กสิณอะไรฝึกง่ายสุดหนอ?

คุณมจดผู้ทีไม่เคยยอมใครหาเหตุผล108มาโต๊ข้านอยขอถามคำถามง่ายๆหน่อยเถอะกรุณาใช้ความสามารถในการพิจาราณาน่ะครับถามมจดคนเดียวเลยคำถามมีอยู่อยู่ว่า..พระพุทธเจ้ามีลูกหรือไม่

 

บอกว่าไปแล้ว กลับมาเอาอะไรครับ ลืมกุญแจรถหรอ คิกๆๆ

 

ไม่ตอบในสิ่งผมถามล่ะครับมันคือคำถามอย่าหล๊อกแหล๊ก

 

คุณจะรู้ไปทำไม รู้แล้วได้อะไร :d

คุณไปแล้ว คุณจะกลับมาทำไม(deejai)

 

น้อง leehonza ครับถ้ามนุษย์คนใดก็ตามนะ..
ที่กระแสเชื่อมครูบาร์อาจารย์ข้างบนกำลังดิ่งลงวนเจาะเข้า
ใต้กระโหลกข้างบนอยู่ ณ เวลานี้..
ซึ่งต่อไปบุคคลประเภทนี้ก็จะโดนตัดกระแสจากข้างบนถาวร
โดยนัยยะก็คือ ถ้าตายสูงสุดไม่เกินมนุษย์ และจิตใจดีสูงสุด
ตอนนี้ก็ไม่เกินภูมิมนุษย์ แต่โดยมากที่เป็นภูมิมนุษย์แล้ว
มีกระแสอย่างที่เล่าให้ฟังได้มีน้อยมากครับ ส่วนมากจะเป็นจิตอสูรกายหรือภูต
และประกันได้ว่าถ้าตายไปหรือออกจากร่างไป
ส่วนมากไม่เป็นเปรตก็อสูรกายครับ.แต่ตอนยังไม่ตายต้องดูอีกทีว่าจะมีกระแส
ดึงลงล่างเป็นพิเศษหรือไม่ในอนาคตถ้ามี รับรองว่าลงล่างล้านเปอร์เซนต์
และที่สำคัญเซลล์สมองส่วนใต้กระโหลกศรีษะช่วงกลางมีพลังงานอ่อนมาก แสดงว่า
จะขาดตรรกะต่างๆหรือไม่สามารถที่จะรู้และเข้าใจเหตุและผลได้.
พูดง่ายๆว่าบุคคลนั้น กำลังอยู่ในช่วงที่เบลอ ถ้าให้คิดอะไรยาวๆเค้าจะทำไม่ได้
ยิ่งถ้าพูดด้วยเหตุด้วยผล ความสามารถทางสมองมันจะไม่มีตรงนี้ครับ..
เนื่องจากผลของวิบากกรรมในการปรามาสพระรัตนตรัยอย่างใดอย่างหนึ่ง
ซึ่งจะส่งผลให้ มนุษย์คนนั้น จะไม่มีสติทางธรรมและไม่มีจิตสำนึกในการ
แยกแยะว่าอะไรดีอะไรไม่ดีได้ด้วยตัวเองครับ..
เพราะฉนั้นสิ่งที่เราควรทำก็คือ อุเบกขารับรู้ครับ...
ปล.พอเข้าใจที่พี่พูดนะ...

 

จิตทิพย์ กายทิพย์ สะอย่าง สบายไปแปดอย่าง :d

 

คุณ lee ในค่ายมวยนั้นนอกเหนือ
จากเทรนเนอร์แล้ว
นักมวยมืออาชีพก็มี
นักมวยหัดชกก็มี ที่เคยขึ้นเวทีมาบ้างแล้ว
ก็มี

นักล่อเป้าอย่างเดียวก็มี เขาทำได้แค่ล่อเป่า
ไม่สามารถยกระดับเป็นมวยอาชีพได้ฮะ
มจด.ถนัดล่อเป้า ทนอึดดี ใครก็โค่นเขาไม่ลง
เพราะเขาทนอึดดี ล่อเป้าดีมากฮะ

 

เขียน ๙.๐๗

อย่างนี้ก็แปลว่า ท่านมาจากดิน ตายไปต้องไปเป็นเปรต หรืออสูรกายใช่ไม๊ครับ
เปิดหน้าชกกันเลยดีกว่าน่า ไม่ต้องอ้อมค้อม หึหึหึ

เรื่องเส้นสายหรือการเชื่อมต่อต่างๆ เราไม่เชี่ยว ต้องปล่อยท่านนพเค้า
แต่ถ้าพิจารณากันด้วยเหตุผล เหตุปัจจัยที่ไหลเลื่อน
ตามกฏอิทัปปัจยตาแล้ว ก็น่าเป็นไปได้นะครับ


ถ้าให้คิดอะไรยาวๆเค้าจะทำไม่ได้
นี่ก็จริงแท้แน่นอนเลย เห็นกันจะจะทุกวันทุกวัน
จากปัจจัยนี้ ไม่รอดแน่เลย ท่านมาจากดิน หึหึหึ

ยิ่งถ้าพูดด้วยเหตุด้วยผล ความสามารถทางสมองมันจะไม่มีตรงนี้ครับ..
ข้อนี้ก็เข้าเค้านะ ทุกท่านก็เห็นกันด้วยตาแล้ว ว่าสมองเค้ามีแค่ไหนอ่ะนะ
การพูดจาโต้ตอบ ไหวพริบปฏิภาณ เฮ้อ...กรรมเก่าเค้าแยะอ่ะ แก้ยาก หึหึหึ

เนื่องจากผลของวิบากกรรมในการปรามาสพระรัตนตรัยอย่างใดอย่างหนึ่ง
ซึ่งจะส่งผลให้ มนุษย์คนนั้น จะไม่มีสติทางธรรมและไม่มีจิตสำนึกในการ
แยกแยะว่าอะไรดีอะไรไม่ดีได้ด้วยตัวเองครับ
ปรามาสไปทั่วเช่นนี้ จะเหลือรึ ดีแต่ตัดแปะ และก็เห่าไร้สาระอยู่นั่นแหละ หึหึหึ

แต่ฟ้าไม่คุกคามคน ให้อับจนสิ้นหนทาง
ช่วงชีวิตที่เหลือ ด้วยปัญญาที่เค้าสะสมไว้พอได้
ก็อาจจะเปลี่ยนแปลงอะไรไปได้มากพอดูอยู่นะ

อาจจะรอดก็ได้ ชาติหน้าน่ะนะ
แต่เศษส่วนที่เหลือ ก็ยังต้องชดใช้กันไป

สิบชาติจะหมดป่าววะ เฮ้ย


น็อต ตรามนุษย์ / ค้างคาวปล่อยแสง
.

 

ปรามาสพระก็เห็นท่านนะที่ปรามาส

 

ขอบคุณท่านพี่ครับถอยและไม่ยุ่งกะคนนั้นล่ะเหมือนคนจมน้ำพอเราจะช่วยเค้าไม่รับก็ต้องวางอุเบกขาปล่อยให้เค้าจมน้ำไป

 

เห็นถอยมา 2 รอบแระ (deejai)

เอาให้แน่ขอรับ จะถอยก็ถอย จะเดินหน้าก็เดิน กลับไปกลับมา แล้วเมือไรจะถึงจุดหมาย สมดังสุภาษิตที่ว่า หน้า 3 หลัง 4 :d

แต่ไม่เป็นไร มองเห็นความปราถนาดีว่าอยากจะช่วย ช่วยยังไงว่ามาสิขอรับ

 

ท่านมาจากดิน ตายไปต้องไปเป็นเปรต หรืออสูรกายใช่ไม๊ครับ
เปิดหน้าชกกันเลยดีกว่าน่า ไม่ต้องอ้อมค้อม


คุณกระต่ายตื่นตูม ลม.พูดอะไรไม่เห็นหรือขอรับ ผมแค่ล่อเป้า คิกๆๆ คุณจะลอยหน้าลอยตามาชกกับผมได้ไง (deejai)

หรือผมเข้าใจผิดไม่แน่ใจ

 

สอบถามคุณnopphakan เรื่องของอาการและวิธีแก้ไข
คือเวลาเพ่งท้องฟ้าจนเกิดนิมิตเห็นเป็นดวงชัดเจนใส แต่ไม่สว่าง แล้วนิมิตมันชอบตกลงมาเอง(ลืมตา)
เลยอยากวิธีแก้ไขครับ ขอบคุณล่วงหน้านะครับ

 

ที่นิมิตมันตกลงมาเองเพราะกำลังสมาธิขาดช่วง..
ถือว่าเป็นเรื่องปกติที่จะเจอได้ทั่วๆไปครับ.
ระหว่างวันให้ทำสมาธิในระดับแค่สงบ
ครั้งละ ๕ นาที ๑๐ นาทีก็แล้วแต่
และทำความรู้สึกรับรู้ว่ามีลมเข้าและออก
หยุดอยู่ที่ปลายจมูกให้ต่อเนื่องร่วมด้วยกับ
ที่จะเล่าต่อให้ฟังต่อไปนี้ครับ
และถ้านิมิตหายก็แสดงว่าเผลอไปใช้ความคิดครับ...
และถ้านิมิตไม่ว่าจะตกหรือจะค่อยๆเปลี่ยนตำแหน่ง
ไม่ว่าจะไปทางด้านไหนหรือเข้ามาหาตัวเรา
โดยรวมคือ มันเคลื่อนจากต่ำแหน่งเดิมที่เพ่งไว้
และบางทีก็หายไปด้วย...
วิธีแก้คือ ให้เราละสายตาปกติที่มองนิมิตก่อน
และให้โน้มสายตาปกติมามองที่ลิ้นปี่
และให้ดันลมหายใจให้ลึกถึงท้อง
จะตามลมหายใจด้วยก็ได้ไม่เป็นไร
แต่ถ้าดันลมลึกถึงท้องแต่สร้างความรู้สึก
รับรู้ว่าลมเข้าและออกหยุดอยู่ที่ปลายจมูก
ให้ทำอย่างนี้ ประมาณ ลมหายใจเข้าและออก
ครั้งที่ ๓ และ ๔ (เข้าและออกนับเป็น ๑)
นิมิตนั้นจะกลับขึ้นมาในตั้งแต่เริ่มต้นได้เอง
และควรจำไว้ว่า แม้ว่าเราจะลืมตามองนิมิต
แต่สายตาปกติเราต้องพยายามตัดการใช้ออกไป
และทำความรู้สึกว่า เรากำลังมองนิมิตนั้น
ผ่านจุดที่อยู่เหนือระหว่างคิ้ว และควรใช้
หลักการมองอย่างนี้ให้ตลอดในครั้งต่อไป
และถ้านิมิตหายหรือตกก็ให้ทำตามขั้นตอน
ที่เล่าให้ฟังก่อนหน้านั้นครับ
.ส่วนลำดับการพัฒนาหลังจากนิมิตใสๆ มันนิ่งได้แล้วให้เรา
หมุนนิมิตไปเรื่อยๆโดยกำหนดผ่านตรงจุด
เหนือระหว่างคิ้ว แล้วสังเกตุอากาศที่อยู่
รอบๆตัวเราว่ามันเปลี่ยนแปลงอย่างไร
ทำจนกระทั้ง อากาศที่อยู่รอบๆตัวเรา
มันจะวิ่งเป็นเส้นหรือเป็นสาย ขึ้นไปตรงๆ
ข้างบนตรงๆ และมันก็จะวิ่งผ่านนิมิต
ที่เรากำลังหมุนๆอยู่ด้วยครับ..
และลำดับการพัฒนาขั้นต่อมาก็คือ
มวลอากาศรอบๆตัวเรามันจะเริ่ม
มีความหนาแน่นเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ได้ของมันเอง..
วิธีการตรวจสอบว่า เริ่มมีความหนาแน่น
หรือนิมิตตั้งต้น เริ่มที่จะพอมีประโยชน์
ที่จะบอกได้ว่าจิตเราเริ่มคุ้นเคยสภาวะ
ความเป็นทิพย์ในกำลังระดับนี้ก็คือ
ในขณะที่มวลอากาศมันวิ่งเป็นเส้นๆขึ้นบน
พร้อมกับที่นิมิตมันหมุนอยู่ เราสามารถ
เปลี่ยนสลับมาใช้ นิ้ว ใช้หน้าอก ใช้จุด
เหนือสะดือ บังคับนิมิตได้แทนการบังคับจาก
เหนือจุดระหว่างคิ้วได้หรือยังครับ...
ปล.ช่วงนี้ถ้าเห็นเหมือนมีหมอกควันจำนวนมาก
เข้ามาข้างๆรอบตัวพร้อมกันอย่าสนใจนะครับ..
ประมาณนี้ครับ คุณ THE_NOP

 

หาตั้งนาน คิดว่ากระทู้หายไปไหน กระทู้ดี ๆ แบบนี้เหมาะแก่การฝึกปฏิบัติมากครับ ขออนุญาตย้อนกลับไปอ่านตั้งแต่แรกนะครับ

 

อ่านแค่ อันที่11 คะ ย้อนเหมือนกันคะ

 

ลองย้อนอ่านดูคำแนะนำเก่าๆไปก่อน
เผื่อช่วงนี้จะเจอสภาวะแบบที่ได้เคยแนะนำมาแล้ว
สำหรับบุคคลใดก็ตามที่กำลังจะผ่านสภาวะใดๆ
ให้เข้าใจเอาไว้ว่า เราจะเข้าใจได้ชัดเจนเมื่อเรา
ผ่านสภาวะนั้นๆได้แล้ว
พวกสภาวะล่วงหน้าที่ได้บอกไว้ก่อน
เป็นเรื่องธรรมดาถ้าอ่านแล้วจะยังไม่เข้าใจจริงๆ
ถือว่าเป็นเรื่องปกติและใครก็ตามที่มีโอกาสได้
รับรู้และสัมผัสเกี่ยวกับพลังงานกสิณไปแล้วแบบง่ายๆ
จะทั้ง ๑๐ กองหรือ ๕ กองได้รับรู้อะไรที่ไม่น่าเชื่อว่าจะมี
ไม่น่าเป็นไปได้ทำให้ได้เข้าถึงสภาวะที่ท่านเคยได้ยินได้ฟังจากตำรา
โดยที่ท่านไม่ต้องมานั่งเกรงกล้ามฝึกให้เมื่อยตุ้ม
ไม่ต้องไปปั่นปฏิภาคนิมิตกสิณให้ยุ่งยาก อย่าลืมว่า
กรรมฐานกองนี้ไม่มีคำว่าฝลุ๊ค ไม่งั้นคนทำได้คงเต็มท้องถนน
ไปหมดแล้ว ให้หัดสังเกตุดูว่า ทำไมบางคนฝึกเป็นปี ๕ ปี
๑๐ ปีหรือตลอดชาติถึงทำไม่ได้ ถึงไม่เคยสัมผัสได้ ประเด็นนี้
ให้ท่านคิดแล้วเก็บคำตอบเอาไว้แบบเงียบๆ
การที่ท่านสัมผัสได้ รับรู้ได้
เรียกเป็นพลังงานขึ้นมาได้ในแต่ละกองนั้นโดยที่
ไม่ยุ่งยากเหมือนบุคคลต่างๆ ก็แสดงว่าคงเป็นวาระ
ส่วนตัวของท่านที่มาถึงแล้ว เอาว่ามันคงมีเหตุแต่ไม่ต้อง
ไม่รู้ว่าเหตุเพราะอะไรหรอก คิดไปจะปวดศีรษะเปล่าๆ
จะชัดบ้างหรือไม่ชัดบ้าง
กองนี้เรียกง่าย กองนี้เรียกยาก
จะเรียกเป็นพลังงานกองนี้ได้คล่องบ้าง
กองนี้ไม่คล่องบ้าง ให้จำเอาไว้ว่า
มันไม่ใช่ประเด็นหลัก เพราะอย่าลืมว่า
พลังงานกสิณแค่ทางผ่าน หลักๆคือการฝึก
ให้จิตเข้าถึงต้นพลังงาน ฝึกให้จิตได้รับรู้ว่า
ต้นพลังงานเป็นอย่างไร ในชีวิตประจำวันเราจะ
ได้มาพัฒนาจิตตัวเองต่อไปเพื่อความไม่ประมาท
และประเด็นสำคัญอีกอย่างก็คือ การเข้าถึงได้ทุกขณะจิต
ทุกที่ ทุกเวลา ทุกสถานการณ์ ที่เราดำริขึ้น หรือที่เราต้อง
การและหลังจากใช้งานแล้ว เรียกขึ้นได้แล้วก็ต้องปล่อยวาง
ทุกๆครั้งให้เป็นนิสัย เพื่อฝึกให้จิตคลายตัวเป็นปกติ

ท่านควรลองผิดลองถูกและค้นคำตอบด้วยตัวเองก่อน
ลองเจ็บ ลองคัน ลองหนัก ลองร้อน ลองตึง ลองโดนๆบ้าง
เพื่อประสบการณ์ และเพื่อความเข้าถึงในอารมย์
ในสภาวะในสถานะการณ์นั้นๆดู คิดเสียว่าเพื่อความบันเทิง
อย่าพึ่งรีบตั้งข้อสงสัย ถ้าไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อก็ให้เลิก
สนใจในกิริยานั้นๆก่อน ให้ท่านนิ่งๆไว้ แล้วจะทราบคำตอบ
ได้ด้วยใจเราเองว่าจะทำอะไรต่อไป ถ้าท่านมีเจตนาการใช้งาน
ที่ดี ที่มีประโยชน์ต่อบุคคลอื่นๆท่านก็จะผ่านจะรู้สภาวะ
ที่ท่านติดขัดได้ด้วยตัวจิตท่านเองไม่ต้องเป็นห่วง
จะช้าหรือเร็วก็ช่างมันตามเหตุและปัจจัย ค่อยๆเป็นค่อยๆไป


ทุกสิ่งเราเรียนรู้ได้ด้วยใจ อย่าให้ความคิดทางสมมุติและการตั้งแง่สงสัย
มากลายเป็นตัวขวางการพัฒนาทางสภาวะจิตอย่างที่เรา
ไม่ได้ตั้งใจ.ก็จะได้ประโยชน์ต่อตัวจิตท่าน..
มากกว่าการเกิดสภาวะแล้วแต่ยังไม่ได้ลองผิดลองถูก
ลองทำ ลองพิสูจน์ มาก่อนแล้วมาตั้งคำถาม
เพื่อที่จะทราบคำตอบเลยครับ..
ทุกสภาวะมันจากการปล่อยวางสิ่งที่ตนเคยรู้เคยทราบมา
พูดง่ายๆว่าวางทิฐิมานะตนเองก่อน แล้วก็ไปปฏิบัติให้รู้
ให้เข้าถึง พอรู้และเข้าถึงแล้วก็ปล่อยวาง ผ่านขั้นตอนนี้แล้ว
ต่อไปเวลาจะใช้งานเมื่อไร มันก็จะเป็นอัตโนมัติได้ของมันเอง
จะไม่ตะกุกตะกัก มาแบบฮาๆขำๆ มาบ้างไม่มาบ้าง
พอให้เรางงเล่นๆครับ.

ปล.ประมาณนี้หละครับ.

 

โดนมาก เป๊ะเวอร์ค่ะ

เหมือนพี่นบรู้เลย บางทีแม้รู้อยู่ว่าวัตถุประสงค์คืออะไร แต่บางทีเวลาฝึกก็มีเผลอไผลไปบ้าง ไรบ้าง

กราบขอบพระคุณพี่นบที่ช่วยย้ำเตือนค่ะ

 

กระทู้นี้ อ่านอีกครั้งก็รู้สึกถึงคุณค่าค่ะ ^_^ สวัสดีพี่น้องชาวกระทู้ค่ะ

 

Upให้สำหรับท่านที่พอเห็นประโยชน์ค่ะ