นิทานสนุก..พระเครื่องและเครื่องราง (รุ่นปฐพีไร้พ่าย)

ในฐานะคนสร้างผมเองก็ไม่อยากเล่าประสบการณ์ตัวเองมาก นอกจากคุยไลน์ส่วนตัวเพราะเดี๋ยวจะหาว่าเชียร์ของตัวเอง

ผมเองฟังคนอื่นมาเล่าว่าแหวนสั่นเตือนภัย ตัวเองก็ งง ๆ ไม่เคยมีนะครับ แต่เรื่องเปลี่ยนสีนะใช่ ช่วงแย่ ๆ ว่าทำไมแหวนเราหมองจังวะ ก็มีเรื่องจริง ๆ หนักสุดก็ตอนป่วยเข้าโรงพยาบาลนั่นล่ะครับ

แต่ช่วงโควิดชัดเจนผมไม่เคยโดนแหย่จมูกนะครับ ไม่ติดโรคเลยแม้ออกไปซื้อกับข้าวทุกวัน แต่คนใกล้ชิดไม่ใส่แหวนกลับไปบ้าน ตจว.ติด ผมยังต้องส่งแหวนให้ทางไปรษณีย์เลยครับช่วงเขากักตัว55

มีคืนนึงหลายปีแล้วตอนเลิกคบมารศาสนา ปกติผมไม่ใส่แหวนนอนนะครับเพราะชอบนอนแบบสบายตัว ก็สวดมนต์จนหลับตามปกติทุกคืน ทีนี้มีคนนึง อยู่ ๆ ผมอยากใส่แหวนนอน (เป็นคืนเดียวจริง ๆ ที่ใส่แหวนนอน)

ผมฝัน (ปกติผมจะไม่สนใจเรื่องฝันนะครับคือตื่นมาลืมหมดไม่ใส่ใจ) ผมฝันเห็นมารศาสนาตัวนั้นล่ะ ไม่เคยฝันถึงเลยเพราะมันคงไม่ใช่คนในฝันผมแน่ ไม่อยากฝันถึงด้วย ผมจำได้ชัดเจนในฝัน มีสติ เลยด่าไปเลยครับในฝัน55 เอาว่าด่าไปละกันแล้วผมก็ใช้พลังจิตดันไปให้มันออกไปจากฝัน...

เช้ามา คนใกล้ชิดบอก ว่าผมทำเสียงฮื่อ ๆ แบบที่ผมชอบทำประจำตอนครูเข้า รึภาษาง่ายๆ ก็ของขึ้นล่ะครับซึ่งจะเกิดตอนขอครูบาอาจารย์ท่านเป่าหัว หรือตอนสัมผัสกระแสพลัง...

ผมเลยรู้ว่าไม่ใช่ฝันมั่ว ๆ แล้ววุ่ย แล้วก็เป็นคืนเดียวจริง ๆ ครับแสดงว่ามารตัวนี้คงมาหาในฝันจริง แล้วก็โดนผลักออกไป เพราะจากคืนนั้นมาหลายปี ก็ชีวิตสงบสุขดีนะครับ ดีด้วยไม่มีมารมาก่อกวนในชีวิต...