ข้อมูล พลังจิต หายอีกแล้ว ทำไม วะ บางอันชั่วชีวิต จะเขียนได้ ซักครั้ง

ไม่ว่าจะเหงา จะหนาว จะร้อน จะอ่อนล้า .. จะอดทนไว้ ไม่ท้อ ไม่ถอดใจ ...

..แค่เพียงร้อยยิ้มของเธอ นั้นเติมมาที่ใจ เป็นดั่ง ความหวัง กำลังใจ .. ที่แสนดี ...

http://www.siam2.com/jukebox/pop-player.php?id=1291
http://www.siam2.com/jukebox/pop-player.php?id=1291
http://www.siam2.com/jukebox/pop-player.php?id=1291
__________________

 

ชอบเพลงนี้เหมือนกานอ่ะ อ้นนี่รู้จัยจัง อิอิ

 

อะไรหายก็ช่างมันเถอะ ขอให้ความรู้สึกดีๆ อย่าหายจากกัน เท่านั้นเป็นพอ......

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=tcat colSpan=2>Currently Active Users Viewing This Thread: 2 (2 members and 0 guests) </TD></TR><TR><TD class=alt1 colSpan=2>paang, prarahu </TD></TR></TBODY></TABLE>
สวัสดีค่ะ คุณprarahu...
ยังยืนยันความมั่นคงคงชาวพลังจิตค่ะ เราจะร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรค
ต่อไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นค่ะ คุณpharahu อย่าท้อนะคะ...
มาเป็นกำลังใจให้กันและกันเหมือนเดิมเถอะนะคะ...

 

kamen เรามีsave มิลาเรเปะ เอาไว้นะ ไม่รู้เรื่องนี้หายรึเปล่า
ถ้าหายเดี๋ยวเราส่งข้อมูลให้

 

สมาชิกหายใหม่ๆหายแน่นอน ผมก็เพิ่งสมัครใหม่ ใช้ชื่อเก่าไม่ติด

 

ใครหนอ???? น่ารักจัง..(รูป..ค่ะ..อิอิ)

 

รูปเก่า ในชื่อใหม่ จำได้ติดใจ..เจ้าค่ะ(b-love2u)

 

ดูสิ พี่เขียนอะไรไว้ถึงจ๋อยเมื่อสองวันก่อนเลยหายหมดเลย

เข้าใจความรู้สึกของทุกคนดี ผมเคยเขียนยาวๆ เยอะๆ มากๆ ในเว็บบอร์ดเมื่อสมัยก่อน พอล่มแล้วก็ไม่อยากมาเขียนแล้วล่ะ มันซ้ำแล้วซ้ำอีก ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรก อยากให้ลองคิดดูว่าเกิดจากอะไร อย่าเพิ่งไปตีโพยตีพายเลยว่ามีคนปองร้าย อยากให้ลองดูที่ตัวเรา(เว็บบอร์ด)เองก่อนครับ

อ้อ จ๋อยตอบได้มั๊ยว่าทำไมคนเก่าๆถึงหายไปเกือบหมดเลย ?

 

พี่เอง vs หนูเอง

หนูจ๋อยดีใจที่ พี่มาคุย ตอนนี้หนูจ๋อยไม่ได้ไป เยี่ยมบอร์ดไหน พันทิพย์ก็ไม่มีล๊อคอิน
ไปอ่านลานธรรม กับ เวปยิงปืน THaiblades ....แค่นั้น

การที่ ใช้ โฮส จาก อังกฤษ เป็นส่วนนึงหรือเปล่า หนูจ๋อยไม่รู้
แต่เวลานี้ ก็ย้ายมาบ้านเราเองแต่หนูจ๋อย มั่นใจ ว่า
ทุกอย่างมีเหตุ ปัจจัยนำส่ง และนำพาค่ะพี่
ดังนั้น นี่คือ ปัญหาที่เวปมาสเตอร์ (เบชั่น) ตาเวปสโนว์ต้องเจอ

นี่ๆ ถ้า เวปมาสเตอร์ มาแอบอ่าน ห้ามโกธร ที่ถูกเรียกแบบนี้อีกครั้ง แฮ่ะๆ

เวปบ้างเวป เวปมาสเตอร์ ชึ้นำ ระบบ การขับเคลื่อนความคิด และ
การระดมคนอ่าน สมาชิกที่มีทิศทางเดียวกัน แต่เวปที่มาจากเรื่องศาสนาและความเชื่อ
ต่างออกไปนะคะ หนูจ๋อยว่า
มันมี ความเป็นตัวของตัวเองสูง ใคร ไม่ sincere กับ ตัวเอง และ บอร์ด มี ความคิด
ที่แปลกแยก ออกไป ทำไมจะดูไม่ออก

เรื่องนี้ เวปสโนว์ ช่วยรับไป เต็มๆ ห้ามทำคิ้วยุ่ง และ โมโห หนูจ๋อย
นี่ป็นส่วนนึงที่ หลายคนจากไป จากที่นี่ .....จุดสมดุลย์ มันไม่ชัดเจน เบลอๆ
แต่ ทุกคนก็ มีใจ ....มีใจ อย่างเดียวพอไหมนะ หนูจ๋อยไม่แน่ใจ
หนูจ๋อยคิดถึง ทุกๆ คนค่ะ พี่ด้วย ( ใครนี่)

ตอนแรก หนูจ๋อยคิดว่า พี่คือ คุณครูนางฟ้า แต่ไม่ใช่นี่นา ใครกัน
ลุงมหา ? โอ โน ก็ไม่ใช่ บอกมาซะดีๆ นะคะ คนดี อย่าดื้อเลย

 

ขอสาปให้คนที่กลั่นแกล้งเวปนี้ ให้มีอันเป็นไป

 

คุณเขมร ไม่ต้องโกรธนะครับ ยิ่งโกรธมันยิ่งได้ใจ พวกนี้เค้าอาจมีปัญหาอะไรสักอย่างในชีวิตก็ได้ จึงต้องแสดงพลังให้คนอื่นเค้าเห็น ระบบคอมพิวเตอร์ไม่สามารถป้องกันได้ 100% ครับ นอกจากว่าเราจะปิดรอยรั่วต่าง ๆ ให้มากที่สุด, คอย backup (อันนี้อยู่ที่ระบบที่เราเลือก เช่นเลือก server ที่ให้บริการ backup ข้อมูล เน้นไปที่ เทปแบ็คอัพ), คอยระวังโทรจันที่แฝงเข้ามาในเครื่องเรา, ไม่ควร save password ไว้ในเครื่องเรา
ปรึกษา อาจาร์ยจากที่ต่าง ๆ ที่ชำนาญเรื่องเครือข่าย (ถ้าใครรู้จักก้อช่วยแนะนำด้วย) ว่าจะแก้ไขยังไงดี

ทำได้แค่นี้แหละ ขนาด เวปของ นาซ่ายังโดนขโมยข้อมูลเลย แล้วนี้ไม่ใช่ server ของทหาร มันจะไปเหลืออะไรอ่ะครับ

 

พี่ส่งข้อความไปหาจ๋อยที่ pantip.com ครั้งสุดท้ายก็ตอนที่จ๋อยกลับมาและตอบพี่ว่าเพิ่งกลับมาจากอเมริกา พอพี่จะส่งข้อความไป ระบบก็แจ้งว่าไม่มี user name (อีกต่อไปแล้ว) หลายเดือนต่อมาพี่เลยลองมาตามจ๋อยที่นี่ หลังจากที่พี่เองก็ไม่ได้มาที่นี่เป็นปี-ครึ่งปีเหมือนกันครับ.

พี่คิดสาเหตุที่คนเก่าๆไม่เข้ามาที่นี่อีกไม่ออก แม้กระทั่งตัวพี่เองก็ยังไม่แน่ใจตัวเองว่าทำไมตัวเองถึงไม่คิดจะเข้ามาที่นี่เหมือนเดิมอีก แต่สำหรับพี่ อาจจะเป็นเพราะว่างานการที่เยอะขึ้น หน้าที่รับผิดชอบงานบริหารในงานที่ต้องมีอย่างสูงสุดก็เป็นได้.

ถึงแม้เราจะไม่สนิทกันมากพอ ถึงแม้เราจะไม่ค่อยได้คุยกัน แต่เราเองก็มีที่มาจากสถานที่เดียวกัน และเรามีสิ่งที่ชอบเหมือนๆกันคือดนตรี... รู้หรือยังว่าพี่คือใคร ? รู้แล้วก็เงียบไว้ละกันเนอะ ขอเข้ามาเงียบๆและออกไปเงียบๆอย่างนี้ดีกว่า.

 

พี่ส่งข้อความไปหาจ๋อยที่ pantip.com ครั้งสุดท้ายก็ตอนที่จ๋อยกลับมาและตอบพี่ว่าเพิ่งกลับมาจากอเมริกา พอพี่จะส่งข้อความไป ระบบก็แจ้งว่าไม่มี user name (อีกต่อไปแล้ว) หลายเดือนต่อมาพี่เลยลองมาตามจ๋อยที่นี่ หลังจากที่พี่เองก็ไม่ได้มาที่นี่เป็นปี-ครึ่งปีเหมือนกันครับ.

พี่คิดสาเหตุที่คนเก่าๆไม่เข้ามาที่นี่อีกไม่ออก แม้กระทั่งตัวพี่เองก็ยังไม่แน่ใจตัวเองว่าทำไมตัวเองถึงไม่คิดจะเข้ามาที่นี่เหมือนเดิมอีก แต่สำหรับพี่ อาจจะเป็นเพราะว่างานการที่เยอะขึ้น หน้าที่รับผิดชอบงานบริหารในงานที่ต้องมีอย่างสูงสุดก็เป็นได้.

ถึงแม้เราจะไม่สนิทกันมากพอ ถึงแม้เราจะไม่ค่อยได้คุยกัน แต่เราเองก็มีที่มาจากสถานที่เดียวกัน และเรามีสิ่งที่ชอบเหมือนๆกันคือดนตรี... รู้หรือยังว่าพี่คือใคร ? รู้แล้วก็เงียบไว้ละกันเนอะ ขอเข้ามาเงียบๆและออกไปเงียบๆอย่างนี้ดีกว่า.

 

ว้าว ขอ คารวะ พี่ชาย!

ผู้ นำ ทาง ให้หนูจ๋อยรู้จัก และ ซาบซึ้ง กับ สุนทรี ในชีวิต เพิ่มขึ้นอีกด้าน อย่างกว้างขวางขึ้น
สิ่งนั้น มันสร้างจิตนาการ ไม่รู้จบ หนูรักมันมากขึ้นค่ะ ....หนูไปค้นหา ไปรู้จัก ไป เสาะแสวงหา
มาเป็นอาหารใจ ....รู้สึกดีจริงๆเลย ...แปลกนะคะ มันเหมือนเรารักสิ่งหนึ่งอยู่ แต่ไม่รู้จักดีพอ
พอประตูหนึ่งแง้มอกมา มันหลั่งไหลมาไม่รู้จบ

มั่นใจว่า พี่จะเป็น คนที่ มีความละเมียดละไมในใจมากๆ คนนึง และ คงจะ ทำสิ่งที่ดีรับผิดชอบได้
อย่างน่านิยม ไม่รู้หละ ใครเป็นพวกหนูจ๋อยแล้ว ไม่เจ๋งไม่มี แล้วพี่เองจะแวะมาคุยกันอีกไหมนี่

 

พี่ส่งข้อความไปหาจ๋อยที่ pantip.com ครั้งสุดท้ายก็ตอนที่จ๋อยกลับมาและตอบพี่ว่าเพิ่งกลับมาจากอเมริกา พอพี่จะส่งข้อความไป ระบบก็แจ้งว่าไม่มี user name (อีกต่อไปแล้ว) หลายเดือนต่อมาพี่เลยลองมาตามจ๋อยที่นี่ หลังจากที่พี่เองก็ไม่ได้มาที่นี่เป็นปี-ครึ่งปีเหมือนกันครับ.

พี่คิดสาเหตุที่คนเก่าๆไม่เข้ามาที่นี่อีกไม่ออก แม้กระทั่งตัวพี่เองก็ยังไม่แน่ใจตัวเองว่าทำไมตัวเองถึงไม่คิดจะเข้ามาที่นี่เหมือนเดิมอีก แต่สำหรับพี่ อาจจะเป็นเพราะว่างานการที่เยอะขึ้น หน้าที่รับผิดชอบงานบริหารในงานที่ต้องมีอย่างสูงสุดก็เป็นได้.

ถึงแม้เราจะไม่สนิทกันมากพอ ถึงแม้เราจะไม่ค่อยได้คุยกัน แต่เราเองก็มีที่มาจากสถานที่เดียวกัน และเรามีสิ่งที่ชอบเหมือนๆกันคือดนตรี... รู้หรือยังว่าพี่คือใคร ? รู้แล้วก็เงียบไว้ละกันเนอะ ขอเข้ามาเงียบๆและออกไปเงียบๆอย่างนี้ดีกว่า.

 

ฮะฮะ รู้แล้วล่ะสิว่าพี่คือใคร.

พี่ดีใจครับที่จ๋อยสามารถสัมผัสได้กับสิ่งที่พี่ชอบ(และจ๋อยเองก็ชอบด้วย) ส่งเหล่านี้ล้วนแต่ต้องใช้จินตนาการถึงจะดื่มด่ำอย่างลึกซึ้งไปกับมันได้ เพราะอย่างนี้ พี่ถึงได้ชอบเพลงบรรเลงมากเพราะมันเปิดโอกาสให้พี่จินตนาการได้กว้างไกล.

พี่เองก็มั่นใจว่าจ๋อยเองก็เป็นคนความละเมียดละไมในใจมากๆ นอกจากนี้ยัง Sensitive มากๆด้วย ฮะฮะ ใช่มั๊ยล่ะครับ ? ตัวพี่เองก็เถอะ ไม่ต่างอะไรจากจ๋อยหรอก บอกใครก็ไม่มีใครเชื่อว่าเป็น Intania.

ถ้าจ๋อยยังอยู่ พี่จะเข้ามาทักทายเรื่อยๆครับ.

อ้อ ฝากเพลง Beethoven's Symphony No. 9 (Choral) ไว้ด้วยนะครับ พี่ชอบมาก ตอนที่หมดกำลังใจ ก็ได้เพลงนี้ล่ะช่วยเพิ่มกำลังใจทำให้มีแรงใจ(ไม่ต้องใจใช้แรงเยอร์ ฮะฮะ) เมื่อช่วงเดือนก่อนพี่นั่งทำงานตอนดึกๆ เลยเปิดทีวีช่อง 11 ไว้ แหม โชคดีจริงๆที่รายการเพลงช่วงดึกเอาวงจากเบอร์ลินมาบรรเลงเพลงนี้

ปล. โทษทีครับที่ส่งหลายครั้ง เพราะWeb Browser มันบอกว่า Can not find server หลังจากที่ส่งข้อความไปแล้ว จะลบก็ลบไม่ได้

 

สติครับ
ตั้งสติกันไว้

 

แหม พี่ชาย....

หนูจ๋อย ทะเลาะ กับ เอนทาเนีย มา แทบทุกโปรเจค ไม่รู้ว่าทำไม
ก็ ไม่มี เอนทาเนียคนไหน มีดนตรีในหัวใจ จนดังออกเป็น ซิมโฟนี่ให้ได้ยิน
นี่คะ สงสัยเราพูดกันคนละภาษา ประมาณว่าต่างคนต่างพูด น่ะค่ะ
แล้วหนูจ๋อยก็ไม่ใช่เด็ก ว่าง่าย โตเร็วๆ แบบตอนเด็กๆ ...ซะด้วย
ทำงานสนุกไหมคะ .....?

หนูจ๋อย มีโปรเจคเยอะแยะเลย ในสมอง อยากโม้ให้ฟัง เป็นที่สุด
การ sensitive เกินไป ....คำว่าเกิน หนูจ๋อยว่า ก็แปลว่า หนูจ๋อย
หา เส้นบางๆ ตรงทางสายกลางไม่เจอแล้ว ล้วน ก่อให้เกิดทุกข์มากกว่าสุข
หนูเลย รีบหาความสุข แบบคนที่ ถือนโยบายสุขนิยม ไม่ใช่แค่มีชีวิต แต่
ต้องใช้ชีวิตให้เป็น แล้วยัง หยุด รื่นรมย์ด้วยเป็นพักๆ
อะไรจะดีเท่าท่วงทำนอง สอดประสาน ....ให้ใจเตลิดไกล

พี่ ทำงาน สนุกหรือเหนื่อยมากกว่ากันคะ?