WebSnow ได้เข้าเฝ้า พระพุทธเจ้าสมณโคดม หลวงปู่แหวน และหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

ในต้นปี2545 ประมาณ 1 อาทิตย์ก่อนวัน วันวิสาขบูชาหรือ วัน ประสูตร ตรัสรู้และ ปรินิพพาน ของ พระพุทธเจ้า

ผมได้ถอดจิตออกจากร่าง ตอนนั้นรู้สึกว่าจิตผมนิ่งมาก
และผมเห็นว่าตัวผมกำลังลอยออกจากร่างลิ่วๆ ผมมองดูรอบๆข้างกายเป็นเหมือนอวกาศ มืดๆ แล้วตัวผมก็ตกแผละ
ลงในที่ที่หนึ่ง ผมก็ไม่รู้ว่าที่ไหน ในขณะที่ตัวผมตกลงบนพื้นผมไม่รู้สึกเจ็บ ผมมองเห็นอวกาศที่ผมผ่านมาเป็นห้วงๆกวงๆ รูปทรงกระบอกคล้ายๆ Worm Hole แล้วก็หายไปเหลือแต่อวกาศธรรมดา

และผมก็มองรอบๆข้างกายผม เห็นเป็นสถานที่โล่ง สลัวๆ ผมพอที่จะเห็นอะไรต่างได้ ไม่มีสิ่งก่อสร้างอะไรเลย แต่ผมเห็น

โอ้ผมมองไปเห็น พระท่านนั่งอยู่3 พระองค์นั่งเรียงกันอยู่
พอผมเห็นปั๊บผมรู้ปั๊บเลยว่าท่านทั้ง3พระองค์คือใคร จิตคนที่มี_าจะรู้ได้ เพราะว่าจิตมีสภาพรู้

-องค์แรกซ้ายสุดของผมนั่งอยู่หน้าสุด คือ พระพุทธเจ้าสมณโคดม
-ถัดไปทางซ้ายของพระพุทธเจ้า ออกไปทางด้านหลัง ออกมืดๆ คือหลวงพ่อฤาษี ลิงดำ พระอรหันต์แห่งวัดท่าซุง
-ถัดไปอีกทางช้ายของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ แต่ท่านนั่งอยู่ทางด้านหน้า ระดับเดียวกับพระพุทธเจ้า คือ หลวงปู่แหวน สุจินโณ พระอรหันต์แห่งววัดดอยแม่ปั๋ง

ผมเห็นเหมือนพระตัวจริงๆอยู่ในสภาพเหมือนคน

ตามปกติเวลาผมถอดจิตออกเที่ยวถ้าผมไปพบใคร สิ่งแรกที่ผมจะทำคือผมจะกราบ3ครั้ง
แต่ครั้งนี้ผมไม่กราบเป็นเพราะว่าผมคิดเป็นใครปลอมตัวมาเป็นพระพุทธเจ้าหลอกผมและเป็นนิมิตรหลอกผม
ผมก็วางเฉย แต่การถอดจิตครั้งนี้สมาธิผมนิ่งมากๆผมรู้สึกมีกิเลศน้อยและไม่ค่อยสังสัยอะไรมากเหมือนการถอดจิตที่ผ่านๆมา
ผมก็ลองดูปฏิกิริยาตอบโต้ที่จะมีมา ผมกำลังสังเกตดูว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นหรือว่าเป็นภาพลวงตาผมเล่น

ผมก็เริ่มสังเกตดูท่าน
-สิ่งแรกที่ผมตั้งใจสังเกตคือผมมองหน้าพระพุทธเจ้า ท่านนั่งนิ่งมากๆ ผมก็เลื่อนตัวผมไปมองหน้าท่านทางด้านซ้ายของพระพุทธเจ้า ท่านก็นั่งเฉยปล่อยให้ผมสังเกตท่าน
ผมสังเกตเห็นพระพุทธเจ้า ท่านหน้าเรียวและหน้าคม หน้าไม่ออกแขก ท่านถือว่าหล่อ หน้าท่านจะไม่เหมือนแขกขาวในอินเดียและไม่เหมือนแขกดำ แต่ที่แน่ๆคือหน้าท่านเป็นคนเอเซีย และออกมาทางไทยแต่หน้าคมกว่าคนไทยปกติ ผิวท่านขาวเหลือง ผมลืมสังเกตทรงผมของท่าน และ ผมลืมสังเกตหูของท่าน ผมคิดว่าหูของท่านไม่ได้ยาวเหมือนในพระพุทธรูป เพราะว่าไม่เป็นจุดเด่นจนให้ผมสังเกตได้

-หลวงปู่แหวน ท่านนั่งนิ่งมาก หน้าท่านดูเฉยๆ ดูท่านยังหนุ่มมาก และไม่ใส่แว่นตา

-ส่วนหลวงพ่อฤาษีลิงดำก็ไม่ใส่แว่นและดูหนุ่ม ผมเห็นลางๆนะ เพราะท่านนั่งอยู่ทาวหลังออกสลัวๆ

ตอนนั้นผมนั่งอยู่ต่อหน้าพระพุทธเจ้าและใกล้พระพุทธเจ้า
พอผมสังเกตท่านทั้ง3แล้ว
สักพักนึง หลวงพ่อฤาษีลิงดำ บอกผมว่า "กราบท่านซิ" (กราบพระพุทธเจ้า)

และผมก็กราบพระพุทธเจ้า3ครั้ง ในขณะกราบครั้งแรก ผมท่องนะโมตัสสะ ภาคะวะโต อรหะโต สัมมา สัมพุทธะัธะสะ
ในขณะที่ผมกำลังกราบพระพุทธเจ้าครั้งที่2-3 และผมก็ท่อง นะโม อยู่ ผมรู้สึกว่า มีอะไรเย็นๆบางอย่างมาสัมผัสที่หน้าผากผม2ครั้งแล้วเย็นเข้ามาที่หัวผม ผมคิดว่าพระพุทธเจ้าท่านเอามือมาแตะหน้าผากผม2ครั้ง เพราะว่าผมนั่งใกล้พระพุทธเจ้ามากที่สุด

ในขณะที่ผมกำลังกราบท่านผมรู้สึกว่าตัวผมเอง อ่อนปวกเปียก เหมือนเด็กๆ ผมสังเกตได้จากตอนแขนและมือผมกราบลงไปที่พื้นและยกแขนขึ้น


พอผมกราบเสร็จ
พระพุทธเจ้า ท่านทรงถามผมว่า " อยากจะฝากอะไรกับท่านลงมาบอกคนไหม ? "
ผมรู้สึกแปลกใจในคำถามท่าน ผมก็คิดอยู่แป็บนึง และผมก็ถามท่านว่า " ท่านจะลงมาที่โลกมนุษย์หรือครับ ? "
ผมมองไปที่พระพุทธเจ้า ท่านก็ไม่ทรงตอบผม ท่านก็นั่งนิ่งเฉยผมก็รู้เลยว่าท่านไม่ทรงประสงค์ตอบ

เมื่อผมเห็นท่านไม่ตอบ และผมก็บอกกับท่านว่าต่ออีกว่า.......... (ผมคุยกับท่านเรื่องอภิ__า ผมไม่ขอบอก เพราะว่าอยากเก็บไว้เป็นความลับ)

พอผมพูดจบ พระพุทธเจ้าก็หันหน้าไปมองหลวงปู่แหวน และหลวงปู่แหวนท่านก็ยิ้มๆ

และท่านห็หันหน้ากลับ

และแล้วจิตผมก็หมดกลับลงสู่ร่าง
------------------------------------

 

การที่ผมได้เข้าเฝ้าท่านทั้ง3 ผมไม่ได้ไปเข้าเฝ้าที่นิพพาน
แต่ท่านทรงเมตตามาให้ผมได้เข้าเฝ้า ณ.สถานที่โล่งสลัวๆ

จากการพูดคุยกับท่าน ผมจับสัมผัสบางอย่างได้ ผมคิดเอาเองว่า พระพุทธเจ้า ท่านจะลงมาที่บนโลกและลงมาที่ประเทศไทย ตอนช่วงประมาณ วันวิสาขบูชา 2545
และผมคิดเอาเองว่า พระที่ทรงอภิ__า จะได้พบพระพุทธเจ้า หรือ หลวงปู่แหวน หรือ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
อย่างน้อยองค์ใดองค์หนึ่ง แล้วพระองค์นั้นที่รงอภิ__าอาจจะได้รับข้อมูลจากการที่ผมได้บอกพระพุทธเจ้าไว้

****************************************
อันนี้ผมคิดเอาเองนะ จากการวิเคราะห์

 

สิ่งที่ผมสงสัย ปริศนา และกำลังคิดอยู่คือ

*************************************
พระพุทธเจ้า ท่านทรงถามผมว่า " อยากจะฝากอะไรกับท่านลงมาบอกคนไหม ? "

ผมถามท่านกลับท่านก็ไม่บอกอะไรผมเลย
ผมจึงไม่รู้และไม่เข้าใจในการที่ผมได้เข้าเฝ้าท่านเลย
*************************************

ข้อนี้ผมสังสัยเป็นอย่างมาก ว่าท่านทำไมจึงถามผมแบบนั้น
และการที่ได้พบท่านทั้ง3 ผมจึงคิดออกมาเป็นหลายๆแนว ดังนี้คือ

+++ การวิเคราะห์ ถ้ามองในทางบวก +++

1. พระพุทธเจ้าคงทราบอะไรบางอย่างด้วย_านของท่าน ว่าผมนี้คงจะสร้างสรรค์เรื่องที่ดีๆให้กับศาสนาพุทธ หรือมีส่วนช่วยให้พุทธศาสนาเจริ_ขึ้น

2. การที่ท่านทั้ง3ให้ผมได้เข้าเฝ้า แสดงว่าต้องเป็นเรื่องดี
และเป็นเรื่องดีที่มีความสำคั_มากและเรื่องให_่ เพราะว่าท่านทั้ง3ลงมาพร้อมกัน ถ้าเป็นเรื่องเล็กๆท่านองค์ใดองค์หนึ่งลงมาก็น่าจะพอเพียง

3. ผมศรัทธาหลวงปู่แหวนอยู่เป็นทุนเดิมมาตั้งแต่เด็ก แสดงว่าท่านสามารถอ่านจิตใจผมได้ว่าผมศรัทธาหลวงปู่แหวน หลวงปู่แหวนก็ลงมาด้วย ตอนท่านมีชีวิตอยู่ท่านเคยมาหาพี่ผมในสมาธิด้วยและสอนสมาธิ พี่ผเล่าเรื่องหลวงปู่ให้ฟังบ่อยๆ

4. หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ผมเคยได้ยินชื่อท่านแต่ผมไม่รู้จักท่านเท่าไหร่ หลังจากที่ผมได้พบท่าน ต่อมาผมก็ได้ศึกษาอ่านงานเขียนของท่านและบางอย่างได้ทีผลต่อการค้นคว้าของผม เช่นเรื่องเร็วกว่าแสงและอื่นๆ และผมได้อ่านและฟังเสียง การบรรยายต่างๆ ธรรมะ สมาธิ พุทธศาสนาจากท่าน นี่คือความสัมพันธ์กันหลังจากที่ผมได้พบท่าน
ความสัมพันธ์นี้ทำให้ผมคิดว่า การที่ผมได้เข้าเฝ้าท่านไม่ได้เป็นนิมิตรหลอก

5. การที่พระพุทธเจ้าสัมผัสหน้าผากผม2ครั้ง ผมคิดว่านั่นคือการเจิม ผมคิดว่าเป็นเรื่องที่ดี แต่ผมไม่รู้ว่าเป็นพลังอะไรหรือเปล่า ผมรู้สึกภูมิใจมากที่ท่านเจิมให้ นับว่าเป็นบุ_ของผม และทำให้ผมมั่นใจขึ้น เป็นเสมือนการเจิมให้มีชัยชนะ

6. การที่ พระพุทธเจ้า ท่านทรงถามผมว่า " อยากจะฝากอะไรกับท่านลงมาบอกคนไหม ? "
++ ผมคิดได้ว่า จากคำถามแบบนั้น
การที่ท่านถามว่า "อยากจะฝากอะไรท่านไหม" แสดงว่าผมต้องมีของดีอะไรบางอย่าง ของดีของผมคือ ความรู้เรื่องธรรมชาติที่ผมได้ค้นคว้าขึ้น คือ เรื่องจิตและอื่นๆ

ท่านมาถามแบบรับฝากแบบนั้น เป็นการที่ท่านแสดงน้ำใจจากท่าน ให้ผมกลับมาคิดเองว่าผมควรจะเผยแผ่เรื่องที่ผมค้นคว้าออกไปสู่คน เป็นการมาบอกให้ผมได้มั่นใจว่าผมควรเผยแผ่สิ่งที่ผมได้ค้นพบ นั่นบอกได้ว่าท่านอาจจะทราบจาก_านท่านว่าผมจะต้องค้นพบอะไรบางอย่างที่เป็นประโยชน์ ต่อพุทธศาสนาและมวลมนุษย์โลก และผมก็ได้ค้นพบอะไรต่างๆได้จริงๆนั่นคือ การค้นคว้าเรื่องเร็วกว่าแสงและอื่นๆ

7. หลังจากที่ผมได้พบท่านผมก็สามารถค้นคว้าอะไรต่างได้มากมาย และต่อมาผมได้ปราถนาพุทธภูมิ

8.ผมคิดว่า การที่ผมอยากจะแสดงอภิ__าในสาธารณะ เพื่อเป็นการพิสูจน์และเปิดตาชาวโลกนั้นไม่ใช่เรื่องผิด เพราะว่าตอนนั้นผมพูดกับพระพุทธเจ้าเรื่องอภิ__า ท่านไม่ได้ทรงห้ามอะไรผมเลย ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่ควรผมคิดว่า พระพุทธเจ้า คงห้ามผมไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว เพราะว่าพระพุทธเจ้า มี_านสามารถรู้ได้

9. อาจจะเป็นไปได้ก็ว่าผมจะต้องสำเร็จในเรื่องที่ผมจะทำ ตามดังตั้งใจ ในอนาคตอันใกล้ และการค้นคว้าที่ผมได้ทำขึ้นจะทำให้ ชาติ พุทธศาสนา เจริ_ขึ้นจริงๆ และเป็นผลดีแก่มวลมนุษย์โลก ดังที่ผมได้จินตนาการไว้
คงเป็นเรื่องสำคั_ เพราะว่า พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ทั้ง2องค์ มาพร้อมกัน

 

เรื่องการเผยแผ่สิ่งที่ผมได้ค้นคว้า
ตอนแรกผมคิดแบบ สองจิตสองใจ ว่าจะเผยแผ่ดีไหม

1) ตอนต้นปี ก่อนผมได้พบพระพุทธเจ้า
ผมฝันเป็นแบบเทพนิมิตร แปลออกมาว่าผมควรเผยแผ่สิ่งที่ผมรู้ออกไป
2) ตอนผมพบพระพุทธเจ้า ผมแปลออกมาว่าผมควรเผยแผ่สิ่งที่ผมรู้ออกไป

ถ้าต่อไปในอนาคตผมไม่ใช่คนที่สำเร็จเรื่องแบบนี้แล้ว ทำไมมีเทพนิมิตรมาบอกให้ผมเผยแผ่เรื่องที่ผมรู้ออกไป ?

 

+++ การวิเคราะห์ ถ้ามองในทางลบ +++
การที่ผมได้พบพระพุทธเจ้า และท่านถามผมว่า มีอะไรจะฝากมาบอกคนไหม

แสดงว่าผมจะไม่สามารถเผยงานต่างๆแผ่ได้สำเร็จและทำงานไม่สำเร็จ
ผมอาจจะต้องตายหรือมีอันเป็นไปก่อนทำงานสำเร็จ

 

คคห. ล่าสุด ผมคิดไปคิดมานะ

ถ้าผมเองไม่ได้สร้างผลงานหรือไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดๆหรือทำงานไม่สำเร็จ
พระพุทธเจ้าคงไม่มา คงปล่อยผมไว้เฉยๆ

2ปีผ่านมาหลังจากการพบพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์2องค์
ชีวิตผมมีการเปลี่ยนแปลง คือ ผมได้มาสร้างเว็ปเผยแผ่พุทธศาสนา
และเผยแผ่งานสอนของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

พระพุทธเจ้ารู้ อดีต-อนาคตได้
และคิดว่าต่อไปในอนาคตตัวเองต้องทำอะไรสักอย่างสำเร็จ
การที่พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์2พระองค์มาหาและให้ได้เข้าเฝ้า
ผมอาจจะมีความสัมพันธ์บางอย่าง ต่อไปในอนาคตคงมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ

 

ที่ผมเล่านั้นไม่ใช่ความฝัน เป็นการถอดจิตออกจากร่าง
การที่จะได้พบกับพระพุทธเจ้านั้นไม่สามารถทำได้ทุกคน
คน เทพ เทวดาหรือพรม ทุกองค์ ก็ใช่ว่าจะพบพระพุทธเจ้าได้ง่ายๆทุกองค์
ขึ้นอยู่กับว่าพระพุทธเจ้าท่านจะเมตตาให้พบหรือไม่ ด้วย
ก็คล้ายๆการเข้าเฝ้าพระมหากษัตริย์ บางคนได้เข้าเฝ้า บางคนไม่

จากที่คุณบอกว่า "ผมเองนั้นเป็นปรมาจารย์สายเทพ"
คนที่เป็นอาจารย์ปรมาจารย์สายเทพ นั่นคือประหยัดไม่ใช่หรือ
ส่วนคุณ doji ไม่ใช่ปรมาจารย์สายเทพ.

ส่วนที่คนบอกว่า หลวงปู่แหวน อยู่แค่พรหมนั้นเขาเข้าใจผิด
หลวงปู่แหวนท่านเข้านิพพานไปแล้ว

 

สิ่งที่พระพุทธเจ้าได้ให้มาคือ พระพุทธองค์ได้เจิมหน้าผากผม2ครั้ง รู้สึกเย็นๆ และหลังจากนั้นผมถอดจิตได้ง่ายมากๆ ปีนั้นถอดจิตได้เป็นรอยครั้งออกง่ายมากๆ เพียงแค่ล้มตัวลงแป๊บเดียวถอดจิตได้เลยและผมสามารถถอดจิตเดินทางย้อนอดีตไปในจักรวาลคู่ขนานได้เป็นร้อยครั้งและได้กำลังใจอย่างมหาศาล

สมัยก่อนเวลาผมฝึกถอดจิตหรือกสินผมก็ฝึกเองแบบไม่ได้อ่านตำรา นั่งนอนฝึกทดลองอยู่ที่บ้าน สิ่งที่ทำได้คือถอดจิตและหูทิพย์และถอดจิตย้อนอดีต สิ่งนี้คือเกิดก่อนที่ผมจะมาฝึกจากตำรา

มาหลังๆผมมาอ่านเว็ปไทยและเข้าสังคมไทยเลยได้อ่านตำรา ต่อมาก็ฝึกกสิน

 

ผมก็ได้เข้ามาในสังคมไทยผมมาเขียนเรื่องสมาธิ ลึกลับและวิทยาศาสตร์ สักระยะหนึ่ง ผมเองก็ฝึกๆไปด้วยโดยอ่านตำราของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

ผมเคยเขียนเล่าไปแล้ว อันนี้มาเล่าต่อแบบย่อๆ
ตอนผมเปิดเว็ปพลังจิตใหม่ๆ
ต่อมาไม่นาน หลวงพ่อ ฤาษีลิงดำกับหลวงปู่แหวนได้มาเข้าฝัน
ท่านบอกว่าให้ผมไปหยิบพระธาตุผมไปหยิบเอาพระธาตุหลวงปู่แหวน
แล้วหลวงพ่อฤาษีก็บอกว่า หลวงพ่อเปิดทางให้ผมเผยแผ่อภิญญาในสาธาณะ และหลวงพ่อก็ทำนายฝันไว้ว่าจะเจออะไรและสุดท้ายหลวงพ่อบอกว่า ในสุดท้ายผมจะได้อภิญญา

และก็ตื่น 2-3วันผ่านไป ผมได้ไปเจอเสียงธรรมเทศนาของหลวงพ่อ
ผมเลยมาไว้ที่เว็ปพลังจิต เลยทำให้มั่นใจว่าไม่ใช่ฝันเฉยๆ คิดว่าหลวงพ่อมาหาในฝันจริงๆ


เลยทำให้คิดว่า อุดมการณ์การเผยแผ่อภิ__าในสาธาณะ เราได้คิดถูกและมั่นใจมากขึ้น

 

ผมดูหนังกำเนิด เจ้าแม่กวนอิม
พระโพธิสัตว์กวนอิม ก่อนเผยแผ่พุทธศาสนา ก็ได้เจอพระพุทธเจ้าก่อน พระพุทธเจ้าให้พลังที่หน้าผากกับเจ้าแม่กวนอิม

 

ต่อมาผมก็คิดเผยแผ่พุทธศาสนาทั่วประเทศไทยและทั่วโลก
ตอนนี้อยู่ที่ก้าวแรก ที่การสร้างเว็ปพลังจิต
ในขณะนี้เว็ปพลังจิต ก็เป็นเว็ปศาสนา ที่มีคนเข้ามากที่สุดในประเทศไทยแล้ว
และจะยังมีอะไรดีๆเกิดขึ้นมากมาย ตอนนี้อยู่เพียงระยะการเริ่มต้น

และต่อมา หลวงปู่มั่น ก็มาเข้าฝันว่า มีคู่บารมีหลายคน จากอดีตชาติและจะเจอกันในชาติต่อไปมาร่วมด้วย อยู่ในเว็ป
และตอนนี้คู่บารมีก็มาเสริมและคนอื่นๆก็เริ่มเข้ามาเสริมกันเรื่อยๆ เผยแผ่พุทธศาสนาให้เกรียงไกรแบบสะเทือนวงการต่อไป

-----------------------------------------------------------
พระพุทธเจ้าเป็นเหมือนพระมหากษัตรผู้ยิ่งใหญ่ทางธรรม
การที่ผมได้เจอพระพุทธเจ้านั้นเป็นการสร้างขวัญกำลังใจอย่างหนึ่งในการเผยแผ่ธรรมของพระพุทธเจ้า