การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

หายปวดหัวหรือยัง ถ้ายังเดี๋ยวดูให้ครับ

 

หมอจัดยาให้แล้ว...ดีขึ้นค่ะ แต่หัวมันยังหนักมาก โดยเฉพาะวันนี้ หน่วงมากๆ

 

คอนเฟิร์มนัดวันเสาร์นะครับ 7 โมง

หากผมมีบุญวาสนาพอ ขอไปร่วมพิธีด้วยนะครับ

 

ฟากพี่หนึ่งกับพี่กลม ดูคนให้ด้วยนะครัเพราะงานนี้อยากให้มีแต่เฉพาะผู้ที่ฝึกกรรมฐานและได้ทำอย่างมุ่งมั่นแล้ว

เนื่องจากมันต้องมีการขออะไรบางอย่างเดี๋ยวพาลจะไม่มีใครมารับ จะเสียเวลากันหมดครับ

ขอเลือกคนนิดนึ่งนะครับหลักๆของผมก็มี่คือ
1.คนที่ดูถูกคนอื่น
2.คนที่ประกอบอาชีพ ขายยาเสพติดให้โทษ
3.คนที่ไม่คิดจะเปลี่ยน อุปนิสัยเดิมๆที่ไม่ดี
4.คนที่มีกรรมหนักหรือครุกกรรม
5.คนที่ขาดศรัทรา

 

เพื่อให้สำเร็จทั้งประโยชน์ตนและประโยชน์ท่าน งานนี้ขอความกรุณาอาจารย์บาสระบุชื่อให้หน่อยนะคะ ว่าโอกาสของใครเปิดใหัไปร่วมพิธีในวันพรุ่งนี้ได้แล้วบ้าง ท่านที่ไม่มีชื่อก็อย่าเพิ่งมาร่วมพิธีเลย วันข้างหน้าถ้าโอกาสเปิดสำหรับท่านแล้วค่อยมาร่วมพิธีกัน ;aa10

 

*0*

ว่างๆจะแวะไปบูธใหม่ด้วยครับผม ช่วงนี้ค่อนข้างเครียดสอบ หลังสอบก็คงมีเวลาได้นั่งยาวๆสักทีน่ะครับ

 

ถึงบ้านแล้วครับพรุ่งนี้ขอไปร่วมพิธีด้วยคนครับ

 

สู้ ๆๆ น๊า ทำให้เต็มที่เลยค๊า
:z1

 

ขอให้พิธีการสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีนะคะ
เดี๋ยวจะมาตามข่าว

 

ยินดีกับทุกท่านด้วยนะคะที่มีโอกาสร่วมงานบุญในครั้งนี้กับอาจารย์ ช่วงนี้ไม่ได้ส่งการบ้านหลายวัน แต่ว่าปฎิบัติทุกวันไม่มีขาด เพียงแต่ทำได้ไม่ครบ ตั้งแต่ปฎิบัติได้คืนที่ 15-18(8-11/11/53) ติดสัปหงก หลับกลางคันทุกคืนในช่วง 4 คืนที่ผ่านมา วันนี้เป็นการปฎิบัติครั้งที่ 19 (ปฎิบัติช่วงสายๆเพราะไม่ได้ไปทำงานรู้สึกว่าดีขึ้นมาก ลมหายใจละเอียด การปฎิบัติรู้สึกนุ่มขึ้น ไม่ขาดตอน พิจารณาได้ดีขึ้น นับได้ไม่ขาดตอน เริ่มจับหลักการหายใจเข้าออกได้ดีกว่าเก่าค่ะ คืนนี้จะลองนั่งอีกรอบดูค่ะ หวังว่าคงไม่สัปหงกอีก อนุโมทนาสาธุบุญกับทุกคนสำหรับในงานพรุ่งนี้ด้วยนะคะ โชคดีค่ะ

 

ขอส่งการบ้านครับ

หลังจากนั่งอ่านหลายกระทู้ ซึ่งติดตามนั่งอ่านของอาจารย์สุวิและอาจารย์บาส ก็มีแรงฮึดขึ้นมา อยากจะนั่งให้ถึง อีกอย่างเป็นวันศุกร์ด้วยไม่ต้องตื่นไปเรียน เลยนั่งเวลา 00.00 ครับสงบเงียบดี

ช่วงนับ 1-100 ก็นับได้ไม่พลาดครับ เรื่อยๆ แต่มีคิดโน่นนี่ 2-3 ครั้ง แต่ก็ยังนับได้อยู่
พุท-โธ ช่วงนี้รุ้สึกจะนับวนไป จาก 50-60 เป็นกลับมา 40-50 แต่จากนั้นก็นับครบไม่พลาด

เกษา 1-100 ช่วงนี้แย่หน่อยครับ ตอนแรกไปแบบเนิบๆ พอได้สัก 10-20 เริ่มเริ่ง เริ่มมีจำเลขไม่ได้บ้าง สลับ ตโจ ทันตา เป็น ตโจ นขา ซะงั้น ประมาณ 5-6 รอบ นับเลขไม่ได้บ้างประมาณ 3-4 ครั้ง แถมมียิงกันข้างนอกอีก เปน สิบนัด ไอ้เราก็ละวางเสียง แต่บางทีมันดังแล้ว ตกใจนิดนึง

พุท-โธ 1-100 ช่วงหลังก็มีเริ่งบางผ่อนบ้าง แต่ก็นับจนครบครับ ใจนึงอยากเร่งให้จบไวไว
แต่อีกใจก็บอก จะรีบไปไหนยังไงก็จบอยู่แล้ว คิดว่าเวทนามาหลายครั้งอยู่เหมือนกันแต่ไม่ได้รุ้สึกอะไร

พอออกจากสมาธินี่ชัดเลย ปวดขา ข้อเท้ามาก แต่ก็ยังถือว่าน้อยกว่าครั้งแรกๆมากที่แปลกคือไม่มีเหน็บแต่อย่างใดครับ

ขออนุโมทนาบุญในวันนี้ได้ครับทุกท่าน

 

คืนนี้ตอนนั่งปฏิบัติก็ส่งจิตมาร่วมกับอาจารย์ บาสและทุกๆท่านทำเทวตาพลีด้วยครับ
ส่งการบ้านครับ
สวดมนฆ์ บท๒ รู้สึกแย่หน่อยครับหลุดบ่อยๆ (เมื่อกลางวันกินมาขามมากเกินไปท้องใส้แย่เลยครับ เกิดทุกข์ทางกาย พิจราณาแล้วปล่อยวางครับ แต่ท้องใส้ก็ยังร้องอยู่)
บท๓ ทำได้ไม่นานก็ออกครับ
ขอบพระคุณ อาจารย์ บาส ครับ

 

วันนี้ได้ไปร่วมพิธีที่บูทมาครับ

ทุกคนเป็นกันเองมาก

ผมจะมาบอก อ.บาส ขอผมอ่านทำความเข้าใจ + ทำใจ

หน่อยนะครับ วันนี้ล้าๆ ไงไม่รู้คับ คงฝึกไม่ไหว

ต้องขอโทษ อ.บาสด้วยครับ ก่อนไป พิธีผมแอบ เสี่ยงไพ่ยิปซีดู จิตอาจารย์ ขอโทษด้วยครับ

 

กลับจากไปกฐินและครับ เอาบุญมากฝากครับ ฮาๆ=o=

เมื่อวานไม่ได้นั่งตอนกลางคืน แต่ ระหว่างวัน นั่งไป สองรอบได้

รอบแรก นั่ง ไป40นาทีได้มั่งครับ ดู เวทนา กับในตัวอย่างเดียว

รอบสอง ไปฟังเทศน์ครับ เทศน์เรื่องว่างครับ ตอนแรกก็นั่งกำหนดไปก่อน

แต่หลวงพ่อ ท่านย้ำเรื่องว่าง ปล่อย รู้ เข้ามาตลอด เหมือนให้เปลี่ยน เลยเปลี่ยนๆไป

ก็ ดู รู้ ละ วาง ครับ สรุปใจความของท่านนะครับ

ได้ทริคเพิ่มด้วย อาจจะเอามาใช้ครับ

ก็ หลวงพ่อบอกให้ กรวดน้ำบ่อยๆ ขอขมาบ่อยๆ แปลได้ว่า เคลียร์หนี้ตามที่พี่ๆทุกท่านเคยบอก 55555

ส่วนเรื่อง ของความว่าง นี่ ก็ อยากถามเพิ่มนะครับ เวทนายังหลุดไม่หมด

ไว้ยังไง ถ้าว่างไปบู๊ท จะเอาหนังสือธรรมะท่าน กับ พระที่ได้จากงานกฐินไปให้ชมกันนะครับ=o=

 

ส่งการบ้าน คืนวันเสาร์

บอกไม่ถูก ยังมั่วๆ เหมือนเดิม มันเฉย ไม่ได้นิ่งเหมือนก่อน นับก็ไม่จบ เรียงลำดับก็ไม่ได้ แถมมีวิ่งไปอ้วก 2 ครั้ง เพราะปวดท้องมาก กลับมานั่งต่อ พี่ไม่รู้จะบอกไงดี มันไม่ได้เรื่องอ่ะ

ต้องเปลี่ยนคำอธิษฐานใช่ไหมค่ะ "ขอให้ได้รู้ ได้เห็น เจริญก้าวหน้าตามควร"

พี่ชักสงสัยว่าพี่ไปถูกทางมั๊ยเนี่ย มันไม่เหมือนก่อนที่เคยนิ่ง นิ่งจริงๆ

อือม์ ลืมขอบคุณสำหรับ ของไหว้ เทวดา และ ของกินสมาชิก ขอบคุณ...พี่หนึ่ง คุณตัวกลม อาเห็ดหอม (เรียกตามเค้า) และทุกๆคนค่ะ

มีสมาชิกเยอะเลย สะสมหน้า/ชื่อ ได้อีกหลายคน ทั้งรุ่นใหญ่และรุ่นเล็ก ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

 

คิดถึงทุกๆ คน
คิดถึงอาจารย์บาส อาจารย์สุวิ
คิดถึงพี่เห็ดหอม พี่หนึ่ง น้องตัวกลม
น้อง noom,kikky01, alline
น้อง daGaz, จุยเจียขาว, เต่าโบราณ
และทุกๆคนที่ไม่ได้เอ่ยชื่อ

กลับจากบู้ท วันที่ 17 พ.ย. ที่ผ่านมา
มีเรื่องมากมายเข้ามา ให้ต้องตัดสินใจ
ก่อนกลับเห็นภาพอาจารย์ เข้ามาในจิต
ภาพแรกเป็นภาพแห่งความมุ่งมั้น
สดใส เต็มไปด้วยความเอื้ออาทร

ภาพที่สองมันสะท้อนจับจิตแบบ
สะท้านเข้าไปในขั้วหัวใจ แต่ขออุบเอาไว้

มารไม่มีบารมีไม่เกิด
ก็แทบไปเกิดใหม่เหมือนกัน
ขณะขับรถไปต่างจังหวัด
รถก็โล่งๆ เพราะเป็นวันธรรมดา
มีรถพ่วง 18 ล้อที่เรา แซงผ่านมาก็หลายคัน
ก็เป็นปรกติในเวลาขับรถออกต่างจังหวัด

ในระดับความเร็ว 100 กม/ชม
เห็น รถพ่วง 18ล้ออยู่เบื้องหน้า
ก็เปลี่ยนเลนซ้าย ไปขวาเพื่อจะแซง
ในความเร็ว 120 กำลังจะผ่านตู้พ่วงด้านท้ายรถ
คนขับคงหลับใน
ส่วนหน้าตัวรถเบนออกมาอยู่เลนที่เรากำลังจะแซง
อะไรจะเกิดขึ้น ถ้าไม่เบรกก็ต้องชนอย่างแรง กับตัวรถพ่วง
ก็ต้องหักหลบ วิ่งบนไหล่ทาง ที่เป็นกรวดเล็กๆ
ยิ่งทำให้รถเสียการทรงตัวเข้าไปอีก
ชนกับเสาไหล่ทาง และช่วงนั้นเป็นทางโค้งยาว

รถหลุดไปได้ พอเจอช่วงโค้ง หมดสิทธิ มองเบื้องหน้า
ไม่เจอต้นไม้ก็ คลองระหว่างถนน ก็ประมาณ เมตรครึ่งในความลึก
ก็แปลกนะ เวลาจวนตัวกลับไม่รู้สึกกลัว
คิดอยู่ในใจนิดหนึ่ง ว่ามันเกิดกับเราอีกแล้วหรือ

แต่แล้ว ทันใดนั้น
ปฎิหารย์ ก็เกิดขึ้น ในระหว่างที่รถกำลังจะถลา ลงคลอง
เหมือนมีอะไรบางสิ่งมากระแทกที่รถด้านขวา
ดันรถที่กำลังจะลงคลอง ให้ถูกดันส่วนหัวรถให้ ขึ้นมาบนถนน
ในความเร็วขณะนั้นทำให้ รถส่ายไปส่ายมาเหมือนงูเลื้อย
แต่อยู่บนถนนแล้ว ส่ายอยู่ ประมาณ สิบกว่ารอบ รถถึงจะจอดสนิทได้
ยกมือกราบขอบคุณ ครูบาอาจารย์ ที่ปกป้องช่วยเหลือ

บุญเท่านั้นที่เป็นที่พึ่งของเราได้ในยามยาก

อาทิตย์นี้ แม่ก็เข้าห้อง ไอชียู แบบไม่น่าจะเกิด

ขนาดเราหยุดหลบฝน ในที่ ที่ควรหลบ
มองไปข้างหน้าเห็นเมฆ มืดครึม ก็รู้ถ้าออกไปก็เปียก
แต่ก็อาจได้บารมี ถ้าเรายอมฝ่าฝนออกไป

หรือรอให้ฝนหยุด ก็ได้บารมีเหมือนกันแต่กอรป์ด้วยปัญญา

ช่วงที่ผ่านมามันเป็นการต่อสู้ ระหว่าง ปัญญา กับ บารมี
เพราะอาจารย์ ให้ทั้ง พรมวิหารสี่ และมรรค มีองค์แปด
เวลาปัญญาเกิด บารมีก็ด้อยลงไปเยอะ
มันเกิดในช่วงการ พิจารณา

ดู รู้ แล้วละวาง
มันเป็นคำสอนทีดี และดีมาก
ทุกคน ที่จะผ่านเข้าสู่วิปัสสนา
ก็ต้องผ่าน เรื่องของรูปและนาม
รู้ว่ารูป นาม เป็นอย่างไร และต่างกันอย่างไร

แยกรูปและนามได้
อยู่ในท่ามกลางรูป และนาม อย่างเป็นสุข
มันก็เข้าสู่ ประเด็น ของการ
ดู รู้ แล้วละวาง
คือต้องอยู่ในท่ามกลางของ รูปนามให้เป็น
หรือพูดอีกแบบหนึ่ง ก็คืออยู่ในท่ามกลางของ
ผัสสะทั้งหลายที่มากระทบ ทาง
ตา หู จมูก ลิ้น กาย และ ใจ
ว่าเราจะบริหาร จัดการกับมัน อย่างไร
ก็คือ ดู รู้ และละวาง ให้เป็น
ทุกอย่าง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับสลาย ไปในที่สุด
ทุกอย่างต้องเกิดแต่จิต มิได้เกิดจากสมองหรือการท่องจำ
หรือคิดไปเอง
เพราะถ้าท่องจำ สิ่งที่จะเล่าให้ฟังย่อมไม่เกิด
มันคืออะไร
การ ดู รู้ และละวาง มันเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องทำ
และต้องทำให้มากๆ
แต่ ณ วันหนึ่ง การ ดู รู้ และ ละวาง ยังไม่เพียงพอ
ในการยกระดับจิต เพราะอะไร
ตราบใดที่เรา ยัง ดู และ รู้ อยู่
เราก็ ยังอยู่ในท่ามกลาง ของผัสสะทั้งหลาย

ตัวเราก็จะมี ตัวก่อกรรมแทรก อยู่เสมอ
ตัวก่อกรรมในที่นี้ ก็คือเรายังมี โลภะ โทษะ โมหะ
ทำอย่างไร ที่จะทำให้ สามตัวนี้เบาบางไปเรื่อยๆ

ในระหว่างพิจารณา จิตก็วิ่งออกไปนอกตัว
หันมามอง รูปและนาม ที่เกิดกับตัวเรา หรือผัสสะที่เกิดกับตัวเรา
เรายัง ดู รู้ แล้วละวาง
แต่เมื่อ จิตเราไปอยู่นอกตัว เราจะเห็นกระบวนการ ดู รู้ และ ละวาง
เราจะเห็นวิธีการ ยกจิต ให้สูงขึ้น ก็คือ
ต้องทิ้ง การ ดู และ รู้ ออกไป
ตัดออกไป จากวังวน ที่ทำให้เราไม่ก้าวหน้า ไปอีกระดับหนึ่ง

จิตระหว่าง ดู รู้ และ ละวาง
มันจะต่างกันมาก กับ การละวางเฉยๆ
ผมเป็นอยู่กับ วิธีนี้หลายวัน
มันดูยิ่งใหญ่ จริงๆ ต้องขอบคุณอาจารย์เป็นอย่างสูง
ในความเอื้ออาทร ในทุกๆอย่าง ในทุกๆทาง
ที่ตั้งใจ และจริงใจ มอบให้แก่ศิษย์ ทุกๆ คน

มันทำให้ ตัวเราไม่รู้สึก หรืออยาก ในบารมีมากนัก
มันเหมือนเป็นทางเลือก
ผมต้องขอโทษ อาจารย์บาส ที่ ส่งเสริม
แต่ศิษย์ไม่เอาใหนเอง
อาจารย์ยังต้องเหนื่อยไปอีกสักระยะหนึ่ง คงจะได้ผู้ช่วยที่ดี
ขอจำศีลอีกสักหน่อย และจะไปหาอาจารย์ เหมือนเดิม
ผมยังอยากเป็น ผู้ที่จะเชิดชู อาจารย์ มากกว่าอย่างอื่น

 

ยินดีในบุญกับทุกๆท่านที่ได้ไปร่วมงานกันครับ
สวัสดิ์ดีครับศิษย์รุ่นพี่ พลังไฟ โชคยังดีนะครับที่ไม่เป็นไรคนดีพระคุ้มครองครับ ขอให้คุณแม่หายเร็วไวด้วยครับ
ส่งการบ้านคืนวันเสาร์ครับ
สวดมนฆ์ ต่อบท๒ มีหลุดบ้างพอสมควร แต่ก็ทำจนครบครับ
บท๓ ก็ดีขึ้นบ้าง มีเจ็บขาและหลังบ้าง แต่จิตอยากออก ก็พยายามนั่งต่อได้อีกพักใหญ่ๆครับ
เช้าวันอาทิตย์ ไม่ได้สวดมนฆ์
บท๒-๓ ทำได้ดีขึ้นมาก แทบจะไม่หลุด มีปวดหลัง-ขาซ้ายชาหน่อย สงบดีไม่มีอะไรมากครับ
คืนวันอาทิตย์ สวดมนฆ์
บท๒ หลุดตรงเตโชบ่อย
บท๓ ปวดหลังด้านล่างทางขวามากหน่อยครับ พิจราณาจนหายแต่ก็กลับมาเจ็บอีกหลายทีครับ พิจราณาพรหมวิหาร4 จนออกครับ
ขอบพระคุณ อาจารย์ บาส ครับ

 

กำลังคิดถึงอยู่ พี่พลังไฟ หายไปไหน...หายไปเลย ที่แท้ก็กำลังเผชิญกับวิบากอยู่นี่เอง ขอให้ผ่านไปด้วยดีนะคะ บุญรักษานะคะ กำลังใจเกินร้อย ผ่านชัวร์ :VO

 

พี่หมูมาแว้วๆๆๆ คิดถึงนะพี่ โทรไปหาตั้งหลายครั้ง ไม่รับสาย ยังไงก็เป็นกำลังให้นะคะ สู้ๆๆๆๆค่ะ ว่างๆก็มาเจอกันบ้างนะ ......คิดถึงซาลาเปาแล้วอะ แหะๆๆๆ

 

อณุโมธนา และยินดีในบุญ กับพลังไฟ ที่สามารถฝ่าด่านวิกกฤต เปิดประตู ผ่านเข้าได้ถึงสองบาน
บัดนี้ประตูบานที่สามแง้มออกแล้ว
รอดูอยู่ว่า จะผ่านเข้าไปได้หรือไม่