ถ้าพูดว่า"ปลง" และ"ปล่อยวาง"คุณจะคิดถึงเรื่องอะไรกันบ้าง ?

คุณ นี653 ภายหลังจากไปงานเป่ายันตร์เกราะเพชรที่วัดท่าขนุนมาแล้ว
คราวนี้กลับมาซ่าส์ได้เหมือนเดิม ???

 

รับที่บ้านคะ
พาแม่ไปไหว้พระคะ
ขืนไปที่วัด
อาจเละเป็นโจ๊กคะ....คนเยอะจัดคะ
5555+

 

กินน้ำอัดลมบ่อยคะ
เลยซ่าเกินไป
เดี๋ยวหยิบน้ำแข็งออกให้คะ
จะได้ไม่กระทบกระทั่งรุนแรงเกินไปคะ
ต้องขอประทานโทษคะ
ถ้าอ่านแล้วแสลงมากเกินไป

 

คิดถึง รูป นาม เพราะอยู่ภายใต้อิทธิพลแห่ง อนิจัง ทุกขัง อนัตตา ซึ่งเป็นไปตามกฏอิทัปปัจยตา อธิบายได้โดยหลักปฏิจจสมุปปบาท

. >จึงยอม "ปล่อยวางความยึดถือมั่น" เพราะรูปนามเป็นเพียงสมมุติบัญญัติเท่านั้น เพียงอุบายของอวิชชาที่ล่อหลอกให้เวียนว่ายวัฏฐะ
>แต่เนื่องจากมีเหตุปัจจัยเกิดขึ้นกับ รูปนาม ตลอดเวลา จึง "ปลง" การหวังผลจากรูปนาม หันมาสร้างเหตุแห่งทางดำเนินของรูปนามนั้น ๆ แทน ...สาธุ

 

ขอตอบแบเอามันส์นะ
ปลงถ้าเป็นการปลงด้วยจิตที่บริสุทธิ์เป็นกุศลแล้ว
ก็ไม่ต้องปลงซ้ำแล้วซ้ำอีก
เพราะจิตอยู่กับอริยสัจจ์อยู่แล้ว

แต่ถ้าเป็นการปลงเฉพาะกิจ ก็ปลงเอาเฉพาะหน้าด้วยสัญญา
หรือด้วยสัจธรรมทางสมมุติสัจจะเช่น ไปปลงศพก็เข้าใจเอา
ว่าเกิดเท่าไรตายเท่านั้น จริงๆ อาการปลงมันควรเกิดทันที
ก่อนจะไปถึงงานแล้วแค่นึกจะไปงานก็ปลงแล้วว่าคนเรา
ทุกคนต้องตาย
ตายเร็วบ้างช้าบ้าง
ตายหมดอายุขัยบ้าง
ตายก่อนเวลาอันควรบ้าง
ต่างล้วนเป็นไปตามกรรมของแต่ละคน.....

จะทำให้ไม่ต้องโศกาอาดูรกับสมมุติสัจจะเหล่านี้

 

ตรงที่กล่าวว่า เป็น สัญญา อันนี้ถูกต้อง

แต่พอไป "หรือ" "ด้วยสัจธรรมทางสมมุติสัจจะ" ตรงนี้ขาดไตรลักษณ์
ญาณสัมปยุติ ทำให้ อรรถรสที่จิตสัมผัส "สัญญา" ไปเห็น "สัญญาเที่ยง"

ทำให้การปรรภตอนท้าย ไปพูดว่า " เกิดเป็นปัจจุบัน มาก่อนแล้ว!! "
ซึ่งเป็น ลักษณะเห็น สัญญาในอดีตว่ามีในตน เป็นตน ของตน ตนมี ตนเป็น
อันจัดว่า เป็น มิจฉาทิฏฐิ

ถ้าจะให้เป็น สัมมาทิฏฐิ ให้กำหนดรู้ สัญญาไม่เที่ยง
สัญญาในอดีตไม่เที่ยง สัญญาในอนาคตก็ไม่เที่ยง

แทนที่ หนทางเย็น กลายเป็น กำหนด"สมมติสัจจะ" เอามาเผาห้อมล้อมจิต

นรกจะเป็นที่ไป แทนที่จะหลุดพ้น

 

พอวรณ์นิไปนิวรณ์ก็มาแทน สงสัยเป็นตัวตายตัวแทนกัน

 

5555

 

เนี่ยะเห็นมั้ย พยายามจะชักจูงให้เกิดความสับสนว่าผู้ปฏิบัติธรรมจะไปตกนรก
เป็นแผนการทำลายเปี่ยมด้วยเล่ห์กะเท่ของมิจฉาทิฏฐิที่แอบแฝงเข้ามา
ความจริงการตั้งใจปฏิบัติธรรมนั้นเป็นความตั้งใจที่ดี เป็นกุศลเจตนา แม้จะมีความเข้าใจผิดไปบ้าง เพราะความไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้
แต่อย่างน้อยๆ เจตนาอันเป็นบุญกุศล ประกอบกับศีลทานและศรัทธาที่บำเพ็ญไว้
ย่อมส่งผลให้ผู้ไปปฏิบัติไปสู่สุคติ แต่หมอนี่กลับกล่าวว่าผู้ปฏิบัติธรรม
จะไปสู่นรก นี่คือเจตนาที่เห็นได้ชัดเจนว่า พยายามแอบแฝงเข้ามาเพื่อทำลาย
เพื่อสร้างความกลัวต่อผู้ปฏิบัติธรรมว่าถ้าปฏิบัติผิดพลาดแล้วจะไปสู่นรก
นิวรณ์ มีการกระทำเช่นนี้ตลอดมา เพียงแต่อาจจะไม่มีใครตั้งข้อสังเกตเท่านั้น

 

การเจริญ มรณะสติ ไม่ใช่ การทำสัญญาหมายว่า มันมี มันเป็น เพื่อ
ให้จิตหดหู่ ไม่มีการเห็นอารมณ์ กุศล อกุศล อุเบกขา

การเจริญมรณะสติ พระพุทธองค์ จะกำชับ หากเป็น พระ จะปรับอาบัติ
หากไม่เจริญ อานาปานสติ ขนาบ

ถ้าเจริญ มรณะสติ แล้วเอา อานาปานสติ ขนาบ จะเห็นเลยว่า
ให้กำหนดเห็น " สัญญาไม่เที่ยง " ไม่มีกิจอื่น รสอื่น

 

ในสมัยพุทธกาล มี ภิกษุจำนวน 500 เจริญ มรณะสติ

ไปเจริญ สัญญาเผารนจิต ที่ตายไปด้วย ปัจจัย ก็ ลงนรก
ที่ยังไม่ตาย ก็จ้างวาน ฆ่ากันเอง ที่หาคนฆ่ากันเองไม่ได้
ก็ไปจ้าง กัลบกให้มาเชือดคอ

ตกนรก ไม่ใช่ธรรมดาๆ หาก ภาวนา อย่างไม่เข้าใจ

 

คือไม่มีใครเขาพูดหรือกระทำอย่างคุณกันหรอก ที่สอนว่าภาวนาผิดไปนรก
เขามีแต่ประพฤติผิดศีลหรือตกอยู่ในอำนาจของกิเลสถึงจะไปนรก
การปรารภความเพียร ในเบื้องต้นจิตก็เป็นกุศลแล้ว
นี่ยังไม่รวมเอาศรัทธาและศีลเข้าไปอีก มีอย่างที่ไหนให้ไปตกนรก

 

ผมว่า คุณนั่นแหละ ที่จะต้องไปตกนรก โทษฐานที่มากล่าวตู่คำสอนของพระพุทธเจ้า

 

พระพุทธองค์ ตรัสไว้

ภิกษุในพรหมจรรย์นี้ หากเข้ามาไม่ศึกษาให้ดี
จะกล่าว อธรรม เป็น ธรรมผลที่เกิดคือ

คนนอกศาสนา กล่าวอธรรม อย่างเดียวกัน ตกนรกเท่าไหร่
คนในพรหมจรรย์นี้เอาล้านคูณ

ทั้งนี้ ไม่ใช่เพราะ ธรรมเป็นอันตราย

แต่มันเกิดจาก มิจฉาทิฏฐิ ที่แฝงเร้นเข้ามา บิดเบือน พยายาม
ขยั้นขยอให้ สหพรหมจรรย์ ยึดมั่นถือมั่น หรือ สร้าง หรือขยาย
คำสอนผิดๆ

หวังให้เป็น ทุรยศแก่แผ่นดิน ..........

 

ก็คุณนั่นไง มีอย่างหรือ ภาวนาตกนรก นั่นแหละผู้ที่บิดเบือน
ให้คนเกิดความสับสนว่า ถ้ามาปฏิบัติธรรมแล้วจะพากันตกนรก
มันก็เหมือนกับคนที่พูดว่า ถ้าปฏิบัติธรรมแล้วบ้านั่นแหละ เป็นการใส่ร้ายธรรม
ใส่ร้ายผู้ปฏิบัติธรรม เป็นการพูดที่แฝงด้วยเล่ห์อุบายกลลวง

 

ลองลงมือ ปฏิบัติพิสูจน์เลยฮับ ลุงแมว

ถ้า อารมณ์ปลงตกด้วยมรณะสติ ที่ทำอยู่ " เป็นปัจจุบันมีมาก่อนแล้ว "
เกิดขึ้นเป็น ข้อเท็จจริง ปรากฏเป็น ผัสสะ อยู่ที่จิต จิตไปติด ความว่าง อยู่

ให้ หายใจเข้า หายใจออก มาระลึกรู้ อานาปานสติ

แล้ว อย่าเห็น อานาปานสติ เป็น สิ่งเที่ยง ซ้ำซ้อน เอาสุข เอาสบาย

ถ้าทำถูก สัญญาที่ระลึกได้ในอานาปานสติ จะต้องสัมปยุตอยู่กับ ตายแน่นอน
แต่ที่หายใจอยู่ได้ก็เพราะ วิบากกรรม มันยังให้ผล [ ถ้าภาวนาเก่งๆ จะรู้เลยว่า วันไหน ]

ถ้าอกุศลวิบากให้ผล ลมหายใจก็จะ ตุ ตุ

ถ้าอกุศลวิบากอภิสังขารให้ผล ก็จะ ลมหายใจหายไป
จิตเข้าสู่ฌาณ เกิดภพ เกิดชาติ [ ถ้าเอาบัญญัติหยาบๆ
จะเรียกว่า อัพยากฤติ แต่เราหมายยกขึ้นวิปัสสนา จึงเรียกว่า อกุศล
หาก จิตเสพฌาณเพื่ออยู่เพื่อเป็น ]

ถ้าภาวนาถูก ภูมิจิตจะอยู่ใน ภูมิจิตมนุษย์ปรกติ หายใจตามปรกติ
แต่มีการกำหนดรู้ ในไตรลักษณ์ ไม่มีเข้าไปส่วนสุด อัตกลิมัถยนุโยค
กามสุขขัลกลิมัถานุโยค

จิตสว่าง ตั้งมั่น แลโลก(รูปนาม / ขันธ์5) ไปตามที่มันเป็น เห็นทุกข์เกิด ทุกข์ดับ

 

นิวรณ์ 5 ไปเรียนมาจากสำนักไหน คิกๆๆ รกบอร์ดเขาเปล่าๆ

 

อ้าว.... ท่าน จมด.แวะเอาพัดยศมาโชว์หรือ

 

ทำไมผมหาปุ่มที่ล็อกกระทู้ไม่เจอ ???

 

lock หมายถึง โพสต่อไม่ได้ หรือเปล่าครับ น่าสนใจครับ ผมไม่ศึกษาลายละเอียดพวกนี้ครับ