ขอความรู้เกี่ยวกับ ณาน 16 ขั้น

ทั้งสองท่านเปลือกไม้ที่ไร้ค่าสำหรับผม กับนานา ที่ไร้แก่นสารสำหรับผม ก็อย่างที่บอกนั่นแหละครับ กรรมใครกรรมมันไม่ได้หมายความว่าเป็นคำพูดของคนที่หมดหนทางแล้ว แต่เป็นคำพูดที่ใช้กับคนที่หมดหนทางแล้ว ครับที่จะแก้ไขอะไรๆที่ตนทำขึ้นเพราะว่าเวลาทำอะไรไปแล้วไม่จดจำและไม่มีสติ จึงไม่รู้และทำเป็นแกล้งลืมและบอกว่าไม่เคยทำ ก็เป็นธรรมดาครับ ผมไม่อาจเอื้อมไปสอนผู้สูงศักดิ์เช่นท่านหรอกครับ ขอขอบพระคุณท่านนิยายธรรม ที่พยายามช่วยให้ลงตัวแต่อย่างว่าครับ กรรมใครกรรมมัน แต่มันก็ไม่เข้าใจ เข้าใจเป็นเรื่องอื่นได้อยู่ดีครับ ก่อนจบต้องขอแถมหน่อย เพราะว่ามันชอบขี่ควายตราเบนซ์ครับไปๆมาๆเรื่อยแบบไม่รู้เรื่อง ขอโทษจริงๆครับ คุณนิยายธรรม เกือบลืม นานา ขี้โม้เอ้ย เอาสมาธิขณิกให้ได้ก่อนเถอะ หวังไปไกลเหลือเกินนะพลิกไปพลิกมาเหมือนปลาย่างในวิปัสสนาได้อีก เอาไปโม้ให้เด็กแถวบ้านฟังเถอะครับ อย่างนี้เขาเรียกว่า ปรุงไปปรุงมาครับไม่ใช่วิปัสสนาครับ คนละเรื่องครับ ไปฝึกให้มันดีๆเถอะครับ

 

อนุโมทนา กับนานากร มีคน เขาบอกว่าเขาอ่านแก ออก
ตำราแก อ่านง่ายจริง ๆ หุหุหุหุ อนุโมทนา เพราะแก ยังอ่านแกไม่ค่อยจะออกเลย
อนุมานแกได้ด้วย แกนี่โง่เจง ๆๆ เลย ....

 

เราฝึกสติกัน เพื่อไม่ให้หลง เพื่อไม่ให้ขาดสติ
แต่อย่างไรเสีย เมื่อยังไม่ได้บรรลุธรรม ไม่ได้มีสติอยู่ตลอดเวลาทุกขณะจิต
เมื่อใดที่กิเลสครอบงำใจ แล้วเรามีสติรู้ทันได้ ย่อมได้ชื่อว่าปฏิบัติภาวนาเข้าใกล้มรรคผล
ใครหนอ หวัง...แต่จะไม่ให้กิเลสเกิดแล้วได้สมปรารถนานั้น มีไหม มีไหม
สั่งตน ควบคุมตน นั้นพอทำได้อบรมได้ แต่จะมีใครสั่งกิเลสไม่ให้มันเกิดได้บ้าง

 

ความหมายของคำนี้หมายถึงคนที่ปล่อยชีวิตให้ล่องลอยไปตามยถากรรมไร้จุดหมาย ไม่รู้จักที่จะเอาชนะชตาชีวิตของตนเอง ถือว่าเป็นบุคลไร้ค่า

เสียดายที่คำพูดดีๆบางคำ แต่คนฟังปรุงแต่งไปไม่เหมือนกัน นั่นเพราะไม่มีความเป็นกลางในจิตใจ ปล่อยให้ยึดไปกับความยินดียินร้ายที่มีในใจตน ...

ควายวิ่งเข้าบ้านนึกว่าเบ๊นซ์ก็กระโดดขึ้นขี่ กว่าจะรู้ตัวว่า ขี่ควายนี่หว่า ก็ถูกควายพาออกไปไกลแล้ว นี่ถ้ามีสตินะ ถ้าไม่มีสติรู้ทันก็อาจหลงไปถึงไหน เผลอๆก็ตกควายได้ หุ หุ หุ

ว่าลอยๆก็มีคนยึดเนาะ เวรกรรมจริงๆ หุ หุ หุ

 

นี่คนนี้อ่านคนอื่นได้ แต่อ่านในกระทู้นะ หุ หุ หุ

อย่าไปเชื่อในสิ่งที่เห็น อย่ายึดมั่นในสิ่งที่คิด...

เพราะคิดถึงทุกข์ แล้วคิดมันทำไม....เนาะ<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->"ใครจะว่าเราดีเราชั่วนั้น ไม่ใช่อยู่ที่คนพูด แต่อยู่ที่การกระทำของเราต่างหาก
ถ้าหากเขาว่าเราดี แต่เราไม่ดีจริง ก็ไม่มีความหมาย" เขมโกวาท<!-- google_ad_section_end -->

พูดดูดีมากครับ ต้องเอียงไปทางสุขเวทนาด้วยไหมครับ แต่ว่ามันจะสุขแบบนั้นได้นานไหม ก็ไม่รู้นะครับ
ว่าไหมครับ ความคลาดเคลื่อน เกิดขึ้นได้ทุกที่เป็นเรื่องธรรมดาครับ เพราะว่ามันไม่เที่ยง ที่เห็นนั้นก็ใช่ว่าจะเห็นจริงครับ บางทีจิตใจมันยังแกล้งคิดว่าสิ่งที่เห็นนั้นจริงแล้วเลยครับ จึงเป็นอันว่าการเชื่อก็ยังต้องพินิจพิจารณาอยู่ดีครับ ส่วนการเอนเอียงนั้นไม่ต้องพิจารณาครับ แค่จิตใจที่มีกิเลสตัณหามากๆ เหมือนกับมหาสมุทรล้อมรอบก็ไม่รู้แล้วครับ ว่าตนเองนั้นอยู่ไหน แต่ถ้าเราล้อมรอบกิเลสก็อีกเรื่องหนึ่งครับ ความคิดเห็นมันก็เป็นไปตามนั้นแหละครับ เหมือนจะดูดีนะครับ

 

ชอบมากมาย ...อืม ถูก ๆๆ
โดนมันสั่งงานอีกแล้ว.....

 

ตอบคุณเก่ง
อารมณ์อะไรเกิดขึ้นเราก็รู้นะ เราไม่ได้ไปยึดกับมัน
เพราะเรารู้ว่า สุขมันก็สุขชั่วคราว ทุกข์มันก็ทุกข์ชั่วคราว
มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป ...
แล้วมันก็ไม่ใช่เราด้วย ...
กิเลสตัณหามันมีมากเหมือนมหาสมุทร์ก็จริงแต่มันไม่ได้มาพร้อมกัน
ตัวไหนเกิดก่อนเราก็รู้ ละ ตัวนั้นก่อน ถึงแม้ว่าวันนี้ละไม่ได้แต่ก็ต้องรู้จักมัน
รู้ทันมันเมื่อไหร่มันก็ไม่มาหาเราเอง แต่ก็จะส่งตัวใหม่มาอีก
การปฏิบัติมันจะสนุกก็ตรงนี้แหละ..
เสียดายที่เราฝึกมาไม่เหมือนกันนะ ไว้เจอกันข้างหน้าแล้วกัน
ถ้ามีโอกาสนะ
อ้อ แถมอีกนิด เราอย่าไปล้อมรอบกิเลส แต่ต้องล้อมรั้วกั้นจิตใจเรา
ถ้าอารมฌ์ชั่ว(โลภ โกรธ หลง)ถ้าเปรียบเหมือนควายวิ่งเข้าบ้าน(จิตใจ)เรามา เราต้องมีสติเป็นรั้วกั้นไว้ อย่าให้มันเข้ามา
ไม่ใช่เห็นอะไรเข้ามาก็กระโดดเข้าใส่ ยึดมันไว้ ดูให้ดีก่อนว่า สิ่งที่เข้ามาคืออะไรนะ
เรียกว่าต้องพิจารณานะ
ยินดีที่ได้สนทนาธรรม

 

เฮ้ย...นานา มีคนเลียนแบบ ยู นะ >> #351

 

สิ่งที่เผาใจเค้ามันลามมาเผาคุนเก่งแล้วไม่โดนไฟไอร้อนมันก้มีนะ ระวังด้วย พรหมวิหารธรรม เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบขขา ใส่เค้าไป เค้าและเราจะเป็นสุข

 

คนอยู่ในสนาม เห็นความจริงได้ยาก แต่ก็เห็นได้ ถ้าภาวนาถูก
คนอยู่วงนอก ย่อมเห็นความจริงชัด เพราะไม่ได้มีส่วนได้เสีย
แต่ถ้าคนอยู่วงนอก มีใจไม่เป็นกลาง การเห็นก็เห็นแบบไม่เป็นกลาง มันก็เอียงๆ...จิ

 

ครับเพราะความเอนเอียงก็มักเกิดจากกิเลสนี่แหละครับ บางทีก็ดูเหมือนจะดี แต่บางทีก็แย่สุดๆเลยครับ ยินดีที่ได้สนทนาธรรมด้วยครับ ส่วนเรื่องล้อมรอบกิเลสนั้นหมายถึงว่าถ้าเรารู้จำนวนหรือปริมาณของมันจริงๆครับเมื่อรู้ปริมาณที่แท้จริงของมันแล้วก็เป็นว่าเรามีความสามารถมากกว่ามันครับจึงล้อมมันได่ครับ แต่ถ้าหากยังไม่รู้ ยังไงๆเราก็เหมือนอยู่กลางมหาสมุทรอยู่ดีครับ มันอยู่ที่ว่าเราจะรู้ตัวหรือยังว่าถูกมันล้อมอยู่หรือว่า คิดว่ามันก็เป็นส่วนหนึ่งของเราไปแล้วครับ
ยินดีครับ

 

เคเค I c หุหุหุหุ...

 

มิเป็นไรดอกครับ โดยมากก็จคิดให้เป็นเช่นนั้นก็ไม่มีเหตุผลอะไรนี่ครับที่ต้อง คิดให้เป็นโทษครับ เพราะว่า กรรมนั้นยังไงก็มีผลเฉพาะผู้กระทำกรรมนั้น หากกรรมนั้นเป็นอกุศลกรรมผลกรรมนั้นก็ อยู่กับผู้กระทำนั่นแหละครับ ปล่อยให้มันลอยไปลอยมาแล้วก็กลับไปหาเจ้าของเค้าจะดีกว่า อกุศลกรรมอกุศลจิตที่เกิด แต่คิดว่าคงไม่มีใครปล่อยให้มีนะครับ เพราะถ้ามีก็ตัวใครตัวมันครับ

 

จะในจะนอกมันมาจากใจอย่างเดียวใจดีการกระทำก้ดีมีสติก้รู้ชัดในเจตนา
ใจไม่ร้อนแต่กระทำสิ่งร้อนผู้อื่นร้อนก้เกิดกรรมแลเวรเมื่อรู้ตัวว่าไม่ดีก้รักษาตัวก่อนรักสาที่ใจไม่ไห้ทำสิ่งไปเผาคนอื่นต่อ

 

ปกป้อง กิเลส อีกแระ เรา... หัดแพ้บ้างก็ดีนะ เผื่อจะได้เป็นพระ กับเขามั่ง

want แต่ชนะ เป็นมารจนเคยตัว ละซิ ... อุ...เหม่ อย่างนี้ต้องโดน บ้อง..

 

ต่างมุมมองแต่ก็เป็นธรรมเหมือนกันครับ
ที่เราฝึกสติในการรู้..ก็คล้ายๆที่คุณว่านั่นแหละครับ
คือรู้ทั้งสิ่งที่ดีและสิ่งที่ไม่ดีที่เข้ามาในจิตใจเราจากสังขารที่มันปรุงแต่งขึ้นมา
ถ้าไม่รู้จักก็ต้องรบแพ้แน่
ผมก็ดูอยู่นะว่า กิเลสกับเราใครโง่กว่ากัน
เมื่อไรที่เราตามใจมันเราโง่กว่า ถ้าเราฝืนเราก็ชนะ ก็มีอยู่แค่นี้
พลัดกันแพ้ชนะไป...
แต่กิเลสกับเรามันก็ยังต้องอยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆจนกว่าจะแตกหักแหละครับ
ก็ต้องสู้กันสักตั้งหนึ่งแหละ...
เจริญในธรรมครับ

 

ฮื้ยยย... ไรกันอะ... ตะเอง

เราเผาแต่กิเลสตัวเองนะเนี่ย... จับให้มั่นคั้นให้ตายอยู่เนี่ย...

กิเลสมันหน้าด้านจะตาย...

 

คุนเก่งรู้จัก ริษยา มายา ทำเล่ห์กล หลอกลวง ปลิ้นปล้อน ให้ผุ้อื่นหลงเข้าใจผิดให้ผู้อื่นหลงตามเจตนาตน แล้วก้มานั่งหัวเราะเยาะ มันไม่ใช่การดูจิตครับมันเป็น โมหะจิตที่คลอบงำเค้าอยู่ ความ มารยา ความทำเล่ห์กลอุบายต่างๆ ทางตรงนี้ไม่ใช่เป็นทางสำหรับความหลงครับ เห็นไหมครับข้อนี้จัดอยู่ในวินัยบันหยัดห้ามทำด้วย มุสาวาจาเวรมนีสิขขา

 

มีขันธ์อยู่ ก็ต้องอยู่กับกองกิเลสอยู่แล้ว จะรีบชิ่งหนีเราไปไหน
มามะ... มาให้กิเลสขี่คอซะดีๆ