การปราถนานิพพาน ทำให้ทรัพย์สินเราในปัจจุบันหมดลงไปด้วยหรือไม่

แล้วนี่ ทำไมจึงมาใช้ ล็อกอินของคุณกลายแก้ว ได้ล่ะ

เจ้าของเค้าให้ยืม หรืออย่างไร

 

นี่รู้ไหม เชื่อว่า ผู้ดูแล คงเข้ามาเห็นน้าจร ในโพสที่ 56 ไว้ว่า "เป็นความสามารถพิเศษของคนฉลาดน่ะ"

ฉะนั้น ที่ผ่านๆมา อย่าคิดว่าผมแบน โปรดรู้ไว้ด้วยว่า ผดล. เค้าดูท่านอยู่ เชื่อว่างั้นนะ

ตอนนี้ เค้าเลยเอาธรรมะครูบาอาจารย์ ขึ้นหน้าบอร์ดเลย ไม่เชื่อดูดิ สดๆร้อนๆ

เว็บบอร์ด พลังจิต

 

เอามาใช้ ล่อพวกดูดพลังงานน่ะ
พวกนั้นคิดว่า ยังคงดูดพลังของกลายแก้วอยู่ กว่าจะรู้ก็สายไป เพราะดูดเอาพลังงานของผมไปเต็มๆ ยาพิษสำหรับพวกมันชัดๆ

พวกมันเลยหัวเสียไปเลย

 

เเนะนำอยากให้ได้กัลยามิตร หรือเข้าหาหลวงพ่อเก่งๆอยู่เนืองๆ นะครับ
เหมือนที่ คุณ "ตั้งฉาก" เเละคุณ "jittinon"กล่าวไป ถ้าปรารถนานิพพานจริงๆน่ะ
ถ้าจะเอานิพพานก็โดดเข้าทางธรรมเต็มตัวเลย
ถ้าครึ่งๆกลางๆยังไม่เเน่วเเน่ อธิษฐานเอาโสดาบันก็รอดเเล้วครับ

คืออยากให้ระวัง มารเล่นให้หลง
ผมเองก็ไม่เก่งไม่รู้จะช่วยอะไรได้ ตัวเองหลงอยู่เยอะ คงช่วยอะไรมากไม่ได้
ขนาดตัวเองยังหลงเรื่องสมาธิมาประมาณ6-7ปีเเหล่ะ ปัญญาช้ามากพระท่านก็บอก
(ด่าตัวเองด้วยเลย^_^) เลยยังไม่อธิษฐานนิพพานชาตินี้ เพราะรู้สมองปัญญาตัวเองดี
ขอไปตามลำดับดีกว่า

เเต่ผมอ่านโพสของ จขกท. เหมือนเป็นอารมณ์ของคนที่เจริญสมาธิ
ยังไม่ค่อยไปทางปัญญาบรรลุธรรมเท่าไหร่ คือเเบบ ผมอ่านโพสคนอื่นก็พอรู้สึกว่าเขาเห็น
คล้ายๆกับผมอยู่นะ เเบบประมาณอ่านโพสเเล้วพอเข้าใจภูมิธรรมได้ว่าประมาณไหน
ดังนั้นอยากให้เน้นปัญญา เข้าหาคนเก่งๆ รวมทั้งศึกษาให้เข้าใจเยอะๆ
ด้วย ถ้าทำถูกทางเเล้วก็ดีไป ถ้ายังไม่ถูกจะได้ทำให้ถูกทาง
ยังไงก็ยินดีในบุญกับความตั้งใจดีด้วยนะครับ



ปล.ฝากถามคนเถียงกัน ทำไมไม่ Pm กันฟร่ะะะะ

 

ยังไงก็สู้ๆนะครับ ผมไม่ได้มีเจตนาตำหนินะ กลัวโดนโกรธเหมือนกันโพสเเบบนี้ไป
ถ้าเป็นคนดีผมไม่กล้าว่าอะไรอยู่เเล้วเเต่กลัวเข้าใจผิด คิดว่าผมตำหนิขึ้นมา เเต่อยากเเนะนำจิงๆ
(ยกเว้น...ที่เถียงกันรกๆอยู่ไม่กี่ตัว อยากให้มีคนเอามันไปเก็บจัง)

เรื่องกำลังใจโอเคอยู่เเล้วเเน่วเเน่ดี ขอให้ปรับทัศนคติให้ถูกทาง ถ้าเข็มทิศผิด
ทุ่มเเรงไปเต็มร้อยยังไงก็ไปผิดทาง อาจจะสู้คนค่อยๆออกเเรงเเต่หันเข็มถูกไม่ได้ก็เป็นได้

 

ไปเปิดกระทู้คุยกัน 2 คนดีกว่าไหม

 

ไม่เกี่ยวหรอกครับ
จะอธิษฐานปรารถนาหรือไม่ปรารถนา
ผลที่เกิดอย่างนั้น ก็เพราะกรรมปัจจุบันที่เรากระทำทั้งนั้นครับ
แค่ชีวิตพอมีความซวยเข้ามา คุณโยงเข้าไปที่การปฏิบัติธรรม
ไปโทษว่าเป็นเพราะการปฏิบัติ มันก็ไม่ถูกต้องนัก
ความทุกข์ มันอยู่ที่ความคาดหวัง อยู่ที่ระดับความต้องการของตัวบุคคล
ยิ่งคาดหวังไว้ พอไม่ได้ดั่งหวัง ก็ทุกข์
คาดหวังมาก ทุกข์มาก
คาดหวังน้อย ทุกข์น้อย
คนบางคนมีเงินพันบาท คิดว่าน้อย ใจเป็นทุกข์
คนบางคนมีเงินพันบาท คิดว่ามาก ใจเป็นสุข
ในที่นี้ ความคาดหวังของคุณต่อการปฏิบัติคือ ชีวิตที่ดี มีเงินใช้ สุขภาพแข็งแรง
ซึ่งจริงๆแล้ว การปฏิบัติ ไม่ได้ทำให้รวย ไม่ได้ทำให้มีกินมีใช้
หลายคนมาปฏิบัติ เพื่อให้รวยบ้าง เพื่อให้มีคนรักบ้าง
เข้าใจผิดไปกันหมด พอทำแล้วไม่ได้ ก็โทษการปฏิบัติ และสุดท้ายก็ล้มเลิก
คุณบอกว่าปฏิบัติธรรมแล้วการเงินฝืดเคืองมีเรื่องต้องใช้จ่าย
วิธีแก้ ต้องดูที่ตัวเอง ว่า เอาเงินไปทำอะไรบ้าง
ถ้าการปฏิบัติของคุณ คือการเข้าวัดไปถือศีลบวชศีล 8
และต้องใช้เงิน ทั้งค่าเดินทาง ค่าอยู่ ค่ากินที่วัด ไหนจะต้องบริจาคทานทุกๆเช้า
อย่างนี้ ถ้าเรามีทรัพย์น้อย การไปทำอย่างนี้ ก็ทำให้การเงินฝืดเคืองได้
การปฏิบัติต้องประมาณตน ปฏิบัติตามกำลังเดิมๆที่มีอยู่
ปฏิบัติไปแล้ว ไม่ได้เพิ่มภาระให้กับชีวิตประจำวัน คือใช้การปฏิบัติในเวลาว่างนั่นเอง
ทำได้อย่างนี้ ก็จะไม่มีผลกระทบต่อชีวิตคุณ
การปฏิบัติของจริง ถ้าปฏิบัติถูกวิธี ปฏิบัติถูกจังหวะ
มีแต่ชีวิตจะเจริญขึ้น ไม่มีเสื่อม
ถ้าเสื่อมลง ต้องพิจารณาหาเหตุ และแก่ไขเสีย

 

โอโห้!!! คุณน้องนิวอินแบงค์ค๊อกครับ ผมเข้าใจฟิลลิ่งนี้ดีเลยครับ ไอ้แบบที่ไม่มีอะไรกิน
เผชิญโชคชะตาชนิดลำบากแบบเหลือเชื่อ ผมก็เคยเป็นครับ แบบว่าไม่มีเงินจะกินทั้งบ้าน
มีเงินอยู่ไม่ถึงสิบบาท แบบว่าต้องทุบกระปุกเอาเหรียญสลึง ไปแลกที่เซเว่นเพื่อเอาเงินมา
เติมน้ำมันรถ ซื้อของกิน ข้าวก็หมด แก๊สก็หมด บางทีผมขับๆรถไปน้ำมันหมดกลางทาง
นี่เรื่องปกติเลย แต่จะบอกว่าทั้งหมดมันเป็นวิบากกรรม เพราะทำเหตุเอาไว้เลยมีผลอย่างนี้
ในสถานะที่ผมเคยเป็นมาเหมือนกันนะครับ อยากแนะนำว่า ให้มองทุกอย่างไปตามความ
เป็นจริง อย่างที่มันเป็น แม้จะไม่มีเงิน ไม่มีข้าว แต่ลองมาดูที่ใจซิครับ ถ้าใจเราไม่ทุกข์
แม้ร่างกายจะอดบ้าง บางมื้อก็ยังประคองร่างกายไปได้ แต่ไม่ทุกข์ใจได้ ลองดูครับ
ให้รู้ไว้ว่าทุกอย่างมันเป็นของไม่เที่ยง วันนี้ไม่มี (ไอ้สภาพที่ไม่มีนี่แหละครับ เมื่อหมดเหตุ
ปัจจัยของมัน มีปัจจัยอื่นเข้ามาประกอบ เดี๋ยวสภาพใหม่ก็เกิดขึ้น วนเวียน ไม่มีที่สิ้นสุด)
เดี๋ยวมันก็จะกลับเป็นมีมาอีก

ส่วนเรื่องนิพพาน คุณน้องนิวอินแบงค์ค๊อก ต้องทำความเข้าใจใหม่ก่อนครับว่า มันไม่สำคัญ
อยู่ที่การอธิฐานว่าจะไปนิพพาน การอธิฐานครั้งเดียวเกินพอครับ แต่อยู่ที่กำลังใจเราว่าจะมี
ความตั้งใจเพียรให้พ้นทุกข์แค่ไหน และสิ่งที่เพียรอยู่ต้องถูกทางด้วย ไม่งั้นมีแต่ความเพียร
แต่ผิดความมุ่งหมาย ทำผิด เพียรยังไงก็ไม่ถึง เหมือนเราอยากได้น้ำนม เจอโค เห็นเขาโค
ก็ไปรีดที่เขาโค เพื่อจะเอานม ถามว่าจะได้นมไหม? ตอบว่า ไม่มีวัน ฉะนั้นเราต้องเพียรให้ถูก
ด้วยครับ อยากให้ลองดู "มรรคมีองค์8" มรรคมีองค์8นี่แหละครับพาให้พ้นทุกข์ ให้ถึงนิพพานได้
ถ้าไม่มีมรรคมีองค์8 ไม่มีทางถึงนิพพานครับ ลองจำคำนี้ไว้ครับ วันนึงคุณน้องนิวอินแบงค์ค๊อก
บรรลุธรรมเมื่อไหร่ จะเห็นเองครับว่า มรรคมีองค์8 นี่แหละครับสำคัญแค่ไหน ตอนนี้อาจจะยัง
ไม่ทราบถึงความสำคัญนัก แต่อาจจะเห็นมี เดี๋ยวคนนั้น คนนี้ แนะนำเรื่องมรรคมีองค์8 ก็ลองดู
เรื่องอย่างนี้เป็นเรื่องของธรรมะจัดสรรด้วยครับ

อีกเรื่องครับ ที่จริงการปฏิบัติธรรมจริงๆ ไม่แตกแยกครับ แต่มันจะกลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกับ
ชีวิตประจำวันนี่แหละครับ เราถือศีลก็ที่ใจ เราเนกขัมมะก็ที่ใจ ร่างกายเรามันจะอยู่กับโลก
จะอยู่กับเพื่อน จะเข้าสังคม ก็ทำไปเถอะครับ เพราะเรายังต้องเลี้ยงชีพ แต่ขอให้ใจเรายกขึ้น
มาให้เหนือโลก เหนือกามทั้งหลาย รูป รส กลิ่น เสียง ต้องใช้ความพยายามพอสมควร ซึ่ง
ความพยายามนี้แหละความที่ทำให้ถึงนิพพาน เป็นความเพียรในสัมมาวายามะ ใช้ออกจาก
วัฏสงสาร

ยังไงก็อนุโมทนาด้วยนะครับกับ คุณน้องนิวอินแบงค์ค๊อก ที่ตั้งใจจะนิพพานในชาตินี้ แต่ลอง
สังเกตุดีๆครับ ลองดูทุกข์ที่เกิดขึ้นดู.. บางทีเมื่อเราตั้งใจจะนิพพานในชาตินี้ ธรรมอาจจะจัดสรร
ให้ได้เห็นทุกข์ของการเวียนว่ายตายเกิด เกิดมาครั้งหน้า หรืออีกกี่ชาติ จะเกิดเป็น ราชา หรือ
เศรษฐี ก็ไม่พ้นจากสภาพทุกข์ไปได้ ถ้าเห็นทุกข์แล้ว ก็สาวไปหาเหตุ พอเจอเหตุ ก็ดับมันที่เหตุ
อาศัยธรรมะจัดสรรนี้ พาตัวเองพ้นไปจากวัฏสงสารนี้เลยครับ แต่อย่าลืม "มรรคมีองค์8" ครับ
พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า "ยาถ่าย" ยังให้ผลไม่แน่นอน แต่ "มรรคมีองค์8" นี่แหละให้ผลแน่นอนครับ

 

โมทนาใน วิชาดูดพลังที่คุณโกโก้ ขจรสัตว์จะสอนนะครับ บ้านอยู่ไหนครับเนี่ย เดี่ยวพาเพื่อนไปเยี่ยมซัก 5-6 คน สาธุกับความดีนี้ด้วยนะครับ

 

สำหรับวิชาที่เราจะเรียนกับโกโก้ หรือในล็อกอินของคุณแก้วที่ยืมมานี่ คือ วิชาปลิงนะครับ
เมื่อวานเขาส่งไปหาผมเป็นพันตัวเลยครับ แต่ผมก็ไม่ตายคร๊าาาบบบ สงสัยเพราะปลิงมโน
อีกอย่างนะครับ สุขภาพคุณโกโก้น่าเป็นห่วงนะครับ เขาต้องพบแพทย์ด่วนๆ เพราะคงขาดยามาสักพักแล้วล่ะ ด้วยความห่วงใยอาลัยคุณโกโก้มาด้วยประการฉะนั้น ดูแลสุขภาพดีๆอย่าให้ห่างยา เดี๋ยวจะไปอยู่โรงบาลศรีฯเหมือนเดิมนะจร้ะ

 

หากคิดว่ากำลังบุญด้านทานเราน้อย .. อย่าตะหนี่เก็บลูกเดียวเพราะเด๋วก็มีเหตุให้ต้องเสีย
นอกจากสวดคาถาเงินล้านแล้ว ผมอยากให้เสริมเรื่องสละทรัพย์ 10 บาท 20 บาท ทำบุญ
ถวายพระพุทธเจ้าเป็นกิจวัตรประจำสัปดาห์ด้วยครับ หรือจะใส่บาตรพระวันละรูปก็จะดีครับ
จะได้เป็นการเสริมกำลังบุญด้านทานของเราควบคู่กันไปด้วยนะครับ

 

ขอเรียนว่า การปรารถนานิพพานนั้นไม่เกี่ยวข้องใดๆกับการทำให้ทรัพย์สินที่เรามีนั้นต้องหมดไปค่ะคุณnongnewinbkk

ก่อนอื่นต้องขออนุโมทนาสาธุกับการปรารถนาพระนิพพานนะคะ เป็นการอธิษฐานที่ตรงและถูกต้องแล้วค่ะ แต่ถ้าให้ดียิ่งขึ้นให้อธิษฐานตั้งใจไปนิพพานชาตินี้เลยจะดีที่สุด จะถึงหรือไม่ถึงอย่างไรไม่ต้องกังวลนะคะ เพราะการอธิษฐานเช่นนี้จะช่วยให้เราถึงนิพพานไวขึ้นและมีโอกาสไปนิพพานในชาติปัจจุบันได้เลย แต่สุดท้ายถ้าหากว่าเรายังไม่ถึงนิพพานในชาตินี้เพียงใด การอธิษฐานตรงนี้ก็จะช่วยให้เราสามารถไปยังภพภูมิที่ดีเพื่อต่อบุญต่อบารมีไปนิพพานในชาติหน้าได้ค่ะ เช่น จะทำให้เราได้ไปเกิดเป็นเทวดาหรือนางฟ้าบนสวรรค์และมีโอกาสได้ฟังธรรมจนบรรลุมรรคผลเป็นพระอรหันต์ในที่สุดค่ะ

ส่วนเหตุที่มีปัญหาในเรื่องทรัพย์สินนั้นน่าจะมาจากอกุศลกรรมที่เข้ามาส่งผลค่ะ ยังไงคงต้องลองดูว่ารายรับรายจ่ายเราเป็นอย่างไร ส่วนไหนที่เราจ่ายไปมากที่สุด แล้วสาเหตุเป็นเพราะอะไร จะได้ลองแก้ไขดูนะคะ เอาใจช่วยค่ะ

ที่พอจะแนะนำได้ก็คือให้คุณnongnewinbkk ทำบุญสังฆทานดูค่ะ วิธีการดูจากลิงค์ด้านล่างนี้เลยค่ะ

http://palungjit.org/threads/วิธีป้องกันการตกนรกอย่างง่ายๆ.535313/

เวลาทำสังฆทาน ให้อธิษฐานว่า

"ขอผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าถึงพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้
แต่ทว่าถ้าหากข้าพเจ้าไม่ถึงพระนิพพานเพียงใด
จะเกิดใหม่ไปในชาติใดก็ตาม ขอคำว่าไม่มี...จงอย่าปรากฏแก่ข้าพเจ้า" นะคะ

 

จริงๆ พระนิพพาน เป็นธรรมารมณ์ ชนิดหนึ่งนะ

ปราถนาพระนิพพาน ก็น่าจะได้บุญมากกว่าเดิม
รวยกว่าเดิม

ที่เกิดจนเพราะไปรับรองมรรคผลนิพพานกันเองมากกว่า

ไม่เชื่อลองรับรองมรรคผลนิพพานตัวเองเลย

จนสนิท

 

พระมรรค พระผล พระนิพพาน
เรียกว่า โลกุตรธรรมทั้งเก้า

ใครจะรับรองได้

ไม่เชื่อลองเลย

ต้องให้พระมรรค พระผล พระนิพพาน รับรองเราดิ

 

เพราะวิญญาณขันธ์ไม่เคยรู้ถูก และไม่เคยถูกรู้

พระฟุ้งนี้ก็มีนะ พระพอใจในกาม ก็มี พระนิวรณ์ เป้นพระธรรมารมณ์
ได้บุญ บูชาพระธรรมรัตน
มันจะรวย มากด้วย

 

บุญยง โคกกระทา เป็นไรเปล่าครับ แต่ผมชอบที่คุณโพสท์นะครับ

จำได้ว่าผมไปด่าคนเผาพระแล้วคุณเข้าใจผิดว่าผมว่าคุณนี่แหละ 5555 ขำดี

 

ขออภัยจำไม่ค่ยอได้
แต่ผมรั่วๆอย่างนี้แหละ

ถ้าครั้งนั้นผมผิด ก็ขอโทษแล้วกัน
จำไม่ได้แล้วหละ

ปรกติไม่ค่อยชอบยอมรับผิดหรอก

 

เปล่าไม่ได้รำลึกความผิดหรอก ผมล็อกอิน หก นี่แหละ สมัครอันนี้ไว้เผื่อโดนแบน

นี่แหละผมชอบคนอย่างคุณมากเลย เห็นพูดคนเดียว 3 แทรคแล้ว ฮาดี คุณเป็นคนฮาดี ตลกดี อ่านแล้วผมขำ สุดยอด

 

การนับถือศาสนา หรือมีความเชื่อ(ศรัทธา)ในศาสนา ต้องนับถือ และเชื่อ(ศรัทธา)ให้เป็นไปตามหลักความจริง ศาสนา ไม่ได้สอนให้สร้างทุกข์กับตัวเอง ถึงแม้ศาสนาจะสอนให้รู้จักแบ่งปัน หรือ ให้ทาน หรือบริจาค แต่ไม่มีศาสนาไหน สอนให้ผู้นับถือหรือศรัทธา บริจาค ทาน หรือแบ่งปัน จนทรัพย์สินของตัวเองหมดไป นั่นมันเป็นความคิดความเข้าใจของคนที่มีความเขลา คือ ความไม่รู้
เอาความไม่รู้ของผู้อื่น มาเป็นเครื่องมือในการหารับประทาน ต้องใช้สมองสติปัญญา ความรุ้ คิดพิจารณาให้เป็นไปตามหลักความจริงขอรับ

 

ก่อนที่พระพุทธองค์
ใกล้เวลาเสด็จดับขันธปรินิพพาน ได้ตรัสแก่ "สุภัททะปริพาชก"
ด้วยพุทธวจนะ ที่เปนอมตธรรมว่า

"ตราบใดที่ยังมีผู้เจริญสัมมา(ทั้ง 8 ข้อ หรือมรรค 8 ) อยู่ โลกนี้จักไม่ว่างจากพระอรหันต์
สุภัททะ ! "