แพน้อย

ตรงไหนมิทราบครับ พูดดีๆนะ เด๋วปั๊ด.... หุหุ

เล่นบ้าบ้าน่ะ..แพเองค่ะ

ที่จริง ผมนอน ไม่เป็นเวลา
จิตพะวง หลงวังวน คิดจดงาน
เข้าเวปโน้น ออกเวปนี้ จนตัวอาน
อ่านข่าวสาร ธุรกิจ คิดโครงการ หุหุ

คิดโน่น ทำนี่ รอเวลา
จังหวะมา ปัญญาเปิด ทะยานฟ้า
ใครว่าบ้า เรื่องเขา เรารู้ตัว

วันนี้ผมยอม ง่วงมากแล้ว ไม่มีกลอนแล้ว แบบ ง่วงมาก

ไปนอนก่อน นะ พรุ่งนี้ถึงมีกลอนใหม่

กิ้วกิ้ว ใครกวนใจ ใครกวนจิต
ดูคิด แพน้อย น้อยๆหน่อย
อยากคุยกับผม คุยบ่อยๆ
หลงคอย อยากฝอย ผมรู้หนา หุหุ

จิตสื่อถึงกันจริงด้วย
เนี่ยนึกจะถามเรื่องเดียวกันอยู่นะ
ทำผมตะลึง ตะลึง ตึ๊ง ตึง ตึง เลย

เมื่อหัวค่ำแอบนอนไป2ชม
คุณใช่ไหมส่งจิตมาปลุก ง่วงมากมาย

แพน้อย นอนน้อยชั่วโมง ทำคุย
เห็นหลับปุ๋ย กลางวันแสก ไม่อายฟ้า
เข้าๆออกๆ ทำเนียรงานยุ่งจร้า
อยากจะบ้า ขำกลิ้ง ลิงกะหมา หุหุ

ละลอยล่อง ท่องฟ้า มหาสมุทร

ไม่ได้หยุด ยิ่งท่องไป ยิ่งไกลฝั่ง

แพผืนน้อย ยังลอยน้ำ ตามกำลัง

คลื่นก็ยัง ไม่หยุดซ้ำ น้ำกระจาย

ได้กำเหนิด เกิดตน เป็นคนนี้

อย่าเสียที เหมือนมีโชค ในโลกใหญ่

จงมองดู สิ่งที่เห็น ความเป็นไป

เห็นให้ได้ รู้ให้แจ้ง แหล่งนิพพาน

หากพลาดไป ในชาตินี้ มีชาติหน้า

แต่เหตุว่า ในชาติใหม่ ยิ่งไกลท่าน

หากได้เกิด แหล่งมิจฉา ยิ่งช้านาน

แล้วคุณท่าน จะว่าหนอ หล่อไม่เตือน

ชอบล่ะซิ คิก คิก

ไม่หลับไม่นอน.. ยิ้มอยู่นั่น ยิ้มให้ตัวเองไง ยิ้มให้คนที่อ่านด้วยค่ะ

มีขำขำมากมาย แต่งกลอนเองยังขำเองเลย

จิตคุณกำลังสั่นไหว คุณรู้ไหม
แม้พยายามทำให้มั้นอยู่ในธรรม ดุจก้อนหิน
แต่ใจจริงเหมือนเช่นสำลี

จากที่คุยกับผมวันนี้ คำตอบมีอยู่ในตัวแล้ว
คำพูดผมไม่ได้ทำให้คุณใจสั่น
หากแต่กระเทาะหินปูนที่เกาะความอ่อนนุ่มในตัวคุณ ก็เท่านั้นเอง

นี่แหละกระแทกธรรมต้องดูจริต ถูกไหมครับ หุหุ
นอนดึกเหมือนกันนะ

นั่นแล ให้เอกวีร์ ท่านสอนหนา
เขาดีแล้ว รอบรู้ สรรพสิ่ง
มวลมิตร ทำอะไร ไม่พ้นตา
เพราะห่วงหา พาลมิตร จักหลงทาง

ใจเป็นกลาง กรอปด้วย คุณธรรม
เลิศล้ำ คำจา พาให้คิด
คติดี แฝงนัย พัฒนาจิต
มิตรคนนี้ ควรผูก ไว้แก้ทาง หุหุ

[IMG][IMG][IMG][IMG][IMG]

ดูสันโดษนะ เขากระด๊อกกระแด๊กน่ารัก........

ดูให้ขำ ให้หัวเราะได้นะ อย่า รักษาสิ่งหนึ่งไว้นิ่งๆ

ปล่อยมัน อย่าขังมัน ให้จิตอิสระ เราจะได้ดูเขาทำงาน

ปล่อยปุ๊ปนะ จิตมาจับกาย เจ็ปปวดได้

บางทีหัวเราะมีความสุขก็เจ็บกาย

ดูไปอย่างนี้แหละ เรามาภาวนา ดูเขาทำงาน ไม่ใช่มาเพื่อ
เอาจิตสงบ เอาจิตแยก เอาจิตตั้งมั่น เขาทำอะไรได้ก็ปล่อยๆ
ดูเขาทำงาน จนเห็นจิต แจ้งในจิต

เกิดมาแพ พรั่งพร้อมบุญ เบิ้ลสองจารย์
คอยพร่ำสอน ศิษย์คนโง่ พิจารณา
ดูกายา ดูจิตใจ ดูในธรรม
คอยแนะนำ สอนและสั่ง จริงจังเหลือ

คอยชี้ชัด อะไรมา จริงหรือหลง
จารย์ดีดี เก่งกวี ฝีปากคม
ด่าเป็นด่า ชมไม่เป็น สุดยอดจารย์
นี่แหล่ะท่าน ครูคนดี แม้ติดเน็ท

เล่นท่องเวป ท่องโลกกว้าง กลางไพรสณฑ์
เคยผ่านเสือ สิงห์แมวหมา สุดผจญ
ประสบการณ์ ล้ำลึกเกิน กว่าบรรยาย
ขอน้อมนำ คำสองครู ใส่ใจตน

อย่าลืมดูความไม่เที่ยงนะครับ

แม้ว่าใจจะแยกออกจากกายได้ เหมือนไม่เจ็บปวดไปกับมัน
กิเลสตื้นๆจากกายมาหลอกไม่ได้อีก เดี๋ยวจิตใจก็กลับไปจม
ได้อีก ( จิตที่แยกจากกาย เรียกว่า ฟู ตรงข้ามกับจม )

ซึ่งถ้าภาวนาดูอยู่ทัน จะเห็นสองอย่าง หนึ่งคือ กิเลส
มันหาทางใหม่มาหลอก อาจไปดึงพลพรรคอื่นๆที่เรา
แพ้เรากลัวมาขย่มเรา

หรือ อวิชชา หรอกเรา ตัวอวิชชาจะหรอกเราให้จม
อยู่กับการยินดีที่ใจมันแยกออกจากกายได้ ก็จะแยก
จิตออกจากกายไปมีความสุขอยู่อย่างนั้น

ดังนั้น ให้ดู และภาวนาไว้ตลอด แต่อย่าจงใจนะครับ

ถ้าจงใจ หรือ เพ่งเมื่อไหร่ ถ้าไม่ วิ้งๆ ว่างไปเลย ก็
จะมีอาการปวดหัว เหมือนเราจดจ่อกับสิ่งหนึ่งมาก
เกินไป

สุขภาพกาย สุขภาพใจ สุขภาพจิต
หากคิดดี ใจมีธรรม ผุดโสภา
ผ่องใสหนา คลายโรคภัย ว่องกายา
สุขนำพา สดชื่น คลายทุกข์ใจ

ในวิปัสสนา มีญาณอยู่ตัวหนึ่ง
ในวิปัสสนา มีญาณอยู่ตัวหนึ่ง
หากใครถึง โรคภัยกลับจักหาย
ป่วยมะเร็ง ป่วยทุกข์ โรคเนื้อร้าย
ยังกลับหาย ด้วยบุญญา วิปัสนา
ผุดผ่องหนา คลายกรรม อโหสิ
ปฎิบัติดี กำลังใจ หนักแน่นหนา
รูปนามมา เกิดดับรู้ รู้ไตรลักษณ์
เข้าญาณทัก จิตตัด โรคกับหาย
เหมือนรวงข้าว ได้น้ำฝน
เหมือนคนกระหาย พบบ่อน้ำใส
เหมือนอยู่มืด กลับสว่าง กระจ่างใจ
ใครแก้ไข ร่วงรู้กรรม เร่งอธิฐานไว หุหุ

รักษาสุขกาย ..สุขภาพใจด้วยนะคะ รักทุกคนที่เข้ามาพักมาแวะมาทักทายค่ะ

ใจของเรา ตัวของเรา ดูแลไว้
อย่าให้ใคร ใครเข้ามา ทำลายหนา
อันตัวเรา เรายังมี ตัวเรานา
ทุกวันวาน ทุกเวลา มีตัวเรา

เสวยทุกข์ เสวยสุข เสวยหนอ
ยังไม่พอ ขอซ้ำอีก ขอขอขอ
แบกมันสิ แบกมันไว้ ทุกข์สอพลอ
กิเลสมาร กิเลสตน บานกระบาล

เลี้ยงมันไว้ อ้วนพ่วงพี ลูกหลานเพียบ
จนเรากรอบ สมองตื้อ ไม่รู้เหตุ
แบกจนอ่วม น่วมทั้งตัว ขลัวจนเขลา
จนสุดท้าย ทิ้งมันลง ไม่ไยดี

แค่ปล่อยวาง คำง่ายง่าย ทำได้ยาก
ถึงเวลา ปัญญาช่วย อำนวยหน
พร้อมพรั่ง กัลยาณมิตร ชี้ช่องจน
เห็นหนทาง เส้นก้าวเดิน เผินออกไป

เหมือนช่วยฉุด คนจมน้ำ ขึ้นมาฝั่ง
เหมือนช่วยยุด คนจะตาย ตื่นจากฝัน
เหมือนช่วยดึง คนไร้ค่า ลุกจากล้ม
เหมือนช่วยดัน คนหลงทาง เดินต่อไป

คำขอบคุณ บอกทุกคน ท่านท่านท่าน
ช่วยน้อมนำ ช่วยนำพา กระจ่างใส
แม้กายป่วย จิตชื่นบาน กว่าวันใด
ดันกายยัง สดชื่นธรรม หายป่วยเอย

[IMG][IMG][IMG][IMG][IMG]

โอม ระรวย มหาระรวย
ใครยิน งงงวย เพ้อถามหา
หลงรัก ปักใจตามมา
ยินคำจา ดังต้องมนต์

โอม มหาระรวย ระทวยรัก
ศรจงปัก กลางใจ อย่าคลาดครา
เช้าค่ำ ตาลอย เฝ้าคอยหา
เพ้อเป็นบ้า คลั่งฝังใจ หุหุ