คุณริศา ต่อบทได้น่าสนใจมาก..สมกับเป็นนักเขียนจริงๆ เข้าไปทักทายเพื่อนใหม่กันหน่อยครับ (}) http://board.palungjit.com/member.php?u=222015
ตอนที่อ่านหนังสือไปนะคุณโซล จะรู้สึกว่าดำดิ่งลงไปในโลกของจิตวิญญาณที่อยู่นอกเครื่องพรางจริงๆครับ สมองจะค่อยๆประมวลผลไปในทิศทางอีกด้านหนึ่งที่ไร้ตัวตน พอวางหนังสือลง จิตเราจะเปิดเข้าสู่โหมดพิเศษมีมุมมองใหม่เกิดขึ้นจริงๆครับ ค่อยๆอ่านนะครับ ลุ้น Project ไปด้วย คุณโซลคิดอะไรออกก็มาแต่งนะครับ (kiss)
ค่ะ...อืมม์...คุณ เซลล์ ตั้งแต่เริ่มเข้าห้องวิทย์ อ่านหนังสือ อ.อนาลัย นาฬิกา ในห้องนอน kindred เสียหมดเลยทั้ง 3 เรือน เดินช้าบ้าง เดินเร็วบ้าง ดูเวลาไม่ได้เลย(Kindred มักจะอ่านหนังสือก่อนนอนค่ะ)...พอ รุ่งเช้า รู้สึกตัว ถ้าอยากตื่น แล้วลงมาดูนาฬิกาข้างล่าง 7.30 ทุกทีเลยค่ะ...แปลกดีเน๊อะ เค้าไม่ให้เราใช้เวลาในโลกแห่งความเป็นจริง กระมังค่ะ
(good)(good)(good) คาดไว้...ไม่ผิดเลย ที่รู้สึกว่า คุณเซลล์ มีจินตนาการที่กว้างไกล ไร้ขอบเขต...ขอคารวะ อีกครั้ง (smile)
มีเรื่องมาเล่าให้ฟังครับ เมื่อไรก็ตามที่ได้อ่านสารจากจิตวิญญาณ ของอาจารย์โนวา อนาลัย และพี่นักเขียน รู้สึกว่าเวลาได้หยุดลง ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ต้องติดตามอ่านไปเรื่อยๆ เพราะแต่ละตัวอักษร เป็นกุญแจไขไปสู่ความเป็นจริงที่ยิ่งใหญ่ ในจิตวิญญาณของเราเอง วันหนึ่งผมเดินไปเรื่อยๆและก็ครุ่นคิด กับคำว่าเราคือทั้งหมด อดีต ปัจจุบัน อนาคต เดินไปพร้อมกันหมด เวลาไม่เคยมีจริง เวลามีความเป็นจริงเพียงแค่ความคิดทางกายภาพเท่านั้น รู้สึกว่าผมคือทุกสิ่งในเส้นทางที่เดินไป ต้นไม้ใบหญ้า ตึกรามบ้านช่อง ถนนหนทาง ผู้คน เวลาได้หยุดลง ผมอยู่ในทุกหนทุกแห่ง ณ เวลาที่เวลาหยุดเดินแล้ว ในใจเห็นภาพห้องสมุดขนาดใหญ่ ที่ผม และผู้คนรอบข้าง ต่างสร้างบทละครขึ้นมา เพื่อเติมเต็มให้ห้องสมุดแห่งนี้ขยายตัวอย่างไม่สิ้นสุด
โห.แต่งเรื่องไว้..ลึกล้ำไม่ธรรมดาเลยครับคุณเซลล์ คนอ่านแทบลอยตามจินตนาการไปเลยครับ..เยี่ยมจริงๆครับ เสร็จเลยเรา ต่อมะถูก อิอิ (ถ้าคิดไม่ออกเดี๋ยวปลุกให้ตื่นซะเลย) (sing)
ไม่ได้เข้ามาดูแป๊ปเดียว กำลังทำ big project กันซะแล้ว พอดีว่าผมไม่ค่อยถนัดงานเขียนซักเท่าไหร่ครับ แต่เดี๋ยวจะเข้าไปดูนะครับ อิอิ
คุณเซลล์ อย่าลืมเข้าไปต่องานเขียนหน้าบ้านด้วยเด้อค่ะ ..(อิอิ) กำลังทำ project ใหญ่ กัน วันนี้โซลขอแว๊บไป อ่านหนังสือของท่าน อ.โนวา อนาลัยก่อน...;)
โซลก็คิดเหมือนกะคุณเซลล์เลยค่ะ เพราะว่าสิ่งที่เราพูด เราศึกษาในแต่ละศาสตร์ก็คือสิ่งเดียวกัน แต่ระดับการพูด หรือวิธีการพูดก็แตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับว่าอยากจะเอาประเด็นไหนนำเสนอ ถ้าหากเราเข้าถึงแล้ว ไม่ว่าประเด็นไหนๆ เราก็เข้าใจหมด ใช้มั๊ยคะ ..แต่ละคนมีบุคลิกภาพที่แตกต่าง ย่อมชอบความท้าทายที่แตกต่างกันเป็นธรรมดานี่แหล๊ะ โซลคิดว่าคือเสน่ห์ของกันและกัน ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนถ่ายเท แชร์ประสบการณ์ระหว่างกัน ยิ่งถ้าให้ด้วยความรัก และความปรารถนาดีมากเพียงไหน ย่อมเข้าถึงส่วนลึกของจิตวิญญาณได้มากเพียงนั้น เพราะต้นกำเนิดที่แท้จริงคือความรัก ที่เป็นหนึ่งเดียวไม่แบ่งแยก.. ใช่เปล่าเอ่ยยยยยย ...
ขอตามมาอ่านด้วยคนครับ เนื้อหาเริ่มจะเข้มข้นขึ้นทุกทีแล้วนะครับ ถ้าเราขยันเรียนกันแบบนี้ต่อไปน่าจะเป็นหลักสูตรลัดที่ช่วยพวกเราได้มากจริงๆครับ
ขอบคุณค่ะคุณเซลล์ ที่เล่าประสบการณ์ให้ฟัง โซลเองก็มีประสบการณ์ เกี่ยวเนื่องกับเรื่องสมาธิอยู่เหมือนกันค่ะ ภาวะที่จิตอยู่กับปัจจุบันทุกๆ ขณะจิต รับรู้ได้เฉพาะสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า ไม่มีอนาคต ไม่มีอดีต ทุกคนคือหนึ่งเดียวกัน ไม่แบ่งแยก ไม่มีเพศ ทุกสรรพสิ่งล้วนเป็นหนึ่งเดียว ภาวะนี้เคยเกิดขึ้นกับโซลครึ้งหนึ่ง ผลจากการปฎิบัติ แต่ถ้าจะเล่าว่าต้นเหตุมาอ่ย่างไรนี่ ยาวเลยค่ะ ..โซลเชื่อว่าทุกสิ่งมีอยู่แล้ว เพียงแต่เราจะปรับคลื่นตรงหรือเปล่าที่จะเข้าถึงข้อมูล พูดจากประสบการณ์ตรง โซลไม่ค่อยจะได้ศึกษา นอกกรอบ พุทธศาสนา แต่ว่าอาศัยเรียนรู้จากสภาวะธรรมและการปฎิบัติ ถ้าจิตว่าง ตัวรู้จะเกิดขึ้น ถ้าเราต้องการรู้เรื่องไร ถ้าจิตว่าง ตัวรู้จะผุดขี้นมาเอง เหมือนจิตบอก อะไรแบบนี้ค่ะ ส่วนศาสตร์อื่นๆ โซลไม่เชี่ยวชาญ ของ อ. ปริญญาโซลไม่เคยศึกษา เพิ่งจะมาศึกษาสิ่งที่นอกกรอบพุทธ หลังจากที่อ่านหนังสือ ธรรมะทุกเล่มแล้วรู้สึกว่า พูดถึงเรื่องเดียวกันทั้งหมด แต่ต่างกันที่เป้าหมายที่จะสื่อ หมายถึงคนอ่าน ทำให้อยากเรียนรู้เกี่ยวกับจิตที่หลากหลายกว่านี้ ว่านอกเหนือจากในพุทธแล้วยังมีสิ่งใดเกี่ยวข้องเชื่อมโยง กับสภาวะที่เกิดได้อีก ในเรื่องของจิตวิญญาณ .....แต่โซลเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์เลยว่าแค่เรียนรู้เข้ามาภายในตนเอง ก็จะเข้าใจภายนอกทั้งหมด.... แต่ในเมื่อยังเดินไปถึงจุดนั้นก็เลยต้องอาศัยเข้ามาเรียนรู้ จากการอ่าน เรียนรู้ผ่านประสบการณ์ของคนอื่นๆ ค่ะ แต่ก็ไม่ทิ้งการเรียนรู้ภายในไปพร้อมๆ กัน ค่ะ คุณเซลล์ ..
โซลก็ติดตามคำสอน ของท่านอยู่เหมือนกัน พออ่านแล้วคุ้น ๆ เหมือนเป็นคำพูดของท่านเลยอย่างที่คุณ เซลล์เขียนมา นั่นซิ คะ เื่มื่อไหร่จะหาคุรุในตัวเองเจอซะทีนะ ..คุณเซลล์ละคะ เจอหรือยัง
