ถ้าพูดว่า"ปลง" และ"ปล่อยวาง"คุณจะคิดถึงเรื่องอะไรกันบ้าง ?

ถ้าพูดว่า"ปลง" และ"ปล่อยวาง"คุณจะคิดถึงเรื่องอะไรกันบ้าง ?

คำว่าง ปลง กับปล่อยวาง เหมือนกันมั้ง เพราะ คำว่าปลง ภาษาไทย แปลว่า เอาลง วางลง
แต่ในทางธรรม คนไทยเรามักจะใช้คำว่าปลง ในลักษณะที่ว่าเป็นการพิจารณาเพื่อปล่อยวางมากกว่า

การจะปลงได้ต้องพิจารณาให้รู้ให้เข้าใจ สิ่งของ/บางสิ่งบางอย่าง/หรือเรื่องที่เราจะพิจารณาเพื่อปลงครับ

การปลง การปล่อยวาง ก็คงจะทำได้โดยที่เรา พิจารณาให้ถ้วนถี่ดีแล้ว และยอมรับ ว่า สิ่งสิ่งนั้นเป็นเรื่องธรรมดาของโลก มีลักษณะอาการเป็นแบบใด ทำให้เราเป็นทุกข์อย่างไร เกิดขึ้นได้อย่างไร ฯลฯ(รู้สึกต้องถามตัวเองหลายข้อมากกว่าจะพิจารณาปลงเรื่องใดเรื่องหนึ่งลงได้) เราไม่มีความสามารถที่จะไปเปลี่ยนแปลง สิ่งหนึ่งสิ่งใด ให้เป็นไปในทิศทางที่เราต้องการได้อย่างแน่นอนนั่นแหละครับ เราถึงจะปลงได้อย่างสนิทใจจริง ๆ อย่างเช่น เรารู้ว่าเราจะต้องแก่ เราไม่อยากแก่ทำให้เราทุกข์ใจ แต่เรารู้ว่าคนเราจะต้องแก่เป็นเรื่องธรรมดาไม่วันใดก็วันหนึ่ง เมื่อเรายอมรับตรงนี้ได้ ไม่เอาสิ่งนั้นมายึดไว้ ถือไว้ เราก็สามารถปลงตก และยอมรับความแก่ได้

สรุป การปลง การปล่อยวาง ในความคิดของผม คือ การเห็นความจริง(และหรือความธรรมดา)ของธรรมชาติ และยอมรับในความจริง(และหรือความธรรมดา)นั้น และเมื่อเราต้องเผชิญกับความจริงนั้นเราก็สามารถอยู่ร่วมกับมันได้โดยไม่เดือดร้อน หรือว่าเรื่องนั้น จะไม่มีอิทธิพลกับจิตใจเราอีกต่อไป อย่างนั้นถึงจะเรียกว่าปลงตกครับ

 

นึกไปทางด้านกิริยานามธรรมของจิต
ปลง คือ จิตยอมรับตามความเป็นจริง ด้วยใจที่เป็นกลาง ณ เวลาปัจจุบัน
ปล่อยวาง คือ จิตคลายจากความยึดมั่นถือมั่นต่อสิ่งนั้นไม่ว่า
เหตุจะเกิดจากภายในจิต เช่น โทสะ โมหะ โลภะ
แล้วจิตไปเผลอดึงสิ่งต่างๆภายนอกเข้ามาจนกลายเป็นกิเลส หรือ
ว่าเหตุเกิดจากสิ่งต่างๆภายนอกที่มีอยู่แล้วปกติ เช่น ลาภ ยศ สุข สรรเสริญ
แล้วจิตไปดึงเข้ามาจนกลายเป็นอัตตาตัวตน

 

ปลงขันธ์5
วางมันไว้แล้วก็จากไป

 

ขอนุญาติครับ
หาไม่เจอแล้วปลงได้

ถึงเงียบไป ถูกต้องไหม

 

มันจะ ยากตรงไหน

หาก ต้องการแสดงออกว่า รว๊อคกันมาก ขนาดนั้น

ตรงข้างปุ่ม "Save" หรือ "บันทึก" จะไปกฏ "Go Advance" หรือ ".....? ไปก้าวหน้า" มั้ง

แล้วไปล่างลึกสุดใจ เอาหัวใจทุ่มลงไปตรง หลุมดำๆ " close after save ..."
" ปิดเมื่อบานทึ็กตึ๊กๆตั๊กๆ " ก็น่าจะบอกใครต่อใครได้ว่า รว๊อคเธอมาวววว์ก ได้สม
ดัง ปลารดนา

 

ระหว่างที่ รว๊อค ยังไม่ปลากรด

อ่านเรื่อง นิทาน ไปพลางๆ ก่อน

เปรตพระบนถ้ำภูพานสารภาพกับหลวงปู่จันทาสิ้นไส้-บวชพระตั้งร้อยพรรษา-ทำไมถึงพลาดพลั้งมาเป็นเปรตได้


.

 

สมาชิกบางคนเขาก็ปิดกระทู้ของเขาได้ แต่เราปิดไม่ได้
ถึงจะปฏิบัตตามคำแนะนำของเว็บแล้ว แต่ก็มองไม่เห็นปุ่มปิด-เปิด
ที่ทำได้คือลบกระทู้

 

ยอมรับความจริงในทุกกรณีที่เกิดขึ้นในชีวิต

และอโหสิกรรมในทุกกรณี
อิอิ

ยืมในเฟคมา
เขาว่าใช้คำว่าอิอิตัวหนังสือจะซอฟลง