เราจึงเป็นอิสระหลุดพ้นจากกองทุกข์ได้
ใครคิดมากก็ติดอยู่กับกงกรรมกงเกวียนมาก
ก็จมอยู่ในกองทุกข์มาก หาความสงบความสุขในใจไม่ได้

โลกความจริงมันก็มีแค่นี้ รู้ กับไม่รู้
ส่วนโลกธรรม ลาภยศสรรเสริญ อยากดีอยากเด่น อยากชนะ อยากอะไรต่อมิอะไร
มันก็เคลื่อนออกไป หาความสงบก็ไม่ได้ เจริญปัญญาก็ไม่ได้ สติก็ตกน้ำป๋อมแป๋ม
แล้วจะมองเห็นความจริง มองเห็นทุกขสัจ ที่อยู่ตรงหน้าได้อย่างไร
มีแต่จมในกองทุกข์ที่ใจตัวเองมันไม่ยอมหยุดสร้างเรื่องราว ได้เท่านั้น เนอะ
ทุกข์ก็ไม่รู้ สุขก็ไม่รู้ มีแต่แก้ตัว แก้ข่าว แก้เรื่อง แก้ไข แก้ความคิดของคนอื่น
ไม่หยุดรู้ทุกข์ที่ตัวเอง ซักที
ก็ทำได้แค่ ดิ้นรนแก้มันไปเรื่อยๆเพื่อจะหนีทุกข์ พอวันนี้ทุกข์มากดิ้นไม่ออก
ก็บอกว่าหยุดแล้ว ซักพักกิเลสมันก็ตีให้ดิ้นออกมาอีก วนเวียนไม่จบไม่สิ้น
ปล่อยวางความคิดของผู้อื่นได้ ก็ไม่ต้องเป็นทุกข์เพราะความคิดของคนอื่น
ปล่อยวางความคิดของตนเองได้ ก็ไม่ต้องเป็นทุกข์เพราะความคิดของตนเอง
ความสุขก็โชยออกมาเอง เนอะ มีสติรู้แบบหยดน้ำ ชั่วเวลาช้างกระดิกหู งูแลบลิ้น ก็รู้ทุกข์นี้ได้แล้ว
มีสติมากแต่รู้ทุกข์ของตัวเองไม่เป็น ได้แต่เอาไปคิดว่ารู้ดีรู้ชั่วในคนอื่นได้
>>> เรียกว่าเจริญแต่เรื่อง โง่ๆ ได้ปะ

ปัญญาจะมีมาแต่ไหน ฉลาดเรื่องของคนอื่น แต่ไม่เคยรู้เรื่องของตัวเอง

 

อาเมย์ อนุโมทนากับ กับอาเค อาเคเป็นกลางอย่างงัยก็อย่างนั้น

 

เว็บพลังจิต เป็นอะไรไป เข้าหน้าแรกไม่ได้ ต้องเข้าทาง board

 

โอ้โฮ..เขียนดี พูดดี จริงๆๆนะครับมิได้ชมจริงๆ...แต่เอ้อ แล้วทำได้ดังพูดมั่งปล่าวครับ.?

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 4 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 2 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>เล่าปัง*, โป </TD></TR></TBODY></TABLE>