นั่งสมาธิแล้วนอนไม่หลับ

หาวิธีปรับ การทำสมาธิ ให้อยู่บนทางสายกลาง คือ ทำสม่ำเสมอ ไม่มากเกินไปไม่น้อยเกินไป
หากวันดีคืนดี คึกขึ้นมาทำสมาธิเข้มข้น ก็ไม่เป็นปกติ เมื่อไม่ปกติ จิตมันก็ประพฤติตัวผิดไปจากเดิม ก็จะนอนไม่หลับบ้าง มีอาการต่างๆเปลี่ยนไป มันก็ เหตุต้นผลปลาย ธรรมดา
ต้องทำให้ เป็นปกติ คือ ค่อยๆ น้อมจิตมาทำสมาธิ วันละเล็กละน้อย ทำด้วยความเบิกบาน
ทำด้วยความเบา อย่าไปทำด้วยความหนัก

คนเรา มักจะทำสมาธิเวลาที่ตนมีทุกข์ แต่เวลามีสุข คึก เบิกบาน ก็เอาไปทำอย่างอื่นสนุกสนานอย่างอื่น เผลอเรอไปเรื่องอื่น ต้องปรับตรงนี้ คือเวลามีสุขก็ควรเอาไปทำสมาธิบ้าง
เวลาสุขใจ เบิกบานใจ ก็อย่าประมาท สละเวลาที่สุขนั้นแหละ เอาไปสร้างกุศล
เหมือนคนมีเงินอยู่แล้ว ก็สละเงินเอาไปลงทุนต่อไป มีแต่งอกเงย
แต่ ถ้าไม่มีเงิน พอถึงเวลาต้องการเงิน ไปวิ่งหาเงินมันก็ทุกข์ เป็นหนี้เป็นสิน
ยิ่งเป็นหนี้เป็นสินก็หาเงินมาเป็นหนี้เพิ่ม

การปฏิบัติธรรมก็แบบนั้น

 

เป็นเหมือนกันค่ะ จะเป็นเวลาไปฟังนั่งสมาธิ ฟังธรรม กลับถึงบ้านสี่ทุ่มจะไม่ง่วงเลย แต่ถ้าวันปกติที่ไม่ได้ไปฟังธรรมสองทุ่มก็หลับแล้ว อีกทีก็เป็นตอนอ่านหนังสือธรรมะจะไม่ง่วง รู้สึกสนุกแล้วก็อยากอ่านให้จบเล่ม อย่างวันที่ไปทอดผ้าป่าที่จันทบุรีก็ออกจากบ้านตีห้า กลับถึงบ้านเกือบสามทุ่ม อยู่บนรถ ไปกลับ 6 ชม ไม่ง่วงเลยค่ะ สวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น ได้ด้วย ปกติจะอ่านหนังสือบนรถไ่ม่ได้ค่ะ อ้วกแล้วก็เวียนหัว

คิดว่าน่าจะเป็นที่จิตน่ะค่ะ เพราะสังเกตุดูช่วงที่ไม่ง่วง หรือช่วงที่อ่านบทสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็นบนรถนี่ใจจะเป็นสุขมาก ยกตัวอย่าง คงเหมือนเวลาที่มีคนมีแฟนใหม่ๆแล้วคิดถึงหน้าแฟนแล้วนอนไม่หลับอะไรประมาณนั้น มันปลื้ม มันมีความสุข แต่ตื่นเช้ามาก็ยังสดใสอยู่

แต่มันก็เป็นเรื่องรู้ได้เฉพาะตนจริงๆนะ เล่าให้ใครฟังก็คงยากที่จะเชื่อ เพราะคนส่วนใหญ่ก็จะวิเคราะห์สถานการณ์จากประสบการณ์ของตัวเอง เวลาเราบอกว่าใครว่า อ่านหนังสือธรรมะแล้วไม่ง่วง ฟังธรรมจากพระองค์ไหนก็ได้ไม่ง่วง(ไม่เจาะจงพระที่เทศน์) นั่งสมาธิแล้วไม่หลับ ก็คงเชื่อยาก เมื่อก่อนเราก็เป็นแบบพวกเค้าเหมือนกัน เมื่อก่อนก็เคยสงสัยว่าทำไม แต่ตอนนี้ไม่สงสัยแล้วค่ะ

แต่ก็เล่าไว้เป็นธรรมทานก็แล้วกันว่า เวลามีความสุขแล้วมันไม่ง่วง ไม่อยากหลับจริงๆ แต่ถ้าถึงเวลาต้องนอนจริงๆก็จะบอกกับตัวเองว่า ง่วงจัง ง่วงมากๆเลยตอนนี้ เหมือนสะกดจิตน่ะแล้วมันก็จะง่วงจริงๆแล้วก็หลับ

 

เป็นเรื่องธรรมดาของร่างกายมนุษย์ขอรับ
เพราะขณะคุณนั่งสมาธิ คุณอาจจะเกร็งกล้ามเนื้อหรือเกร็งสมอง หรือคิด ฟุ้งซ่านโดยที่คุณไม่รู้ตัว ทำให้ต่อมใต้สมอง และ คลื่นไฟฟ้าหัวใจทำงานผิดปกติ หลั่งสารชนิดหนึ่ง ทำให้เกิดอาการนอนไม่หลับขอรับ
วิธีแก้ไข เวลานั่งสมาธิ พยายามไม่เกร็ง ผ่อนคลายทุกส่วน และไม่คิดฟุ้งซ่าน และต้องทำใจให้เป็นสมาธิอย่างแท้จริง คือ ไม่คิดอะไร ควบคุม ระลึกให้ได้ เสมอ คือ มีสติสัมปชัญญะเสมอ อย่าไหลตามหรืออ่อนตามความคิดของตัวคุณขอรับ

 

อ่าวท่าน...มาแบบเดียวกัน แล้วจะไปง่ายๆไม่ได้นะ อย่าเพิ่งทิ้งน้องกลางทางนะท่าน ท่านอยู่ช่วยหลวงพ่อก่อนนะ ลูกหลานหลวงพ่อยังมาไม่หมดเลย อย่าพึ่งด่วนไป สร้างและเสริมช่วยกันนะครับ

เจริญธรรมครับ