นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เมื่อคืน นิมิตใกล้รุ่งสางไปว่า

มีแมวห้าตัว กำลังควบคุมสุนัขตัวน้อยๆ จำนวน 5 ตัว เพื่อที่จะไปสถานที่ใด สถานที่หนึ่ง โดยมีสุนัขซุกซนตัวหนึ่งแอบหนีออกจากวงล้อมของแมวนั้น
แล้วมีแมวตัวหนึ่งก็ไปบังคับให้กลับมาอยู่ในวงล้อมของแมวครับ ในความฝันนั้นผมแปลกใจมากว่า "ทำไม แมวถึงควบคุมสุนัขทั้งหลายเหล่านั้นครับ"

นิมิตนี้พิจารณาดู ก็ขออีกสักครั้งครับ สำหรับหิมพานต์แดนสี่ จากทีแรกคิดว่าจะล้มเลิกไป งั้นก็ขอเฉพาะเจาะจงทั้งห้าคนแค่นั้นครับ ส่วนที่เหลืออยากให้ส่งแรงใจ แรงอธิษฐานช่วยทั้งห้าคนให้ประสพผลสำเร็จแล้วกันครับ เพราะเมื่อไปได้ ทั้งห้าคนจะได้มาเล่าให้สมาชิกฟังครับ

 

รบกวนคุณคุรุวาโร ช่วยอธิบายเพิ่มเติมตรงคำว่า "ไม่ได้เกิดจากแรงกรรม" อีกสักนิดได้มั้ยคะ ขอความกระจ่างหน่อยค่ะ... (หรือว่า กำลังบารมียังไม่พอ จะได้ฟิตซ้อมให้มากกว่านี้)<!-- google_ad_section_end --> ขอบคุณค่ะ

 

คืนวันเสาร์หลังจากสวดมนต์เสร็จ แล้วแผ่เมตตาจากนั้นก็นอนภาวนาแล้วก็หลับ ฝันไปว่าเราจะไปไหว้ญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ทางที่เดินไปมีต้นไม้น้อยใหญ่มากมาย ต้นไม้แต่ละต้นเปลือกเกี้ยงเกลา ผิวไม่ขรุขระ และลำต้นสูงใหญ่ ส่วนใบสีเขียวเงาวับสวยยังไงไม่รู้ แต่ที่แปลกคือ ผลไม้ที่ติดอยู้กับต้นไม้เหล่านั้นจะมีผลใหญ่เป็นพิเศษซึ่งเราไม่คุ้นตา และดูสวยงามผลเงาวับ เราได้แต่แหงนมองดู ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงตะโกนมาว่า "ทานได้นะ" แต่เราก็ไม่ได้กินอะไรเข้าไป พอเดินไปเรื่อยๆเหมือนกับว่าเราต้องไปสักการะอะไรสักอย่าง แต่ไม่แน่ใจแต่เหมือนว่าใครมาถึงที่แห่งนั้นต้องไปเคารพสถานที่แห่งนั้น รู้สึกว่าเราจะไปเป็นคนแรก และได้ทำการกราบไหว้ท่าน แล้วก็ตื่นตอนไหนไม่รู้ ตกลงเราไปไหนกันแน่คะ

 

รอฟังจากท่านที่ไปหรือ จากคุณ คุรุวาโร ดีกว่า ครับ

(deejai)

 

​

เกาะขอบจอ...รอฟังความฝันพี่ติงค่ะ ^.^

 

รับฟังเรื่องราวจากหลายๆ ท่าน สนุกดีค่ะ...จะรอฟังนะคะ

 

คนที่ไม่ได้เกิดจากแรงกรรม

ยกตัวอย่าง เช่น ผู้เล่าแล้วกันครับ

ตอนเด็กๆรู้สึกว่า ทำอะไรเหมือนมีคนจ้องมองดูอยู่ตลอดเวลาครับ

แล้วเวลาทำอะไรนั้น เหมือนมีคนมาบอกว่า สิ่งที่ทำนั้น จะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ

เช่น ความรู้สึกที่ว่าไม่สำเร็จ พยายามทำเท่าไร ก็ไม่สำเร็จครับ แต่ถ้ารู้สึกว่าทำแล้วจะสำเร็จ ก็จะมีปาฏิหารย์ คอยเปลี่ยนแปลงให้กิจที่ทำนั้นสำเร็จได้ครับ

ส่วนสมาชิกที่ถามนั้น ต้องถามความรู้สึกตนเองว่า เป็นแบบผมบ้างไหมครับ

การไปสัมผัสดินแดนมหัศจรรย์นั้น น้อยคนนั้นที่จะได้ไปครับ ตอนนี้เรียกว่า

โอกาสอยู่ในมือผู้ที่ถูกเลือกแล้วนะครับ ผมเป็นแค่ผู้ช่วยเหลือเท่านั้นเอง

ผู้ที่ถูกเลือกต้องพยายามช่วยเลือตนเองให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ครับ

แล้วกิจที่ทำครั้งนี้ถึงจะมีโอกาสสำเร็จครับ

 

มีหลายคนบอกว่า...ให้เชื่อมั่นความรู้สึกของตัวเองที่มี...อย่าปฏิเสธ...แต่คงเพราะนิสัยดื้อรั้น หรือช่างสงสัย หรืออะไรก็แล้วแต่...ก็มักจะพูดว่า "อุปปาทานหนอ" ซะทุกครั้ง...แล้วจะพยายามให้มากกว่านี้นะคะ

 

รอฟังประสบการณ์จากคุณ jets-one, to2504, คุณจิ-โป และสมาชิกท่านอื่นๆ อยู่ค่ะ ^.^

 

ขอรอฟังดีกว่า มิได้มีฐานเก่าหนุนหลังเช่นท่านอื่น
สาธุกับท่านเอาประสบการณ์มาแบ่งปันครับ

 

ดีครับทุกท่านเมื่อวานไปทำธุระที่เชียงใหม่มาครับเลยไม่ได้มาโพสเลย........สรุปก็อย่างที่ท่านพี่ จิโป บอกแหละครับ ผมเตรียมพร้อมสวดมนต์ตั้งแต่2ทุ่มในชุดขาว นั่งสมาธิยกจิตทำอรูปญาณ แต่ใจก็ถูกแทรกด้วย ความสงสัยลังเล ในเรื่องบางเรื่องบางประการ แม้จะวางอุเบกขา คลายความสงสัยนั้น แต่ก็ไม่สำเร็จจากนั่งมาเป็นนอน นอนมาเป็นนั่ง สักพักพอตอน 3ทุ่ม 45นาที ผมก็ได้ยินเสียงเคาะ เหมือนกับอะไรบางอย่างมากระทบกันทำให้เรียกสติก่อนที่จะหลับไป กลับมานั่งสมาธิอีกครั้ง และก็นอนสมาธิต่อ...จนหลับไป ..........จากนั้นก็ตื่นมาด้วยความสังสับว่า นิมิตที่เห็นแว็บๆมันคืออะไรทำไมจำอะไรไม่ได้เลย......................สรุปก็คงไม่ได้ไปไหนเพราะจำอะไรไม่ได้เลย:'(

 

ถ้าจะบอกว่าเป็นจิตสัมผัส หรือรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าตามญาณทัศนะของตนใช่ไหมคะ

 

ตอนตื่นนอนใหม่ๆ ลองนอนนิ่งๆ ทำใจให้ว่างสักพัก นึกทบทวนความฝันว่ามีอะไรบ้างมั้ย?...สักพักเราจะเริ่มจำได้...มาเป็นฉากๆ เลยค่ะ ลองทำดูนะคะ (เพราะตัวเองก็ทำแบบนี้อยู่)

 

ผมก็อยากถือศีล 8 อยู่ครับ แต่ติดเรื่องข้าวเย็น พอดีผมมาเช่าบ้านอยู่กับเพื่อน พ่อแม่เพื่อนก็อยู่ด้วยแล้วตอนเย็นก็ชวนผมมากินข้าวด้วยกัน ถ้าไม่ไปก็เกรงใจครับ ผมคงได้ถือศีล 7 แทนนะครับ แล้วถ้าว่างไม่มีงานก็พยายามนั่งภาวนาบ้างนอนภาวนาบ้าง แต่นอนภาวนาให้หลับนาน ๆ ทีจะทำได้ครับ เพราะผมชอบกลัวตอนคล้าย ๆ ใกล้จะหลับว่ากายทิพย์จะหลุด เลยเปลี่ยนเป็นนอนธรรมดาให้หลับแทน ทั้ง ๆ ที่อยากฝึกถอดกายทิพย์แท้ ๆ ครับ แต่ชอบกลัว
แล้วเรื่องเล่าสมัยเด็ก ๆ ผมชอบถูกผีอำ คือ นอนอยู่จะพลิกตัวปรากฏว่าพลิกไม่ได้ พอผมรู้สึกตัวตื่นก็มีตัวดำ ๆ มากดทับผม ผมก็นึกสวดมนต์นึกคาถาทุกอย่างหรือคาถาเป่าพุทโธใส่เพราะกลัว แต่ยิ่งสวดมนต์หรือภาวนาก็จะถูกบีบ ๆ ให้หายใจไม่ออกครับ จนผมต้องยอมปล่อยคำภาวนา สักพักเขาก็ออกไป พอผมขยับตัวได้ผมรีบวิ่งลุกจากเตียงมาเปิดไฟ แต่แล้วอยู่ ๆ ก็เป็นตัวเองกลับมานอนที่เตียงเหมือนเดิม ผมงงมากว่าก็เมื่อกี้เราวิ่งมาเปิดไฟแท้ ๆ แล้วอยู่ ๆ มาตื่นบนเตียงนอนได้ไง เป็นอยู่หลายครั้งครับ พอโตมาก็ค่อย ๆ หายไป สงสัยว่ากายทิพย์จะหลุดออกมาเพราะตกใจแบบกลัวจนขาดสติครับ

 

ผมก็ไปฟังจากคนอื่นมาอีกที ครับ catt4

 

สวัสดีวันพระค่ะ อ่านที่เพื่อนๆเล่า ทั้งสนุก ทั้งได้ความรู้...

 

สวัสดีวันพระค่ะ อ่านที่เพื่อนๆเล่า ทั้งสนุก ทั้งได้ความรู้...

 

สวัสดีวันพระค่ะ อ่านที่เพื่อนๆเล่า ทั้งสนุก ทั้งได้ความรู้...

 

เน็ตวันจันทร์อืดเหมือนคนเลยค่ะ ส่งไม่ผ่านสักทึ.....

 

ถอดกายทิพย์ จากผีอำ ผมเป็นบ่อยๆเรียกว่ากลัวโดนผีอำจนชิน กับการโดนอำ จนกายทิพย์หลุดออกมา คือใครที่โดนผีอำบ่อยๆจนชินจะสามารถถอดกายทิพย์ออกมาจากร่างโดยการอาศัยผีอำเป็นสื่อ ผมทำอยู่2ครั้ง ครั้งแรกที่โดนอำทุกอย่างจะมืดมิดแต่เราสามารถลุกออกมาได้ในขณะโดนอำ(ในกรณีที่คุณไม่กลัวการอำนั้นหรือชินกับมัน) ถ้าคุณลุกออกมาจากกายหยาบได้ทั้งร่างจากความมืดนั้น จะแปลเปลียนเป็นความสะว่างลางๆสลัวๆจะชัดหรือไม่ชัดอยุ่ที่ความละเอียกของสมาธิจิตคุณ ครั้งนั้นผมเดินออกมาแค่รอบเตียงในห้อง นอนไม่กล้าออกไม่มากกว่านี้ กลัวกลับเข้าร่างไม่ได้ ครั้งที่2รองอีก แต่ผีที่มาอำนั้นเป็นเจ้ากรรมนายเวรผม เลยไม่กล้าออกมาหมดแค่กึ่งนั่งกึ่งนอนทับซ้อนกายหยาบ มันมืดมิดตอนนั้นเลยล้มตัวกลับเข้าร่างเหมือนเดิม ซื้อผมก็ไม่เคยออกไปไหนไกลกว่าห้องตัวเอง เพราะตอนนั้นยังไม่ได้ฝึกสมาะิ ไม่รุ้ว่ามันคืออะไร จะใช้ฤทธิ์ก็ไม่เป้น มาตอนนี้ไม่โดนผีอำมานานแล้ว เลยทำอะไรไม่ได้อยากลองอีกสั้งครั้งเหมือนกัน ........... และมีอีกครั้งที่เห็นผีอำเป็นหน้าพ่อตัวเอง(พ่อผมยังมีชีวิตอยู่) ตอนนั้นรู้สึกว่าผีอำดึงผ้าผมแต่ดันเป็นหน้าพ่อผมเองผมก็แย่งผ้าห่มคืน และก็ฝืนจากอาการโดนอำเพื่อนอนต่อ
เช้ามา พ่อเล่าให้ฟังว่า ร่างท่านได้หลุดออกจากาย คือมือจะเย็นเท้าเย็นทุกส่วนจะเริ่มเย็นจนมาถึงอกแล้วร่างท่านก็ พรึบลอยขึ้นไปข้างบนจนถึงเพดาน พยายามความตัวแม่ไว้ก้ไม่สำเร้จจึงมาดึงที่ผ้าห่มของผม ซึ้งอยู่คนละห้องแต่ติดกันเพียงฝากั้น ดึงอยุ่อน่างนั้นสักพักท่านก้บอกว่าค่อยๆลอยลงกลับเข้าร่างแลวก็รู้สึกอุ่นๆจากหน้าอกไล่ไปทั่วตัว............