ขอถามท่านผู้เรื่อง วิปัสสนากับวิปัสสนึก ต่างกันอย่างไร

กระผมขอออกความเห็นนะครับ คงไม่ว่ากัน การที่คุณ Prasit5000 คิดเห็นอย่างนั้นก็ถูก แต่ไม่ใช่ทั้งหมด และยังมองแค่มุมเดียวอยู่ ในสมัยที่ว่างเว้นจากศาสนานั้น ก็ยังมีผู้บรรลุธรรมอยู่ ยกตัวอย่างเช่น พระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย พระไตรปิฎกก็มาจากธรรมชาติ สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าท่านรู้สิ่งที่มีอยู่ในธรรมชาติ อริยสัจ คือ ความจริงของธรรมชาติ มิใช่สิ่งอื่นที่ถูกปรุงแต่งขึ้นมา การบรรลุธรรมได้นั้นมิใช่จะต้องพึ่งพระไตรปิฎกท่าเดียว เอะอะ อะไรก็อ้างพระสูตร อ้างตำรา ทางสายกลางนั้นและถูกต้องที่สุด ต้องเรียนรุ้ด้วย และลงมือปฎิบัติเองด้วย มิฉะนั้นก็เป็นเพียง เถรใบลานเปล่า แบกตำราไว้โก้ๆ

 

....เรามาสนทนากันก็เพื่อให้เกิดข้อสรูป ว่าทางใหนถูกหรือทางใหนผิด ไม่ได้มาแย้งกันเพื่อเอาชนะกัน ผมว่านะ ยิ่งถ้าเราคุยกันในธรรมะ ยิ่งน่าสนุกในธรรม ห้ามโกรธผมนะ ผมไม่มีเจตนาที่จะว่าใครเพียงแต่ เมื่อเวบบอร์ดเขาเปิดกว้างให้แสดงความเห็น มันก็เป็นเสน่ห์ในการแสดงความเห็น

....อย่างท่าน Xtrem คงมีอะไรๆที่ปฏิบัติไปดีกว่าผมอีก ก็นับถือแหละ แต่ส่วนข้อความธรรมะที่เราคุยกัน ผมก็อยากให้มันปราศจาก บุคคล ถอดหน้ากากออกให้หมดแล้วเรามาคุยกันน่าจะ ลึกซึ้งนะครับ ผมเห็นอย่างนี้

....ธรรมะคืออะไร ท่าน อย่างไรกับคำนี้

....ธรรมะในความเห็นของผม นะ พระพุทธองค์ทรงตรัสรู้ พระธรรม แล้วนำมาสอน สัตว์โลกให้ดวงตาเห็นธรรม พระองค์นำพระธรรมมาสอน สิ่งที่พระพุทธองค์ตรัส ก็เป็นบางส่วนที่เป็นพระธรรม บางส่วนอาจไม่ใช่

....ส่วนที่เป็นคำตรัสของพระพุทธองค์ ที่เป็น พระธรรม ก็ถูกพระอริยะเจ้า ช่วยกันท่องจำ และมารวบรวมในพระไตรปิฏก เรียกว่า พระไตรปิฏก และก็มีการศึกษากันต่อๆหลายรุ่น

....พระพุทธองค์ตรัสว่า สิ่งที่นำมาสอนมิได้นึก ตรึกเอาด้วยใจ สิ่งที่นำมาสอนล้วนมาจาก พระพุทธญาณ ก็คือมาจากญาณ ถามว่า พระสมัยปัจจุบันบางท่านอาจสอน โดยนึกเอาเอง หรือไปพบไปเห็นสิ่งต่างๆ ที่เกิดจากการภาวนา เกิดจิตวิปลาสแล้วนำมาสอน มันผิด ทำให้คนเจริญตามหลงไปด้วย

....การพบเห็นสิ่งแปลกๆ แล้วนึกว่าประสพความสำเร็จ แท้จริง เป็นแค่จิตวิปลาส แล้วมา ปรามาสคนอื่นว่า ปฏิบัติ ต่ำต้อยกว่าตน ยิ่งไปกันใหญ่

....อันนี้ไม่ได้ว่า คุณ Xtrim นะครับ เพียงแต่ผมเห็นคนอื่นเขาประมาณนี้แหละ ส่วนผม ก็บอกหลายครั้งละว่าผมเน้น สติ และสัมปชัญญะ บรรลุหรือไม่ช่างมันแค่นั้นแหละ ขอให้รู้สึกตัวบ่อยๆก็พอใจ แม้ยามจะนอนผมก็ทำสติ เพื่อให้เกิดสัมปชัญญะ ผมไม่เคยนอนไม่หลับ ผมไม่ได้วิเศษไปกว่านี้เลย

...ขอบคุณครับที่เป็นเพื่อนคุยด้วย

 

วิปัสสนา มันคงเหมือนการสังเกต วิเคราะห์ ทดลอง ติดตามผล แล้วสรุปผล
ว่าเป็นเช่นใด จนเกิดธรรมมารมณ์ เช่น อ่อ...เพราะมีการเกิดของสิ่งนี้จึงมีสิ่งนี้
จนเกิดธรรมในใจพุดขึ้นมา แต่วิปัสสนานี้ใช้ที่ใครละ...
ส่วนวิปัสสนึก ก็คงเป็นการรำลึกนึกคิดในอะไรทั้งหลาย
เปรียบได้อย่าง ครุ่นคิดในข้อธรรมต่างๆแต่ไม่เกิดธรรมมารมณ์ ก็คงแบบนี้ละมั้งครับ
(หากทำให้ท่านใดครุ่นเคืองทางความคิดก็ขออภัยครับ)

 

สติปัญญาทางโลก ไม่มีที่สิ้นสุด ที่ไม่มีที่สิ้นสุดเพราะมันเป็นเรื่องของอำนาจแห่งอวิชา มายา ที่ปรุงแต่ง มันเป็นเรื่องของสมมุติบัญญัติ มันจึงไม่มีที่สิ้นสุดหาที่สิ้นสุดแห่งมายา ในอวิชาไม่ได้

ส่วน สติปัญญาทางธรรม มีที่สิ้นสุดของมัน คือ อนุตรธรรม คือธรรมแห่งความหลุดพ้นหรือวิมุตติ มีจุดสิ้นสุดแห่งธรรม หัวใจแห่งพระอรหันต์สัมสัมพุทธเจ้า และพระอรหันตอริยะสงฆ์ทั้งหลาย รวมลงที่

สามัญลักษณ์ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
สัพเพสังขาราอนิจจา
สัพเพธรรมาอนัตตาติ

สาธุ ครับ

 

วิปัสสนาเป็นชื่อญาณ เกิดมาจาก ศีล สมาธิ วิปัสนึก สมังคีธรรมกัน ใช่หมือไร่